قرار بایگانی پرونده و شرایط صدور آن

سرویس های استعلامی

خلافی

خلاصه مقاله

قرار بایگانی پرونده و شرایط صدور آن

۱ – جرمی که مرتکب شود، باید از نوع تعزیر درجه هفت یا هشت باشد.


در صورت ضرورت، متهم به صورت کتبی متعهد شود که مقررات قانونی را رعایت نماید.

یکی از هدف‌های اساسی در حوزه حقوق، رعایت حقوق همه افراد و احترام به آن است.
بنابراین، مواد قانونی در جهت تحقق این هدف مهم و مؤثر هر روزه پیشرفت می‌کنند و ما به عنوان قانون‌گذار، اقداماتی را برای دستیابی به این هدف انجام می‌دهیم.

قوانین آیین دادرسی کیفری، اصول و نوآوری‌هایی را تعریف می‌کنند که در حفظ حقوق متهمان تأکید و تجدیدنظر می‌کنند و در مواد مختلفی از این قانون به حفظ حقوق متهمان در مراحل مختلف رسیدگی اشاره شده است.


یکی از این اقدامات نوین، تعیین قرار بایگانی پرونده است که با بایگانی پرونده در موارد صدور قرار منع تعقیب یا موقوفی تعقیب، از سایر موارد مشابه متفاوت است، اگرچه تماما به بایگانی پرونده منجر می‌شود.

در این مقاله، به بررسی قرار بایگانی پرونده، شرایط صدور قرار بایگانی پرونده و اعتراض به قرار بایگانی پرونده پرداخته می‌شود.


از آنجا که قرار بایگانی پرونده، مربوط به جرائم تعزیری درجه هفت و هشت است و این نوع جرائم به صورت مستقیم در دادگاه پیگیری می‌شوند، قاضی تنها فردی است که می‌تواند این قرار را صادر کند.

دادستان و قضات دادسرا اختیاری در این خصوص ندارند.
بنابراین، تنها قاضی می‌تواند در صورت وجود شرایط لازم، قرار بایگانی پرونده را ابلاغ کند.

شروط صدور قرار بایگانی پرونده به شرح زیر است:

1.
شروع رسیدگی به جرم از دریافت مستندات و شهود به مبنای متصرف انجام می‌شود.

2.
عدم تضهیم کردن متهم در خلوص متون و اظهارات.

3.
حضور متهم در پاسخ به اتهامات قبل از صدور قرار.

4.
صدور قرار بایگانی در صورت وجود شواهد کافی برای ارائه شهود و محکومیت متهم.

5.
تهدید امنیت عمومی یا کارآمدی رسیدگی به جرم در صورت عدم متوقفسازی مستندات احتمالی.

با این حال، در صورت لزوم، قاضی می‌تواند مدارک و مستندات اضافی را همراه با پرونده بایگانی کند تا برای استخدام آینده قابل دسترسی باشد.

خلافی

یکی از هدف‌های اساسی در حوزه حقوق، رعایت حقوق همه افراد و احترام به آن است.
بنابراین، مواد قانونی در جهت تحقق این هدف مهم و مؤثر هر روزه پیشرفت می‌کنند و ما به عنوان قانون‌گذار، اقداماتی را برای دستیابی به این هدف انجام می‌دهیم.
قوانین آیین دادرسی کیفری، اصول و نوآوری‌هایی را تعریف می‌کنند که در حفظ حقوق متهمان تأکید و تجدیدنظر می‌کنند و در مواد مختلفی از این قانون به حفظ حقوق متهمان در مراحل مختلف رسیدگی اشاره شده است.
یکی از این اقدامات نوین، تعیین قرار بایگانی پرونده است که با بایگانی پرونده در موارد صدور قرار منع تعقیب یا موقوفی تعقیب، از سایر موارد مشابه متفاوت است، اگرچه تماما به بایگانی پرونده منجر می‌شود.
در این مقاله، به بررسی قرار بایگانی پرونده، شرایط صدور قرار بایگانی پرونده و اعتراض به قرار بایگانی پرونده پرداخته می‌شود.

قرار بایگانی پرونده چیست

مفهوم "بایگانی پرونده" یک شاخه جدید است که در سال ۱۳۹۲ به منظور بهبود و بازآفرینی اجتماعی متهمان و همچنین به منظور ترمیم عدالت پایدار به وجود آمده است.
ماده ۸۰ قانون رویه کیفری جدید تبیین کرده است که چگونه قرار بایگانی پرونده تعریف می‌شود.
در جنایات کیفری درجه هفتم و هشتم، اگر شاکی وجود نداشته یا از پیگیری پرونده گذشته باشد و در صورتی که محکومیت موثر قضایی وجود نداشته باشد، مقام قضایی با توجه به شرایط اجتماعی و سوابق متهم و عواملی که منجر به وقوع جرم شده است، می‌تواند پس از "تفهیم اتهام" و در صورت لزوم با اخذ تعهد کتبی از متهم برای رعایت قوانین، یک بار از تعقیب متهم خودداری کرده و قرار بایگانی پرونده را به او ابلاغ نماید.
این قرار اعتراض‌پذیر است و باید ظرف ده روز از تاریخ ابلاغ آن اعتراض شود.
به این ترتیب، قرار بایگانی پرونده به معنای عدم پیگیری پرونده در موارد خاص جرمی است.

شرایط صدور قرار بایگانی پرونده

از آنجا که قرار بایگانی پرونده، مربوط به جرائم تعزیری درجه هفت و هشت است و این نوع جرائم به صورت مستقیم در دادگاه پیگیری می‌شوند، قاضی تنها فردی است که می‌تواند این قرار را صادر کند.
دادستان و قضات دادسرا اختیاری در این خصوص ندارند.
بنابراین، تنها قاضی می‌تواند در صورت وجود شرایط لازم، قرار بایگانی پرونده را ابلاغ کند.
شروط صدور قرار بایگانی پرونده به شرح زیر است:1.
شروع رسیدگی به جرم از دریافت مستندات و شهود به مبنای متصرف انجام می‌شود.
2.
عدم تضهیم کردن متهم در خلوص متون و اظهارات.
3.
حضور متهم در پاسخ به اتهامات قبل از صدور قرار.
4.
صدور قرار بایگانی در صورت وجود شواهد کافی برای ارائه شهود و محکومیت متهم.
5.
تهدید امنیت عمومی یا کارآمدی رسیدگی به جرم در صورت عدم متوقفسازی مستندات احتمالی.
بااین حال، در صورت لزوم، قاضی می‌تواند مدارک و مستندات اضافی را همراه با پرونده بایگانی کند تا برای استخدام آینده قابل دسترسی باشد.

۱ – جرمی که مرتکب شود، باید از نوع تعزیر درجه هفت یا هشت باشد.

موارد زیر صدق کند:2- شخص شاکی حاضر نباشد یا از قضیه گذشته باشد

۳- متهم فاقد سابقه‌ی محکومیت کیفری قابل تاثیر است؛

در صورت ضرورت، می‌بایست متهم به صورت کتبی متعهد شود که مقررات قانونی را رعایت نماید.

سوالات پر تکرار

  1. مقاله مربوط به قرار بازداشت موقت بین تمام قرارهای تامین، قرارهای مختلفی وجود دارد که می‌توان به آن‌ها اشاره کرد.
    از جمله قرار کفالت، قرار وثیقه و حتی قرار بازداشت موقت، که به آن به عنوان قرار توقیف احتیاطی نیز اطلاق می‌شود.
    قرار بازداشت موقت یکی از سخت‌ترین و مهم‌ترین قرارهای تامین است که بازپرس در فرآیند تحقیقات ابتدایی استفاده می‌کند.
    این قرار باید به مدتی معین صادر شود و در هیچ شرایطی نباید از مدت حداقل و حداکثر مشخص شده در قانون تجاوز کند.
    بازداشت موقت، به معنای سلب آزادی متهم و زندانی کردن او در طول فرآیند تحقیقات ابتدایی، بدون شک، یکی از روش‌های قاطع برای قاضی است تا به وسیله آن، جلوی فرار یا مخفی شدن متهم را در مراحل تحقیقات ابتدایی، محاکمه و حتی در جریان اجرای حکم نهایی و اجرای مجازات بگیرد.
    این اقدام برای جلوگیری از اختلال در رسیدگی به جرم، تاخیر در روند دادرسی و ایجاد موانع در اجرای حکم کیفری بسیار حائز اهمیت است.
    بطور کلی، مدت زمان بازداشت متهم در قرار بازداشت موقت نباید کمتر از حداقل مجازات حبس مقرر شده برای جرم مورد نظر در قانون باشد.
    با این حال، در جرائمی که منجر به سلب حیات می‌شوند، مدت بازداشت موقت حداقل دو سال است و در سایر جرائم حداقل یک سال است.
    با توجه به این ماده، مدت زمان بازداشت در قرار بازداشت موقت را به صورت زیر دسته‌بندی می‌کنیم:حداکثر مدت زمان بازداشت:
  2. در جرایم سلب حیات: دو سال.
  3. در سایر جرائم: یک سال.
    حداقل مدت زمان بازداشت:
  4. در جرایم سلب حیات: دو سال.
  5. در سایر جرائم: یک سال.
    توجه داشته باشید که این دسته‌بندی فقط برای بازداشت موقت در قرار بازداشت معتبر است و ممکن است در شرایط خاص مدت زمان بازداشت توسط مقام قضایی تعیین شود.

نتیجه گیری

نتیجه قوی:

همانطور که در این مقاله بررسی شد، بایگانی پرونده یکی از اقدامات مؤثر و نوآور در حفظ حقوق متهمان در دادگاه است.
تعیین قرار بایگانی پرونده با توجه به شروط مشخص و موجود بودن شواهد کافی، در صورت نیاز می‌تواند به منظور حفاظت از امنیت عمومی و کارآمدی رسیدگی به جرم، توسط قاضی انجام شود.

این تدبیر که مستندات و مدارک اضافی را همراه با پرونده بایگانی می‌کند، نه تنها از دسترسی به اطلاعات در آینده آسان می‌کند بلکه در جهت رعایت حقوق متهمان نیز مؤثر است.

بنابراین، بایگانی پرونده در جرائم تعزیری درجه هفت و هشت، با تاکید بر شرایط لازم برای صدور قرار می‌تواند به دستیابی به هدف اصلی حفظ حقوق همه افراد و احترام به آن کمک کند.

آیین دادرسی کیفری با تعریف اصول و نوآوری‌هایی که در جهت حفاظت از حقوق متهمان است، نقش مهمی در این زمینه ایفا می‌کند.

با ادامه تحقیقات و فعالیت‌ها در زمینه قانون‌گذاری و استفاده از ابزارهای نوین، می‌توان بهبود و بهتر شدن شرایط روند رسیدگی به پرونده‌ها و ارائه عدالت را در دادگاه‌ها تضمین کرد.

برای رسیدن به این هدف، همکاری بین نهادهای قضائی، قانونی و اجرایی ضروری است.