مهریه دختر باکره

یکی از حقوق مهم در زمینه اقتصادی برای زنان پس از عقد ازدواج، حق مالی به نام "هاشور" است.
طبق قوانین مدنی، زنان بلافاصله پس از انعقاد عقد ازدواج، بدون تفاوت بین عقد دائم یا موقت، صاحب حق دریافت هاشور هستند و می توانند آن را در هر زمانی که بخواهند، بدون محدودیت و شرطی مطالبه کنند.

در صورتی که زوجین هنگام عقد تصمیم به طلاق و جدایی گرفته باشند و همچنان زن در وضعیت باکره باشد، میزان مهریه که پس از طلاق و در صورت باقی ماندن وضعیت باکرگی در زن است، تفاوتی با مهریه در سایر حالت‌ها خواهد داشت.

در این مقاله، قصد داریم به موضوع بسیار مهم و گاهاً پیچیدهٔ «تعیین مهریه دختر باکره» پرداخته و روش‌های محاسبه و اجرای آن را به شما توضیح دهیم.
اگر پرسشی مربوط به این موضوع دارید، با ما همراه باشید و بهترین پاسخ‌ها را دریافت کنید.

مهریه دختر باکره

یکی از حقوق مالی مهم ترین که به زنان طبق قانون تعلق میگیرد، مهریه است.
طبق ماده ۱۰۸۲ قانون مدنی، زن بلافاصله پس از عقد، صاحب تمام مالیات مهر میشود و مجاز است هرگونه تصرفی را در آن انجام دهد.
در این رابطه، تفاوتی میان عقد موقت و عقد دائم و همچنین میان زنان باکره و زنان غیر باکره وجود ندارد.

در بعضی موارد، زن ممکن است حق مکمل مهریه را نداشته باشد.
به طور مثال، هنگامی که زن هنوز دختربکری است و هیچ ارتباط جنسی بین او و همسرش وجود نداشته باشد و در این وضعیت از همسر خود طلاق بگیرد.
اگر زنی که دختربکری است از همسر خود طلاق بگیرد، مهریه در طلاق غیر مدخوله به این صورت است که زن حق دریافت نصف مبلغ مهریه را دارد که در سند عقد نکاح، به عنوان مهریه ای برای او تعیین شده است.
اگر زن بیش از نصف مبلغ را دریافت کرده باشد، باید آن را بازپرداخت کند.

قانون مدنی در ماده ۱۱۰۱، مقرر می‌کند که: "در صورت فسخ عقد از قبل از صورت گیری نزدیکی، زن حق مهریه را نخواهد داشت، مگر اینکه فسخ به دلیل ارتکاب عنایتی باشد؛ در این صورت، با وجود فسخ عقد، زن می‌تواند نصف مهر را دریافت کند.
" بنابراین، اگر عقد به دلیل ارتکاب عنایت فسخ شود، زن دومکانح باشد و برای دریافت نصف مهر، بایستی گواهی بکارت را ارائه دهد.
اما اگر عقد به هر دلیلی به جز ارتکاب عنایت فسخ شود، زن حق مهریه‌ای نخواهد داشت.

مهریه دختر باکره چگونه محاسبه می شود

درباره اینکه چقدر مهریه دختر باکره در دوران عقد است، باید گفت، طبق توضیحاتی که پیش‌تر ارائه شد، به محض انجام عقد ازدواج بین زن و مرد، زن می‌تواند تمام مهریه خود را دریافت کند.
اما نحوه محاسبه و پرداخت مهریه در خصوص دختر باکره، یکم متفاوت است.
طبق قوانین مدنی، مهریه دختر باکره در صورت طلاق، به نصف مهریه مقرر شده کاهش می‌یابد.
به این معناست که اگر زوج در دوران عقد تصمیم به جدایی بگیرند و روابط جنسی بین آنها رخ نداده باشد و دختر بکره باشد، مهریه‌ای که مرد در صورت جدایی باید به زن پرداخت کند، به نصف مهریه تعیین شده تقلیل می‌یابد.

درباره این موضوع یک نکته‌ی مهم وجود دارد که زنان ممکن است در دوران عقد خود، بخواهند مهریه خود را دریافت کنند و طلاق در آن موقعیت لازم نباشد.
به عبارت دیگر، زنان می‌توانند تلاش کنند تا مهریه را بدون طلاق دریافت کنند و در این صورت مرد موظف است تمام مبلغ مهریه را به زن پرداخت کند.
با این حال، اگر زن در دوران عقد و در حالت باکره باشد و از شوهر خود جدا شود، موظف است مبلغ بیش از نصف مهریه را به مرد بازپرداخت کند.
شاخص نصف شدن مهریه زن در دوران عقد، باکره بودن زن در زمان طلاق است.

نحوه به اجرا گذاشتن مهریه دختر باکره

در بخش‌های قبل، در مورد مقدار مهریه‌ی دختر باکره در دوران عقد و نحوه‌ی محاسبه آن توضیح داده شد.
در اینجا، نحوه‌ی اجرای مهریه‌ی دختر باکره توضیح داده خواهد شد.
اجرای مهریه‌ی دختر باکره هیچ تفاوتی با اجرای مهریه در حالت‌های دیگر ندارد.

برای انجام رسیدگی به درخواست مهریه دختر باکره و نیز رسیدگی به درخواست مهریه در شرایط دیگر، زن یا وکیل او باید در ابتدا به دادگاه مراجعه کرده و فرم درخواست مهریه را پر کند.
پس از ثبت درخواست، از اطلاعات اموال و دارایی‌های مرد دریافت می‌شود و در صورت عدم پرداخت مهریه توسط مرد در مدت ۱۰ روز پس از صدور حکم اجرایی، زن می‌تواند اموال مرد را توقیف و در حراج به فروش برساند و مبلغ مهریه خود را از درآمد حاصل از فروش به دست آورد.

در مرحله بعدی و پس از تأیید اجرائیات ثبت، اگر ثابت شود که شوهر دارایی رسمی نداشته یا دارایی‌هایش کفایتی برای پرداخت مهریه همسرش ندارد، همسر یا وکیل او می‌توانند با مراجعه به دفترچه خدمات الکترونیکی قضایی و تنظیم درخواست، از طریق دادگاه درخواست مهریه را داشته باشند.

رای دیوان عالی کشور در خصوص مهریه دختر باکرہ چیست

رای شعبه هشتم دیوان عالی کشور درباره مفهوم مهریه دختر باکره بیان می‌کند که پارگی پرده بکارت تنها ملاک تعلق کل مهریه به زن نیست.
بلکه برای مستحق شدن به مهریه کلی که در سند نکاحی ذکر شده به اثبات وجود عمل نزدیکی بین زوجین کافی است.
دادگاه برای احراز این امر باید طرفین را به پزشکی قانونی ارجاع دهد.

بنابراین و با استناد به این تصمیم از سوی شعبه دیوان عالی کشور، اگر عمل نزدیکی بین زوجین اتفاق افتاده باشد و زوجه هنوز به عنوان یک باکره شناخته شده باشد، با اثبات این امر از طریق روش های پزشکی قانونی، کافی است تا زوجه حق دریافت کل مهریه مذکور در سند ازدواج را پیدا کند و مرد نمی تواند در صورت طلاق، صرفا نیمی از مهریه مذکور در سند ازدواج را به وی پرداخت کند.