دعوی خلع ید علیه مستاجر

احترام به حق مالکیت افراد در قانون بسیار اهمیت دارد.
در صورتی که این حق توسط افراد دیگر نقض شود و اموال غیر قانونی تصرف شود، قانون به آن افراد اجازه می‌دهد که علاوه بر مطالبه حقوق خود و اخراج کننده متصرف غیر قانونی باشند، به نزاع کیفری و شکایت علیه آن فرد بپردازند.
در برخی موارد، ممکن است خواستار دریافت خسارت ناشی از استفاده از مال غیر قانونی نیز باشند.

دعوای خلع ید یکی از دعاوی مهم است که به وجود می‌آید زیرا اموال غیر منقول دیگران از قبیل خانه، زمین، باغ و غیره به طور غیر قانونی تصرف می‌شود.
اما باید توجه داشت که ارائه این دعوا، مسائل حقوقی خاص خود را دارد و با دعاوی مشابه مانند تخلیه ید تفاوت‌های آشکاری دارد.
در صورت عدم ارائه درخواست دعوای مورد نظر به درستی، دادگاه ممکن است آن را رد کند.

برای بررسی این موضوع، در این مقاله به توضیحاتی درباره شرایط و روش‌های ارائه دعوی خلع ید علیه مستاجر می‌پردازیم.
همچنین، پس از توضیحاتی درباره خلع ید توسط مالک جدید، تأثیرات این دعوی و نمونه درخواست دعوی خلع ید علیه مستاجر را نیز معرفی خواهیم کرد.

شرایط دعوی خلع ید علیه مستاجر

یکی از مسائل حائز اهمیت در جامعه، مربوط به اختلافات درباره تصاحب بازرگانی اموال غیر قابل انتقال است.
این اختلافات به وجود می‌آیند زمانی که فردی به طور غیر قانونی اموالی را که در اختیار دیگری بوده، به تصرف می‌گیرد و مالک اصلی آن تحت تعجب قرار می‌گیرد.
به همین خاطر، قانونگذاران به محافظه‌کاری از حقوق مالکیت افراد توجه کرده‌اند و در نتیجه، دعاوی حقوقی زیادی در این زمینه وجود دارد تا افراد بتوانند حقوق خود را به درستی مطالبه کنند.

دعوی تصرف عدوانی به موقعیتی اطلاق می‌شود که فردی به‌وسیلهٔ قدرت و خشونت، در اموال غیرمنقول شخص دیگری دستبردی زده باشد.
مجازات قابل استناد متصرف سابق باعث تقدیم شکایت در دادگاه مدنی و همچنین شکایت کیفری جنبهٔ جنایی معامله را نسبت به تصرف عدوانی می‌کند.
در طرح دعوی تصرف عدوانی، اثبات مالکیت توسط خواهان لازم نیست.

کنار دو دعوای دیگری هم وجود دارد.
یکی از آنها دعوای خلع ید و دیگری دعوای تخلیه ید است.
عنوان آنها شباهت دارد اما تفاوت های آشکاری با یکدیگر دارند.
گاهی اوقات هم به صورت یکسان در نظر گرفته می شوند.
با این حال، باید دانست که انتخاب اشتباه دعوی باعث رد درخواست خواهان توسط دادگاه می شود.

در این قسمت، نیاز داریم به این سوال پاسخ دهیم که در صورتی که مستاجر ملک را تخلیه نکند، چه دعوایی باید علیه او اقامه کنیم؟ آیا در این شرایط، دعوای خلع ید علیه مستاجر باید ارائه شود یا دعوای تخلیه ید مستاجر؟ برای پاسخ به این سوالات، ذکر نکات زیر ضروری است:در صورت عدم تخلیه ملک توسط مستاجر، برای اقامه دعوایی علیه وی، دقت لازم است.
دعوای خلع ید علیه مستاجر در این شرایط باید بررسی شود و ارائه شود یا می‌توان از دعوای تخلیه ید مستاجر استفاده کرد.
در نظر دادن این نکات اساسی موثر و ضروری است تا به این سوالات پاسخ داده شود.

تمایز بین دعوای خلع یا بازگرداندن مالکیت و دعوای تخلیه یا خارج شدن از ملک، در این است که در صورت وجود رابطه قراردادی بین خواهان و خوانده، تصرف مالکیتی که خوانده اعمال کرده است بر اساس قرارداد بوده و بنابراین نمی‌توان دعوای خلع یا بازگرداندن مالکیت را علیه او اقامه کرد، بلکه باید از دعوای تخلیه یا خروج از ملک استفاده کرد.
به عنوان مثال، در صورتی که خوانده (مستاجر) توسط پایانامه‌ای همچون قرارداد اجاره، به تصرف ملک می‌رسد، مالک (موجر) نمی‌تواند دعوای خلع یا بازگرداندن مالکیت را علیه او اقامه کند، زیرا شروع تصرف مستاجر بر اساس قرارداد بوده است.

به همین دلیل، باید توضیح دهیم که شرایطی برای اقامه دعوی خلع ید علیه مستاجر وجود ندارد.
به عبارت دیگر، دادگاه این درخواست را رد می‌کند.
دلیل اصلی این نکته این است که به دلیل وجود قرارداد رسمی بین موجر و مستاجر، موجر باید دعوی تخلیه را به‌عهده بگیرد و با دریافت حکم تخلیه، مستاجر را از منزل خارج کند.

لذا، این اعتقاد که می‌توان دعوی خلع‌‌ی‌د علیه مستأجر را ارائه کرد، اشتباه است.
به طور خلاصه، می‌توان دعوی خلع‌‌ی‌د را فقط علیه یک فرد درست کرد که قبل از این، هیچ توافق قراردادی با درخواست‌کننده نداشته باشد.
به‌عنوان نمونه، زمانی که فردی، بدون توافق قراردادی اولیه با صاحب ملک، به تصرف خانه و اقامت در آن بپردازد.

با این احترام، بایستی آنگونه که شرایط قانونی برای تخلیه مستأجر ارائه شده است، ذکر نمود که زمانی که قرارداد اجاره به اتمام رسیده و یا به هر دلیلی به پایان رسیده باشد، مستأجر موظف است از تخلیه ملک خودداری نکند.
در صورتی که این امر رخ دهد، مالک قانونی ملک یا نیز مستأجر جدید، مجبور است به دادگاه رفته و یک دادخواست رسمی برای تخلیه مستأجر قبلی ارائه نماید.
در ادامه، به بررسی عمیقتر این مسئله خواهیم پرداخت.

نحوه دعوی خلع ید علیه مستاجر

بر اساس قوانین مربوطه، امکان طرح دعوای خصمانه برای تخلیه مستأجر وجود ندارد؛ بلکه تنها می‌توان دعوا را علیه اشخاصی که هیچ توافقی با صاحبان خانه نداشته‌اند، مطرح کرد.
بنابراین، بجای استفاده از عبارت "خلع ید"، باید از عبارت "تخلیه مستأجر" در درخواست خود از دادگاه استفاده کنیم.
اما سؤالی که پیش می‌آید این است که نحوه طرح دعوی تخلیه مستأجر چگونه است؟ در این قسمت، به تحلیل و توضیح روش‌های صحیح برای طراحی دعوی تخلیه مستأجر خواهیم پرداخت.

برای پاسخ به این سوال، باید گفت که مالک ملک قانونی و یا مستاجر جدیدی که مورد اجاره قرار گرفته است، می تواند یک فرم درخواست تخلیه طراحی کند و به دادگاه حقوقی محل مربوطه ارائه دهد.
در این فرم، باید جزئیات مربوط به دلایل و شرایط تخلیه و همچنین توضیحات مستاجر را درج نماید.
با در نظر گرفتن خلاصه نوشته شده در تگ strong، می بایست این درخواست به وضوح و بدون ابهام از سوی درخواست کننده مورد قبول قرار گیرد.

روش ارائه این دادخواست به این شکل است که خواهان باید با ارائه مدارک و اسناد مورد نیاز به یکی از دفاتر خدمات الکترونیک قضایی مراجعه کرده و دادخواست تخلیه واحد مستاجر را به ثبت برساند.
پس از ارائه دعوای تخلیه واحد، بسته به شرایط، شورای حل اختلاف (در موارد فوری تخلیه) یا دادگاه (در سایر موارد) مورد بررسی قرار می‌گیرد و در صورت صدور حکم تخلیه مستاجر، اجرای حکم توسط اجراییه صورت می‌گیرد و مستاجر مورد اخطار قرار می‌گیرد که ظرف ده روز ملک را تخلیه کند و در غیر اینصورت، حکم توسط مأموران اجرا می‌شود.

بر اساس مقررات حقوقی، باید ذکر شود که دعوای تخلیه ید علیه مستأجر یک نوع دعوای غیرمالی است.
به همین دلیل، برای رسیدگی به این دعوا، باید هزینه دادرسی دعوای تخلیه ید را بر اساس تعرفه‌های معتبر پرداخت کنید.
این هزینه معمولاً بین چهل تا صد و هشتاد هزار تومان است.
اما هزینه دادرسی برای دعوای خلع ید که یک نوع دعوای مالی است، برابر با سه و نیم درصد ارزش مطلوب می‌باشد.

آثار دعوی خلع ید علیه مستاجر

در بخش قبل، ما سعی کردیم به بررسی دو نوع دعوای تخلیه ید و دعوای خلع ید علیه مستاجر پرداخت کنیم و مشروطات و نحوه طرح این دعوی را توضیح دهیم.
همچنین توضیح دادیم که زمانی که قرارداد اجاره میان موجر و مستاجر به اتمام می‌رسد یا به دلایل قانونی فسخ می‌شود، مستاجر ممکن است از تخلیه عیب مستاجره امتناع کند و در اینصورت موجر می‌تواند علیه مستاجر دعوای خلع ید را اقامه کند.

سوالی که معرفی‌این قسمت درباره طرح این دعوی مطرح می‌شود این است که به چه اصولی می توان برای خلع حق ارائه شده به مشتاق اقدام کرد.
به عبارت دیگر، آثار حقوقی این عمل چیست و تدابیر قانونیی که برای این قبیل اعتراضات وجود دارد چیست؟

در پاسخ به سوال مطرح شده، لازم است بیان کنم که انجام دادن خواسته خلع ید علیه مستاجر از آثار مهم طرح این دعوی است.
در این راستا، دادگاه پس از ارزیابی مطلب و تایید شرایط لازم برای خواسته تخلیه ید مستاجر، حکم تخلیه فوری ملک توسط وی را صادر می‌کند.
در نتیجه، با اقامه این دعوی، خواسته مالک در رابطه با رفع تصرف مستاجر، به تحقق می‌رسد.

علاوه بر این، یکی از تأثیرات اصلی درخواست خلع ید علیه مستاجر این است که خواهان می تواند اجرت المثل را از مستاجر مطالبه کند طی مدتی که مستاجر بدون قرارداد در ملک اجاره‌ای سکونت دارد.
درخواست اجرت المثل به صورتی است که درخواست خلع ید مستاجر به همراه نمونه‌ای از دادخواست به دادگاه ارائه می‌شود، و درخواست مطالبه اجرت یا اجاره‌باز سکونت مستاجر نیز ارائه می‌شود.
خواهشمندیم در زیر مطلب مرتبط را مطالعه نمایید.

خلع ید مستاجر توسط مالک جدید

با توجه به آنچه بیان شده، دراینجا تفاوت هایی بین خلع ید و تخلیه ید مستاجر را بررسی می کنیم.
طبق قوانین، امکان ارجاع به دادگاه برای خلع ید مستاجر وجود ندارد.
اما اگر کسی علاقمند به دریافت حکم تخلیه مستاجری برای ملک خود باشد، باید ضمن ارائه چک ضمانت، درخواست تخلیه را به صورت قانونی و از طریق دادگاه ارائه دهد.
این نکته مهم است که بین خواهنده و خوانده هرگونه تعاقدی وجود نداشته باشد.

اما می توان پرسشی مطرح کرد که آیا مالک جدید می تواند حق خلع ید را اعمال کند؟ به عنوان مثال، اگر آقای الف ملک خود را به آقای ب اجاره داده و قبل از پایان تاریخ قرارداد، آن را به آقای ج می فروشد، آیا شرایط برای طرح دعوی خلع ید توسط مالک جدید یعنی آقای ج وجود دارد یا خیر؟

منبع:https://example.
com

پاسخ مثبتی می‌توان داد که در آن اگر یک ملک به مالک جدید انتقال یابد و ارتباط قراردادی بین مالک جدید و مستأجر قبلی وجود نداشته باشد، مالک جدید می‌تواند با ارایه نمونه اظهارنامه خلع ید، اقدام به طرح دعوی خلع ید علیه مستأجر نماید.
البته شرایط طرح دعوی خلع ید باید در نظر گرفته شده باشد.

به معنایی که صاحب نو تغییر باید با استناد به سند رسمی مالکیت خود، درخواست خلع ید را در برابر مستاجر را مطرح نماید و اگر صاحب نو سند معمولی دارد، مناسب است از همان دعوی تخلیه ید استفاده کند.
همچنین، باید توجه داشت که مدت زمان قرارداد اجاره مستاجر باید به پایان رسیده باشد یا به علت‌های قانونی پیش از پایان مدت زمان آن، قرارداد اجاره لغو شده باشد.
بنابراین، قبل از آن، امکان درخواست خلع ید در برابر مستاجر وجود نخواهد داشت.

نمونه دادخواست دعوی خلع ید علیه مستاجر

اجرای خلع ید: توضیحات و شروط مربوط به اجرای خلع ید یا به طور دقیق تر، خلع ید مستاجر، به طور کامل بررسی شد.
بنابراین، بر اساس آنچه اشاره شد، طرح خلع ید مستاجر تنها در یک حالت امکان پذیر است.
این حالت زمانی رخ می دهد که ملک توسط یک فرد دیگر خریداری شده است.
در این صورت، مالک جدید می تواند دعوای خلع ید علیه مستاجر را در حالتی که متناسب با سند رسمی است، ارائه دهد.
اما دعوای خلع ید بر اساس سند عادی بسیار پیچیده است و فقط برای مالکانی که دارای سند رسمی هستند مناسب است.