خلاصه مقاله
در فعالیت هنری دوم، با شاهد شدن یک تظاهر تقلبی مواجه خواهیم شد و فرد مجرم به جرم صدور چک بدون موجودی با مجازات حبس روبرو خواهد شد.
یکی از سؤالهای شایع درباره اعلام غیر واقعی مفقودی یا سرقت چک، این است که عواقب و پیامدهای انجام این کار برای فرد مجرم چیست؟ لذا در این بخش از مقاله، با بازبینی قانون صدور چک، دربارهٔ عواقب و پیامدهای اعلام غیر واقعی مفقودی یا سرقت چک، توضیح خواهیم داد که به شرح زیر است: مطلب 14 قانون صدور چک در خصوص حکم جرم اعلام مفقودی یا سرقت چک به دروغ، تنظیم میکند: "دارنده چک میتواند، در برابر فردی که دستور عدم پرداخت داده، شکایت کند و در صورت ثابت شدن خلاف ادعایی که به عدم پرداخت منجر شده، دستور دهنده علاوه بر مجازات مقرر در ماده 7 این قانون، مجبور به پرداخت تمام خسارتها به دارنده چک خواهد شد.
" بنابراین، طبق آنچه در ماده 14 قانون صدور چک ذکر شده است، مفهوم "اعلام مفقودی یا سرقت چک" به زمانی اشاره دارد که فرد صادرکننده چک، در اطلاعیه هایی که به صراحت آمده است، از فراهم شدن شرایطی آگاهی پیدا می کند که نشان دهنده گم شدن چک به هر دلیلی و یا سرقت آن است و دیگر در اختیار دارنده قرار نگرفته است.
در شرایط فعلی، میتوانید با مراجعه به بانک مربوطه، درخواست کنید که مفقودی چک یا سرقت آن را اعلام کنید و از بانک بخواهید که پرداخت وجه چک را به دارنده آن متوقف کند.
بانک نیز تا مدت یک هفته به این درخواست پاسخ خواهد داد و تنها در صورتی که دارنده چک، حداکثر تا مدت یک هفته از زمان درخواست، شکایت مربوط به سرقت یا مفقودی چک را به بانک ارائه کند، اقدامات را ادامه خواهد داد.
بر اساس مبانی و اطلاعات فوق، جرم اعلام مفقودی یا سرقت چک به دروغ به تاثیرات مختلفی بستگی دارد.
حکم مرتکب این جرم، بنا به مبلغ مذکور در چک، میتواند تا دو سال حبس باشد و در برخی موارد، به مدت حداکثر دو سال، ممنوعیت از حمل و نگهداری چک نیز اعمال شود.
همچنین، مرتکب باید مسئولیت تحمیل شده و خسارات ناشی از این عمل را نیز به صاحب چک تعهد کند.
اکنون به بررسی آثار و پیامدهای اعلام مفقودی یا سرقت چک به دروغ میپردازیم.
با توجه به این ماده، قانونگذار، "اقدام به اعلام مفقودی یا سرقت چک به دروغ" را با مجازاتی که در ماده ۷ قانون صدور چک یا به عبارت دیگر "صدور چک بلامحل" تعیین شده است، تحت مجازات قرار میدهد.
ماده ۷ قانون صدور چک، درباره مجازات صدور چک بلامحل و همچنین "اعلام مفقودی یا سرقت چک به دروغ" نیز تعیین کرده است.
مصوباتی که تأخذۀ انجام کارها و تعهدات مالی را تأیید میکنند، به عنوان چک شناخته میشوند و یکی از سندهای مهم تجاری به حساب میآیند.
در بسیاری از موارد، چک به عنوان یک جایگزین برای پرداخت نقدی استفاده میشود و گاهی نیز به عنوان اثباتی از تضمین انجام درست کار و یا تعهد، به کار میرود.
انواع چکهای مختلفی وجود دارند که دارای قواعد و مقررات خاص خود هستند.
با توجه به استفاده گسترده از چک و خطر سوء استفاده از آن، قوانین صدور چک قواعدی را برای انواع مختلف آن در نظر گرفتهاند.
یکی از مواردی که قانونگذار درباره چک در نظر گرفته است، امکان اعلام مفقودی یا سرقت چک است؛ به این معنی که اگر چک به هر دلیلی مفقود شده یا به واسطه سرقت در دسترس نباشد، این امر به قانونگذار اعلام میشود.
اما به دلیل اینکه بعضی از افراد به دروغ اعلام مفقودی یا سرقت چک میکنند، تا از پرداخت همان چک به موقع جلوگیری کنند، قانونگذار جرم اعلام دروغ مفقودی یا سرقت چک را تعیین کرده است.
این جرم جرمی سنگین است و در صورتی که شاکی شکایت کند و تمامیت دروغ بودن ادعای سرقت یا مفقودی چک ثابت شود، مجازاتی سنگین به مدعی تعلق میگیرد.
مصوباتی که تأخذۀ انجام کارها و تعهدات مالی را تأیید میکنند، به عنوان چک شناخته میشوند و یکی از سندهای مهم تجاری به حساب میآیند.
در بسیاری از موارد، چک به عنوان یک جایگزین برای پرداخت نقدی استفاده میشود و گاهی نیز به عنوان اثباتی از تضمین انجام درست کار و یا تعهد، به کار میرود.
انواع چکهای مختلفی وجود دارند که دارای قواعد و مقررات خاص خود هستند.
با توجه به استفاده گسترده از چک و خطر سوء استفاده از آن، قوانین صدور چک قواعدی را برای انواع مختلف آن در نظر گرفتهاند.
یکی از مواردی که قانونگذار درباره چک در نظر گرفته است، امکان اعلام مفقودی یا سرقت چک است؛ به این معنی که اگر چک به هر دلیلی مفقود شده یا به واسطه سرقت در دسترس نباشد، این امر به قانونگذار اعلام میشود.
اما به دلیل اینکه بعضی از افراد به دروغ اعلام مفقودی یا سرقت چک میکنند، تا از پرداخت همان چک به موقع جلوگیری کنند، قانونگذار جرم اعلام دروغ مفقودی یا سرقت چک را تعیین کرده است.
این جرم جرمی سنگین است و در صورتی که شاکی شکایت کند و تمامیت دروغ بودن ادعای سرقت یا مفقودی چک ثابت شود، مجازاتی سنگین به مدعی تعلق میگیرد.
در این مقاله، میخواهیم به سوالی از اهمیت حقوقی پرداخت کنیم.
این سوال این است که آیا اعلام مفقودی یا سرقت چک به دروغ جرم محسوب میشود یا خیر؟ در ادامه، میخواهیم به تفصیل در مورد تبعات و عواقب انجام این عمل برای فرد دروغین توضیح دهیم.
برای دستیابی به اطلاعات بیشتر درباره این موضوع، ما را همراهی کنید.
آیا اعلام مفقودی یا سرقت چک به دروغ جرم است
در صورتی که فردی تصمیم به صدور یک چک دارد، باید به موقع و مطابق با تاریخ مقرر، وجه مورد نظر را به صورت چک پاس کند.
در غیر این صورت، این اقدام میتواند منجر به مشکلات حقوقی و عواقب جدیدی مانند توقیف اموال یا صدور حکم جلب شود.
همچنین، ممکن است با شکایت کیفری در مورد صدور چک بلا محل مواجه شود.
بعضی از افراد به منظور اجتناب از پرداخت وجه چک، با استفاده از دروغ، اعلام مفقودی یا سرقت چک را به روشنی میکنند و در نتیجه از پرداخت وجه چک در زمان مقرر خودداری میکنند.
در این شرایط، این سوال برای شخصی که درگیر این عمل شده است، پیش میآید که آیا اعلام مفقودی یا سرقت چک به دروغ جرم است یا خیر و چه مجازاتی برای آن دارد؟
برای پاسخ به این دو سؤال، یعنی آیا ارائه اظهارنامهی مفقود یا سرقت چک به دروغ جرم است یا نه و اگر جرم است، چه عواقب و مجازاتی دارد، باید به قانون صدور چک مراجعه کنیم و ابتدا به طور کامل درباره مبحث ارائه اظهارنامه مفقود یا ارائه اظهارنامه سرقت چک توضیح داده و کاربردهای آن را شرح دهیم.
همچنین بررسی کنید که چرا قانون گذار ممکن است این نوع حقوقی را درباره انواع چک، از جمله چک صیاد یا چک عادی، پیشبینی کند؛ سپس براساس توضیحات اولیه، بگویید آیا انجام این عمل با دروغ گفتن جرم است یا نه و چه عواقب و مجازاتی در صورت وجود جرم دارد.
ماده 14 قانون صدور چک، وظایف و مقتضیاتی را مربوط به اعلام مفقودی یا سرقت چک تعیین میکند.
این ماده به واضحیت چگونگی استفاده از این اعلام، بررسی جرمی یا غیرجرمی بودن اعلام مفقودی یا سرقت چک به دروغ پرداخته است.
برای اطلاعات بیشتر، به ماده مذکور در قانون صدور چک مراجعه نمایید.
بنابراین، طبق آنچه در ماده 14 قانون صدور چک ذکر شده است، مفهوم "اعلام مفقودی یا سرقت چک" به زمانی اشاره دارد که فرد صادرکننده چک، در اطلاعیه هایی که به صراحت آمده است، از فراهم شدن شرایطی آگاهی پیدا می کند که نشان دهنده گم شدن چک به هر دلیلی و یا سرقت آن است و دیگر در اختیار دارنده قرار نگرفته است.
در شرایط فعلی، میتوانید با مراجعه به بانک مربوطه، درخواست کنید که مفقودی چک یا سرقت آن را اعلام کنید و از بانک بخواهید که پرداخت وجه چک را به دارنده آن متوقف کند.
بانک نیز تا مدت یک هفته به این درخواست پاسخ خواهد داد و تنها در صورتی که دارنده چک، حداکثر تا مدت یک هفته از زمان درخواست، شکایت مربوط به سرقت یا مفقودی چک را به بانک ارائه کند، اقدامات را ادامه خواهد داد.
حال، در صورتی که دارنده یک چک پس از انقضای موعد پرداخت به بانک مربوطه مراجعه کند و متوجه شود که صادرکننده چک با ادعای دروغ مفقود شدن یا دزدیدن چک، مانع پرداخت وجه چک در زمان مقرر شده شده است، او میتواند برای شکایت از صادرکننده به دلیل ادعای دروغین، اقدام کند و علاوه بر درخواست صدور حکم جرمی برای او که همانا صدور چک بدون میزان معین محکوم حکومت میشود، درخواست خسارت ناشی از تأخیر در پرداخت وجه چک نیز مطرح نماید.
مجازات اعلام مفقودی یا سرقت چک به دروغ
در بخش قبل، توضیح داده شد که اعلام مفقود یا سرقت چک به دروغ، جزء جرمهای محسوب میشود و فرد متخلف با مجازات جرم اعلام مفقود یا سرقت چک به دروغ، مواجه خواهد شد.
بنابراین در این قسمت از مقاله، قصد داریم با مطالعه قانون صدور چک، درباره این مجازات صحبت کنیم.
مطلب 14 قانون صدور چک در خصوص حکم جرم اعلام مفقودی یا سرقت چک به دروغ، تنظیم میکند: "دارنده چک میتواند، در برابر فردی که دستور عدم پرداخت داده، شکایت کند و در صورت ثابت شدن خلاف ادعایی که به عدم پرداخت منجر شده، دستور دهنده علاوه بر مجازات مقرر در ماده 7 این قانون، مجبور به پرداخت تمام خسارتها به دارنده چک خواهد شد.
"
با توجه به این ماده، قانونگذار، "اقدام به اعلام مفقودی یا سرقت چک به دروغ" را با مجازاتی که در ماده ۷ قانون صدور چک یا به عبارت دیگر "صدور چک بلامحل" تعیین شده است، تحت مجازات قرار میدهد.
ماده ۷ قانون صدور چک، درباره مجازات صدور چک بلامحل و همچنین "اعلام مفقودی یا سرقت چک به دروغ" نیز تعیین کرده است.
بر اساس مبانی و اطلاعات فوق، جرم اعلام مفقودی یا سرقت چک به دروغ به تاثیرات مختلفی بستگی دارد.
حکم مرتکب این جرم، بنا به مبلغ مذکور در چک، میتواند تا دو سال حبس باشد و در برخی موارد، به مدت حداکثر دو سال، ممنوعیت از حمل و نگهداری چک نیز اعمال شود.
همچنین، مرتکب باید مسئولیت تحمیل شده و خسارات ناشی از این عمل را نیز به صاحب چک تعهد کند.
اکنون به بررسی آثار و پیامدهای اعلام مفقودی یا سرقت چک به دروغ میپردازیم.
آثار و عواقب اعلام مفقودی یا سرقت چک به دروغ
یکی از سؤالهای شایع درباره اعلام غیر واقعی مفقودی یا سرقت چک، این است که عواقب و پیامدهای انجام این کار برای فرد مجرم چیست؟ لذا در این بخش از مقاله، با بازبینی قانون صدور چک، دربارهٔ عواقب و پیامدهایاعلام غیر واقعی مفقودی یا سرقت چک، توضیح خواهیم داد که به شرح زیر است:
اﺳﺖ ﭘﺮیشانی اول و اﺳﺖ ﻣﻬﻤﺖ ترین ﺁﺗﻪ از آثار و ﻋﻬﻮاﻗﺖ اعﻻﻣﻪ ﻣﻔﻘﻮدی یا ﺳﺮقت ﭼﻜﺎت است که ﻣﻮاﺟﻊ ﺻﻮدن ﻣﺮﺗﻜﺰ، ﺑﺼﺎدت کیﻓﺎری، اﺻﺪ سوی دارﻧﻪ ﭼﻜﺲ، مﺑﻨﻰ ﺻﺪور چک ﺑﻠامحل می باﺧﺘﻨﺪ.
در فعالیت هنری دوم، با شاهد شدن یک تظاهر تقلبی مواجه خواهیم شد و فرد مجرم به جرم صدور چک بدون موجودی با مجازات حبس روبرو خواهد شد.
سوالات پر تکرار
- ۱.
۵۷.
۵۰.
۷۵Hمولف: متنی کاملا متفاوت ویرایش شده با استفاده از زبان فارسی است.
در این متن از برچسب های HTML مانند برچسب های em و strong استفاده شده است.
وراثت طبقه اول شامل اعضایی چون: پدر و مادر، زن و شوهر، فرزندان، نوه ها.
بر اساس ماده 25 قانون فوق الذکر، اگر شخص متوفی، از شهدای انقلاب اسلامی باشد و ورثه او شامل وراث طبقه اول و دوم باشند، اموال و دارایی های وی تحت تأثیر مالیات بر ارث قرار نخواهد گرفت و دولت نیز حق سهم بردن از این اموال را نخواهد داشت.
اهمیت وصیت برای مالکان بدون وارث: اگر کسی متوفی شود و بدون وارث باشد، اگر وصیت کرده باشد، دولت دخالتی در اموال مرحوم نخواهد داشت.
همچنین، قانون امور حسبی بر اساس شرایط بازیابی اموال متوفی میباشد.
اگر از تاریخ ترکهنویسی تا به امروز عبور از ده سال گردید و ورثهای پیدا نشد، سهم الارث متوفی به دولت تعلق میگیرد.
اما اگر قبل از ده سال وارث پیداشود، سهم الارث برای وی خواهد بود.
براساس تبصره 17 قانون مالیات بر اموال، مالیات بر ارث که به عنوان سهم دولت از دارائیهای فوت شده در نظر گرفته میشود، باید توسط ورثهبرداران قبل از انجام مراحل مربوط به انتقال وراثت در شورای حل اختلاف پرداخت شود.
در ادامه، دیگر دارائیها بین ورثهبرداران تقسیم میشود.
سوالی که ممکن است در فرایند انحصار بخشبندی وراثت برای ورثهگیران پیش بیاید، آیا دولت از اموال متوفیها بهرهبرداری میکند؟ در صورتی که پاسخ مثبت باشد، شرایط و موارد آن چیست؟ برای پاسخ به این سوال، لازم است بگوییم که دولت در دو حالت کلی میتواند از اموال متوفیها بهرهبرداری کند.
حالت اول شامل مالیات بر ارث است و حالت دوم مربوط به ارث بردن از متوفیان بدون وارث است.
در این بخش، قصد داریم به بررسی آنها بپردازیم.
ابتدا، بایستی به این موضوع اشاره نماییم که از منظر قانون مالیاتهای مستقیم، "وراث متوفی" به سه دسته تقسیم میشوند.
در صورتی که طبقات نزدیکتری وجود داشته باشد، طبقات دورتر از طبقات نزدیکتر محروم از ارث میباشند و به همین دلیل نیازی به پرداخت "سهم به دولت" ندارند.
"طبقات و درجات ارث" براساس این قوانین به شرح زیر میباشند:البته، در کنار معافیت از مالیات بر ارث، ممکن است شخص متوفی، هیچ وراثتی نداشته باشد و به عنوان بلاوارث شناخته شود.
در این حالت، باز هم باید دولت به عنوان وارث متوفی در نظر گرفته شود و از اموال او به عنوان وراثت ببرد.
به همین دلیل، آشنایی با شرایط و مواردی که در آن دولت میتواند از اموال متوفیان به عنوان وراثت استفاده کند، مسئلهای بسیار مهم است که برای ورثهها معمولاً موضوعی ابهامزا و مورد سوال است.
در خصوص توزیع املاک و ملکیات متوفی به سهم دولت، در صورتی که متوفی بدون وارث به دنیا رود، کل ممتلکات او به دولت تعلق میگیرد.
اما در صورتی که متوفی زوج باشد و فقط یک همسر داشته باشد، پس از آنکه زن، سهمی که برابر با یک چهارم از میراث مشروع خود است را دریافت کند، بقیه املاک متوفی متعلق به دولت خواهد بود و ده سال پس از ترکه نوشتن، دولت مجاز است از آن بهره ببرد.
در صورتی که شروط دیگری موجود باشد، دولت ممکن است به عنوان وارث متوفی در نظر گرفته شود.
معمولاً این اتفاق زمانی رخ میدهد که متوفی مرد بوده و تنها یک همسر داشته باشد.
در این صورت، ارث زوجه (معادل یک چهارم از میراث) بر اساس قانون به او تعلق میگیرد، اما دولت سهم الارث مرد را دریافت میکند؛ زیرا دیگر داراییها به عنوان اموال بلاوارث در نظر گرفته میشوند.
بدون در نظر گرفتن این مسئله، به علت وجود "اموال و داراییهای متوفی" که شامل اقلام متنوعی از قبیل سهام بورسی، سپردههای بانکی یا غیربانکی، وسایل نقلیه، حقوق انتقالی و سرقفلی، و همچنین املاک متوفی هستند، هرکدام مشمول نرخ و میزان مالیات متفاوتی هستند.
به همین منظور، به منظور اطلاعرسانی به مخاطبان گرامی درباره "سهم دولت از اموال متوفی"، جدول مربوطه را در ادامه ارائه میکنیم.
به عنوان یک مثال، اگر کسی که قبلاً درگذشته، بدهی یا تعهدی به دیگری داشته باشد، در ابتدا وراثت باید به ترتیب تعهدات و بدهی ها را پرداخت کند.
همچنین، اگر در زمان زنده بودن و فوت کردن شخص متوفی، وصیتی ثبت کرده باشد، باید به وصیت او عمل شود.
همچنین، طبق قانون مالیات مستقیم، نوعی مالیات به نام "مالیات بر ارث" وجود دارد که در صورت برقراری شرایط قانونی، وراث باید قبل از دریافت ارث، این مالیات را پرداخت کنند.
با توجه به درصد سهم دولت از اموال وراثتی در مالیات بر ارث، لازم است بگوییم که اصولاً نرخ و درصد سهم دولت از اموال متوفی، بستگی به طبقهبندی ورثه و نوع اموال متوفی دارد.
با این توضیح که هرچه ورثهها در طبقات بالاتر قرار داشته باشند و اموال متوفی شامل اقلام بیشتری باشد، سهم دولت از ارث متوفی کمتر خواهد بود.
به عنوان مثال، در مورد ورثههای طبقه اول، سهم دولت از اموال متوفی کمتر از سهم دولت در مواردی است که ورثهها از طبقه سوم هستند.
حق واگذاری و سرقفلی یکی از مسائل حقوقی مهم است.
در واقع، "حق واگذاری" به معنی ترخیص یا اجاره یک مال یا خدمت است، در حالی که "سرقفلی" به معنای محدود کردن دسترسی به یک مال یا خدمت برای اشخاص خاص است.
به طور معمول، در قوانین حقوقی، اشخاص حق دارند اموال خود را به دیگران واگذار کرده و با شرایط خاصی مانند دسترسی محدود یا فروش متقابل متعهد شوند.
این موضوع در صنایع مختلف مانند حمل و نقل، املاک، فناوری اطلاعات و .
.
.
اهمیت دارد.
در واقع، حق واگذاری و سرقفلی می تواند یک راه برای کسب سود، مدیریت بهتر منابع و حمایت از حقوق مالکیت در جوامع مختلف باشد.
نتیجه گیری
نتیجه قوی:در نتیجهٔ فوق، جرم اعلام مفقودی یا سرقت چک به دروغ تأثیرات بسیار جدی دارد.
به عنوان مثال، حکم مرتکب این جرم میتواند تا دو سال حبس باشد و در برخی موارد، ممنوعیت از حمل و نگهداری چک به مدت حداکثر دو سال اعمال شود.
همچنین، فرد مجرم باید مسئولیت تحمیل شده و خسارات ناشی از این عمل را نیز به صاحب چک تعهد کند.
بنابراین، قانونگذار با تعیین مجازات جدی برای اعلام مفقودی یا سرقت چک به دروغ، سعی در جلوگیری از سوءاستفاده از این ابزار مالی کرده است.
بنابراین، افراد باید به دقت از مسئولیتهای خود در استفاده از چک آگاه باشند و هرگونه سوءاستفاده از این ابزار را متوقف کنند.