رهبری، مقامی بلندپایه و برتر در قوه مجریه و بالاترین رسمیت دارایی در کشور ما است. مطابق قانون اساسی، اعمال قوه مجریه به استثنای اموری که به طور مستقیم مسئولیت آنها به رهبری محول شده است، به‌وسیله رئیس‌جمهور و وزرای حکومت انجام می‌شود. انتخاب رهبر در کشورمان مسئولیت خبرگان منتخب مردم است که با دو سوم آرا در میان خبرگان انتخاب می‌شوند و برای مدت نامعین خدمت می‌کنند.

بالا دست به تشید برآمده است که موقعیت برتر رژیم حاکمیتی جمهوری اسلامی ایران را بر این داشته باشد که وظایف و مسئولیت‌های مهمی به عهده‌ی خود گرفته است. در قانون اساسی مصادیقی برای مقام رهبرانه پیش بینی شده که به نوعی نشانگر بالاترین مقام اجرایی کشور است. به همین دلیل، می‌توان سوالی را پرسید که وظایف رهبر چه هستند؟

در این مقاله، به بررسی نقش و مهام رهبری در قانون اساسی می‌پردازیم. در این راستا، ابتدا جایگاه رهبری در قانون اساسی را بررسی می‌کنیم و سپس به توضیح وظایف رهبری در این قانون می‌پردازیم. از تگ‌های HTML استفاده می‌کنیم تا اهمیت بخش‌های مورد بحث را مشخص سازیم.

جایگاه رهبری در قانون اساسی

رهبری در جمهوری اسلامی ایران بالاترین مقام نظامی است. بنابر قانون اساسی کشور، رهبری مسئولیت اعمال قوه مجریه را بر عهده دارد. به‌طور کلی، رهبری از طریق رئیس جمهور و وزراء تصمیمات امور مختلف را انجام می‌دهد. رهبری جایگاه ویژه‌ای در قوه مجریه و نظام جمهوری اسلامی ایران دارد.

با توجه به ماده یکصد و هفتم قانون اساسی، تنها بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، یعنی امام خمینی که با رأی اکثریت قاطع مردم به عنوان رهبر قبول و انتخاب شده است، صاحب اختیار تعیین رهبر در سایر موارد است. در این باره، وظیفه انتخاب رهبر بر عهده خبرگان منتخب مردم قرار دارد و آنها با رأی دو سوم خبرگان و برای مدت نامحدود می‌توانند رهبر را انتخاب کنند.

براساس ماده ۱۱۰ قانون اساسی، در صورت عدم توانایی رهبری در انجام وظایف خود یا از دست دادن یکی از ویژگی‌های ضروری برای رهبری، مجلس خبرگان با رأی خود، می‌تواند رهبر را برکنار کند.

وظایف رهبری در قانون اساسی

اصل صد و دهم قانون اساسی به تبیین وظایف رهبری در ساختار سیاسی جمهوری اسلامی ایران می‌پردازد. این اصل شرایط برکناری رهبری را در صورت عدم صلاحیت برای انجام این وظایف تعیین می‌کند. وظایف رهبری شامل موارد زیر است، مطابق اصل ۱۱۱ قانون اساسی: - حفظ و حراست از اصول و مقررات اسلامی - تأمین وحدت و تماس‌ها بین نهادهای سیاسی - کنترل و نظارت بر اجرای سیاست‌های کلان کشور - تشکیل و ریاست شورای عالی امنیت ملی - تعیین و رئیس‌جلسه شورای فرهنگ عالی همچنین، برای تاکید بیشتر بر بخش‌های اصلی متن، از تگ‌های HTML استفاده می‌کنیم.

تعیین کردن سیاست‌های کلی نظام جمهوری اسلامی ایران پس از مشاوره با مجمع تشخیص مصلحت نظام، امری بسیار حائز اهمیت است. در این رابطه، نظر مجمع تشخیص مصلحت نظام نقشی بسیار مهم و تأثیرگذار دارد. این سیاست‌های کلی باید با دقت و با توجه به مصلحت مردم و توسعه کشور تعیین شوند. این امر نشان از اهمیت و ارزش مشاوره و مشورت در امور مهم و حیاتی کشور دارد. بنابراین، پیشنهاد می‌شود هرگونه تصمیم‌گیری مهم و استراتژیک مربوط به سیاست‌های کلی نظام جمهوری اسلامی ایران بعد از برگزاری مشاوره‌های لازم با مجمع تشخیص مصلحت نظام انجام شود.

نظارت بر اجرای صحیح سیاست‌های کلی نظام، مهمترین وظیفه‌ای است که بر عهده داریم. این نظارت باید به شکلی است که هم سیاست‌های کلی نظام را تقویت کند و هم باعث ارتقای کیفیت اجرا شود. تضمین کیفیت و صحت اجرا، به‌عنوان یک امر ضروری، می‌تواند به واقعیت رسیده و ماندگاری داشته باشد. استفاده از یافته‌ها و دستاوردهای علمی و تکنولوژیک، در این راستا بسیار مؤثر است. بنابراین، با توجه به اهمیت این موضوع، باید با تمام دقت و توجه به جزئیات، در اجرای صحیح سیاست‌های کلی نظام تلاش کرد و آنها را به شکلی کارآمد و پویا بررسی کرد تا به هدف‌های واقعی و قابل قبول مطلوب نظام دست یابیم. استفاده از نیروی کار ماهر و مجرب و تحقیقات و برنامه‌ریزی دقیق، از مؤلفه‌های کلیدی در اجرای صحیح سیاست‌ها است. باید توانایی سازماندهی و هماهنگی را با رویکردهای جدید و نوآورانه همراه کرده و بهره‌وری کلان نظام را افزایش داد.

صدور فرمان همه پرسی رعایت قوانین HTML که شامل تگ‌های ``و`` می‌شود.