یکی از اقسام قرارهایی که در دادگاه صادر می‌شود، قرارهای تهیه شده از اعداد یا قرارهای مقدماتی می‌باشند. اینگونه قرارها با هدف آماده‌سازی پرونده برای صدور رأی قاطع در دادگاه صادر می‌شوند. قرارهای اعدادی یا مقدماتی را می‌توان به دو دسته "قرارهای قرینه یا تمهیدی" و "قرارهای ساده" تقسیم کرد. صدور قرار تمهیدی در واقع نماد پذیرفتن دعوای خواهان برای رسیدگی در دادگاه محسوب می‌شود، در حالیکه قرار ساده نشانگر پیروزی خواهان در دعوا نیست. در این مقاله به بررسی جزئیات قرارهای قرینه یا تمهیدی و قرارهای ساده خواهیم پرداخت.

قرار قرینه یا تمهیدی چیست

در بعضی موارد، اصدار قرار اعدادی نشانه ای است که نشان دهنده تایید دادگاه بر اعتبار خواسته کننده در موضوع ادعا است. در این حالت، قراری که صادر می‌شود، برای مشخص کردن نوع و میزان حقی است که به آن "قرار تمهیدی" یا "قرار قرینه" می‌گویند. به عنوان مثال، در دعوای تصرف غاصبانه، اگر دادگاه پس از بررسی، برای تعیین اجرت المثل ملک، قرار کارشناسی صادر کند، این نشان می‌دهد که دادگاه قانونی بودن تصرف خوانده را تایید کرده است و می‌توان گفت که این قرار نشانه پیروزی در دعواست.

قرار ساده چیست

در برابر قرار قرینه یا قرار تمهیدی، ما می‌توانیم قرار ساده را نیز مدنظر قرار دهیم. صدور قرار ساده، به عکس قرار قرینه، به تنهایی به پیروزی خواهان در دعوای مطرح شده ارتباط مستقیمی ندارد. به عنوان مثال، در دعوای تخلیه ید، اگر دادگاه به منظور تشخیص تعدی یا تفریط، قرار کارشناسی یا قرار معاینه محل صادر کند، این قرار نشان‌دهنده پیروزی یا شکست خواهان نیست. به طور واقع، این قرار تنها یک قرار ساده است، نه قرار تمهیدی.