متن اعلامیه جهانی حقوق بشر 1948

مجمع عمومی سازمان ملل متحد سه سال پس از تأسیس این سازمان اظهارنظری جهانی را در مورد حقوق بشر تصویب کرد که هدف آن تضمین حقوق و آزادی‌های متساوی برای همه افراد است.
این اظهارنظر در تاریخ ۱۰ دسامبر ۱۹۴۸ (مصادف با ۱۹ آذر ۱۳۲۷) به تصویب رسید و از آن پس، این روز در سراسر جهان به عنوان روز بین‌المللی حقوق بشر گرامی داشته می‌شود.
این اظهارنظر مهم در قوانین اساسی بسیاری از کشورها جای خود را دارد و کشور ایران نیز از این مسئله مستثنی نیست.
در فصل حقوق ملت در قانون اساسی کشور، برخی از حقوق اساسی مرتبط با این اظهارنظر را مشاهده می‌کنیم.
به منظور دریافت اطلاعات بیشتر درباره این اظهارنظر جهانی درباره حقوق بشر، متن فارسی اظهارنظر جهانی حقوق بشر مصوب ۱۹۴۸ را ارائه می‌دهیم.

ماده یک تا ده اعلامیه جهانی حقوق بشر

ماده اول: تمام انسان‌ها با حقوق و حریم شخصی برابر، آزاد و مستقل هستند.
همچنین دارای هوش و ضمیر هستند و می‌بایست با یکدیگر به روحیه برادری رفتار نمایند.

ماده 2- هر فرد می‌تواند بدون هیچ منحصربه‌فردی از تمام آزادی‌هایی که در این اعلامیه بیان شده است، استفاده کند.
این آزادی‌ها شامل مناطقی مانند نژاد، رنگ پوست، جنسیت، زبان، مذهب، یا هر عقیده دیگر است، همچنین از نظر منشا، سرزمین یا وضعیت اجتماعی و نیز از نظر توانایی یا نسبت یا هر وضع دیگر قابل استفاده است.
همچنین، هیچ تمایزی بر اساس نظام سیاسی، قانونی یا بین‌المللی که با کشور یا سرزمینی که شخص متعلق به آن است مرتبط باشد وجود نخواهد داشت.
بگونه‌ای که سرزمین مربوطه استقلال داشته باشد یا تحت ناحیت بوده باشد ؛ خواه خود مستقل نباشد یا سرزمینی که حاکمیت آن محدود شده است.

ماده ۳: هر فرد حق دارد از زندگی، آزادی، و امنیت شخصی خود لذت ببرد.

ماده چهارم - هیچ فردی نمی‌تواند در برابر دیگری بنده یا برده قرار دهد.
محرومیت از بردگی و خرید و فروش بردگان، به هر شکلی که باشد، ممنوع می‌باشد.
برای دریافت اطلاعات بیشتر درباره امکانات منع بردگی، بر روی لینک زیر کلیک کنید:

نکته ۵- هیچ‌گاه نباید به هر کسی شکنجه شود یا با تنبیه‌ها یا روش‌های وحشیانه و غیرانسانی یا با اهانت‌آمیزی مورد قرار گیرد.

این یک محکمه است ، هر فردی حق دارد شخصیت حقوقی خود را در هر مکانی محترم کند.

افراد در تمامی جوامع، برابری حقوق و قوانین را دارند.
هیچ تفاوتی با توجه به جنسیت، نژاد، ملیت، اعتقادات، وضعیت اجتماعی و.
.
.
نمیتواند باشد.
همه افراد حق دارند که برابرانه از محافظت قانونی بهره‌مند شوند و هیچ کسی نمیتواند تبعیضی را که مخالف این اعلامیه باشد، ترویج کند.
ما باید همه با هم به منظور اجرای این اصل پایبند باشیم.

مقاله "ماده 8" حقوق اصلی هر فرد را تأیید می‌کند.
این حقوق بر اساس قوانین دستگاه‌های قضایی ملی قابل حفظ است.
افراد می‌توانند در صورت نقض حقوق خود، به دادگاه‌های صالح مراجعه کنند تا حقوق خود را دفاع کنند.

ماده 9: هیچ فردی را نباید به طور خودسرانه بازداشت کرد، زندانی ساخت یا تبعید کرد.

ماده ۱۰ - هر فرد حق دارد در یک دادگاه مستقل و بی‌طرف و عادلانه و علنی، با استفاده کامل از تساوی حقوق با دیگران، دعوای خود را پیگیری کند و آن دادگاه باید درباره حقوق و تعهدات او و صحت هرگونه اتهام کیفری که به او وارد شده، حکم صادر کند.

مواد یازده تا بیست اعلامیه جهانی حقوق بشر

تبدیل متن به زبان فارسی می کنم:„ماده ١١ - الف) هر کسی که به ارتکاب یک جرم متهم شود، تا زمانی که گفتگوی عمومی را رعایت نماید و در آن همه تضمین‌های لازم برای دفاع به او فراهم شود، قانونا به نتیجه نمی‌رسد که او گناهکار است، و به عنوان بی‌گناه تلقی می‌شود.
“

همچنین، هیچ فردی به دلیل انجام یا عدم انجام یک عمل، مورد محکومیت قرار نخواهد گرفت، مگر اینکه آن کار بر اساس قوانین ملی یا بین‌المللی در زمان انجام، به عنوان یک جرم شناخته شده باشد.
همچنین هیچ فردی به مجازاتی بیش از حد مجازات تعیین شده در زمان ارتکاب جرم محکوم نخواهد شد.

ماده 12- زندگی خصوصی، امور خانوادگی، محل سکونت و مراسلات هیچ فردی باید در معرض دخالت سرانه خود قرار نگیرد.
همچنین، هیچکس نمی‌تواند به حیثیت و حسن شهرت کسی حمله کند.
هر فرد حق دارد در برابر این نفوذها و تجاوزات با حمایت قانونی مواجه شود.

ماده 13- هر فرد حق دارد در داخل هر کشور به آزادی پناه‌نده درآورده و هر جا که تمایل داشته باشد، محل اسکان خود را انتخاب کند.

بارداری: برای آمادگی به مادر شدن باید مراقبت‌های لازم را انجام داد.
مادران باید با دیدن پزشک خود صحبت کنند و داروهایی که استفاده می‌کنند را مشاوره کنند.
همچنین، خوردن یک رژیم غذایی سالم و ورزش مناسب برای حفظ سلامتی و بهبود قدرت بدنی در این دوران مهم است.
با استفاده از برنامه‌های تمرینی منظم و استفاده از تکنیک‌های تنفسی، آماده شدن برای تنظیم هماهنگی و تقویت عضلات نیز ممکن است.

ماده 14- هر شخص دارای حق است که برای فرار از هرگونه شکنجه و فشار، به جایی پناهنده شود و همچنین مجاز است در سایر کشورها از پناهندگی استفاده کند.

ب) در هنگام رخداد جرائم غیرسیاسی یا وقوع هرگونه اقدام منافی با اصول و هدف‌های ملل متحد، اشتغال به حق پناهندگی غیرمجاز است.

ماده 15- هر هرکسی مجاز است از هر ملیتی استقبال کند.

به هیچ کس نمی‌توان به طور خودسرانه از حق احترام به ملیت او و سلب حق تغییر ملیت او محروم ساخت.

ماده 16- مردها و زنان می توانند در هر سنی بدون هیچگونه محدودیت نژادی، ملی و دینی ازدواج کرده و خانواده تشکیل دهند.
آنان در زمان ازدواج، هنگام ادامه زندگی مشترک و حتی در صورت جدایی، حقوق مساوی دارند.
انحلال ازدواج نیز شامل ماده تبیین شده است.

ب) قرارداد ازدواج الزاماً تنها با خواست آزاد و راضیانه همسران آینده، قابل قانونیت است.

ج) خانواده به عنوان یک عنصر طبیعی و اساسی در جامعه محسوب می‌شود و نیازمند حمایت جامعه است.

ماده 17- هر فرد به تنهایی یا با همکاری دیگری حق مالکیت را دارا است.

مطابق قوانین، ممنوع است که هیچ فردی دیگری را از مالکیت خودتان بازداشت کنید.

ماده 18 در قانون اساسی آمده است که هر فرد حق آزادی فکر، ضمیر و دین دارد.
این حق به این معنا است که هر کس می‌تواند به تنهایی یا به همراه دیگران، به صورت عمومی یا خصوصی، اعتقادات و عقاید خود را بیان کند.
این بیان می‌تواند از طریق تحصیل، تعقیب و تمرین یا از طریق رسم و انجام مراسم دینی صورت گیرد.

ماده 19- هر شخص مختار است باورهای خود را پذیرفته و آنها را با زبان بیان کند؛ این حق شامل پذیرش هرگونه دیدگاه بدون مداخله اشخاص است.
او می‌تواند به ابعاد جغرافیایی خبرها و افکار، بدون هیچ محدودیت و ممنوعیتی، تحقیق کند و آنها را دریافت و منتشر کند.

ماده بیست- هر فرد حق دارد بدون هیچگونه محدودیتی، به طور آزاد در احزاب و سازمان‌های صلح‌آمیز شرکت کند.

بعضی از افراد قادر به مجبور کردن هیچ کس برای پیوستن به یک حزب نیستند، زیرا هر فردی در انتخاب عضویت در یک حزب خود آزاد است.
این حق حرکت و انتخاب افراد در امور سیاسی بسیار ارزشمند است و باید احترام گذاشته شود.
اما می‌توان با استفاده از دلایل قوی و منطقی، دیگران را متقاعد کرد و تشویق به عضویت در یک حزب مشخص نمود.

ماده بیست و یک تا سی اعلامیه جهانی حقوق بشر

ماده 21- هر شخص حق دارد به طور مستقیم یا از طریق نمایندگان آزادانه انتخاب شده، در مشارکت در مدیریت امور عمومی کشور خود شرکت کند.

با استفاده از اختیارات ملی، قدرت بنا به اراده مردم شکل می‌گیرد.
این اراده از طریق انتخابات با شرافتمندی به طور منظم ترکیب می‌شود، به طوری که در هر دوره انتخاباتی، با استفاده از روشی مشابه با آزادی رأی، اجرا می‌شود و تضمین می‌کند که هر انتخاب عمومی به طور مخفیانه و احترام‌آمیز انجام شود.

اصل ۲۲- هر فرد به عنوان عضو جامعه دارای حق است که از حمایت اجتماعی بهره‌مند شود و با استفاده از تلاش ملی و کمک بین‌المللی و با توجه به توانایی‌ها و امکانات هر کشور، می‌تواند از حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی که با عنایت به شخصیت و تکامل آزاد عنصر انسانی وابستگی دارد، بهره‌مند شود.

ماده ۲۳ - به) هر کس دارای حق کار و آزادی انتخاب شغل با شرایط منصفانه و ارضاکننده است و همچنین حق دارد که در مقابل بیکاری مورد حمایت قرار گیرد.

هر فردی حق دارد به ازای انجام کار مساوی، بدون در نظر گرفتن امتیازی مشابه، دریافت دستمزد مساوی را داشته باشد.

ج) به هر فرد برای انجام کار، حق می‌نماید دستمزدی عادلانه و کفایت بخش تعلق گیرد، که برای او و خانواده‌اش مبلغی را فراهم آورد که باعث شود شرایط انسانی کامل و شایستگی و جستجوی کمال به دست آید و در صورت لزوم، حق دارد از تمام وسایل حمایت اجتماعی استفاده کند.

هر فردی مجاز است با هدف حمایت از منافع شخصی خود، یک اتحادیه تشکیل داده و عضو آن شود.

بند 24 - هر فرد حق استراحت و استفاده از زمان‌های آزاد را دارد.
او حق دارد که ساعات کار خود به طور مناسب محدود شده باشد و از مرخصی با دریافت حقوق بهره‌برداری نماید.

ماده 25- هر انسان حق دارد از تجربه زندگی بالاتری برخوردار باشد که سلامت و رفاه او و خانواده‌اش، از جمله تأمین غذا و پوشاک و مسکن و خدمات پزشکی برای آنان فراهم شود.
او همچنین حق دارد از خدمات اجتماعی ضروری در شرایط بیکاری، بیماری، درمان، پیری یا هر موقعیت دیگری که به علت خارج از اراده‌اش رخ داد، استفاده کند.

باشد:موجودیت بودن به عنوان مادر و فرزند، نیاز به استفاده از کمک و همکاری ویژه را تأیید می‌کند.
هر کودک، برابر با داشتن یک خانوادهٔ قانونی یا غیرقانونی، حقوق اجتماعی متساوی را تجربه می‌کند.

ماده 26- هر فرد حق دارد از آموزش و پرورش بهره‌مند شود.
آموزش و پرورش باید حداقل در زمینه آموزش ابتدایی و اساسی به رایگان ارائه شود.
همچنین، آموزش‌های فنی و حرفه‌ای باید برای همهٔ افراد قابل دسترسی باشد.
دسترسی به آموزش عالی نیز باید برای همه و براساس صلاحیت هر فرد ممکن باشد.

تربیت و آموزش، به منظور شکوفایی کامل فردیت انسانی و تقویت احترام به حقوق بشر و آزادی‌های اساسی باید هدف داشته باشد.
علاوه بر این، آموزش و پرورش باید بهبود فهم و قبولی و دوستی بین تمامی ملت‌ها و گروه‌ها از هر نژاد و هر دین را تأمین نموده و همچنین فعالیت‌های سازمان ملل متحد را برای حفظ صلح تسهیل کند.
تربیت و آموزش، هدف اصلی در رشد و بلوغ فردیت انسانی است.
بنابراین، ارزش‌ها و اصولی مانند احترام به حقوق بشر و آزادی‌های اساسی باید به صورت قوی در نظام آموزشی گنجانده شود.
همچنین، تعلیم و تربیت باعث تقویت همبستگی و اتحاد بین افراد و گروه‌ها با تمامی نژادها و ادیان خواهد شد.
به منظور دستیابی به این اهداف، آموزش و پرورش باید مبتنی بر قدرت دوستی و تسامح بین فردیت‌ها و گروه‌ها باشد.
باید از ایجاد تعاملات فرهنگی میان افراد با نژادها و ادیان مختلف پیشرفت کرده و برای ادامه کار سازمان ملل متحد در حفظ صلح و ثبات همکاری کند.
در نتیجه، تربیت و آموزش منجر به توسعه فردیت انسانی و ارتقای احترام به حقوق بشر و آزادی‌های اساسی می‌شود.
همچنین، آموزش و پرورش بهبود همبستگی و همدلی بین افراد و گروه‌ها از تمامی نژادها و ادیان را تسهیل می‌کند.
در نهایت، این فعالیت‌ها به تعاملات فرهنگی بین ملت‌ها نیز کمک خواهد کرد و در حفظ صلح جهانی نقش موثری خواهد داشت.

پدر و مادر برای تشخیص روش آموزش و تربیت فرزندانشان، حق اولویت را دارند.

ماده ۲۷- بهایتاً) هر فرد به طور آزاد می‌تواند در جامعه فرهنگی مشارکت کند و از انواع هنرها بهره‌برداری نماید و در تحقق پیشرفت علمی و بهره‌مندی‌های ناشی از آن مشارکت داشته باشد.

ب) هر فرد مسئولیت حمایت از منافع اخلاقی و مادی، ناشی از دستاوردهای علمی، ادبی یا هنری که به وجود آورده است را دارد.
حق اوست که از این مزایا بهره‌مند شود و توسط سایرین حمایت شود.

ماده 28- هر فرد حق دارد تلاش کند تا در حوزه های اجتماعی و جهانی، ترتیب و نظمی ایجاد کند که حقوق و آزادی‌هایی که در این اعلامیه بیان شده است، به طور کامل به نتیجه برسد.