موارد صدور قرار رد دعوا

از متداول‌ترین تصمیمات صادره از دادگاه‌ها، می‌توان به تصمیم رد ادعا اشاره کرد که به طور کلی به دلیل بروز اعتراض یا نظر قاضی دادگاه، با رعایت موارد و شرایط مشخص شده در قانون، به صورت موقت یا دائمی صادر می‌شود و ممکن است باعث تعلیق یا لغو صدور حکم شود.

به طور معمول، در جلسه اول رسیدگی به پرونده، قاضی قبل از بررسی موضوع اصلی دعوا و دیدن دلایل آن، به بررسی ایراداتی که مطرح شده است، می‌پردازد.
اگر این ایرادات به درستی شناسایی شده و به مسئله اصلی دعوا مربوط هستند، قرار صادر می‌شود.
در غیر این صورت، قاضی پرونده را مورد بررسی قرار داده و حکم مناسب را صادر می‌کند.

با توجه به اینکه در قانون آیین دادرسی مدنی، موارد صدور قرار رد دعوا انحصاری هستند، در این مقاله قرار است به طور مفصل درباره این موارد صحبت کرده و نکات مربوط به آن را بیان کنیم.
همچنین قصد داریم در مورد صدور قرار رد دعوی در دادگاه تجدیدنظر توضیحاتی ارائه دهیم.

موارد صدور قرار رد دعوا در آیین دادرسی مدنی

یکی از انواع تنبیه‌های صادره از طرف دادگاه، تنبیه‌های قاطع برای دعاوی است.
یکی از این تنبیه‌ها، تنبیه رد دعوا است که به تنهایی در صورت وجود شرایط قانونی مشخص شده در قانون آیین دادرسی مدنی، صادر می‌شود.
در این قسمت از مقاله قصد داریم با مطالعه ماده ۸۴ و ۱۰۷ قانون فوق‌الذکر، به بررسی این شروط بپردازیم.
موارد صدور تنبیه رد دعوا در قانون آیین دادرسی مدنی، شامل موارد زیر می‌شود:

عدم اهلیت خواهان (به علت صغر سن، عدم رشد یا جنون و.
.
.
)، برای طرح دعوا، نمیتواند به صورت قانونی ادعاهای خود را در دادگاه ارائه دهد.
جزئیات و مستندات مورد نیاز می‌بایست توسط یک فرد صالح و قادر بر تصمیم‌گیری، که همچنین قوانین و سیاست‌های مربوطه را به خوبی درک کند، ارائه شود.
اهلیت خواهان برای طرح دعوا، تعیین کننده معتبریت و قابلیت قضایی ادعاهای اوست، بنابراین لازم است که در این موارد به دقت رسیدگی شود و صحت و کاملیت اطلاعات بررسی گردد.

عدم توجه به خواننده را دعوا نکنید.

شخصی که با استفاده از صلاحیت قانونی به نمایندگی از خواهان، درخواست مقاضی را به طور قانونی مطرح کرده است، باید دارای صفت "محرز" باشد.

با تصدیق، به این معنی که در صورت تایید دعوا، هیچ تأثیر قانونی ایجاد نمی‌شود.
به عنوان مثال، دعوای مربوط به هبه بدون قبض.

دعوا وجود دارد که باید به عنوان یک احتمال در نظر گرفته شود ولی باید توجیه شرعی و قانونی نداشته باشد.

خواهان، هرگاه به هر دلیلی به نفع خود نباشد یا به علت بروز دعوا، خارج از مهلت و موعد قانونی مشخص شده، اقامه شود؛

بخواهید که دعوای خود را قبل از پایان دادرسی لغو کنید.

نحوه رسیدگی به دعوا و اعطای قرار از طرف دادگاه
بر اساس مفاد ماده ۲۰۰ قانون آئین دادرسی مدنی ایران، اگر دعوا بین طرفین در یک دادگاه قبلاً رسیدگی شده و حکم صادر شده باشد، باید به آن قرار داد داده شود.
این به این معناست که در قضایای مشابه، دادگاه‌های مختلف موظف‌اند به قرار داد اجرایی آن حکم بپردازند.

متقاضیان می‌توانند برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد رسیدگی به دعا و اعطای قرار، مقاله زیر را مطالعه نمایند:
مقاله مرتبط

نکات قرار رد دعوا

توضیح در مورد مفهوم "پس از توضیح" در قانون آیین دادرسی مدنی و نحوه صدور قرار رد دعوا نیاز به بررسی دارد.
در بخش فعلی، قصد داریم با توضیح درباره نکات حقوقی و قانونی این موضوع، به شما کمک کنیم تا مفاهیم مورد نظر را بهتر درک کنید.
در قانون آیین دادرسی مدنی وجود مفهوم "پس از توضیح" می‌تواند اهمیت ویژه‌ای داشته باشد.
درباره صدور قرار رد دعوا نیز قوانین خاصی وجود دارند.
بنابراین، بررسی موارد صدور این نوع قرارها در قانون مالیاتی ضروری است.
توضیحات تحت قوانین و مقررات قانونی برای اعطای قرار رد دعوا به صورت قانونی لازم است.
بنابراین، شما باید نکات قانونی اقدامات خود را در این زمینه بررسی کنید.
مطابق با قانون، تعیین دستور خوابگاه و احراز صحت آن نیازمند بررسی اقدامات واجد شرایط قانونی است.
به همین دلیل، بررسی قوانین و تعیین مبانی قانونی در مورد مهلت پاسخ به تبلیغات برای رد دعوا بسیار ضروری است.
در نهایت، شما باید به نکات قانونی در مورد رد دعوا توجه کنید.
این مبانی شامل اعتبار دستورات قانونی، اسناد ثبتی و رویه‌های قانونی است.
در نتیجه، بررسی این نکات قانونی می‌تواند به شما در تصمیم‌گیری درست و با اطمینان در این زمینه کمک کند.

قرار رد دعوا یکی از قرارهای قاطع و حاسم در راستای رد و ابطال دعوا است.
این قرار در حقیقت یک قرار باطل نیست، زیرا قبل از ورود به اساس و ماهیت دعوا و بررسی جزئیات پرونده، به دلیل وجود برخی ایرادات و مشکلات، ابلاغ می‌شود.

اگر خواهان درخواست خود را بازگيري كند، قرارداد مي‌شود كه اين اصلاح قبل از پايان دادرسي صورت پذيرد.

پس از حل مشکل، قادر خواهید بود دادخواست را مجددا ثبت کنید و دعوای مربوط به آن را که قبلا برای آن تصمیم رد داشته شده بود، مجددا ارائه کنید.

اگر حکم اصلی مربوط به یک دعوا، امکان تجدیدنظر را داشته باشد، در این صورت توافق حاضر نیز قابلیت تجدیدنظر را خواهد داشت.

این توافق برای بهبود نمی‌تواند پایان یابد.

نحوه انتقاد از این تصمیم، با ثبت درخواست اعتراض، از طریق خدمات الکترونیک قضایی انجام می‌شود.
با توجه به اینکه رد درخواست علیه دعوا با رد دادخواست تفاوت دارد، علاقه‌مندان به کسب اطلاعات بیشتر می‌توانند با مطالعه مقاله زیر آشنا شوند.

موارد صدور قرار رد دعوی در دادگاه تجدیدنظر

قبل از بررسی موارد صدور قرار رد دعوی در دادگاه تجدیدنظر، باید مواد ۸۷ و ۹۰ قانون آیین دادرسی را به یاد داشت که به ترتیب، مقرر می‌کنند: ایرادات و اعتراضات باید تا پایان اولین جلسه دادرسی به عمل آید، مگر اینکه سبب ایراد بلافاصله بعداً بوجود آید؛ و هرگاه ایرادات تا پایان جلسه اول دادرسی اعلام نشده باشد، دادگاه از تصمیم گیری درباره آن راهنمایی خودداری می‌کند، به طوری که بدون توجه به ماهیت دعوا، درخصوص آن نظری نمی‌دهد.