خلاصه مقاله
ماده ۲۹۰ قانون آیین دادرسی مدنی به مسئله نیابت قضایی داخلی توجه ویژهای دارد.
طبق این ماده، در صورتی که برای بررسی دلایل مانند گواهیها و شواهد، بازدید میدانی یا فعالیت دیگری خارج از محل دادگاه لازم است، مراجع مربوطه به دادگاه محلی نیابت میدهند تا اقدامات لازم را انجام داده و نتیجه را به صورت مکاتبه به دادگاه نیابت دهنده ابلاغ کنند.
این اقدامات تنها زمانی معتبر خواهند بود که باورپذیری دادگاه را داشته باشند.
در مورد نیابت قضایی بینالمللی نیز میتوانید اطلاعات بیشتری دریافت کنید.
هر نماینده حقوقی موضوع یا موضوعات خود را به دقت تعیین کرده و اسناد و مدارک مورد نیاز را به دادگاه نماینده ارسال میکند.
دادگاه نماینده باید در همان محدوده اقدام کند و اجرای موضوع نمایندگی توسط دادگاه نماینده به همان روالی است که برای دادگاه شاکی مشخص شده است.
به عبارت دیگر، اگر موضوع نمایندگی مربوط به مکانیک باشد، دادگاه باید زمان و مکان اجرای قرار مکانیک را به طرفین اعلام کند.
یک نکته مهم در اجرای نمایندگی قضایی داخلی وجود دارد که دادگاه نماینده نمیتواند به طور جزئی اختیارات قضایی خود را به دادگاه دیگر منتقل کند.
در برخی موارد، رخ دادن شرایطی ممکن است که دادگاه نیاز داشته باشد به دلایلی مانند خارج شدن از محل یا حوزه دادگاه مدنی، به ادله دعاوی پاسخ دهد.
در این مواقع، استفاده از نیابت قضایی ممکن نباشد.
به همین منظور، دادگاه ها طبق قوانین و مقرراتی که در قانون آیین دادرسی مدنی تعیین شده است، از نیابت قضایی استفاده می کنند.
البته، نیابت قضایی می تواند در داخل کشور یا در دادگاه های خارج از کشور که به آن نیابت قضایی بین المللی می گویند، اعمال شود.
در این مقاله، تمرکز ما بر روی نیابت قضایی در داخل کشور است.
به همین دلیل، ابتدا در مورد نیابت قضایی داخلی صحبت خواهیم کرد و سپس به بررسی شرایط استفاده از نیابت قضایی داخلی و نحوه اجرای آن می پردازیم.
نیابت قضایی داخلی چیست
ماده ۲۹۰ قانون آیین دادرسی مدنی به مسئلهای به نام "نیابت قضایی داخلی" توجه ویژهای دارد.
طبق این ماده، در هر موقعیتی که برای بررسی دلایلی مانند گواهیها و شواهد، بازدید میدانی یا هر فعالیت دیگری که ممکن است خارج از محل دادگاه صورت گیرد و این مشروط به موافقت مستقیم دادگاه نیست، مراجع مربوطه به دادگاه محلی نیابت میدهد تا در صورت لزوم، اقدامات موردنیاز را انجام داده و نتیجه را به صورت مکاتبه به دادگاه نیابت دهنده ابلاغ کند.
این اقدامات تنها زمانی معتبر خواهند بود که باورپذیری دادگاه را داشته باشند.
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره "نیابت قضایی بینالمللی" روی لینک کلیک کنید.
شروط استفاده از نیابت قضایی داخلی
با توجه به ماده 290 قانون آیین دادرسی مدنی، استفاده از نیابت قضایی داخلی شروطی دارد.
این شروط به صورت زیر است: اقداماتی که خارج از مقر یا حوزه دادگاه صورت میگیرد، نیابت قضایی داد محسوب میشود.
بر اساس قانون، دادرس میتواند عملیات بازدید از محل یا تحقیق محلی را در خارج از حوزه خود انجام دهد، با این حال این امکان فقط در موارد خاص قابل اجرا است.
بنابراین، اجرای عملیات مانند تحقیق و بازدید از محل توسط دادگاه در خارج از حوزه آن تخلف محسوب میشود.
استفاده از نیابت قضایی بر اساس این ماده ممکن است بودجه دادگاه رسیدگی کننده به دعوا نباشد.
عملکرد دادگاه نیابت کننده تنها در صورتی قابل قبول است که باورپذیر باشد.
چگونگی اجرای نیابت قضایی داخلی
منبع نماینده حقوقی موضوع یا موضوعات نماینده را به طور دقیق تعیین کرده و با ارسال اسناد و مدارک مورد نیاز به دادگاه نماینده فرستاده میشود.
این دادگاه باید در همان محدوده اقدام کند.
اجرای موضوع نمایندگی توسط دادگاه نماینده مشمول همان روالی است که برای دادگاه شکایت کننده مشخص شده است.
بنابراین، اگر موضوع نمایندگی مربوط به مکانیک باشد، دادگاه باید زمان و مکان اجرای قرار مکانیک را به طرفین اعلام کند.
یک نکته حائز اهمیت در باره چگونگی اجرای نمایندگی قضایی داخلی وجود دارد که دادگاه نماینده نمیتواند به طور جزئی اختیارات قضایی خود را به دادگاه دیگر منتقل کند.
سوالات پر تکرار
- جرائم تعزیری که تنها به مجازات جزای نقدی درجه هشت منجر میشوند، مانند مهریه، نفقه و جهیزیه، قابل بررسی در شورای حل اختلاف است.
همچنین، اختلافات مربوط به اعسار و درخواستهای مالی مربوط به اموال قابل انتقال میتوانند توسط شورای حل اختلاف صادر شوند.
در مواردی که شورای حل اختلاف صلاحیت اجباری دارد، میتواند نسبت به صدور رای اقدام کند و در صدور رای اجباری درخواستهای مالی مانند تعدیل اجاره بها را تغییر دهد.
در استفاده از این خدمات، توصیه میشود که از خدمات وکیلان و مشاوران حقوقی مشورت بگیرید.
شورای حل اختلاف دارای توانایی صدور رای اجباری در موارد متعددی است و مسئول صدور رای در دعاوی تخلیه مستأجران و دعاوی مرتبط با خانواده است.
نتیجه گیری
مطلب فوق با بحث درباره ماده ۲۹۰ قانون آیین دادرسی مدنی و نیابت قضایی داخلی، به نتیجهای قاطع و قوی میرسد.
این ماده مورد توجه ویژهای قرار گرفته است و تعیین کرده است که در هر موقعیتی که نیاز به بررسی شواهد و گواهیها در خارج از محل دادگاه وجود داشته باشد، مراجع مربوطه به دادگاه محلی نیابت میدهند.
ضمن اینکه اقدامات انجام شده باید باورپذیری دادگاه را داشته باشد.
در ادامه، مطلب به صورت مکتوب به دادگاه نیابت دهنده ابلاغ میشود.
این مقاله همچنین بر نکته مهمی تاکید میکند که دادگاه نماینده نمیتواند اختیارات قضایی خود را به دادگاه دیگری منتقل کند.
برای اطلاعات بیشتر، میتوانید به لینک مربوط به "نیابت قضایی بینالمللی" در متن مراجعه کنید.
با توجه به این توضیحات، نمایندگی قضایی داخلی معولاً با همان فرآیندی که برای دادگاه شکایت کننده تعیین شده است، انجام میشود.
بنابراین، در صورتی که موضوع نمایندگی مربوط به مکانیک باشد، دادگاه باید زمان و مکان اجرای قرار مکانیک را به طرفین اعلام کند.
در نتیجه، ماده ۲۹۰ قانون آیین دادرسی مدنی، تعیینات مهمی در خصوص نیابت قضایی داخلی را ارائه نموده است که در اجرای عملی آن باید رعایت شود.