خلاصه مقاله
با استناد به قرارداد ازدواج، زن وظیفه دارد به همسر خود پاسخگو شود و به عنوان تعمیر کننده از حق نفقه برخوردار خواهد شد.
زن ملزم به رفع نیازهای عمومی و ویژه همسرش است و رفع نیازهای عمومی به پذیرش برتری شوهر در مسائل کلی زندگی زوجی و رفع نیازهای ویژه به تقویت روابط جنسی و زناشویی معمول میان زوجین اشاره دارد.
اگر زن منصرف شود از پاسخگویی به همسرش، این باعث می‌شود که زن حق دریافت نفقه را نداشته باشد.
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره حد تمکین زن، روی لینک کلیک کنید.
یکی از وظایف مهمی که طبق قرارداد ازدواج به عهده خانم‌ها قرار می‌گیرد، تمکین از سوی همسر است.
همچنین، خانم در برابر این وظیفه می‌تواند از حق دریافت نفقه نیز بهره‌مند شود.
اما سوالی که مطرح می‌شود این است که آیا در قرارداد ازدواج موقت یا قرارداد صیغه نیز، خانم موظف به تمکین در برابر همسر است؟ به عبارت دیگر، چه حکمی برای عدم تمکین خانم در قرارداد ازدواج موقت یا قرارداد صیغه موقت تعیین شده است؟ برای پاسخ به این سوالات، در این مقاله ابتدا به بررسی نقش عدم تمکین از سوی خانم می‌پردازیم و سپس به بررسی عدم تمکین در قرارداد ازدواج موقت می‌پردازیم.
عدم تمکین چیست
با استناد به قرارداد ازدواج، زن وظیفه دارد به همسر خود پاسخگو شود و به عنوان تعمیر کننده از حق نفقه برخوردار خواهد شد.
به طور کلی، زن ملزم به رفع نیازهای عمومی و ویژه همسرش است، که رفع نیازهای عمومی به پذیرش برتری شوهر در مسائل کلی زندگی زوجی و رفع نیازهای ویژه به تقویت روابط جنسی و زناشویی معمول میان زوجین اشاره دارد.
بنابراین، در صورتی که زن منصرف شود از پاسخگویی به همسرش، اقدام به عدم رفع نیازها یا نشوز کرده است.
این باعث می‌شود زن حق دریافت نفقه را نداشته باشد.
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره حد تمکین زن، روی لینک کلیک کنید.
عدم تمکین در عقد موقت
سوالات پر تکرار
- در تأدیه وظیفه پرداخت نفقه به همسر، مرد مکلف است و زن نیز مکلف است در برابر همسر خود تمکین کند.
تمکین از شوهر را می‌توان به دو نوع تمکین خاص و تمکین عام تقسیم کرد.
تمکین عام به معنای اطاعت از شوهر در امور عمومی زندگی خانوادگی است و تمکین خاص به معنای رفع نیازهای رایج در زندگی زناشویی است.
اگر زن از انجام این وظیفه در برابر همسر خود امتناع کند، به او زن ناشزه گفته می‌شود.
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره عدم تمکین از مرد، روی لینک کلیک کنید.
یکی از تکالیف اصلی مرد پس از عقد نکاح، تأمین نیازهای مالی همسرش است که به آن "نفقه" می‌گویند.
بر اساس ماده ۱۱۰۶ قانون مدنی، در قرارداد دائم، پرداخت نفقه زن به عهده شوهر است.
همچنین در ماده ۱۱۰۷ قانون مدنی، پاسخی برای سؤال اینکه نفقه زن شامل چه مواردی است، آمده است.
بر اساس این ماده، نفقه زوجه از همه نیازهای روزمره و متناسب با شرایط زن مانند مسکن، لباس، غذا، مبلمان خانه و هزینه‌های درمانی و بهداشتی و همچنین خدمتکار در صورت لزوم تشکیل می‌شود.
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره تعریف نفقه زن و مبلغ معینی که باید پرداخت شود، به صفحه مربوطه مراجعه کنید.
نتیجه گیری
قرارداد ازدواج وظایفی برای زن تعیین می‌کند که او را به عنوان تعمیر کننده و پاسخگوی همسرش قرار می‌دهد.
زن باید نیازهای عمومی و ویژه همسرش را برطرف کند و این برطرف کردن نیازهای عمومی شامل قبول برتری شوهر در مسائل کلی زندگی زوجی است و برطرف کردن نیازهای ویژه شامل تقویت روابط جنسی و زناشویی بین زوجین می‌باشد.
در صورتی که زن از پاسخگویی به همسرش دریغ کند، باعث می‌شود که نیازها برطرف نشود یا به نشوز بیفتد.
از این رو، حق دریافت نفقه برای زن لغو می‌گردد.
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره حد تمکین زن، لطفاً روی لینک کلیک کنید.