حکم قانونی فرزند زنا زاده

افرادی که ازدواج می‌کنند، اثراتی مالی و غیرمالی متعدد را بر روابطشان با یکدیگر و فرزندانشان ایجاد می‌کنند.
به طور مثال، تشخیص نحوه حضانت، پرداخت نفقه به فرزندان و حتی دریافت مجوز برای ازدواج دختران، نمونه‌ای از حقوق و تکالیف قانونی در رابطه بین والدین و فرزندانشان هستند.

اما در جامعه احیاناً با مواقعی روبه‌رو می‌شویم که در آنها، در لحظه نزدیکی زن و مرد، رابطه نکاح مجازی برقرار نمی‌شود و از این رابطه یک فرزند نامشروع به دنیا می‌آید.
در این صورت، سوالی پیش می‌آید که آیا فرزند زنازاده دارای حقوق مشابه فرزند مشروع است یا خیر؟ به عبارت دیگر، در مورد بچه نامشروع و والدین او چه حقوق و تکالیفی وجود دارد؟

توجه داشته باشید که به دلیل اهمیت پاسخگویی به این سوالات، در این مقاله به صورت کامل به بحث در مورد مفهوم "نسب نامشروع" و "فرزند زنازاده" می‌پردازیم.
همچنین، در بخش دوم به بررسی حکم قانونی فرزند زنازاده و حقوق و تکالیف قانونی او خواهیم پرداخت.

مفهوم نسب نامشروع و فرزند زنا زاده

«نسب» در لغت به معنای قرابت، خویشاوندی، نژاد و خاندان است.
در اصطلاح حقوقی، نسبت تولدی است که بین یک فرزند و پدر و مادرش برقرار می‌شود و بدین ترتیب، فرزند مستقیماً از ارتباط نزدیک و نامشروع بین آن‌ها به دنیا می‌آید.
برای درک بهتر مفهوم «نسب نامشروع»، ابتدا انواع مختلف «نسب» را بررسی خواهیم کرد.
در حقوق، انواع مختلف نسب شامل موارد زیر است: »

نسبت مشروع و قانونی به معنای این است که در هنگام انعقاد مبارزه، زن در قرارداد ازدواج (به صورت دائم یا موقت) شریک مرد باشد و رابطه زناشویی معتبر بین آن‌ها برقرار شده باشد.

نسبت‌های مشترک نسبت به شبهه: اگر هنگام تشکیل جنین، زوج مرد و زن به طور صحیح ازدواج نکنند، اما هم پدر و مادر و یا یکی از آن‌ها در شبهه باشند، نسبت طفل نسبت به فردی که در شبهه حضور داشته تحت تأثیر قرار خواهد گرفت.
شبهه به معنای اشتباه است و این اشتباه به دلیل نادانی ایجاد می‌شود.

به عنوان یک نمونه، زن و مرد یا یکی از آنها به خاطر ندانستن ممنوعیت ازدواج با خواهر زن و اشتباهاً فکر می‌کنند که اینکار با مشکلی همراه نیست و با یکدیگر ازدواج می‌کنند، اما در واقع، اینگونه ازدواج بر اساس قوانین باطل است.
حالا اگر این دو فرد به نزدیکی جسمی بپردازند، یک فرزند به دنیا می‌آید و نسبت این کودک نسبت به طرفی که در اشتباه بوده، به عنوان نسبتی شبهه‌آلود خواهد بود.

«رابطه زنا ونسب نامشروع» به زمانی اشاره دارد که زن و مرد در هنگام نزدیکی و به همراه انتقال نطفه، رابطه نکاحی صحیح را برقرار نمی‌کنند و حداقل یکی از آن‌ها در این مورد آگاهی دارد.
در این صورت، نسبت به فردی که از بطلان رابطه نکاحی مطلع بوده است، نسبت نامشروع است.

با توجه به سه حالت ذکر شده، ممکن است که فرزندی که به دنیا آمده است با توجه به رابطه نزدیکی بین مرد و زن، در یکی از سه وضعیت حقوقی مشروع، شبهه و نامشروع قرار گیرد.
فرزند زنازاده به معنای فرزندی است که در قوانین فقه به آن به عنوان "ولدالزنا" اشاره شده و در قوانین امروزی به عنوان فرزند طبیعی شناخته می‌شود.
این به این معنی است که در زمان تولد، رابطه نکاح صحیحی بین پدر و مادر فرزند وجود نداشته و هردو والدین یا یکی از آن‌ها درباره عدم وجود رابطه زناشویی آگاه هستند.

بنابراین، تنها زمانی که در هنگام ایجاد زندگی، همسران آینده هيچ اطلاعی از رابطه زوجیت نداشته باشند، قانون می‌گوید که فرزند صرفا متعلق به پدر و مادر قانونی خواهد بود و به رابطه نسبی برای این طفل، مبتنی بر تردید و اصطلاحات حقوقی، برای طرف جاهل خواهد نمود.

حکم قانونی فرزند زنا زاده

یکی از شروطی که باعث ایجاد رابطه حقوقی میان والدین و فرزند می‌شود، وجود "نسب مشروع" است.
نسب مشروع می‌تواند از سه نوع باشد: نسب مشروع ناشی از بعد شبهه، نسب مشروع ناشی از زنا و نسب مشروع قطعی.
در صورت وجود نسب مشروع، فرزند به عنوان فرزندی معتبر شناخته می‌شود و بنابراین همه حقوق و وظایف قانونی از طریق این رابطه برقرار می‌گردد.
وضعیت فرزند ناشی از بعد شبهه نیز شبیه به فرزند مشروع است.
طبق ماده 1165 قانون مدنی ، "فرزندی که از رابطه بعد شبهه به دنیا آمده است، تنها به یکی از طرفین ملحق می‌شود که در اشتباه بوده و در صورتی که هر دو طرف در اشتباه بوده‌اند، به هر دو طرف ملحق می‌شود.
"توصیه می‌شود در نوشته‌ها از برجسته‌کردن برخی عبارات از طریق استفاده از تگ‌های HTML مانند و استفاده کنید تا مفهوم و ضرورت این عبارات بهتر به خواننده منتقل شود.

درباره "فرزند زنازاده"، یک سؤال مطرح می‌شود که چه حکمی برای او در قانون تعیین شده است؟ ماده ۱۱۶۷ قانون مدنی به این سؤال پاسخ می‌دهد.
طبق این ماده، "طفل متولد از زنا متحمل ذنب زناکار نمی‌شود.
" بنابراین، به نظر می‌رسد در قانون مدنی، "حقوق فرزند زنازاده" در ارتباط با پدر و مادرش، با دو نوع دیگر ارتباط نسبت به وضعیت فرزندان ناشی از روابط قانونی متفاوت است.

در میان این مسائل حقوقی، استفاده از ارث برای فرزندان غیرشرعی که یکی از حقوق مهم این افراد است، در ماده ۸۸۴ قانون مدنی به وضوح تعیین شده است.
به طور دقیق، در این ماده آمده است که: "فرزند غیرشرعی رابطه جنسی از پدر و مادر خود و اقوام ایشان بهره‌ای در امر ارث‌بری نخواهد برد، مگر اینکه توانایی دادن سند نسبت به یکی از والدین تأیید شده باشد و یا اینکه توانایی زنا درباره یکی از والدین به شدت مشکوک نباشد.
در این صورت، فرزند فقط قادر به دریافت ارث از آن والدین و اقوام آن است و بالعکس.
"در این متن، برخی کلمات با استفاده از تگ‌های HTML نیز تاکید شده است.

مطابق این ماده، رابطه توارث میان فرزند نامشروع و پدر و مادر وی برقرار نمی‌شود.
به عبارت دیگر، نه ولدالزنا از پدر و مادر و اقوام خود ارث می‌برد و نه پدر و مادر و اقوام از فرزند زنازاده ارث خواهند برد.
با این حال، طبق ماده 884 برخی استثناها وارد می‌شود که بر قاعده عدم توارث میان فرزند زنازاده و پدر و مادر تأثیر می‌گذارد.

اکراه به معنای وادار کردن فرد به انجام یک عمل است با استفاده از تهدید.
به عنوان مثال، اگر یک مرد یک زن را تهدید کند که اگر با وی نزدیک نشود، عکس های خصوصی او را منتشر می‌کند، زن به این تهدید پاسخ می‌دهد و موافقت می‌کند تا رابطه ای با این مرد برقرار کند.
در نتیجه از این رابطه یک فرزند متولد می‌شود که به عنوان یک فرزند غیرقانونی به مادر خود تعلق می‌گیرد.

شبهه: در قسمت قبل، به طور کامل توضیح داده شد.

همانگونه که می‌توان توجه کرد، قانون مدنی تنها وضعیت ارث فرزند زناشویی را مشخص می‌کند و درباره سایر حقوقی مانند حق دریافت نفقه، اخذ شناسنامه توسط والدین و .
.
.
در قانون مدنی حکمی مشاهده نمی‌شود.
این امر باعث ایجاد اختلاف نظرها بین قضات شده و به همین دلیل به مدت سال‌ها شاهد صدور احکام متعارض از سوی دادگاه‌های کشور بوده‌ایم.

اماچه تا سال 76، این وضعیت ادامه یافت تا زمانیکه هیات عمومی دیوان عالی کشور با ابلاغ رأی وحدت رویه شماره 617 این اختلافات را حل کرد.
به طبقه‌بندی این رای، همه اموری مربوط به اثبات نسبت و دریافت شناسنامه، زنانه، پدر عمومی کودک تلقی می‌شود و در نتیجه تمام تکالیفی که به پدر مربوط می‌شود، از جمله دریافت شناسنامه، به عهده اوست و به طور صرفاً ماده 884 قانون مدنی، موضوع توارث بین آنها منكر می‌شود.

بنابراین بر اساس این تصمیم، فرزندان زنازاده با استثنای مورث، تحت حمایت قانونی همانند فرزندان شرعی قرار می‌گیرند.
به عبارت دیگر، فرزندان زنازاده نیز برخی از حقوق فرزندان شرعی را بهره‌مند می‌شوند و والدینشان متعهد هستند تا تمام تکالیف قانونی مربوط به آن‌ها را انجام دهند.
تنها استثنا در این مورد ارث است که طبق قوانین مدنی و استناد به رویه‌های قضایی، میراثی برای فرزندان زنازاده ایجاد نمی‌شود.