وصیت نامه عادی

وصیت‌نامه، یک سند است که هر فرد می‌تواند قبل از فوت خود، آن را تنظیم کرده و اقدام به وصیت کند و درباره اموال و دارایی‌های پس از فوت خود یا مسئولیت‌هایی که بر عهده داشته، تصمیم‌گیری کند.
البته، طبق قوانین، حتی اگر شخص در وصیت‌نامه خود درباره تمام دارایی‌هایش وصیت کند، بعد از فوت و زمان بحث میراث، تنها وصیت در مورد یک سوم اموال اعمال می‌شود و برای موارث فراتر از آن، نیاز به اجرای توسط وراث دارد.

قانونگذار در خصوص وصیت‌نامه انواع مختلفی را در نظر گرفته است.
یکی از این انواع، وصیت‌نامه عادی یا خودنوشت محسوب می‌شود که برای اعتبار دارا بودن، باید شرایط خاصی را داشته باشد و تنها در صورت وجود این شرایط، می‌توان آن را اجرایی کرد.
در غیر این صورت، وصیت‌نامه اعتبار خود را از دست می‌دهد و نمی‌توان آن را اجرا کرد.

در این مقاله، می‌خواهیم درباره مفهوم و مزیت‌های وصیت‌نامه عادی صحبت کنیم و شرایط و تأثیرات تنظیم آن را توضیح دهیم.
همچنین، به بررسی اعتبار وصیت‌نامه دستی و روش اجرای آن خواهیم پرداخت.

وصیت نامه عادی چیست

وصیت کردن یک فعالیت قانونی است که هر فرد می تواند قبل از مرگ خود اقدام به آن کند و در مورد تقسیم اموال و دارایی های خود پس از مرگ، به وارثان خود تعیین تکلیف نماید.
این فعالیت با نوشتن یک وصیتنامه انجام می‌پذیرد.
وصیتنامه همچنین دارای انواع مختلفی است.

نوشتار: "وصیت‌نامه، ممکن است دست‌نوشته یا عادی باشد که به آن وصیت‌نامه دستی نیز گفته می‌شود.
وصیت‌نامه سررسید و وصیت‌نامه رسمی یا محضری، از دسته‌های مختلف وصیت‌نامه‌ها هستند که هر یک قوانین خاص خود را دارند و تنها در صورت رعایت این قوانین و شرایط، قابل اجرا و با اعتبار خواهند بود.
"

با توجه به حساسیت فرمایش‌نامه‌های عادی یا دستی، ما در این بخش از مقاله، توضیح می‌دهیم که فرمایش‌نامه‌ی عادی چیست و قوانین و مقررات آن چه هستند؛ در ادامه، درباره اثرات، نحوه اجرا و شرایط اعتبار آن صحبت خواهیم کرد.
طبق ماده ۲۷۸ قانون انتقال اموال موقوفه، در مورد فرمایش‌نامه‌های عادی یا خودنوشت (که به آن‌ها فرمایش‌نامه‌ی دستی نیز گفته می‌شود) آمده است:

وصیتنامه خودنوشت، زمانی معتبر است که مطابق خواست هنوز نوشته شده و دارای تاریخ روز و ماه و سال مطابق خواست نوشته شده و به امضای خواهان وصیت رسیده باشد.
طبق این ماده، در تعریف وصیتنامه خودنوشت، که به آن وصیتنامه ساده نیز گفته می شود، هرگاه خواهان وصیت، با خط خودش و با درج تاریخ دقیق (روز، ماه و سال)، وصیتنامه ای را تنظیم کرده و زیر آن را امضا کند، وصیتنامه ساده یا دستی ایجاد می شود و دارای اعتبار است.

شرایط وصیت نامه عادی

قانونگذار در قوانین مربوط به وصیت‌نامه‌های عادی یا دستی، شرایط لازم برای اعتبار و اعمال آن‌ها را تعیین کرده است.
در این شرایط، فقط وصیت‌نامه‌هایی که به طور کتبی نوشته شده و شرایط مربوطه را دارا باشند، مورد تأیید قرار می‌گیرند.
بنابراین، در این مقاله، قصد داریم درباره شرایط و مقتضیات وصیت‌نامه‌های دستی یا عادی بحث کنیم.
به طور خلاصه، شرایط لازم برای وصیت‌نامه‌های دستی یا عادی عبارتند از:

باید متن به خط خود شخص وصیت کننده نوشته شده باشد.

در وصیت‌نامه، لازم است تاریخ دقیق درج شود، به این معنا که باید روز، ماه و سال تنظیم آن مشخص شده باشند.

وصیت کننده، دارای امضای ذیل می باشد.
توجه: حتماً قبل از امضا دقت کنید.

وصیت کننده زمانی که قصد تنظیم سند وصیت را داشته باشد، باید از شرایط اهلیت، به این معنی که باید عاقل، بلوغ دست یافته و رشد کرده باشد، برخوردار باشد.

وصیت کننده، با اختیار و موافقت خود، تصمیم به نوشتن وصیت‌نامه خودمغایر نکرده و در این مورد، هیچ‌کس او را مجبور یا اجبار نکرده است.

ضرورت وجود مورد وصیتی که حاکمیت و لایق بودن خود را اثبات کرده و از نظر اخلاقی و شرعی مجاز است و بهره‌برداری از آن به صورت حلال و مشروع به نفع ماست.

منطبق بر تشریعات رسمی، وصیتنامه باید در مالکیت رسمی و قانونی فرد صاحب‌نظر باشد.
این صاحب‌نظر می‌تواند با استفاده از تگهای HTML مانند وصیت یا وصیت، مورد وصیت را به‌خوبی بیان کند.

«مورد وصیت» به مواردی اشاره دارد که مانند مالی که قادر به انتقال و انتقال نیستند، نیستند.
»

علاقه‌مندان به کسب اطلاعات بیشتر درباره انواع وصیت‌نامه و شرایط مربوط به آن‌ها می‌توانند با خواندن مقاله‌ی زیر، که در بخش بیشترترین مطالب در دسترس است، اطلاعات بیشتری را کسب کنند.
منتظر مطالعه‌ی مقاله‌ی مرتبط با همین عنوان هستیم!

آثار وصیت نامه عادی

هنگامی که یک فرد، قبل از فوت کردن، به کمک تدوین یک وصیتنامه عادی یا همان وصیتنامه دستی، درباره اموال، دارایی ها و توافقات شخصی خود، تصمیماتی می‌گیرد، این تصمیم‌گیری تأثیرات حقوقی قابل ملاحظه‌ای برای وراثت‌داران خواهد داشت.
بنابراین در این بخش از مقاله، قصد داریم درباره تأثیرات وصیتنامه عادی صحبت کنیم که عبارتند از: "

انتقال مالکیت از طریق وصیت، بلافاصله پس از فوت صاحب وصیت، به مورثین تعیین شده صورت می‌گیرد.

ایجاد مسئولیت برای وصی، در شرایطی که موصی یا به عبارت دیگر وصیت کننده، براساس یک وصیت‌نامه معمولی، تعهد به انجام یک وصیت معنوی می‌کند.

یکی از اقسام توصیه‌نامه‌ها، توصیه‌نامه شفاهی یا توصیه‌نامه لفظی است که علاقه‌مندان به دریافت اطلاعات بیشتر درباره آن می‌توانند با مطالعه‌ی یک مقاله که در زیر ذکر شده و در بخش بیشتر قابل دست‌رس است، اطلاعات موردنیاز را کسب کنند.

اعتبار وصیت نامه عادی

"یکی از معمول‌ترین سؤالاتی که افراد درباره وصیت نامه عادی مطرح می‌کنند، مربوط به اعتبار وصیت نامه عادی است.
آیا وراثان می‌توانند به این نوع وصیت نامه در دادگاه اعتماد کنند یا خیر؟ در اینجا قصد داریم به این سؤال پاسخ دهیم و مشروطات اعتبار وصیت نامه عادی یا دستی را توضیح دهیم.
"توضیحات:در مورد وصیت نامه عادی و پاسخ به سؤالات متداولی که درباره اعتبار وصیت نامه عادی وجود دارد، صحبت می‌کنیم.
آیا وراثان به این وصیت نامه‌ها در دادگاه اعتماد کرده و یا نه؟ به همین دلیل، در این مقاله، شرایط اعتبار وصیت نامه عادی یا دستی را توضیح می‌دهیم.

قانون گذار در قانون امور حسبی، به ماده 294 اشاره کرده و تصریح می‌کند که در اعلان‌های مربوط به مدیریت و یا تصفیه میراث یا تایید وصیت‌نامه، دادگاه بخش باید ذکر نماید که هر فردی که وصیت‌نامه‌ای از متوفی در اختیار دارد، آن را در مدت سه ماه به دادگاهی که اعلان را صادر کرده، ارسال نماید و پس از طی این مدت، هر وصیت‌نامه‌ای (به استثنای وصیت‌نامه‌های رسمی و سری) که بیان شود، اعتبار آن ساقط می‌شود.

همچنین، ماده ۲۷۸ قانون امور حسبی تعیین می‌کند که "وصیت‌نامه خودنوشت، در صورتی معتبر است که تمام آن به خط موصی نوشته شده و با تاریخ روز و ماه و سال که به خط موصی نوشته شده است، و با امضای او تأیید شده باشد.
"

نحوه تنفیذ وصیت نامه عادی

با توجه به اینکه، در قانون مدنی، وضع کننده قانون فقط تا ثلث یا یک سوم اموال را قابل اجرا می‌داند و مقداری از وصیت که بیشتر از این است، به مجوز وراثت وابسته است، سوال پیش می‌آید که چگونه وصیت‌نامه معمولی اجرا می‌شود؟

برای پاسخ به سؤال فوق‌الذکر و توضیح درخصوص نحوه اجرای وصیت‌نامه‌ی عادی، به ماده ۸۴۳ قانون مدنی رجوع می‌شود.
این ماده درباره اینکه چقدر از اموال می‌توان وصیت کرد، تصمیم‌گیری می‌نماید.
ماده ۸۴۳ قانون مدنی مقرر می‌کند که «وصیت‌نامه» تا زیاده بر یک سوم اموال میراث قابل اجرا نیست، مگر با اجازه ورثه.
و اگر بعضی از ورثه اجازه دهد، فقط در حد سهم آن فرد قابل اجرا است.
بنابراین، بر اساس این ماده باید بیان کرد که وصیت‌نامه تنها تا سهم فرد مورد نظر نافذ خواهد بود و از زیاده بر آن جلوگیری خواهد شد.

در شرایطی که فردی در وصیتنامه‌ای عادی یا دستی، صرفاً یک سوم اموال خود را به شخص دیگری تخصیص می‌دهد، انجام وصیت و تنفیذ آن به صورت نیازمند نیست.
از طریق این نوع وصیتنامه‌ها، تمامی مفاد و صحت و اعتبار مورد نیاز را متحقق می‌سازیم.