ماده 476 قانون آیین دادرسی کیفری

«اعاده دادرسی کیفری» یک روش استثنایی برای اعتراض به صدور رای قطعی توسط دادگاه‌ها درباره برخی آرا و موضوعات خاص است.
این روش قوانین و رویه‌های خاص خود را دارد و تنها در شرایط خاصی مورد بررسی قرار می‌گیرد، شرط اصلی آن رعایت این قوانین و تشریفات است.

احتراماً، یکی از مهمترین اصولی که باید درباره بازنگری در دادرسی کیفری توجه کنیم این است که درخواست بازنگری باید به یک مرجع صالح معرفی شود.
قانونگذار در ماده 476 قانون آیین دادرسی کیفری به این مرجع اشاره کرده و قواعد و رویه های مربوط به این بازنگری را توضیح داده است.
اطلاع از متن، تفسیر و جزئیات حقوقی ماده 476 یک الزام است.

در این متن، ما قصد داریم ماده ۴۷۶ قانون آیین دادرسی کیفری را با استفاده از تگ "strong" بررسی کنیم و با شرح آن و تفسیر آن، نکات حقوقی مرتبط را بررسی کنیم.
عزیزان علاقه‌مند به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه می‌توانند در ادامه مقاله به همراه ما باشند.

متن ماده ۴۷۶ قانون آیین دادرسی کیفری

قوانین قانون‌گذاری، راه‌های استثنایی و عادی برای اعتراض به آراء را بررسی می‌کنند.
در نتیجه، افراد می‌توانند به تصمیمات رسیدگی شده توسط دادگاه‌ها در صورتی که شرایط اعتراض را داشته باشند، اعتراض کنند و درخواست بررسی مجدد را داشته باشند.

«ماده 476 قانون آیین دادرسی کیفری» تعیین کننده‌ی مرجعی است که برای رسیدگی به اعتراضات فوق العاده نسبت به آرا، به نام «اعاده دادرسی»، باید به آن مراجعه شود.
این ماده قوانین و ضوابط خاص خود را دارد.
در این متن، قصد داریم متن ماده را ارائه کنیم و در قسمت‌های بعدی به تفسیر و نکات حقوقی آن بپردازیم.
«متن ماده ۴۷۶ قانون آیین دادرسی کیفری» به شرح زیر است:

شرح و تفسیر ماده 476 قانون آیین دادرسی کیفری

در شرح و تفسیر ماده 476 قانون آیین دادرسی کیفری، باید ذکر کرد که قاعده اصلی درباره آرا این است که آنها باید قطعی باشند و امکان اعتراض به آنها وجود نداشته باشد، مگر آنکه قانونگذار آن را استثنا کند.
در این صورت، شخص می‌تواند بسته به نحوه اعتراض مشخص شده، اعتراض کند و از دادگاه درخواست بازنگری مجدد را داشته باشد.

مفاد ماده ۴۷۴ قانون آیین دادرسی کیفری راجع به روش‌های خاصی می‌گوید که می‌توان از آنها برای اعتراض به حکم‌های قطعی دادگاه‌ها استفاده کرد.
به عنوان مثال، حتی اگر حکم به طور کامل اجرا نشده باشد، هر شخص می‌تواند در صورت وجود اصولی جهتی برای اعاده دادرسی کیفری، از مقام قضایی صالح درخواستی برای بازنگری حکم قطعی را داشته باشد.

با توجه به تعبیر ماده 476 قانون آیین دادرسی کیفری، طرف درخواست‌دهنده اعاده مجدد رسیدگی به پرونده کیفری، در صورت تایید شرایط و موارد اعاده، ملزم است درخواست اعاده دادرسی خود را به سازمان مختص رسیدگی به اعاده دادرسی ارائه نماید، که این سازمان، به عنوان سطح مرجع، دیوان عالی کشور است.

سپس، دادگاه عالی کشور، درخواست بازگشت فرد را مورد ارزیابی قرار می‌دهد و در صورت تأیید اصول بازگشت، فرآیند بازنشستگی را مقرر می‌کند و پرونده را برای بررسی به دادگاه مختصات می‌فرستد.
در اینجا باید دادگاهی را انتخاب کنیم که با دادگاه اصلی تطابق دارد.

در صورتی که دادگاه عالی کشور برای اعاده پرونده تصمیم نگیرد، درخواست افراد توسط دیوان رد و قرار رد اعاده دادرسی صادر خواهد شد.
در ادامه مقاله، با ارائه نکات حقوقی مربوط به ماده 476 قانون آیین دادرسی کیفری، به موضوع اعاده پرونده خواهیم پرداخت.

نکات حقوقی ماده ۴۷۶ قانون آیین دادرسی کیفری

بعد از ارائه متن و شرح و تفسیر ماده ۴۷۶ قانون آیین دادرسی کیفری، در این قسمت از مقاله، می‌خواهیم به معرفی نکات حقوقی مهم این ماده بپردازیم و تبیین کنیم که درخواست کننده اعاده دادرسی در امور کیفری بر اساس این ماده باید اصول حقوقی خاصی را در نظر بگیرد.
نکات حقوقی ماده ۴۷۶ قانون آیین دادرسی کیفری عبارتند از:

مرجع معتبر است که درخواست اعاده دادرسی را به دیوان عالی کشور ارائه می‌دهد.

در صورتی که دیوان جهات اعاده‌دادرسی را تأیید کند، تنها درخواست اعاده پذیرفته می‌شود و قرار قبولی مربوط به آن صادر می‌گردد.
این جهات از متن ماده ۴۷۴ قانون آیین دادرسی کیفری شامل موارد زیر هستند:- محکوم علیه به اتهام قتل شخصی است و پس از صدور حکم قطعی، فرد هنوز زنده است.
- تعداد محکوم علیه‌های جرم بر اساس حکم قطعی چندین نفر هستند، در حالی که وضعیت ارتکاب جرم به نحوی است که تصور بیش از یک محکوم علیه برای آن ممکن نباشد.
متن بالا با استفاده از تگ‌های HTML به صورت زیر نوشته شده است:در صورتی که دیوان جهات اعاده‌دادرسی را تأیید کند، تنها درخواست اعاده پذیرفته می‌شود و قرار قبولی مربوط به آن صادر می‌گردد.
این جهات از متن ماده ۴۷۴ قانون آیین دادرسی کیفری شامل موارد زیر هستند:- محکوم علیه به اتهام قتل شخصی است و پس از صدور حکم قطعی، فرد هنوز زنده است.
- تعداد محکوم علیه‌های جرم بر اساس حکم قطعی چندین نفر هستند، در حالی که وضعیت ارتکاب جرم به نحوی است که تصور بیش از یک محکوم علیه برای آن ممکن نباشد.

در حالي که مواجه هستيم با چنين موقعيتي که دو قاضي درباره تشخيص يک فرد به عنوان متجاوز به دليل يک جرم واحد، صدور دو حکم با مفاد تعارض دارند که يکي از آن‌ها بي‌گناهي يکي از دو فرد را اثبات مي‌کند؛ يا اينکه در خصوص يک شخص، با اتهام واحد، حکم‌هاي متفاوتي صادر مي‌شود؛ و يا هنگامي که مبناي حکم‌ها، اسناد جعلي يا شهادت خلاف واقع گواهان است؛

در صورت وقوع یک رویداد یا کشف ادله‌ای جدید، اگر شخصی که قبلاً به اتهامی محکوم شده بود، بتواند بی‌گناهی خود را ثابت کند و ثبوت عدم تقصیر وی بوسیله این رویداد یا ادله جدید تأیید شود، آن فرد از تمامی اتهامات معرق‌شده درباره‌ی جرم خود آزاد و بی‌گناه تلقی می‌شود.
تصمیم‌گیری برای رسیدگی به این پرونده، بیش از حد مجازات مقرر شده برای جرم مرتکب شده قبلی، اتخاذ می‌شود و مرتکب این عمل، قابل محکومیت است.

دیوان عالی کشور با بررسی مشکل شکلی پرونده، اگر به شرایط اعاده دادرسی که در بالا توضیح داده شده، تطابق پیدا کند، با صدور قرار قبول، پرونده را برای بررسی جزئیات به دادگاه صادر کننده رای ارسال می‌کند.