یکی از مواردی که برای حل اختلافات میان کارگر و کارفرما پیش می‌آید، مراجعه به نهادی به نام "هیات حل اختلاف کاری" است. این هیات براساس قوانین کار و قراردادهای کاری، موافقت‌نامه‌های کارگاهی یا پیمان‌های دسته‌جمعی فعالیت می‌کند. برای رسیدن به این هیات، لازم است ابتدا پرونده اختلاف موردنظر در هیات تشخیص بررسی شده و رای قابل قبولی صادر شده باشد، اما یکی از طرفین به آن اعتراض دارد. فرد معترض می‌تواند اعتراض خود را به صورت کتبی به هیات حل اختلاف ارائه دهد. در این مقاله، ساختار هیات حل اختلاف کاری و روند بررسی اختلافات میان کارگر و کارفرما در این هیات را بررسی خواهیم کرد.

ساختار هیات حل اختلاف

ساختار هیات حل اختلاف در قانون کار به شرح زیر است: این هیات متشکل از نمایندگانی است که توسط کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار، کانون انجمن های صنفی کارگران و یا مجمع نمایندگان کارگران برگزیده می‌شوند. همچنین، سه نماینده از کارفرمایان به انتخاب مدیران واحدهای منطقه و سه نماینده از دولت (مدیر کل کار و امور اجتماعی، فرماندار و رئیس دادگستری محل یا نمایندگان آنها) نیز جزو اعضای این هیات هستند. هیات حل اختلاف استان به مدت دو سال تشکیل می‌شود. با توجه به نیاز و حجم کارها، وزارت کار و امور اجتماعی می‌تواند تصمیم به تشکیل چندین هیات حل اختلاف در سطح استان بگیرد.