وثیقه گذاشتن برای مرخصی زندان

بطور کلی، قرارهای تأمین کیفری می‌توانند به عنوان محدودکننده‌هایی برای محرومیت آزادی در نظر گرفته شوند.
این قرارها وسیله‌ای برای تضمین حضور متهم در مراحل مختلف تحقیقات ابتدایی، محاکمه و اجرای حکم هستند.
یکی از انواع این قرارها، قرار وثیقه است.

وثیقه به معنای استوار و قوی بودن است و می‌تواند به منظور ایجاد اعتماد و پایداری در کارها استفاده شود.
این واژه نیز در قضاوت و مسائل کیفری به شدت شنیده می‌شود.
به طور کلی، وثیقه به عنوان یک نوع تضمین برای قرار دادن در این مسائل استفاده می‌شود.

در صورتی که مقام قضایی به هر دلیلی تصمیم بگیرد که قرار صادر شده قادر به تضمین حضور متهم در موارد ضروری نیست یا متهم قادر به ارائه ضامن نیست، اقدام صدور وثیقه تنها راهی است که می‌تواند با استفاده از آن از بازداشت متهم جلوگیری نماید.

تا زمانی که متهم باید در دادگاه حاضر شود و احضار می شود ، باید در دسترس باشد.
علاوه بر این، بیشتر تدابیر احتیاطی کیفری از جمله وثیقه هم دارای جنبه مالی هستند و می توانند به عنوان راهی برای پرداخت خسارت به شمار آیند که در اثر دزدیدن آسیب می بیند.

"ممکن است برای افراد محکوم به زندان پیش بیاید که به شرایطی نیاز داشته باشند تا بتوانند درخواست صدور قرار وثیقه از دادگاه را برای آزادی موقت خود از زندان داشته باشند.
در این مقاله به بررسی شرایط و مراحل وثیقه گذاشتن برای مرخصی یا آزادی موقت افراد از زندان می‌پردازیم.
در اینجا تعریف مختصری از وثیقه ارائه می‌دهیم و تشریح می‌کنیم که چگونه شرایط وثیقه گذاشتن برای آزادی موقت از زندان است.
"ممکن است برای افراد محکوم به زندان پیش بیاید که به شرایطی نیاز داشته باشند تا بتوانند درخواست صدور قرار وثیقه از دادگاه را برای آزادی موقت خود از زندان داشته باشند.
در این مقاله به بررسی شرایط و مراحل وثیقه گذاشتن برای مرخصی یا آزادی موقت افراد از زندان می پردازیم.
در اینجا تعریف مختصری از وثیقه ارائه می دهیم و تشریح می کنیم که چگونه شرایط وثیقه گذاشتن برای آزادی موقت از زندان است.

شرایط وثیقه برای مرخصی زندان

گفته می‌شود که قرار وثیقه یکی از روش‌های استفاده شده به منظور جلوگیری از بازداشت متهم در پرونده‌های کیفری است.
هنگامی که جرمی روی داده باشد، دادستان، قاضی یا بازپرس به اختیار خود می‌توانند قرار وثیقه را صادر کنند.
این اقدام به آنها فرصت می‌دهد تا پرونده را بصورت کامل بررسی کنند، در حالی که نیازی به بازداشت یا زندانی کردن فرد نباشد.

مقایسه این نوع قرار با سایر قرارهای دیگری که مبنای کیفری "مالی" را تأمین می‌کنند، نسبت به آنها بسیار سختگیرانه‌تر است.
زیرا در هیچ یک از قرارهای مالی، صلاحیت اختیار قرار به دادسرا واگذار نمی‌شود.
اما در قرارهای وثیقه، در هنگام صدور قرار قبولی، باید به ضرورت، مال یا سند مالکیت متعلق به آن، در اختیار دادسرا قرار گیرد.

بنابراین، قرار وثیقه عبارت است از یکی از بهترین و مطمئن‌ترین قرارهای موجود در قانون آیین دادرسی کیفری.
در واقع، این آزادی، از جمله حق آزادی قاتل به قید وثیقه، مشروط یا در صورتی که متهم در زندان باشد و به واسطه آن مرخصی بگیرد، به شمار می‌رود.
این آزادی موقت به صورتی است که فرد در هر مرحله از رسیدگی به پرونده، باید در هر زمان که به او نیاز داشته باشد، در مراجع قضایی حضور پیدا کند و در دسترس باشد.
تاکید می‌شود که این آزادی بی‌تردید با اهمیت است و در میان سایر انواع قرارهای قانونی، جایگاه خود را ایفا می‌کند.

"شرایط اعطای وثیقه به منظور اجازه مرخصی زندانی از زندان به شرح زیر است:"

وثیقه زندانی برای اعطای مرخصی یا اجازه موقت می‌تواند به صورت پرداخت نقدی، صدور ضمانتنامه بانکی، ارائه مالکیت های قابل انتقال یا مالکیت های غیرقابل انتقال باشد.
مهم است به این نکته توجه داشت که در عمل، بیشتر مورد پذیرش قوانین قضائی، مالکیت های غیرقابل انتقال است.

تعیین مبلغ وثیقه برای مرخصی زندانی یا آزادی موقت به عهده مرجع قضایی است که قرارداد وثیقه را صادر می‌کند.
این مبلغ، بر اساس نوع جرم مرتکب شده توسط زندانی، شدت و ضعف آن جرم، میزان خسارت و شرایط موجود، و وضعیت طرفین پرونده تعیین می‌شود.

محکوم به زندان موظف است مبلغی که دادگاه به عنوان وثیقه تعیین کرده است را به صورت نقدی یا از طریق ارائه ضمانتنامه بانکی یا از طریق معرفی دارایی های قابل انتقال یا غیر قابل انتقال پرداخت نماید.

در صورتی که زندانی در تاریخ مشخص پس از انقضای مرخصی از زندان غیبت کند، مسئولیت به عهده ضامن خواهد بود، که ممکن است خود زندانی باشد.
در این صورت، مالیات بلافاصله وثیقه را ضبط خواهد کرد.

در صورتی که فردی به عنوان یک وثیقه‌گذار ثالث وارد شود، به او اخطار داده می‌شود که در تاریخ پایان مرخصی، فرد زندانی را تحویل بگیرد.
در صورتی که وثیقه‌گذار قادر به حضور در دادگاه یا زندان بدون دلیل مناسب نباشد، وثیقه دربیست روز توسط دستور دادگاه ضبط خواهد شد.

در بعضی مواقع، ارزش مال ممکن است از مقدار تعیین شده در قرارداد وثیقه بیشتر شود.
در این صورت، مبلغ اضافی به غیر از هزینه‌های ضروری برای اجرای دستور، به صاحب وثیقه بازگردانده می‌شود.

مراحل وثیقه گذاشتن برای مرخصی از زندان

مسئله‌ای که متهمان یا زندانیان همراه با خانواده‌هایشان در زمان صدور قرار کیفری با آن روبه‌رو می‌شوند، مراحل وثیقه گذاشتن برای محکوم به زندان یا مرخصی از زندان است.
بنابراین برای رسیدگی به این مسئله، آنها باید مراحل وثیقه گذاشتن را در دادگاه یا دادسرا مشاهده کنند.
این باعث می‌شود تا بتوانند در اسرع وقت وثیقه آزادی موقت زندانی یا متهم را به مرجع قضایی ارائه کنند.

مراحل فرآیند ابطال یک سند مهم در دادگاه ها به منظور دریافت مرخصی از زندان با شرایطی که توسط بخشنامه اختصاصی برای زندانیان تعیین شده است یا برای اخذ موقت آزادی، در دو مرحله صورت میگیرد.

در ابتدا، در مقام قضاوت، درخواست زندانی برای مرخصی یا آزادی موقت بررسی می‌شود.
سپس، درصورت تصویب، یک قرار وثیقه به نفع زندانی صادر و به وی ابلاغ می‌شود.

در مرحله دوم، اگر زندانی امکان پرداخت وثیقه برای آزاد شدن خود را دارد، باید این مسئله را به طرف مختص که آزادی او را تامین می‌کند، اعلام نماید تا اقدامات لازم انجام شود.
همچنین، در صورتی که زندانی وثیقه‌ای نداشته باشد، می‌تواند از سند اجاره هم استفاده نماید.

اگر توسط زندانی یا شخص ثالثی معرفی شود، هرگاه وثیقه نقدی باشد، باید به حساب سپرده دادگستری تودیع گردد.

اگر مالکیت منقوله به عنوان ضمانت در نظر گرفته شود، باید بطور متناسب مورد تعقیب قرار گیرد.

اگر وثیقه مربوط به مالی غیرقابل انتقال است، لازم است که سند آن مال توسط سازمان ثبت اسناد و املاک نگهداری شود.

در حالی که یک قضایی برای ارزیابی دارایی‌های منقول و غیرمنقول به کارشناس مراجعه می‌کند، این کارشناس به او در تعیین قیمت این دارایی‌ها کمک می‌کند.
در صورتی که ارزش دارایی‌های معرفی شده توسط متهم یا شخص ثالث به میزان مبلغ وثیقه یا بیشتر از آن باشد، قاضی می‌تواند وثیقه معرفی شده را پذیرفته و قبول کند.

به نظر می‌رسد زمانی که یک واحد حقوقی یا سازمان ثبت اسناد اعلام می کنند که ملک یا دارایی معرفی شده به عنوان وثیقه ارزش لازم را ندارد، زندانی خواهان مرخصی قادر به اعتراض نخواهد بود.