خلاصه مقاله
براساس ماده 398 قانون آیین دادرسی مدنی، مهلت ابتدایی برای فرجام خواسته به صورت زیر تعیین میشود.
در قانون آیین دادرسی مدنی، مدت زمان درخواست فرجام خواهی مشخص شده است.
بر اساس ماده 397، افراد ساکن در ایران میتوانند درخواست فرجام خواهی خود را تا زمان بیست روز و افراد ساکن خارج از کشور نیز تا زمان دو ماه اعلام کنند.
تغییر آرا روشی است که با استفاده از آن میتوان به برخی از آراء دادگاهها اعتراض نمود.
دیوان عالی کشور مرجع رسیدگی به این نوع اعتراضات است و قوانین آیین دادرسی مدنی و کیفری تأکید میکنند که دیوان عالی کشور باید رای صادر شده را بررسی و تصویب کند و درصورتی که مخالفت کند، صلاحیت رسیدگی مجدد به آن را ندارد و پرونده را به دیوان پایینتر ارجاع میدهد و مراحل رسیدگی مجدد را شروع میکند.
فرجامخواهی یکی از روشهای فوقالعاده برای اعتراض به آراء دادگاههاست که به شرایط ویژهای بستگی دارد.
این روش از طریق دیوان عالی کشور انجام میشود و باید حتماً در مهلت خاص فرجامخواهی که در قانون تعیین شده است انجام شود.
بنابراین، در قانون آیین دادرسی مدنی مهلت فرجامخواهی و زمان شروع آن نیز تعیین شده است.
به مناسبت فوق، در اینجا مقالهای را خواهیم داشت که در آن ابتدا مهلت فرجام خواهی را مورد بررسی قرار میدهیم و سپس به بررسی زمان شروع مهلت فرجام خواهی خواهیم پرداخت.
فرجام خواهی چیست
شاید شنیده باشید که اصطلاح "تغییر آرا" از حکمی که دادگاه صادر کرده است استفاده میشود.
تغییر آرا روشی مهم است که در آن میتوان با استفاده از آن، به برخی از آراء دادگاهها اعتراض نمود.
دیوان عالی کشور مرجع رسیدگی به این نوع اعتراضات است و مفاد مربوط به تغییر آرا در قوانین آیین دادرسی مدنی و کیفری تأکید شده است.
ماده ۳۳۶ قانون آیین دادرسی مدنی دربارهٔ رسیدگی فرجامی بسیار مهم است، که بر اساس آن تعریف میشود که "فرجام خواهی" به معنای بررسی تطابق یا عدم تطابق رأی درخواستی با معیارهای شرعی و مقررات قانونی است.
لازم به ذکر است که دیوان عالی کشور به صورت رسمی و قانونی موظف است تا رایی که از این دیوان صادر میشود را بررسی و بررسی کند و اگر رای صادر شده را تصویب کند بررسی ماهوی و مجددا روی آن انجام دهد.
در موردی که دیوان عالی کشور راجع به رایی که از دیوان صادر شده مخالفت کند، این دیوان صلاحیت رسیدگی مجدد به آن را ندارد و بنابراین پرونده را به دیوان پایینتر ارجاع داده و مراحل رسیدگی مجدد را شروع میکند.
مهلت فرجام خواهی
در قانون آیین دادرسی مدنی، میتوان یافت که مدت زمان درخواست فرجام خواهی مشخص شده است.
بر اساس ماده ۳۹۷، افراد ساکن در ایران میتوانند درخواست فرجام خواهی خود را تا زمان بیست روز، و افراد ساکن خارج از کشور نیز تا زمان دو ماه اعلام کنند.
یک نکته مهم وجود دارد که به آن اشاره میشود که زمان تعیین شده به مدت بیست روز یا دو ماه همانند سایر موارد قانونی، به اجرا در میآید.
به همین دلیل، در برخی شرایط ممکن است طولانیتر از این زمان نیز به طول بیانجامد.
مهلت فرجام خواهی از چه زمانی شروع می شود
براساس قانون آیین دادرسی مدنی، ماده 398، مهلت ابتدایی برای فرجام خواسته به شرح زیر است:بر اساس ماده 398 قانون آیین دادرسی مدنی، ابتدای مهلت فرجام خواهی به قرار زیر است:
الف - برای احکام و قرارهای قابل اجرا از طریق دادگاه تجدیدنظر استان استفاده میشود.
این اقدام از زمان ابلاغ رسمی قرار گرفتن در دادگاه تجدید نظر استان متعاقب میشود.
بنابراین، اگر قرار فرجامخواهی از دادگاه تجدیدنظر استان برخوردار باشد، زمان آغاز فرجامخواهی از تاریخ ابلاغ رأی آغاز میشود.
سوالات پر تکرار
- طلاق غیابی یا طلاق غیابی به جدایی زوجها در روند دادرسی اطلاق میشود که یکی از زوجین در دادگاه حاضر نباشد و دادگاه نیز اطلاعی از این موضوع نداشته باشد.
جدایی غیابی به توافق همسر مرد یا همسر زن بستگی دارد.
مرد میتواند بدون رضایت زن خود به دادگاه مراجعه کرده و طلاق را درخواست کند.
در این حالت، حتی بدون حضور زن، دادگاه میتواند به درخواست طلاق پاسخ دهد و حکم طلاق را صادر کند.
در صورتی که زن یا وکیلاش در دادگاه حاضر نشده و لایحهای هم تقدیم نکرده باشند، رای طلاقی که صادر میشود، به عنوان یک رای غیابی شناخته میشود که به طلاق غیابی معروف است.
طلاق غیابی از سوی مرد شرطی دارد که وی باید حقوق مالی زن پس از طلاق مانند مهریه و اجرت المثل را پرداخت کند.
نتیجه گیری
در این مقاله، قوانین مربوط به فرجام خواسته و تغییر آرا در آیین دادرسی مدنی و کیفری مورد بررسی قرار گرفته است.
بر اساس ماده 398 قانون آیین دادرسی مدنی، مدت زمان درخواست فرجام خواهی به طور واضح تعیین شده است.
افراد ساکن در ایران میتوانند درخواست فرجام خواهی خود را تا زمان ۲۰ روز و افراد ساکن خارج از کشور نیز تا زمان ۲ ماه اعلام کنند.
همچنین، تغییر آرا ابزاری مهم بوده که با استفاده از آن، اعتراض به برخی از آراء دادگاهها ممکن میشود.
در این راستا، دیوان عالی کشور مرجع رسیدگی به این نوع اعتراضات بوده و مفاد مربوط به تغییر آرا در قوانین آیین دادرسی مدنی و کیفری تأکید شده است.
در پایان، دیوان عالی کشور موظف است هر رایی که از این دیوان صادر میشود را بررسی و تصویب کند و در صورت مخالفت به دیوان پایینتر ارجاع دهد و مراحل رسیدگی مجدد را آغاز نماید.
این مقاله به صورت جامع و مستند، به تعریف و تشریح مهلت فرجام خواهی و تغییر آرا در قانون آیین دادرسی مدنی پرداخته است.