انواع احکام صادر شده از دادگاه ها

دادگاه‌های دادگستری، مسئولیت دارند تا با رعایت قوانین و مقررات قانونی، دعاوی مردم را بررسی کرده و حکم مناسبی را صادر نمایند.
این حکم‌ها که پس از بررسی دفاعیات طرفین اعلام می‌شوند، ممکن است انواع مختلفی داشته باشند.

در حقیقت، می‌توان احکامی که از دادگاه‌ها صادر می‌شوند را بر اساس معیارها، دسته‌بندی و تقسیم کرد و آگاهی از این تقسیم بندی، از نظر حقوقی بسیار حائز اهمیت است.
استفاده از تگ‌های قوی (strong) و تاکید (em) در این مورد امری ضروری است.
زیرا برخی از این احکام قابلیت بازنگری ندارند و تأثیرات حقوقی ویژه‌ای روی طرفین دعوا دارند.

در اینجا، در این متن قصد داریم به بحث در مورد "تأمین احتیاجات روزانه" بپردازیم.
در این مقاله قصد داریم به مطالعه و بررسی انواع سبد های خریدی دیگر و همچنین نیازهای مربوط به آن ها بپردازیم.
برای نمونه، بحث خواهیم کرد در مورد انواع مواد غذایی مورد نیاز برای تأمین منابع غذایی روزانه، محصولات بهداشتی برای تأمین نیازهای بهداشتی، و محصولات خانگی به عنوان نیازهای اساسی برای تأمین روزمرگی.
علاقمندان برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه می توانند به مقاله پیوسته، همراهی کنند.

انواع احکام صادره از دادگاه ها

تقسیم‌بندی انواع حکم‌های صادره از دادگاه‌ها می‌تواند براساس معیارهای گوناگون انجام شود.
در این قسمت از مقاله، ما قصد داریم به بیان توضیحاتی درباره هریک از انواع حکم‌های صادره از دادگاه‌ها با توجه به معیارهای مختلف بپردازیم.
توضیحات ذیل را مطالعه کنید:

تصریحات دادگاه‌ها، در اکثر موارد، وضعیتی که در گذشته وجود داشته است را بیان می‌کنند و نه اینکه وضعیت جدیدی ایجاد کنند.
با این حال، در برخی موارد، حکم دادگاه، نقش تاسیسی دارد و با ارائه آن یک وضعیت جدید شکل می‌گیرد.
حکم‌های اعلامی به دسته‌ای از تصمیمات اشاره دارند که وضعیت موجود را بیان می‌کنند، در حالی که حکم‌های تاسیسی، وضعیت جدیدی را فراهم می‌کنند.

اصل اساسی در دادگاه این است که طرفین دعوی در جلسات دادرسی حاضر باشند، اما برخی مواقع این امکان وجود ندارد.
در چنین مواردی، دادگاه حکمی را به صورت غیابی صادر می‌کند.
در این حکم‌ها، تنها خواهان حاضر بوده و حقوق طرف مقابل را بررسی خواهد کرد.
حکمی که با حضور خوانده صادر شود، حکم حضوری و حکمی که در غیاب وی یا نماینده قانونی‌اش صادر شود، حکم غیابی نامگذاری می‌شود.

یک حکم قطعی، یک حکم است که از طریق راه های معمول شکایت از آن حکم، مانند واخواهی یا تجدیدنظر خواهی، ممکن نیست.
علاوه بر این، وقتی که تمامی مهلت های اعتراض به آن حکم، منقضی شده باشند، پس از گذشت مدت زمان قانونی، قطعی خواهد شد و تنها از طریق روش های استثنایی اعتراض مانند فرجام خواهی یا اعاده دادرسی در حوزه حقوق یا کیفری، قابل اعتراض خواهد بود.

حکم نهایی یعنی یک حکم که امکان تغییر وضعیت آن وجود ندارد.
اما می‌توان از طریق اعاده دادرسی، اعتراض کرد و سعی در تغییر آن کرد.
در مقابل، حکم غیر نهایی یک حکم است که هنوز امکان تغییر دارد و البته باید در زمان‌های مقرر قانونی اقدامات لازم برای تغییر آن انجام شود.

تعریف حکم لازم الاجرا

حکم لازم الاجرا، به معنای حکمی است که فرد محکوم علیه موظف است آن را اجرا کند.
در صورت عدم اجرای حکم، طرف مقابل محکوم له می‌تواند از سوی مأموران اجرای احکام دادگستری، اقدام اجرایی را درخواست نماید.
این اقدامات اجرایی می‌تواند شامل توقیف اموال یا به دست آوردن فرد محکوم باشد.

انواع حکم قضایی

در قسمت قبلی مقاله، مطالبی درباره "ویژگی‌های بارز عملکرد دادگاه‌های مختلف" بیان شد و بحثی درباره انواع آرا و معیارهای دسته‌بندی آن‌ها صورت گرفت.
اما در این قسمت، به بررسی "انواع حکم‌های قضایی" پرداخته و پاسخی را به این پرسش ارائه می‌دهیم: "آیا انواع حکم‌های قضایی دارای دسته‌بندی هستند یا خیر؟"

به سؤالی که درباره انواع حکم‌های قضایی مطرح شده است، پاسخ داده خواهد شد.
حکم قضایی به معنای نظر و رأی قاضی است که در پرونده‌های مرتبط با مسائل حقوقی یا کیفری صادر می‌شود.
این حکم می‌تواند به جنبه‌های مختلفی مانند قابلیت تجدیدنظر و واخواهی، حضور یا عدم حضور طرف‌ها و سایر نکات مربوطه، تقسیم بندی شود.

نوع های مختلف حکم قضایی در حقوق، شامل احکام اعلامی و تاسیسی، احکام قطعی و غیر قطعی، احکام نهایی و غیر نهایی، احکام لازم الاجرا یا غیر لازم الاجرا، و احکام حضوری و غیر حضوری می باشند.
هر کدام از این احکام دارای توضیحات و جزئیات که در تیتر اصلی مقاله آمده است، می باشند.

انواع رای دادگاه حقوقی

یکی از سؤالاتی که افراد با پرونده‌های حقوقی در محاکم و دادگاه‌ها مطرح می‌کنند، درباره نوع رای حقوقی است.
در این بخش از مقاله، با استناد به قانون آیین دادرسی مدنی، به این سؤال پاسخ خواهیم داد.
بنابر قانون، انواع رای حقوقی عبارتند از: