اولین قدم برای قبولی در کنکور کارشناسی ارشد علوم سیاسی و روابط بین الملل ۱۴۰۳، شناسایی منابع مناسب و مفید و آشنایی با نحوه مطالعه آن‌ها است.
معمولاً بر اساس هر یک از گرایش‌ها و کد ضرایبموجود در هر مجموعه، انواع منابع درسی نیز وجود دارند.
داوطلبان باید توجه داشته باشند که برای انتخاب منابع درست می‌بایست ضرایب دروس کنکور ارشد علوم سیاسی و روابط بین الملل را مشاهده کرده و سپس بر اساس اهمیت و تاثیر هر یک از آن‌ها، اقدام به خرید کتاب‌های آموزشی نمایند.

علوم سیاسی و روابط بین الملل یکی از رشته‌های امتحانی گروه علوم انسانی است.
داوطلبانی که در زمان ثبت نام کنکور کارشناسی ارشد این رشته را به عنوان مجموعه امتحانی خود انتخاب می‌کنند، می‌توانند در یکی از رشته‌های گرایش آن در مقطع کارشناسی ارشد به تحصیل بپردازند.

گرایش های کارشناسی ارشد علوم سیاسی و روابط بین الملل 1403

مجموعه علوم سیاسی و روابط بین الملل شامل گرایش‌های مختلف است که در 5 کد ضریب دسته‌بندی شده‌اند.
متقاضیان برای قبول شدن در آزمون ارشد باید به ضرایب دروس هر رشته‌ی گرایش که در دفترچه ثبت نام کارشناسی ارشد اشاره کنند و بر اساس آن برنامه ریزی خود را انجام دهند.

به عبارت دیگر، پس از انتخاب رشته یا گرایش مورد علاقه خود، دروسی که ضرایب بالاتری دارند و تاثیر بیشتری بر روی رتبه و تراز خواهند گذاشت، را انتخاب کرده و مطالعه نمایید.
معمولاً منابعدروسی که ضریب تاثیر 4 را دارند، بسیار زیاد در قبولی داوطلبان ارشد تأثیر دارند.
برای انتخاب این دروس و مطالعه آنها، می‌توانید از عناصرمانند em, strong, dt, li استفاده کنید.

با توجه به اینکه متقاضیان کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد نیز در همان آزمون جامعی که سازمان سنجش برگزار می‌کند، شرکت می‌نمایند، این منابع برای این داوطلبان نیز قابل استفاده و مفید خواهد بود.

داوطلبان شرکت در کنکور کارشناسی ارشد علوم سیاسی و روابط بین‌الملل ۱۴۰۳ می‌توانند برای اطلاع از لیست رشته‌های کنکور ارشد مقاله‌ای را که لینک آن را در قسمت زیر قرار داده‌ایم، مطالعه نمایند.
با استفاده از تگ‌هایمانند ، ، ، می‌توانید متن را به زبان فارسی تغییر دهید.

منابع کنکور کارشناسی ارشد علوم سیاسی و روابط بین الملل ۱۴۰۳

قبل از تهیه منابع درسی کنکور علوم سیاسی و روابط بین الملل، متقاضیان بایستی دفترچه ثبت نام کنکور کارشناسی ارشد 1403 را به دقت مطالعه کرده و بر اساس کد ضریب ارشد مورد نظر خود، منابع آموزشی مورد نیاز را تهیه نمایند.
در ادامه، منابع ارشد علوم سیاسی و روابط بین الملل را معرفی خواهیم کرد.

همه علاقه‌مندان به ادامه تحصیل در هر یک از این گرایش‌های رشته، بدون توجه به رشته کارشناسی خود، قادرند منابع کارشناسی ارشد علوم سیاسی و روابط بین‌الملل را مطالعه کنند و در کنکور کارشناسی ارشد این رشته شرکت کنند.

برای کسب اطلاعات بیشتر در خصوص ثبت نام کنکور کارشناسی ارشد، به شما پیشنهاد می‌شود مقاله زیر را مطالعه کنید:ثبت نام کنکور کارشناسی ارشد

لینک

ضرایب دروس کنکور کارشناسی ارشد علوم سیاسی و روابط بین الملل ۱۴۰۳

پاراگراف زیر به زبان فارسی مجدداً نوشته شده و مانند قرار داده شده است:

به طبع، مطالعه کارنامه قبولی کنکور ارشد داوطلبان سال‌های گذشته هم می‌تواند به تعیین درصدهای لازم برای قبولی در دانشگاه‌های روزانه، شبانه و یا آزاد کمک کند.
در برخی از رشته‌ها، حتی با داشتن حداقل 30 درصد پاسخ صحیح در دروس مهم، احتمال قبولی در دانشگاه‌های روزانه وجود دارد.

در ادامه، جدول ضرایب دروس کنکور کارشناسی ارشد علوم سیاسی و روابط بین الملل ۱۴۰۳ را برای شما قرار داده ایم.

جدول ضرایب دروس کنکور کارشناسی ارشد علوم سیاسی و روابط بین الملل ۱۴۰۳

- درس اول: علوم سیاسی - ضریب ۳

- درس دوم: روابط بین الملل - ضریب ۲

- درس سوم: تاریخ سیاسی - ضریب ۲

- درس چهارم: مفاهیم و نظریات سیاسی - ضریب ۳

- درس پنجم: اقتصاد سیاسی - ضریب ۲

- درس ششم: حقوق بین الملل - ضریب ۲

زبان‌های عمومی و تخصصی (انگلیسی، فرانسه، آلمانی)

دو اصل اساسی علم سیاست

اصل اول: توزیع قدرت

توزیع قدرت یکی از مبانی اساسی علم سیاست است.
این اصل به بررسی نحوه توزیع قدرت در سیستم های سیاسی، به معنای قدرت در قوانین و ساختار نهادهای سیاسی اشاره دارد.
این توزیع می‌تواند مرکزی، فدرال یا اتحادیه ای باشد و بر اساس آن نقش و تاثیر سیاستمداران و نهادهای سیاسی تثبیت می‌شود.

اصل دوم: انتخابات و نظام سیاسی

انتخابات و نظام سیاسی نیز اصلی دیگر علم سیاست محسوب می‌شوند.
در این اصل، نحوه راهبردی که سیاستمداران و جامعه برای انتخاب و تعیین نهادهای سیاسی به کار می‌برند بررسی می‌شود.
انتخابات و نظام سیاسی، به ماهیت دموکراتیک یا غیردموکراتیک بودن سیستم سیاسی و نحوه یافتن نمایندگان و مقامات سیاسی اشاره دارند.

1. جامعه‌شناسی سیاسی الگومحور
   الگومحورها همان گروه‌ها و ارگان‌ها هستند که در سیستم سیاسی به فعالیت می‌پردازند و اثرگذاری می‌کنند.
   آن‌ها در تشکیل و تعیین مقامات، محدودیت‌ها و سیاست‌ها دخالت دارند.
   برخی از این جمعیت‌ها شامل حزب‌ها، سازمان‌ها و قدرت‌های مانند نیروهای نظامی و اقتصادی هستند.
   
2. جامعه‌شناسی سیاسی نگرشمندان
   نگرشمندان به افرادی اشاره دارد که به صورت فعال در جامعه حضور دارند و در قوانین، سیاست‌ها و ساختارهای اجتماعی دستخوش تغییر می‌شوند.
   آن‌ها به کاوش و تحلیل ابعاد سیاسی جامعه و نقش افراد در آن می‌پردازند و نقاط قوت و ضعف سیستم را مورد بررسی قرار می‌دهند.
   
3. جامعه‌شناسی سیاسی واکنشگرا
   در این جامعه‌شناسی، تحلیل کنندگان به اصول و مفاهیم سیاسی بیشتر توجه می‌کنند و بر پیامدهای سیاسی و اجتماعی توجه می‌کنند.
   آن‌ها از طریق بررسی عفونت‌ها، سوءاستفاده از قدرت و عدالت نظام سیاسی، نقاط ضعف سیستم را شناسایی می‌کنند و به اصلاحات لازم در سیستم سیاسی اشاره می‌کنند.
   

4 اصول روابط بین الملل و سیاست خارجی:

1. احترام: احترام به حاکمیت و استقلال دیگر کشورها از اصلی‌ترین اصول روابط بین المللی است.
   این احترام باید به صورت دوجانبه بوده و مبتنی بر احترام به حقوق بشر و اصول قانونی بین المللی باشد.
   
2. همکاری: همکاری بین کشورها برای حل مسائل مشترک و تقویت صلح و امنیت جهانی بسیار مهم است.
   ارتباطات و هماهنگی بین کشورها در زمینه‌های مختلف مانند اقتصاد، محیط زیست و تجارت برای توسعه پایدار جهانی ضروری است.
   
3. شفافیت: شفافیت در ارتباطات و اعمال بین المللی برای افزایش اعتماد متقابل و پیشگیری از تعارضات و اختلافات بین کشورها ضروری است.
   شفافیت در عملکرد سیاست خارجی به دستاورد صلح و پایداری در جهان کمک می‌کند.
   
4. احترام به تنوع: احترام به تنوع فرهنگی، نژادی و سیاسی کشورها و مردمان آنها، به عنوان یک اصل فراگیر در روابط بین المللی محسوب می‌شود.
   تغییر و تحولات در سیاست خارجی باید با احترام به تنوع و حقوق ملت‌ها صورت گیرد.
   

5 اندیشه‌های سیاسی (غرب و اسلام)

1. تمایز کردن بین سیاست و دین: در غرب، اصل جدایی کامل میان سیاست و دین به عنوان یکی از مهمترین اندیشه‌های سیاسی است.
   بر اساس این مفهوم، دین و سیاست به طور کامل از یکدیگر جدا بوده و هر یک حیثیت و میزان تأثیر خود را دارند.
   
2. حکومت دموکراتیک: یکی دیگر از اندیشه‌های سیاسی در غرب، اهمیت قائل شدن به حکومت دموکراتیک است.
   این نظریه از اعتقاد برخی به مشارکت و شرکت مردم در روند تصمیم‌گیری دولتی می‌گرید و باور دارد که مردم باید جدی گرفته شوند و حق رأی داشته باشند.
   
3. عدم تداخل دین و سیاست: در اسلام، این اندیشه وجود دارد که دین و سیاست باید به یکدیگر تداخل نکنند.
   اسلام آموزش می‌دهد که از شامل هر گونه تلاش بیجای سیاسی برای گسترش مذهب خودداری شود و به جای آن به خدمت به مردم و مواجهه با چالش‌های اجتماعی متمرکز شود.
   
4. رفاه اجتماعی: یکی از اندیشه‌های سیاسی در اسلام، رفاه اجتماعی است.
   اسلام تأکید می‌کند که حکومت باید از کشور و ملت مراقبت کند و سعی کند شرایط زندگی واطمینانی برای مردم بوجود آورد.
   حمایت از کمیته بهداشت، آب و برق، بهبود زیرساخت‌ها و توزیع عادلانه منابع اقتصادی نمونه‌هایی از رفاه اجتماعی در نظام سیاسی اسلام را نشان می‌دهد.
   
5. تعادل قدرت: در اندیشه‌های سیاسی غرب، تعادل قدرت یک مفهوم کلیدی است.
   این به این معناست که برای جلوگیری از تمرکز قدرت در دست یک فرد یا گروه، باید سیستمی وجود داشته باشد که قدرت را تا حد ممکن تقسیم و تفویض کند، به طوری که هیچ فرد یا گروهی قدرت بیش از حدی نداشته باشد.
   

شش تحول سیاسی-اجتماعی در ایران (از مشروطیت تا کنون)

۱.
تأسیس مشروطه (۱۹۰۶-۱۹۰۹)

مشروطه تلاشی برای اصلاح سیستم سلطه‌مدارانه قبلی بود و ضمن تأیید اصول کنستیتوتسیونالیسم و حقوق شهروندی، اساسی‌ترین تحول در جهت تئوری و عملیات تفکر سیاسی در ایران قرار داد.

۲.
نهضت مشروعیت ملی (۱۹۲۱-۱۹۲۵)

با پیروزی علیه استعمار، نهضت مشروعیت ملی بر پایه اصول خودگردانی، استقلال ملی، توسعه ملیت‌ها و روش‌های دمکراتیک در خدمت ملت ایران قرار گرفت.

۳.
حکومت قانون اساسی (۱۹۴۱-۱۹۵۳)

حکومت قانون اساسی در دوران باندری پهلوی با جلب تأیید ملت و پیمان با قوای سیاسی، مجلسی و قانونی در جهت تطابق با اصول دمکراتیک از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بود.

۴.
انقلاب اسلامی (۱۹۷۹)

انقلاب اسلامی با از بین بردن حکومت پهلوی و برپایی نظام جمهوری اسلامی بر پایه اصول دینی، استقلال ملی، عدالت اجتماعی و حکومت خداوندی، تغییری عمده در ساختار سیاسی-اجتماعی ایران به وجود آورد.

۵.
جنگ تحمیلی (۱۹۸۰-۱۹۸۸)

جنگ تحمیلی بین ایران و عراق، راه‌اندازی تحولی در امور سیاسی، اقتصادی و اجتماعی کشور داشت و نقش مهمی در تعیین مسیر و آینده ایران ایفا کرد.

۶.
دوران پساانقلاب (از ۱۹۸۹ به بعد)

دوران پساانقلاب با تغییرات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی در جامعه ایران، تأثیری عمده بر ساختار سیاسی و اجتماعی این کشور داشت.

جهان سوم و مسائل آن

منظور از جهان سوم، کشورها و مناطقی است که در حال توسعه هستند و به تازگی وارد فرآیند صنعتی شده‌اند.
این مناطق معمولاً با مشکلات و چالش‌هایی مانند فقر، بیکاری، بی‌ثباتی سیاسی و اجتماعی و زیرساخت‌های ناکافی روبرو هستند.

به طور کلی، مسئله اصلی در جهان سوم، فقر و عدم توسعه است.
بسیاری از این کشورها با کمبود منابع طبیعی، نیروی انسانی کم‌توان و سیستم‌های ضعیف اقتصادی مواجه هستند.
همچنین، عدم دسترسی به آب شرب، بهداشت و آموزش نیز برای این مناطق معضلی جدی است.

یکی از راه‌حل‌های مطرح برای مواجهه با مسائل جهان سوم، توسعه پایدار است.
این رویکرد بهبود اقتصادی، اجتماعی و محیط‌زیستی را ترکیب می‌کند تا به دستیابی به توسعه پایدار کمک کند.
به طور کلی، توسعه پایدار هدفی است که برای جلوگیری از استغلال بیش‌از‌حد منابع طبیعی، حفظ تنوع زیستی و ایجاد فرصت‌های اقتصادی برای همه کشورها تعریف شده است.

برخی از مسائل مهم در جهان سوم عبارتند از:

• فقر: کمبود منابع، بیکاری و عدم توزیع عادلانه ثروت باعث فقر و تفاوت‌های اجتماعی بین افراد در جهان سوم می‌شود.
  
• بی‌ثباتی سیاسی: مواجهه با نزاعات سیاسی، ناسازگاری‌های اجتماعی و کمبود استقرار نظام سیاسی پایدار در بسیاری از کشورهای جهان سوم مشکل ساز است.
  
• زیرساخت‌های ناکافی: مشکلاتی مانند نبود آب شرب، برق، بهداشت و آموزش منطقه‌های جهان سوم را برای رشد و توسعه اقتصادی با محدودیت مواجه می‌کند.
  

برای تحقق توسعه پایدار، مهم است که جوانان آموزش ببینند، زیرا آنها آینده هر کشوری را تشکیل می‌دهند.
همچنین، تنظیم سیاست‌های اقتصادی منصفانه و ایجاد فرصت‌های شغلی و کسب و کار نیز نقش مهمی در توسعه جوامع جهان سوم ایفا می‌کند.

نظام‌های سیاسی تطبیقی

نظام سياسي چيست؟

نظام سیاسی مجموعه‌ای از اصول و قوانین است که نحوه سازماندهی و راهبرد دولت و ارتباطات سیاسی را تعیین می‌کند.
این نظام در حاکمیت، تقسیم قدرت، عدالت اجتماعی و روابط بین المللی نقش مهمی بر عهده دارد.

نظام تطبیقی چیست؟

نظام تطبیقی بررسی و تحلیل شباهت‌ها و تفاوت‌ها در نظام‌های سیاسی مختلف را به منظور درک بهتر علل و پیامدها انجام می‌دهد.
این روش برای ارزیابی و مقایسه نظام‌های مختلف از نظر ساختار، فرآیندها و نتایج استفاده می‌شود.

نمونه‌هایی از نظام‌های سیاسی

جمهوریت پارلمانی

در این نظام، قدرت اجرایی بر عهده رئیس دولت است که به صورت غالب از رئیس جمهور یا نخست‌وزیر تشکیل می‌شود.
قدرت تشریعی در دستگاه قانون‌گذاری که عمدتاً توسط پارلمان تشکیل می‌شود قرار دارد.

جمهوریت رئیسی

در این نظام، رئیس دولت که معمولاً با عنوان رئیس جمهور شناخته می‌شود، دارای قدرت اجرایی و تشریعی است.
او به عنوان رهبر کشوری که مملو از قدرت است عمل می‌کند.

سلطنت مطلقه

در این نظام، قدرت سیاسی به صورت موروثی به یک فرد یا خانواده خاص تعلق دارد که به عنوان سلطان یا پادشاه درآمده است و معمولاً از طریق تورث قدرت را به ارث می‌برد.

اقتصادی

در این نظام، دولت نقش فعالی در سازماندهی اقتصاد و تعیین قوانین مرتبط با آن دارد.
بر اساس این نظام، حقوق مالکیت، بازار آزاد و تقریباً نظام اقتصادی کپیتالیستی حفظ می‌شود.

اجتماعی

اصلی‌ترین هدف این نظام ایجاد تعادل اجتماعی و توزیع عادلانه منافع است.
دولت در این حالت نقش اصلی در تأمین نیازهای اجتماعی و بهبود شرایط زندگی افراد را بازی می‌کند.

شورايی

در این نظام، اقدامات سیاسی توسط شوراها یا هیئت‌هایی که توسط مردم انتخاب می‌شوند صورت می‌گیرد.
این شوراها می‌توانند به صورت محلی، ملی یا حتی بین‌المللی باشند.

دیکتاتوری

در این نظام، یک شخص یا یک گروه تصمیم‌گیری و کنترل کلیه مسائل سیاسی و اجتماعی را در اختیار دارد و بر عموم جامعه حکومت می‌کند.
تصمیم‌ها و فرمان‌ها به طور معمول به صورت اجباری پیاده‌سازی می‌شوند.

آلمانی

در این نظام، دولت اداره کننده و مدیر اطلاعات اساسی را تشکیل می‌دهد.
این نظام بیشتر در کشور آلمان استفاده می‌شود و توجه بیشتری به توازن قدرت در بین قوای اصلی دارد.

حقوق بین‌الملل عمومی

روابط بین الملل

روابط بین الملل به وابستگی‌های و تعاملات بین اعضای جوامع جهانی اشاره دارد.

تاریخ سیاست خارجی ایران از دوران صفویه تا به امروز

13 روش پژوهش

1. مرور ادبیات: در این روش، مطالعه‌ای کامل از ادبیات مرتبط با موضوع پژوهش انجام می‌شود.
   
2. رویکرد نظری: در این روش، تئوری‌ها و مفاهیم مرتبط با موضوع پژوهش بررسی می‌شوند.
   
3. طراحی پژوهش: این روش شامل برنامه‌ریزی و تعیین روش‌ها و رویکردهای پژوهشی است.
   
4. جمع‌آوری داده‌ها: در این روش، داده‌های مورد نیاز برای پژوهش جمع‌آوری می‌شوند.
   
5. تحلیل داده‌ها: در این روش، داده‌ها تحلیل و بررسی می‌شوند تا نتایج و استنباط‌های معتبر حاصل شوند.
   
6. نتیجه‌گیری: در این قسمت، نتایج پژوهش به طور خلاصه خلاصه می‌شوند و در راستای سوالات پژوهشی پاسخ داده می‌شود.
   
7. انتشارات: نتایج پژوهش در این قسمت برای دیگران به اشتراک گذاشته می‌شود، مانند مقالات علمی یا کنفرانس‌ها.
   
8. ارزیابی و تجزیه و تحلیل نتایج: نتایج پژوهش مورد ارزیابی و تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرند تا توسعه‌ها و نتایج آینده را تحت تأثیر قرار دهند.
   
9. بحث: در این قسمت، نتایج پژوهش با تئوری‌ها و مطالب مرتبط بحث و مقایسه می‌شوند.
   
10. نقد و انتقاد: در این قسمت، پژوهش مورد نقد و انتقاد قرار می‌گیرد تا قوت‌ها و ضعف‌های آن مشخص شوند.
    
11. پیشنهادات برای تحقیق‌های آینده: با بررسی پژوهش، پیشنهاداتی برای تحقیق‌های آینده مطرح می‌شود.
    
12. تأیید یا رد فرضیات: این قسمت شامل تأیید یا رد فرضیات پژوهش است.
    
13. تحریف و مجریان پژوهش: عواملی که در اجرای پژوهش نقش داشتند، بیان و تشکر می‌شوند.
    

۱۴ سیاست و حکومت منطقه‌های مرتبط (آسیای مرکزی و قفقاز، آمریکای شمالی، اروپا، خاورمیانه و شمال آفریقا)

1. سیاست‌های عمومی: در واقع یک مجموعه از تصمیمات و راهبردها هستند که توسط دولت یا سازمان های دولتی برای رسیدن به اهداف خاصی تدوین و اجرا می‌شوند.
   
2. تعیین اهداف: ابتدایی‌ترین مرحله در سیاست‌گذاری عمومی، تعیین اهداف است.
   این اهداف می‌توانند اقتصادی، اجتماعی یا سیاسی باشند و باید با توجه به نیازها و اولویت‌های جامعه تعیین شوند.
   
3. تحلیل و بررسی: در این مرحله، عوامل مختلفی مانند تحقیقات عمومی، داده‌ها و ارقام آماری مورد بررسی قرار می‌گیرند تا اثرات و پیامدهای محتمل سیاست‌های مدنظر به طور دقیق تر مورد توجه قرار گیرد.
   
4. تدوین سیاست: پس از تحلیل و بررسی، سیاست‌های عمومی به صورت دقیق تر تدوین می‌شوند.
   این شامل تعیین راهبردها، برنامه‌ها و اقدامات کنکاش برای رسیدن به اهداف تعیین شده است.
   
5. انتخاب سیاست: در این مرحله، سیاست‌های تدوین شده به عنوان گزینه‌های ممکن مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرند و از بین این گزینه‌ها سیاستی انتخاب می‌شود که بیشترین تأثیر و پیامد را به هدف مورد نظر داشته باشد.
   
6. اجرا و پیگیری: پس از انتخاب سیاست، مرحله اجرا آغاز می‌شود.
   در این مرحله، سازمان‌ها و دستگاه‌های مسئول برای اجرای سیاست‌های تصمیم گرفته شده و پیگیری و نظارت صورت می‌گیرد.
   
7. ارزیابی و اصلاح: سیاست‌های عمومی باید به صورت مستمر ارزیابی شوند.
   اگر نتایج مورد انتظار از سیاست‌ها بدست نیاید، لازم است آنها اصلاح و بهبود یافته و بهبودهای لازم در اجرای آنها انجام شود.
   
8. انتشار و اطلاع‌رسانی: سیاست‌های عمومی باید به عموم اطلاع داده شوند تا مردم بتوانند از آنها آگاه شوند و در صورت نیاز، در فرایند سیاست‌گذاری شرکت کنند.
   
9. شفافیت: سیاست‌های عمومی باید به صورت شفاف و روشن اعلام شوند تا از عدم تعارض منافع و تصمیم‌گیری‌های گمراه‌کننده جلوگیری شود.
   
10. مشارکت عمومی: جامعه باید در فرآیند سیاست‌گذاری عمومی شرکت کند تا بهترین تصمیمات برای همه ارائه شود.
    این شامل فعالیت‌های مشارکتی مانند جمع‌آوری نظرات و صدور قوانین با توجه به نیازهای عمومی است.
    
11. کنترل و نظارت: دستگاه‌های نظارتی، پس از اجرای سیاست‌های عمومی ، با مانیتورینگ و کنترل صحیح نظارت می‌کنند و در صورت لزوم، اقدامات قانونی را انجام می‌دهند.
    
12. الزام به انطباق: سیاست‌های عمومی باید با قوانین و توافقات بین‌المللی مرتبط انطباق داشته باشند و با اصول عدل و تعادل مطابقت داشته باشند.
    
13. مسئولیت‌پذیری: در سیاست‌گذاری عمومی، مسئولیت و دیدگاه مسئولان عمومی بسیار اهمیت دارد و آنها باید مسئولیت نتایج سیاست‌های اتخاذ شده را بپذیرند و به حساب بیاورند.
    

1.
سیاست خارجی مستقل:

ایران با توجه به تاریخ و فرهنگ خود، سیاست خارجی مستقلی را پیش می‌گیرد و بر ارتباطات دوستانه و همکاری با سایر کشورها تاکید می‌کند.

2.
پیشرفت علمی و فناوری:

دولت به پیشبرد علم و فناوری و توسعه صنایع دانش‌بنیان اهمیت می‌دهد و تلاش می‌کند تا کشور را به یک قدرت علمی و فناوری در منطقه و جهان تبدیل کند.

3.
حمایت از کارآفرینان:

دولت بر انگیزه‌بخشی و حمایت از کارآفرینان و توسعه کسب و کارهای کوچک و متوسط تمرکز دارد تا اشتغال و رونق اقتصادی را ترویج کند.

4.
عدالت اجتماعی:

یکی از اهداف اساسی دولت به حصول عدالت اجتماعی است، به طوری که همه شهروندان برابری فرصت‌ها و حقوق را داشته باشند و همه لایق بهره‌مندی از خدمات اجتماعی باشند.

5.
تحقق توسعه پایدار:

دولت با تأکید بر توسعه پایدار و استفاده بهینه از منابع طبیعی، سعی می‌کند تا رشد اقتصادی را با حفاظت از محیط زیست و حفظ منابع طبیعی هماهنگ کند.

6.
تقویت اقتصاد داخلی:

دولت تلاش می‌کند تا اقتصاد داخلی را تقویت کند، از تولید داخلی حمایت کند و وابستگی به صادرات منابع طبیعی را کاهش دهد.

7.
توسعه بخش صنعتی و تولیدی:

با توجه به اهمیت بخش صنعتی و تولیدی در توسعه اقتصادی، دولت تلاش می‌کند تا این بخش را پیشرفت دهد و تولید داخلی را تشویق کند.

8.
ترویج فرهنگ و هنر:

دولت به ترویج فرهنگ و هنر در جامعه اهمیت می‌دهد و سعی می‌کند تا ارزش‌ها و هویت فرهنگی کشور را حفظ کرده و از استعدادها و خلاقیت‌های هنری حمایت کند.

9.
توسعه بخش کشاورزی:

توسعه بخش کشاورزی و تقویت تولیدات غذایی داخلی در دستور کار دولت است تا امنیت غذایی کشور تأمین شود.

10.
تعالی و نیروی انسانی:

به تعالی و رشد نیروی انسانی و آموزش و پرورش کارآمد و متخصص توجه می‌شود تا بتواند نیازهای توسعه اقتصادی و اجتماعی را برآورده کند.

11.
حفظ امنیت و پایداری:

حفظ امنیت داخلی و خارجی و پایداری کشور از اهداف اساسی دولت است تا بتواند مسائل امنیتی را مدیریت کند و صلح و استقرار را تضمین کند.

12.
حرکت به سوی عدالت قضایی:

دولت تلاش می‌کند تا سیستم قضایی را به سمت عدالت و شفافیت حرکت دهد تا حقوق شهروندان به درستی رعایت شود و به جرایم برابر پاسخ دهد.

13.
ترویج دموکراسی و مشارکت مردمی:

دولت به ترویج دموکراسی و مشارکت مردمی در تصمیم‌گیری‌های عمومی تاکید می‌کند و سعی می‌کند تا سطح مشارکت و آزادی‌های شهروندی را بهبود بخشد.

14.
توسعه بخش گردشگری:

توسعه بخش گردشگری و جذب گردشگران خارجی را دولت تأکید می‌کند تا درآمدی جدید برای اقتصاد کشور ایجاد شود و اشتغال‌زایی بیشتری رقم بخورد.

15.
تقویت ارتباطات عمومی و رسانه‌ها:

برای ارتقای ارتباطات عمومی و افزایش شفافیت، دولت به تقویت و حمایت از رسانه‌ها توجه ویژه‌ای دارد.

16.
حفظ حقوق بشر و آزادی‌های مدنی:

دولت تعهدات بین‌المللی خود را در حفظ و ارتقای حقوق بشر و آزادی‌های مدنی رعایت می‌کند تا شهروندان با آرامش و اطمینان زندگی کنند.

سیاست‌گذاری‌های مختلف در حوزه‌های مختلف به منظور بهبود و تامین نیازهای جامعه صورت می‌گیرد.
این حوزه‌ها شامل امنیت خارجی، حقوقی، سلامت، محیط زیست و آموزشی هستند.
در حوزه امنیت خارجی، کشورها سیاست‌هایی را تعیین و اجرا می‌کنند تا امنیت و حفاظت از منافع ملی خود را تضمین کنند.
سیاست‌گذاری حقوقی به تصویب و اجرای قوانین و مقررات برای حفظ حقوق و عدالت در جامعه می‌پردازد.
استفاده از تکنولوژی و دیگر ابزارهای موجود در این زمینه نقش مهمی در اجرای سیاست‌های حقوقی دارد.
حوزه سیاست‌گذاری سلامت در برگیرنده برنامه‌ریزی و تعیین اولویت‌ها برای بهبود و نگهداری سلامتی جامعه است.
این بستر شامل تهیه و توزیع داروها، ارتقای سطح بهداشت عمومی، تقویت سیستم بهداشتی و تامین خدمات بهداشتی است.
سیاست‌گذاری محیط زیست با هدف حفظ منابع طبیعی و کاهش تأثیرات منفی بر محیط زیست انجام می‌شود.
این شامل ایجاد توازن بین توسعه و حفاظت محیط زیست، کنترل آلودگی‌ها و حذف عوامل آلوده کننده می‌شود.
حوزه سیاست‌گذاری آموزشی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
سیاست‌گذاران در این حوزه به برنامه‌ریزی و تدوین سیاست‌ها برای بهبود سیستم آموزش و پرورش، تحقق تساوی فرصت‌های آموزشی و تضمین دسترسی عمومی به آموزش می‌پردازند.
به طور خلاصه، سیاست‌گذاری در حوزه‌های امنیتی خارجی، حقوقی، سلامت، محیط زیست و آموزشی اهمیت بالایی دارد و نقش کلیدی در توسعه پایدار و بهبود کیفیت زندگی جامعه دارد.

مشاوران مرکز مشاوره تحصیلیشبکه استعلام نیز آماده اند از طریق سیستم مشاوره تحصیلی تلفنی شبکه استعلامبرنامه ریزی کنکور کارشناسی ارشد ۱۴۰۳ را به بهترین شکل ممکن برای داوطلبان انجام داده و آنها را در تهیه بهترین منابع کارشناسی ارشد یاری نمایند.

لطفا بر روی این لینک کلیک کنید