شرایط کاهش مدت زمان ملاقات با فرزند

ترک و جدایی والدین، هرچند ناراحت کننده است، اما برای فرزندان نیز تأثیرات نامطلوبی دارد.
آنها ممکن است مجبور شوند با پدر یا مادرشان به صورت جداگانه زندگی کنند.
برای حل این مشکلات، قوانینی وضع شده است تا شخصی که مسئولیت نگهداری فرزند را ندارد، قادر باشد با فرزندان خود دیدار و ملاقات داشته باشد.
همچنین، فرزندان مشترک نیز امکان دیدار با والدین خود را دارند.

با این حال، در برخی موارد ممکن است ملاقات با فرزند برایشان مضر باشد و احتمالاً موجب آسیب جسمی و روحی برای فرزند شود.
در این شرایط، مناسب است زمان ملاقات را کاهش دهیم و از آن استفاده کنیم.
در این مقاله، شرایط مربوط به کاهش زمان ملاقات با فرزند را بررسی می کنیم.

ملاقات با فرزندان پس از طلاق

علاوه بر اینکه در قانون مدنی تعیین‌کننده‌ها و استئناف‌های مربوط به حضانت از فرزندان بعد از طلاق والدین وجود دارد، قوانینی هم درباره ملاقات و دیدار با فرزندان تعیین شده است.
بر اساس این قانون، هر یک از پدر و مادر حق دارند تا با فرزندان خود دیدار داشته باشند.

بر اساس ماده ۱۱۷۴ قانون مدنی، اگر به هر دلیلی ابوین طفل در یک منزل سکونت نداشته باشند، هر یک از ابوین که طفل تحت نظارت او نیست، حق ملاقات با فرزند خود را دارد.

احترام به حق ملاقات با فرزند از بابت قانونی که وجود دارد بسیار مهم است.
هیچکدام از والدین نمی‌توانند با محروم کردن یکدیگر، از این حق ملاقات خارج شوند.
بنابراین، اگر هر کدام از آنها سبب ممانعت از ملاقات با فرزند می‌شود، توانایی شکایت در دادگاه وجود دارد.

کاهش زمان ملاقات با فرزند

به طور کلی، در صورت جدایی والدین و تکلیف نگهداری فرزند بر عهده یکی از آنها قرار گیرد، حق ملاقات با والد دیگر حفظ خواهد شد.
مدت زمان و شرایط این ملاقات توسط توافق والدین یا تصمیمی که توسط دادگاه صادر می‌شود تعیین می‌شود.

با این وجود ممکن است زمان تعیین شده برای دیدار با فرزند، به نفع او نباشد و یا باعث آزار و اذیت او شود.
در این حالت، می توان زمان و ساعت دیدار با فرزند را کاهش داد تا از یک سو حق حضور والدین محفوظ باشد و از سوی دیگر به مصلحت فرزند تامین شود.

به عنوان یک مثال، اگر "ملاقات با فرزند" هر هفته برای دو روز تعیین شده باشد، می‌توان این مدت را تا یک روز کاهش داد.
البته، کاهش و کم‌کردن زمان ملاقات پدر و مادر با کودک، نیازمند دلایل و توجیهات قانع‌کننده‌ای است که در ادامه به بررسی آن‌ها خواهیم پرداخت.

شرایط کاهش مدت زمان ملاقات

کاهش ساعات دیدار با فرزند فقط در مواردی تحت شرایط خاص اتفاق می‌افتد.
برخی از این شرایط عبارتند از: 1.
عدم امکان حضور در مواعید معین برای دیدار با فرزند2.
وجود تنش و ناهماهنگی در روابط والدین3.
خطر نیافتن فضای مناسب برای حضور فرزند4.
نقص در اجرای تعهدات قانونی مرتبط با پرورش فرزند

گاهی اوقات، ملاقات با والدین از جمله پدر یا مادر، ممکن است باعث مخاطره روحی و جسمی کودک شود.
در این شرایط، مرجع قضایی می‌تواند با در نظر گرفتن وضعیت، زمانی را که برای دیدار با فرزند تعیین شده است، محدود کند.

علاوه بر این، در صورتی که والدان اخلاقیات لازم برای دیدار با فرزندان را نداشته باشند، می‌توان زمان دیدار را محدود کرد.
به‌عنوان مثال، اگر پدر یا مادر تخلفات یا جرایمی را ارتکاب کرده باشند که باعث صدمات اخلاقی به فرزندان باشد، مدت زمان دیدار با آنها کاهش خواهد یافت.