موارد منع اشتغال به کار زوجه توسط زوج

علیرغم وجود حق اشتغال به کار برای زنان، در صورتی که همسر مرد از اشتغال به کار آنها راضی نباشد، می تواند از زن منع کند که خارج از منزل کار کند.
در واقع، اگر زن به رضایت همسرش بدون کار کند، این می تواند به عنوان عدم تمایل به امر زن از جانب همسر تعبیر شود و همسر می تواند زن را به کار نبرد.
البته بر خلاف این موضوع، زن می تواند در زمان عقد نکاح حق اشتغال به کار را از مرد بگیرد.
اما در شرایطی که کار زن باعث مخالفت با منافع خانواده، شکست حیثیت زن یا مرد شود، مرد می تواند زن را از اشتغال به کار منع کند.
به همین دلیل، در این مقاله قصد داریم به بررسی موضوع منع اشتغال به کار زن در توسط همسر بپردازیم و به ارائه توضیحاتی درباره حق اشتغال به کار زنان و شرایط منع اشتغال به کار توسط همسر بپردازیم.

اشتغال به کار زوجه

با توجه به تبصره بیست و هشتم از قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، هر فرد حق دارد تا شغلی که علاقه‌مند به آن است را انتخاب کند، طوری که با اسلام، منافع عمومی و حقوق دیگران مغایرت نداشته باشد.
از این رو، در کلیت، حق اشتغال زنان را در کنار مردان می‌توان نیازمندی شناخت؛ به منظور آشنایی بیشتر با اشتغال زنان در قانون اساسی، می‌توانید بر روی لینک مربوطه کلیک نمایید.
همچنین، برخی بانوان ترجیح می‌دهند تا شرط اشتغال زنانه را در قرارداد ازدواج خود درج کنند، تا بتوانند پس از ازدواج به صورت خارج از خانه فعالیت کنند.
این شرط، که یکی از شروط اصلی در زمان عقد ازدواج شناخته می‌شود، در صورتی که شوهر با آن موافقت کند، الزامی می‌شود و هیچ چیزی نمی‌تواند از اشتغال زن پس از ازدواج جلوگیری کند.
برای آشنایی با مفاد شرایط عقد ازدواج و شرط اشتغال در آن، می‌توانید بر روی لینک مربوطه کلیک کنید.

منع اشتغال به کار زوجه توسط زوج

در این بخش به بررسی سؤالات زیر می‌پردازیم:- آیا مرد مجاز است همسر خود را از اشتغال به کار منع کند؟- چه معنایی دارد که زوج مانع اشتغال به کار همسر خود شود؟- در چه مواقعی امکان منع اشتغال به کار توسط زوج وجود دارد؟

بر اساس ماده ۱۱۷۱ قانون مدنی، شوهر می تواند با تأیید دادگاه، زن خود را از اشتغال به شغلی که منافی مصالح خانوادگی یا حیثیت خود یا زن باشد، منع کند.
همچنین زن نیز می تواند از دادگاه خواستار منع شوهر از اشتغال به شغل مذکور شود.
اما دادگاه تنها در صورتی که این امر باعث اختلال در امر معیشت خانواده نشود، مرد را از اشتغال به آن شغل منع می کند.
بنابراین، مواردی که شوهر می تواند زن را از اشتغال به کار منع کند، عبارتند از:

1- عدم تلاقی شغل زن با نیازهای خانوادگی: این به مفهوم دارد که ساعات کاری زن باید به گونه‌ای باشد که به او این امکان را بدهد تا به طور کافی به وظایف خانوادگی و زناشویی خود بپردازد.
2- نبود فرصت و زمان کافی برای رسیدگی به وظایف خانوادگی و زناشویی: این بیانگر این است که زن با امتیاز فرصت محدودی برای انجام وظایف خانوادگی و زناشویی خود روبرو است.

۲- تعارض شغل زن با ارزش و هویت خود و یا شوهرش؛ به وضوح مشخص است که زنان هیچ تکلیفی برای اشتغال به کار و تأمین معاش خود ندارند.
بنابراین، اگر شغل زن به گونه‌ای باشد که با ارزش، حقوق و شرافت خانوادگی خود و یا همسرش تعارض داشته باشد، مرد می‌تواند از آنان را از اشتغال به کار باز دارد.
البته لازم به ذکر است که مرد می‌تواند با استناد به این موارد به دادگاه مراجعه کرده و تعارض‌های مانع از اشتغال زوجه را اثبات کند.
پس از صدور حکم توسط دادگاه، مرد قادر خواهد بود از اشتغال به کار زن را منع کند.
برای مشاهده نمونه دادخواست منع اشتغال به کار زوجه و اظهارنامه عدم اشتغال زوجه اینجا را کلیک کنید.