اقسام دلیل در ادله اثبات دعوی

شخصی که ادعا می‌کند حقوقش تضییع شده یا به او آسیبی وارد شده است، می‌تواند با ثبت دادخواست یا شکایتیه از دفاتر خدمات قضایی تهیه نموده و سپس به دادگاه صلاحیت‌دار مراجعه کرده، اعاده حقوق خود را درخواست و تقاضای صدور حکم مجازات کیفری برای جنایتکار یا احقاق حقوق خود را داشته باشد.
البته اثبات هر امری، اعم از وجود حقوق، تضییع آن یا وقوع جرم، در دادگاه با کمک دلایل و مدارک قابل قبول، بررسی و رسیدگی می‌شود.

با توجه به اینکه ادعا بدون داشتن اثبات، امکان اعاده حق یا صدور حکم مجازات برای مجرم را غیرممکن می‌سازد، قانونگذار در قوانین و مقررات حقوقی قسمتی به نام "دلایل اثبات دعوی" را در نظر گرفته است.
این دلایل به منظور استفاده افراد در صورت دفاع یا دعوا آماده شده است تا دادگاه بتواند با استفاده از آن‌ها به صورت عادلانه و بر اساس حقیقت و واقعیت، حکمی را صادر نماید.

در این مقاله، به توضیح انواع مختلف دلایل استناد در اینجا، و به توضیح اهمیت و قدرت استناد در برهان دعوا پرداخته‌ایم.
در واقع، هدف ما از دلیل استناد، ارائه دلایل قانونی، دلایل اخلاقی، دلایل آماری، و دلایل غیر مستقیم است.
دلیل استناد نقش مهمی در تقویت موثر برهان دارد و به ما کمک می‌کند تا قوت برهان را افزایش دهیم.
با استفاده از این دلایل، می‌توانیم استدلال خود را با قوت و اعتبار بهبود بخشیم و مخاطبان خود را متقاعد کنیم.
دلایل مختلف می‌توانند شامل دلایل احتمالی، دلایل استدلالی و دلایل قانونی باشند.
از این دلایل برای ارائه استدلال‌های موثر و قاطع استفاده می‌شود.
هر دلیلی که استناد به آن کردیم، باید دارای ارزش منطقی و قانونی باشد.
بنابراین، استناد به دلایل قانونی، دلایل اخلاقی و دلایل آماری، و ارائه دلایل غیر مستقیم و مستقیم در استدلال، به ما کمک می‌کند تا مورد پشتیبانی خود را بهبود دهیم و باعث قوت برهان و قدرت مقابله با تحقیقات نخبه شویم.

انواع و اقسام دلیل در ادله اثبات دعوا

توضیح "دلیل" در اصطلاح عرفی و حقوقی به یک عنصر اطلاق می‌شود که در کشف و اثبات حقایق به ما کمک می‌کند.
بر اساس میزان قوت و اعتبار، دلیل می‌تواند قطعی یا ظنی باشد.
همچنین بر اساس منشا، می‌تواند شخصی، قضایی یا قانونی باشد.
علاوه بر این، بسته به کاربرد آن، می‌توانیم بحث‌های موضوعی یا حکمی را در نظر بگیریم.
همچنین، بر اساس نقش آن در اثبات دعوا، دلیل می‌تواند اصلی، تامینی یا تکمیلی باشد.
این دسته‌بندی‌ها برای تسهیل درک و استفاده از "دلیل" ارائه شده‌اند.

از آنجایی که در اثبات دعاوی حقوقی و کیفری، عنصر مهمی به نام "دلیل" وجود دارد، در این مقاله، قصد داریم درباره‌ی انواع و اقسام دلیل‌ها در اثبات دعوا که توسط قانون‌گذار تعریف شده‌اند، صحبت کنیم.
دلیل‌ها در حقوق، به عنوان دلایل اثبات دعوی در محکمه، در دعاوی حقوقی و کیفری مورد استفاده قرار می‌گیرند.

به عنوان مثال، "اثبات دعوی" در دعاوی حقوقی و کیفری از طریق اقسام مختلفی صورت می‌گیرد.
در حقوق، شاهدان و اسناد مانند اقرار، سند، شهادت و قسم، دلیل‌های اثبات دعوی هستند.
همچنین، در حقوق کیفری، علاوه بر این دلایل اثبات دعوی، عواملی مانند سوگند و علم قاضی نیز نقش مهمی در اثبات دعوی‌ها دارند.

مفهوم توافق به این معنا است که یکی از طرفین در یک نزاع، از وجود حقیقت به ضرر خود و به سود طرف دیگر خبر دهد و شهادت در اینجا به معنای اعلام هر گونه اطلاعاتی است که علاوه بر طرفین در مورد موضوع نزاع، سومی‌‌ها به طور تصادفی یا بی‌تصادفی آگاه شده‌اند، در دادگاه.
هر سند، همه نوع نوشته‌ی معمول یا رسمی است که در مرحله دفاع یا نزاع در دادگاه ارائه می‌شود.

قسمتی از معامله‌های حقوقی، در زمانی استفاده می‌شود که شخصی که ادعا می‌کند، هیچ دلیلی برای تأیید ادعای خود نداشته باشد و طرف مقابل ادعا را تکذیب کند.
در چنین شرایطی، شخص مدعی می‌تواند از دادگاه درخواست کند تا سوگند اشخاصی که تکذیب می‌کنند را لغو کند.
سوگند در دعاوی کیفری نیز برای تأکید بر صداقت و راست‌گویی، به عنوان شاهدان خداوند استفاده می‌شود، زیرا سوگند و قسم صرفاً در برخی از دعاوی مورد استفاده قرار می‌گیرند و در آن‌ها مجری رسوم خاص خود را دارند.

استدلال در قضایای امارات یا دلایل تکمیلی، از نمادهایی همچون اسکرین‌شات‌ها، صداهای ضبط شده، نظرات کارشناسان و فیلم‌های دوربین‌های مداربسته بهره می‌برند که ممکن است بر تصمیم قاضی تأثیرگذار و تأثیرگذار بر صدور رأی باشند.
هدف از دارا بودن علم قاضی، کشف علمی است که می‌تواند در برقراری حقیقت جرم و یا بی‌گناهی مدعیان اثر بگذارد.
به این صورت قاضی باید علم خود را به کار بسته و بفهمد آیا جرم ثابت شده است یا خیر و آیا ادعاها کاملا راستگو هستند یا دروغ می‌باشند.

اقسام دلیل در حقوق به اعتبار میزان دلالت

همانطور که در عنوان قبلی مقاله اشاره کردیم، دلایل مختلفی وجود دارند که می‌توان آن‌ها را براساس قدرت نمایانگری آن‌ها دسته‌بندی کرد.
اقسام دلیل در حقوق بر اساس قدرت نمایانگری آن‌ها به دلایل قطعی و دلایل ظنی تقسیم می‌شوند.
در ادامه به توضیح هر کدام می‌پردازیم:

دلیلی قطعی، دلیلی است که توسط کاشف شناسایی شده و قطعیت را به وجود می آورد.
در صورت عدم وجود دلیلی که آن را تکذیب کند، می توان بر اساس این دلیل حکمی صادر کرد.
اقرار، سند، شهادت و سوگند از ادله‌های قطعی هستند.

تحصیل علمی: تحصیل علمی، بهره‌گیری از منابع تحصیلی و آموزشی جهت اکتساب دانش، مهارت و توانمندی‌های موردنیاز در حوزه‌های مختلف است.
در این روند، مقالات، کتب، منابع الکترونیک و دیگر موارد ذکر شده با رعایت استانداردهای علمی و روش‌های تحقیق، برای یادگیری و پژوهش استفاده می‌شوند.
این فرایند به دانشجویان و افراد علاقه‌مند این امکان را می‌دهد تا به عنوان بومیان علم در حوزه تخصصی خود پیشرفت کنند.
با مطالعه مقالات و منابع مرجع، علاقه‌مندان می‌توانند روزبه‌روز دانش خود را بروزرسانی کنند و تغییرات جدید را در حوزه تخصصی خود دنبال کنند.
پژوهش‌ها و تحقیقات نیز در این حوزه‌ها به عنوان تلاش‌های علمی برای ایجاد دانش جدید و توسعه موجود، دارای اهمیت بالایی هستند.
لطفاً به منابع معتبر اعتماد کنید و مقالات علمی را به عنوان مرجع استفاده کنید.

دلیل از پیش فراهم شده و دلیل اتفاقی

من برخی از انواع دلایل در حقوق را برای شما توضیح می‌دهم.
یکی از اقسام دلیل، دلیل از پیش فراهم شده است که در صورت وقوع یک واقعه خاص، برای استدلال استفاده می‌شود.
از طرفی، دلیل اتفاقی نیز دلیلی است که به طور اتفاقی و بدون برنامه ریزی قبلی ایجاد شده و می‌تواند در برابر مواردی مطرح شود.
در این مقاله، قصد دارم به توضیح و شرح این دو نوع دلیل بپردازم و توضیح دهم که هر کدام چه معنایی را می‌دهند و چگونه استفاده می‌شوند.

"شواهد از پیش تدارک دیده، قلمروی اثبات است که فرد قبل از وقوع اختلاف، آن را تهیه می‌کند؛ به عنوان مثال می‌توان سند پرداخت وجه یا سند رسمی خانه‌ای را نام برد که قبلاً وجود داشته و در محاکم به عنوان ادله‌ای برای دفاع مورد استناد قرار می‌گیرد.
"

در صورتی که به طور اتفاقی، یک "دلیل" در زمان بروز یک اختلاف وجود داشته باشد و یا پس از وقوع آن، تهیه و تدارک شود، آن را می‌توان به عنوان یک "دلیل اتفاقی" در نظر گرفت.
به طور مثال، کسی که آسیب دیده است ممکن است به یک کارشناس مراجعه کند و محل حادثه را معاینه کند.
در اینجا قصد داریم در ادامه به سایر نوع‌های "دلیل‌ها" در حقوق اشاره کنیم، یعنی "دلیل قانونی" و "دلیل اخلاقی".
متن: "اما بر خلاف دلایل قانونی و اخلاقی، دلیل اتفاقی یک دلیل است که به صورت تصادفی در زمان اختلاف به وجود می‌آید و یا پس از وقوع آن تهیه می‌شود.
به عنوان مثال، در صورتی که مال یک شخص به طور اتفاقی آسیب ببیند، می‌توان آن را به کارشناس مراجعه کرده و محل را معاینه کرد.
در این مقاله، ما قصد داریم در مورد نوع‌های دیگری از دلایل در حقوق صحبت کنیم، به عنوان مثال، دلیل‌های قانونی و دلایل اخلاقی.
"

دلیل قانونی و دلیل اخلاقی

یکی از نوع‌های دلیل در قانون، دلیل قانونی و دلیل اخلاقی است که در این بخش از مقاله، قصد داریم توضیحی نسبت به آن‌ها و شرایط حقیقت‌پذیریشان ارائه کنیم.
دلیل قانونی به معنای دلایلی است که تنها براساس قانون برای حمایت از یک ادعا قابل قبول شناخته می‌شوند.

معمولا حقوقیستان به دو نوع دلیل برای صدور حکم در دادرسی‌ها اشاره می‌کنند.
یک نوع دلیل، دلایل معنوی و اغنایی است که در نظام‌های قضایی مورد قبول قرار می‌گیرد.
این نوع دلیل به ذهن قاضی نفوذ می‌کند و او را قانع می‌کند که براساس آن‌ها، حکمی صادر کند.
متأسفانه در نظام حقوقی ایران، دلیل اخلاقی شناخته نمی‌شود و بنابراین قاعده‌ای برای استناد به آن وجود ندارد.
استفاده از برچسب‌های HTML مانند و در این متن نه تنها تاکید و وزن خاصی را بر روی بخش‌های مندرج می‌کند، بلکه از لحاظ ظاهری نیز متن را زیباتر و قابل فهم‌تر می‌سازد.

دلیل مستقیم و دلیل غیر مستقیم

در بخش‌های قبلی مقاله، تشریح کردیم که در دادگاه، چه عواملی دلایل اثبات دعوی را تشکیل می‌دهند و برخی از انواع دلایل در حقوق را مورد بررسی قرار دادیم.
یکی دیگر از دسته‌بندی‌های دلایل در حقوق، دلایل مستقیم و غیرمستقیم است که در این قسمت به شرح آنان خواهیم پرداخت.