خلاصه مقاله
در این مقاله درباره طول درمان و تاثیر آن بر میزان دیه یا جریمه اعطا شده به فرد آسیب دیده صحبت شده است.
تعیین طول درمان و تشخیص میزان آسیب وارده به بدن فرد بر عهده پزشک است.
در بعضی از موارد، مانند حوادث رانندگی یا ضرب و شتم ها، فردی ممکن است صدمه ببیند و نیاز به درمان داشته باشد.
طول درمان توسط پزشک تعیین میشود.
مدت زمان درمان تأثیری در میزان دیه نخواهد داشت، مگر اینکه درمان ناقص انجام شود.
تعیین طول درمان در شرایط و جراحی های خاصی ضروری است.
در حالتی که فردی به علت جراحاتی مانند شکستگی یا پارگی رباط دچار صدمه شود، پزشک معمولاً طول درمان را تعیین کرده و پس از بهبود کامل، میزان دیه را مشخص می کند.
مبلغ دیه هر سال تغییر می کند و اگر طول درمان در سال جدید منجر به تعیین مبلغ دیه شود، ممکن است طول درمان مقدار دیه را افزایش دهد.
این مسأله در مواقعی اهمیت دارد که فردی به طول زمان بدتر شود یا بهبود یابد.
پزشک قانونی قبل از تعیین مبلغ دیه باید جراحات را معاینه کرده و میزان آسیب را مشخص کند.
در مواردی نیاز است که پزشک زمانی را برای درمان تعیین کند و آن را به عنوان "طول درمان" شناسایی کند.
به طور کلی، در ارتباط با تأثیر طول درمان بر میزان دیه، باید توجه کرد که مبلغ دیه هر سال تغییر می کند و طول درمان می تواند مقدار دیه را در سال جدید افزایش دهد.
در نهایت اهمیت این مقاله بر جراحی ها و شرایط خاصی است که نیاز به تعیین طول درمان دارد و در این حالت ها مدت زمان درمان مشخص می شود.
در بسیاری از حالات، امکان دارد فردی دچار آسیب و جراحتهای جسمی شود که نیاز به درمان دارند.
به عنوان مثال، در حوادث رانندگی یا درگیریها و ضرب و شتمها، فرد ممکن است صدمه ببیند.
برای جبران این زخمها، طبق قوانین، باید به فرد آسیبدیده دیه یا ارش تعلق گیرد.
با این وجود، زمانی که افراد دچار صدمات میشوند، ممکن است در طول زمان بدتر شوند یا بهبود یابند.
به همین دلیل در روند قضایی فعلی، پزشکان قانونی زمانی که به آن "طول درمان" میگویند را مشخص میکنند.
این زمان میتواند تعیین کننده میزان دیه یا جریمهی اعطا شده باشد.
اما سوالی که پیش میآید این است که تأثیر "طول درمان" بر درخواست جبران خسارت و دیه چگونه است؟
برای پرداخت به موضوع مورد نظر، در این مقاله به بررسی تعریف "طول درمان" می پردازیم و سپس به شرح شرایط و جراحت هایی که نیاز به طولانی شدن درمان دارند، می پردازیم.
همچنین تأثیر طولانی شدن درمان بر میزان دیه و تأثیرات آن در مطالبات غرامت و خسارت نیز مورد بررسی قرار می گیرد.
طول درمان چیست
بر اساس قانون مجازات اسلامی، هرگونه آسیب جسمانی به شخص دیگری باعث مجازات و تنبیه فاعل میشود.
این تنبیه ممکن است به شکل قصاص باشد یا بستگی به شرایط متهم دارد و باید بر اساس دیه یا ارش مورد تعلق قرار بگیرد.
در هر صورت، در موارد بسیاری ممکن است افرادی به دیگران آسیب وارد کرده و نیاز به بررسی پرونده در دستگاههای قضایی داشته باشند.
به عنوان مثال، در حوادث رانندگی و حتی در صورتی که دو یا چند نفر درگیر دعوا شدند و در این فرآیند ، آسیب و زخمی اتفاق افتاده باشد، لازم است که پرونده به دستگاههای قضایی مربوطه ارجاع شود تا بر اساس قوانین، نوع مجازات متخلف تعیین شود، مانند خونریزی و جزییات حقوقی مربوط به آن.
در هر صورت، در تمامی حالات، ابتدا باید پزشک قانونی جراحاتی که به مجنی در نتیجهٔ اتفاقی واقع شده را معاینه کند تا میزان آسیب مشخص شود و بر این اساس مقدار دیه یا ارش تعیین نماید.
هرچند در بعضی موارد ممکن است پزشک مدت زمانی را برای درمان تعیین کند و این مدت زمان را به عنوان "طول درمان" شناسایی کند.
بنابراین اولین سوالی که پیش میآید این است که طول درمان به چه معناست.
دربارهی این سوال که طول درمان چقدر است، میتوان گفت که تعیین طول درمان به عهدهی پزشک بوده و در آن بازه زمانی، اقداماتی برای درمان و یا استراحت اتخاذ میشود.
پس از پایان طول درمان، میزان آسیب وارده به فرد قابل ارزیابی است.
در واقع، مدت زمانی که پزشک برای تعیین پیامدها و آثار آسیب وارده به فرد نیاز دارد و مبتنی بر شرایط مشخصی است، به عنوان "طول درمان" شناخته میشود.
در برخی موارد، پس از آسیب وارد شده به فرد، نیاز است که او به معاینه دوباره تحت بررسی قرار گیرد و پزشک بتواند با توجه به آن پیامدها و آثار را تشخیص داده و میزان دیه یا ارش را مشخص کند.
رفتارها و نتایج طول درمان و تأثیر آن در مطالبه غرامت و دیه در ادامه توضیح داده خواهد شد.
شرایط و جراحت های نیاز به طول درمان
با توجه به اینکه "مدت زمان لازم برای درمان چقدر است"، باید اشاره کرد که برخی از مصدومیتها و آسیبهایی که به افراد وارد میشود، اثرات و پیامدهایی دارند که در طول زمان آشکار میشوند.
به همین دلیل، برخی اوقات پزشکان تجویز کننده، برای تعیین میزان دقیق خسارت و یا مدت زمان تحت درمان، مدت زمانی مشخص میکنند تا بتوانند بعد از اتمام آن مدت زمان، درمان کامل یا ناقص را مشخص کرده و میزان خسارت را به صورت قطعی تعیین کنند.
موضوعی که اهمیت دارد، این است که در بسیاری از مواقع، نیازی به تعیین مدت زمان درمان نیست و تنها در برخی شرایط ویژه، این نیاز به وجود می آید.
به همین دلیل، در این قسمت، قصد داریم شرایط و جراحی هایی که نیاز به تعیین طول درمان دارند را بیان کنیم و بگوییم که در چه شرایط و مواردی، برای دریافت غرامت و دیه، مدت زمان درمان مشخص می شود.
در شرایط و مواقعی که یک فرد در وضعیت بیهوشی قرار میگیرد، نیاز به ترتیبات و طولانی شدن درمان وجود دارد تا متوجه شویم آیا او به هوش میآید و توانایی بهبود به وی تعلق میگیرد یا اینکه وضعیت او ناسازگار شود و به مرگ برسد.
در شرایطی که فرد با یک آسیب شدید به نخاع مجنی روبهرو میشود، ضروری است مدت زمان درمان را مشخص کنیم تا بفهمیم آیا فرد بهبود مییابد یا خیر، همچنین تأثیر این آسیب روی سایر اعضای بدن چگونه است.
کلمات مهم مطلب را با استفاده از تگ به تأکید بیشتر میشوند.
در حالتی که مجنی علیه جراحاتی مانند شکستگی، ضرب دیدگی، پارگی رباط و غیره داشته باشد، معمولاً پزشک تعیین میکند که چقدر طول میکشد تا درمان کامل شود و در این مدت، تشخیص داده شود که آسیبهای وارده به اعضای بدن فرد چقدر است.
سپس، میزان تعیین دیه شکستگی نیز به صورت دقیق مشخص میشود.
در صورتی که فردی به جراحاتی که منجر به خونریزی، آسیب یا پارگی اعضای بدن میشود و طبق قوانین حقوقی، مستحق دریافت خسارت میباشد، پزشک معالج، برای فرد مبتلا، مدت زمان درمان مورد نیاز را تعیین میکند تا پس از بهبود کامل آسیب، میزان خسارت را تعیین نماید.
در شرایطی که فرد جراحاتی ببیند و نیاز به پرداخت دیه داشته باشد، میزان آن مشخص است.
اما میزان دیه بین عضو سالم و عضو ناسالم ممکن است متفاوت باشد.
در این صورت، پزشک مدت زمان لازم برای درمان را تعیین میکند تا پس از آن بتوان میزان دیه را مشخص کرد.
تاثیر طول درمان در میزان دیه
در قانون مجازات اسلامی، یکی از انواع مجازاتها دیه بهصورت مالی تعیین شده است.
این مجازات برای جبران آسیبی که به اعضای بدن دیگران و یا کشتن آنها واقع میشود (اگر قصاص انجام نشود)، پرداخت میشود.
اما سؤالی که مطرح شده است این است که تاثیر مدت زمان درمان در میزان دیه چقدر است؟
در پاسخ به این سؤال که چه تأثیری دارد که چه مدتی درمان انجام شود، باید توضیح دهیم که طبق قوانین معمول، زمان تعیین شده توسط پزشک برای درمان، بر تأثیری که این درمان در دیه (جریمه) و میزان مطالبه خسارتها به فرد دارد، تأثیری نخواهد داشت.
بنابراین، هرچه طول مدت درمان تعیین شده برای افراد بیشتر باشد، مقدار دیهای (جریمه) که باید پرداخت شود، افزایش یا کاهش نمییابد.
چرا در تعیین میزان خسارت و دیهای که در جراحات وارد میشود، اصولاً استفاده از قوانین با توجه به نوع صدمهای که وارد میشود، متفاوت است.
بر این اساس، هر چقدر صدمه وارده بزرگتر و شدیدتر باشد، میزان دیه نیز بیشتر خواهد بود.
اما باید توجه کرد که میزان درمان و مدت زمان لازم برای بهبودی نیز تأثیر مستقیمی بر این مقدار نخواهد داشت.
به هر حال، در ارتباط با اثر طول درمان بر میزان دیه، باید توجه کنیم که مبلغ دیه هر سال تغییر میکند و قوه قضاییه در ابتدای هر سال نرخ دیه کامل انسان را تعیین میکند که نسبت به سال قبل افزایش خواهد یافت.
بنابراین، اگر طول درمان منجر به تعیین مبلغ دیه در سال جدید شود، باعث میشود که طول درمان مقدار دیه فرد را افزایش دهد.
تاثیر طول درمان در مطالبه غرامت و خسارت
مدت زمان تعیین شده برای مدت درمان، تاثیر مستقیمی در میزان دیه یا ارش نخواهد داشت، بلکه فقط در صورتی که درمان به طور ناقص انجام شود، شخص متاثر ممکن است مبلغی اضافی (حدود ۲ درصد) پرداخت کند و یا به علت بلوغ طول درمان، نرخ دیه در سال جدید را پرداخت کند.
همچنین، به طور معمول اهمیتی ندارد که درمان چه مدت طول میکشد، بلکه اینکه چگونه درمان انجام میشود و در کل چقدر مؤثر است، مهم است.
تأثیر طولانی شدن مدت درمان بیشتر در حالتهایی قابل مشاهده است که فرد نمیتواند به عادات و وظایف روزانه خود عمل کند و از کارهای روزمره خود برای درآمدزایی صرفنظر میکند.
در این مواقع، به فرد متحمل هزینههایی ناشی از بیقدرتی برای کسب درآمد میشود.
بنابراین، طولانی شدن درمان میتواند تأثیر معناداری بر مطالبه دیه و خسارت داشته باشد.
سوالات پر تکرار
- در نتیجه، با توجه به ماده ۲۶۷ قانون مدنی، نکتهی قوی تر و مهمتر آن است که تعهدات و وفا به عهد از اهمیت بالایی برخوردارند.
بر اساس این ماده، هر فردی مجاز است بدون اذن مدیون، بدهی او را پرداخت کند.
اما برای جلوگیری از مشکلات حقوقی احتمالی، پرداخت کننده بهتر است قوانین و مقررات مربوطه را بداند و رعایت کند.
تعهدات و حقوق دینی از اهمیت ویژهای برخوردارند و باید توسط طرفین مطابق با ضوابط قانونی اجرا شوند.
به طور کلی، ماده ۲۶۷ قانون مدنی قانونی است که اصلاحیههای متعددی را در بر داشته است و به منظور حفظ حقوق و تنظیم روابط قرض و بدهی تدوین شده است.
نتیجه گیری
بنابراین، نتیجهگیری کلی این است که تعیین طول درمان و مدت زمانی که یک فرد نیاز به درمان دارد، به عهدهی پزشک قانونی است.
این درمان ممکن است شامل اقدامات درمانی و استراحت باشد و پس از پایان آن، میتوان میزان آسیب و دیه فرد را ارزیابی کرد.
هرچند که مدت زمان درمان تأثیری در میزان دیه نخواهد داشت اما در صورتی که درمان ناقص انجام شود، ممکن است شخص متأثر مبلغی اضافی پرداخت کند یا به دلیل بلوغ طول درمان، نرخ دیه در سال بعد را پرداخت کند.
هر چند در بسیاری از موارد نیازی به تعیین طول درمان نبوده و تنها در خصوص برخی شرایط و جراحیهای خاص، این نیاز پیش میآید.
بنابراین، تعیین طول درمان بر اساس شرایط و موارد خاص و اثر آن بر دریافت خسارت و دیه باید به صورت جداگانه انتخاب شود.