خلاصه مقاله
با توجه به فرآیند تلرانس غیرمناسب و عملکرد نارس از یک نوع قلاویز انتخاب نادرست، قطر پایین مته پیش سوراخ به درستی روانکاری نشده و مواد پس از عمل قلاویزکاری به طور ناهموار در انباشته شده‌اند.
قلاویزکاری در فرآیند تولید ماشینی با یکی از روش‌های پرکاربرد برای رزوه زنی محسوب می‌شود.
رزوه زنی به ایجاد یک سوراخ دقیق در قطعه یک نام دیگر قلاویزکاری است.
در این روش، با استفاده از دستی یا ماشینی، قطر دلخواهی در سوراخ مورد نظر ایجاد می‌شود و با قرار دادن دنده‌های رزوه در آن، رزوه تشکیل می‌شود.
انتخاب نادرست نوع قلاویز با توجه به عملیات روانکاری ناسازگار با سطح قلاویز و سرعت پایین در قلاویزکاری، توجیه پذیر نیست.
در عملیات حرارتی نباید به طور ناسازگار با سطح قلاویز عمل شود.
راه حل مناسب انتخاب نوع قلاویز مناسب، تطابق عملیات روانکاری با سطح قلاویز و استفاده از سرعت مناسب در قلاویزکاری است.
برای رعایت این مسائل و ضرورت تطابق در عملیات قلاویزکاری، توجه به جنبه‌هایی مثل نوع قلاویز، روش عملیات روانکاری و سرعت قلاویزکاری حائز اهمیت است.
با استفاده از ابزاری مانند مته قلاویز، درون قطعه سوراخی را ایجاد می‌کنیم.
سپس رزوه‌هایی را درون این سوراخ چیده و پیچ مناسب را با استفاده از آن‌ها محکم می‌کنیم.
قلاویزکاری در واقع به معنای تراشیدن رزوه‌های درونی با ابعاد و اندازه‌های مورد نظر مشتری است.
این روش همچنین برای دنده‌های استوانه‌ای و مهره‌ها نیز به کار می‌رود.
در ادامه، به رفع مشکلات در فرایند قلاویزکاری می‌پردازیم.
در بازار، قلاویزهای دستی و ماشینی عرضه می‌شوند.
فرایند تراشیدن با استفاده از قلاویز را قلاویزکاری می‌نامیم، و فرایند تراشیدن رزوه‌های پیچ را به عنوان رزوه تراشی می‌شناسیم.
در صورتی که لبه قلاویز کند شود، برای حل این مشکل میتوان از دو راهکار استفاده کرد.
راهکار اول این است که یک قلاویز جدید را برای استفاده جایگزین کنیم.
در صورتی که این امکان وجود نداشته باشد، میتوانیم قلاویز کند شده را تیز کنیم.
در صورتی که روانکاری به صورت نامناسب انجام شود، ممکن است مشکلات مختلفی را ایجاد کند.
بنابراین، باید مراقب باشیم که روش صحیح را برای انجام قلاویزکاری انتخاب کنیم.
سرعت قلاویزکاری از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.
برای کاهش سرعت برش قلاویز، میتوان از اطلاعات موجود در کاتالوگ استفاده کرد.
در صورتی که سرعت برش کاهش یابد، میتوان از ابزار روکش دار استفاده کرد و با روانکاری مناسب به کار ادامه داد.
در هنگام قلاویزکاری، باید توجه داشت که قطر مته را تا حد امکان بیشتر کنیم، تا از شکستن قلاویز جلوگیری شود.
همچنین، بعد از اتمام قلاویزکاری، باید به دقت از مواد جمع شده پاکسازی کنیم، زیرا این مواد ممکن است منجر به شکستن قلاویز شود.
در ادامه به مشکلات رایج در فرآیند قلاویزکاری و راه حل‌های ممکن برای رفع آن‌ها خواهیم پرداخت.
قلاویز کاری یکی از لوازم جانبی و ابزارهایی است که برای تراش دنده های پیچ بر روی قطعات ماده ای مانند فلز و چوب استفاده می‌شود.
قطعات ماده، همان سطوح داخلی قطعات مانند مهره ها هستند.
حل مشکلات در فرایند قلاویز کاری می‌تواند حاوی اصول اساسی باشد.
قلاویز یک ابزار استفاده می‌شود تا سطوح مختلف را دنده دار کند.
برای ایجاد رزوه داخلی قلاویز، استفاده از بهترین گزینه است.
این ابزار از جنس فولاد تندبر HSS یا فولاد کربنی تهیه می‌شود.
ما شما را به اطلاعات مربوط به رفع مشکلات در فرآیند قلاویزکاری همراه می‌کنیم.
ابزاری که شامل چهار ردیف دندانه است و برای براده برداری استفاده می‌شود.
بین ردیف‌های این ابزار، شیاری وجود دارد که برای خروج براده و تغذیه آب و صابون در هنگام رزوه زنی ایجاد شده است.
انتهای قلاویزها به صورت چهار پهلو درست می‌شوند تا در دسته قرار بگیرند.
قلاویزها با مقیاس متریک و اینچی و چپگرد و راستگرد در بازار تولید می‌شوند.
هنگام خرید قلاویز از فروشگاه ابزار ماتریس، به این نکات توجه کنید.
قلاویز و قلاویز کاری چیست؟
قلاویزکاری در فرآیند تولید ماشینی با یکی از روش‌های پرکاربرد برای رزوه زنی محسوب می‌شود.
رزوه زنی به ایجاد یک سوراخ دقیق در قطعه یک نام دیگر قلاویزکاری است.
در این روش، با استفاده از دستی یا ماشینی، قطر دلخواهی در سوراخ مورد نظر ایجاد می‌شود و با قرار دادن دنده‌های رزوه در آن، رزوه تشکیل می‌شود.
با استفاده از ابزاری مانند مته قلاویز، درون قطعه سوراخی را ایجاد می‌کنیم.
سپس رزوه‌هایی را درون این سوراخ چیده و پیچ مناسب را با استفاده از آن‌ها محکم می‌کنیم.
قلاویزکاری در واقع به معنای تراشیدن رزوه‌های درونی با ابعاد و اندازه‌های مورد نظر مشتری است.
این روش همچنین برای دنده‌های استوانه‌ای و مهره‌ها نیز به کار می‌رود.
در ادامه، به رفع مشکلات در فرایند قلاویزکاری می‌پردازیم.
در بازار، قلاویزهای دستی و ماشینی عرضه می‌شوند.
فرایند تراشیدن با استفاده از قلاویز را قلاویزکاری می‌نامیم، و فرایند تراشیدن رزوه‌های پیچ را به عنوان رزوه تراشی می‌شناسیم.
انواع مشکلات حین قلاویزکاری
قلاویز ها می‌توانند دنباله‌های بسیاری داشته باشند که از چهار پهلو تشکیل شده اند.
برخی از قلاویز ها در انتهای خود سوراخ کوچکی دارند.
این سوراخ‌ها به کاربر امکان می‌دهند به راحتی آن‌ها را بر روی ماشین تراش بچیند و برای قلاویز کردن کارها استفاده کند.
در اینجا به نوعی از ماشین کاری به نام مکشلات در هنگام قلاویزکاری اشاره خواهیم کرد.
شکست قلاویز
در صورتی که لبه قلاویز کند شود، برای حل این مشکل میتوان از دو راهکار استفاده کرد.
راهکار اول این است که یک قلاویز جدید را برای استفاده جایگزین کنیم.
در صورتی که این امکان وجود نداشته باشد، میتوانیم قلاویز کند شده را تیز کنیم.
در صورتی که روانکاری به صورت نامناسب انجام شود، ممکن است مشکلات مختلفی را ایجاد کند.
بنابراین، باید مراقب باشیم که روش صحیح را برای انجام قلاویزکاری انتخاب کنیم.
سرعت قلاویزکاری از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.
برای کاهش سرعت برش قلاویز، میتوان از اطلاعات موجود در کاتالوگ استفاده کرد.
در صورتی که سرعت برش کاهش یابد، میتوان از ابزار روکش دار استفاده کرد و با روانکاری مناسب به کار ادامه داد.
در هنگام قلاویزکاری، باید توجه داشت که قطر مته را تا حد امکان بیشتر کنیم، تا از شکستن قلاویز جلوگیری شود.
همچنین، بعد از اتمام قلاویزکاری، باید به دقت از مواد جمع شده پاکسازی کنیم، زیرا این مواد ممکن است منجر به شکستن قلاویز شود.
در ادامه به مشکلات رایج در فرآیند قلاویزکاری و راه حل‌های ممکن برای رفع آن‌ها خواهیم پرداخت.
سایش سریع
فشار و سایش سریع در نتیجهٔ عواملی که فرموده‌اید به وجود می‌آیند.
انتخاب نادرست نوع قلاویز با توجه به نوع عملیات روانکاری، استفاده از قلاویز با سرعت بالا، کاهش سرعت برش و همچنین عدم رعایت اطلاعات کاتالوگ محصول، عواملی هستند که می‌توانند منجر به سایش سریع شوند.
لب پر شدن قلاویز
در صورت انجام این اقدامات، قلاویز شما ممکن است لب پر شود.
برای جلوگیری از این مشکلات، میتوانید از راهکارهای زیر استفاده کنید:1.
انتخاب نوع قلاویز مناسب: - توصیه می‌شود نوع قلاویزی را انتخاب کنید که با سوراخ مورد نظر همخوانی داشته باشد و به راحتی در آن قرار بگیرد.
2.
کنترل عمق سوراخ‌کاری یا قلاویزکاری: - اگر متوجه می‌شوید که قلاویز به طور مکرر با انتهای سوراخ برخورد می‌کند و سبب پر شدن لب‌ها می‌شود، میتوانید عمق سوراخ‌کاری را افزایش داده یا عمق قلاویزکاری را کاهش دهید.
کاهش برهم خوردن تلرانس سوراخ:
افزایش قطر مته پیش سوراخ: - در صورتی که قطر مته پیش سوراخ کم است و باعث نفوذ مناسب قلاویز نمی‌شود، میتوانید قطر مته را به حداکثر مقدار ممکن افزایش دهید.
با رعایت این راهنما، مشکلات قلاویز شما کاهش یافته و بهبود خواهد یافت.
گشاد شدن قلاویز
تنگ شدن قلاویز
با توجه به فرآیند تلرانس غیرمناسب و عملکرد نارس از یک نوع قلاویز انتخاب نادرست، قطر پایین مته پیش سوراخ به درستی روانکاری نشده و مواد پس از عمل قلاویزکاری به طور ناهموار در انباشته شده‌اند.
تجمع براده
انتخاب نادرست نوع قلاویز با توجه به عملیات روانکاری ناسازگار با سطح قلاویز و سرعت پایین در قلاویزکاری، توجیه پذیر نیست.
در عملیات حرارتی نباید به طور ناسازگار با سطح قلاویز عمل شود.
راه حل مناسب انتخاب نوع قلاویز مناسب، تطابق عملیات روانکاری با سطح قلاویز و استفاده از سرعت مناسب در قلاویزکاری است.
برای رعایت این مسائل و ضرورت تطابق در عملیات قلاویزکاری، توجه به جنبه‌هایی مثل نوع قلاویز، روش عملیات روانکاری و سرعت قلاویزکاری حائز اهمیت است.
قلاویز در چه مواردی کاربردی دارد و چه انواعی دارد؟
نتیجه گیری
در نتیجه، با توجه به مشکلات موجود در فرآیند قلاویزکاری، میتوان به نتیجه‌های زیر دست پیدا کرد:
- انتخاب نادرست نوع قلاویز به علت عملکرد نارس و تلرانس غیرمناسب باعث ایجاد مواد ناهموار و انباشته شده می‌شود.
- برای رفع مشکلات در قلاویزکاری میتوان از قلاویز جدیدی استفاده کرد و در صورت عدم امکان آن، میتوان قلاویز کند شده را تیز کرد.
- روانکاری نامناسب می‌تواند مشکلاتی مانند خراشیدگی و شکستگی قلاویز را ایجاد کند، بنابراین روش مناسب برای اجرای قلاویزکاری باید انتخاب شود.
- سرعت قلاویزکاری نقش مهمی در رفع مشکلات دارد و میتوان با کاهش سرعت برش قلاویز و استفاده از ابزار روکش دار راه حل مناسبی برای ادامه کار یافت.
- توجه به قطر مته قلاویز و پاکسازی دقیق از مواد جمع شده می‌تواند از شکستن قلاویز جلوگیری کند.