بلافاصله بعد از انجام عقد ازدواج دائم، زن و مرد به طور خودکار حقوق و تعهداتی بدست می‌آورند. حق‌وظاهر زن شامل حق‌وظاهر عمومی و خاص در رابطه با شوهر است، در عوض مرد ملزم به پرداخت نفقه به همسر خود می‌باشد. زنان به صورت حقوقی ویژه با ازدواج مجهز می‌شوند و نفقه از جمله حقوق مالی زنان است که در لحظه انکار جواز ازدواج دائم به عهده مرد قرار می‌گیرد.

مبنای قانون، نفقه شامل خوراک، پوشاک، مسکن، هزینه‌های درمانی، خدمه و خدمات دیگری است که در قانون مدنی ذکر شده‌است. در مورد نفقه، چالش‌هایی وجود دارد که به میزان نفقه‌ی زن باردار در ازدواج دائم یا موقت و سایر شرایط اشاره دارد. بدانید که نفقه‌ی زن باردار بسته به اینکه آیا ازدواج در دوران ثبات یا مؤقت است و همچنین در صورت طلاق یا فوت از قوانین خاص خود پیروی می‌کند.

با توجه به توضیحات فوق، در این مقاله قصد داریم به بررسی موضوع "حق نفقه زن باردار" در سازماندهی ازدواج‌های دائم و موقت، طلاق و وفات بپردازیم. در صورت بروز سوالاتی درباره این موضوع، شما می‌توانید با استفاده از تگهای نفقه زن باردار و حقوق زنان و همچنین تگهای ازدواج دائم و موقت و سازماندهی ازدواج، ما را همراهی کنید.

نفقه زن باردار در ازدواج دائم

عقد نکاح یکی از قراردادهاست که هم دارای جنبه‌های مالی و هم غیرمالی می‌باشد. هدف از برگزاری عقد نکاح، تاسیس خانواده و بقای نسل است. طرفین این قرارداد، حقوق و تعهداتی نسبت به یکدیگر دارند و عقد نکاح نیز از این قاعده مستثنی نیست. تعهد زن، توکیل و حمایت از همسر خود و تعهد مرد، پرداخت هزینه‌های زندگی و سایر مسئولیت‌های مالی زن مثل مهریه و هزینه معاش طی ادعای زن می‌باشد.

تغییر متن در زبان فارسی: مطابق قانون مدنی، به موجب ماده ۱۱۰۷، نفقه به معنای تأمین تمام نیازهای قابل قبول و مناسب برای زن در شرایط معینی است. این نیازها شامل مسکن، پوشاک، غذا، مبلمان خانه و هزینه‌های درمانی و بهداشتی است. در صورتی که زن به دلیل کاستی‌های جسمی یا بیماری نیازمند مراقبت و خدمتکار باشد. این قانون واکنش داده است که چه مواردی در نفقه مشمول می‌شوند. همچنین بر اساس ماده ۱۱۰۶، در ازدواج دائم، مسئولیت تامین نفقه زن بر عهده شوهر است.

یکی از مواردی که هنگام ازدواج دائم برای یک زن پیش می‌آید، بارداری اوست. سوالی که مطرح می‌شود این است که وضعیت نفقه زن باردار در ازدواج دائم چگونه است؟ در پاسخ به این سوال باید گفت: نفقه زن باردار در ازدواج دائم فرقی با نفقه او در زمان‌های غیر بارداری ندارد و به عنوان که طبق قانون، پرداخت نفقه در ازدواج دائم بر عهده شوهر است، وظیفه پرداخت نفقه زن باردار در ازدواج دائم نیز بر عهده همسر اوست. تعیین میزان نفقه زن باردار در ازدواج دائم و موقت و سایر شرایط، در صورتی که طرفین توافقی نداشته باشند، با تصمیم و نظر دادگاه خواهد بود.

نفقه زن باردار در ازدواج موقت

"مراسم مؤقت یا صیغه یکی از انواع نکاح است که در آن دو طرف برای مدت معینی با هم ازدواج می کنند. یکی از شرایط ضروری در عقد مؤقت، تعیین مهریه است که با استفاده از برچسب مهریه عقد مؤقت مشخص می شود. همچنین تعیین مدت این عقد نیز لازم است. در صورتی که هر یک از این شرایط رعایت نشود، به معنی انحلال نکاح است و عقد باطل خواهد شد."

به طبق قانون، از ثبت عقد موقت معذور نیستیم، به جز در سه حالت: اگر زوجه باردار باشد، اگر همسران توافق کرده باشند که عقد موقت ثبت شود و یا اگر شرطی در قرارداد عقد نکاح وجود داشته باشد که باید عقد موقت ثبت شود. همچنین، به موجب ماده ۱۱۱۳ قانون مدنی، زنان در عقد موقت حق ندارند از نفقه استفاده کنند مگر اینکه این موضوع را در شرایط قرارداد ذکر کرده باشند. به این ترتیب، سؤالی که پیش می‌آید این است که نفقه زن باردار در عقد موقت به چه صورت است و یا چگونه میزان نفقه زن باردار در عقد موقت تعیین می‌شود؟

درباره تأمین مالی برای زن باردار در ازدواج موقت، لازم است توضیح دهیم: نفقه فقط در صورت توافق قبلی برای آن وجود دارد. همچنین، نفقه برای زن باردار نیز به شرطی تعلق می‌گیرد که در این قرارداد موقت ذکر شده باشد. با این حال، چون حاملگی زن در ازدواج موقت از شروط ضروری برای ثبت قرارداد است، زن می‌تواند پس از ثبت عقد موقت خود، با ارائه اسناد مورد نیاز به دادگاه مراجعه کرده و ادعای خود را مبنی بر تأمین مالی فرزند خود که بر عهده پدر است، ارائه کند و مرد بر اساس حکم دادگاه، موظف است تا طی دوران بارداری، نفقه فرزند را پرداخت کند.

نفقه زن باردار در عده طلاق

بعد از جدایی، خانم‌ها موظف به رعایت دوران عده می باشند. طبق ماده 1150 قانون مدنی: "عده" به مدتی اشاره دارد که در آن، زنی که ازدواجش حل شده است، حق ندارد که همسر جدیدی انتخاب کند. بنابراین، زنان بعد از پایان قرارداد ازدواجشان به هر دلیلی، از جمله مرگ یا طلاق، مجبورند تا دوران عده را رعایت کنند. طبق ماده 1151 قانون مدنی، دوران عده در مورد انواع طلاق، سه نسل یا سه ماه است. اما، درخصوص خانم‌هایی که باردار هستند، دوران عده تا پایان دوران بارداری ادامه خواهد داشت.

می خواهم توجه شما را جلب کنم که زنان بر اساس ماده 1109 قانون مدنی، در طول مدت عده طلاق رجعی بدون نیاز به تمکین خاص، مستحق دریافت نفقه هستند. اما در صورت طلاق بائن و انواع مشابه، نفقه در طول مدت عده وجود نخواهد داشت. همچنین ممکن است زنی که در دوران بارداری قرار دارد، تمایل به جدایی از همسر خود داشته باشد. سوالی که پیش می آید این است که نحوه تعیین نفقه برای زن باردار در انواع طلاق چه گونه است و چه کسی مسئول پرداخت نفقه زن باردار در این زمان است.

ماده ۱۱۰۹ اشعار می‌فرماید: 'نفقه مطلقه رجعیه در زمان عده، مسئولیت شوهر است، به جز اگر طلاق در حال نشوز اتفاق افتاده باشد. اما اگر عده به دلیل فسخ نکاح یا طلاق بائن بوده، زن حق نفقه را ندارد، به جز در صورت حمل از شوهر خود؛ در این صورت، تا زمان وضع حمل، حق نفقه خواهد داشت.' طبق این ماده، بدون توجه به نوع طلاق، نفقه زن باردار بر عهده شوهر تا پایان مدت عده طلاق زن باردار، یعنی تا زمان وضع حمل، است. میزان نفقه زن باردار در ازدواج دائم و موقت یا در شرایط دیگر مانند عده طلاق، در صورت عدم توافق طرفین، به تصمیم و دیدگاه دادگاه وابسته خواهد بود.

نفقه زن باردار در عده وفات

در قسمت‌های قبل، درباره طلاق و حق‌های نفقه برای زن باردار در طلاق، همچنین درباره حق‌های نفقه برای زن باردار در عقد دائم و موقت توضیح داده شد. اما در این بخش، قصد داریم درباره امور مربوط به هنگام فوت شوهر و حق نفقه برای زن باردار در این موارد صحبت کنیم. همانطور که گفته شد، عده به مدتی اطلاق می‌شود که زنان بعد از انحلال عقد نکاحشان به هر دلیلی مانند فوت یا طلاق، مجبور به رعایت آن هستند و در این دوره نمی‌توانند اقدام به ازدواج مجدد نمایند.

مطابق ماده 1154 قانون مدنی، مدت عده وفات برای ازدواج دائم و نکاح منقطع، چهار ماه و ده روز است. اما در مورد زن باردار، عده وفات تا زمان وضع حمل زن باردار ادامه خواهد داشت، مگر اینکه باقی مانده بارداری کمتر از 4 ماه و ده روز باشد. ماده 1110 قانون مدنی نفقه زن باردار در عده وفات و به طور کل نفقه زوجه‌ای که همسرش فوت کرده است، تعیین کرده است: در طول عده وفات، هزینه‌های زندگی همسر باید تأمین شود و این می‌تواند از طریق درخواست دریافت نفقه از اقاربی که مسئولیت پرداخت نفقه بر عهده آن‌ها است، صورت گیرد.