خلاصه مقاله
در این مقاله توجه به مفهوم "قرار اناطه کیفری" و معنای آن در قانون آیین دادرسی کیفری صورت می‌گیرد.
قرار اناطه کیفری به این معنا است که اثبات یک موضوع کیفری بستگی به اثبات موضوعی غیر کیفری دارد.
در این مقاله همچنین به استثنایی بودن قرار اناطه کیفری پرداخته می‌شود و توضیح داده می‌شود که چطور می‌توان به استثنایی بودن آن پی‌ببریم.
همچنین تفسیر قرار اناطه کیفری در آیین دادرسی کیفری و قابلیت اعتراض درباره آن نیز مطرح شده است.
در نهایت، مقاله به بررسی موردی های کیفری و صلاحیت قاضی برای بررسی آنها می‌پردازد.
برای کسب اطلاعات بیشتر می‌توانید به مقاله "قرار اناطه در دیوان عدالت اداری" مراجعه کنید.
دعاوی مطرح شده در دادگاه‌ها به دو دسته تقسیم می‌شوند: دعاوی حقوقی و دعاوی کیفری.
دعاوی حقوقی به مسائل مربوط به حقوق و تعهدات مرتبط می‌شوند، درحالی‌که دعاوی کیفری به جرائم و مجازات‌ها اشاره دارند.
دعاوی مرتبط با جرائم به وسیلهٔ مقاماتی همچون بازپرس و قاضی در دادسرا و دادگاه‌های کیفری بررسی و رسیدگی می‌شوند.
همچنین، آراء صادره از دادگاه‌ها در روند بررسی جرائم به دو دسته قرار و حکم قابل تقسیم می‌شوند.
درباره تفاوت بین حکم و قرار می‌توان گفت، حکم به مقتضی رایی است که دادگاه با توجه به ماهیت و جزئیات دعوای مطروحه، قاطعانه صادر می‌شود.
اما اگر رای دادگاه به طور کلی یا جزئی نباشد، آن را قرار می‌نامند.
قرار اناطه نیز یکی از انواع قرار است که در برخی دعاوی کیفری به صورت برجسته و با استفاده از آیین دادرسی مربوطه، صادر می‌شود.
در این مقاله، ما به بررسی مفهوم قرار انتظامی و تعریف آن در قانون آیین دادرسی کیفری می‌پردازیم.
همچنین، این مقاله به بررسی استثنایی بودن قرار انتظامی و قابلیت آن برای اعتراض می‌پردازد.
در صورتی که سوالی در این زمینه دارید، در کنار ما باشید.
قرار اناطه کیفری چیست ؟
برای پاسخ به این سوال که مفهوم "قرار اناطه کیفری" در قانون آیین دادرسی کیفری چیست؟، ابتدا باید به طور کلی مفهوم "قرار اناطه کیفری" را بررسی کنیم.
در لغت، "اناطه" به معنای منوط کردن و معلق ساختن است.
اما در حقوق، "اناطه کیفری" به معنای این است که اثبات یک موضوع کیفری منوط به این باشد که موضوع دیگری که ماهیت حقوقی و غیر کیفری دارد، بررسی یا اثبات شود.
بر اساس توضیحات، ممکن است به وقتی که دادسرا یا دادگاه در حال بررسی و رسیدگی به یک دعوا هستند، با یک موضوع حقوقی غیر کیفری مواجه شوند که بر اساس قوانین و مقررات مربوطه، مرجع صلاحیت برای بررسی آن ندارند.
در این موقعیت، دادستان یا قاضی مربوطه، قرار تعین می‌کند و اعلام می‌کند که موضوع حقوقی باید در یک دادگاه حقوقی صلاحیت‌دار مطرح شود و نتیجه آن باید به دادگاه کیفری اطلاع‌رسانی شود.
برای نمونه، در هنگامی که یک دادگاه کیفری در حال بررسی یک ادعای رابطه نامشروع در حالتی است که طرفان ادعا می کنند که این رابطه شرعی است، حکمی صادر می کند.
در این صورت، زیرا دادگاه کیفری صلاحیت لازم برای تایید رابطه ازدواج را ندارد، طرفان می توانند این موضوع را در دادگاه خانواده مطرح کنند و نتیجه آن را به دادگاه کیفری ارائه دهند.
پس از توجه به تعریف مفهوم «قرار اناطه کیفری»، اکنون می‌خواهیم به پاسخی برسیم که چه معنایی به قرار اناطه کیفری در قانون آیین دادرسی کیفری در نظر گرفته شده است؟
قرار اناطه کیفری در آیین دادرسی کیفری
معنای اصطلاح "قرار اناطه کیفری" در قانون آیین دادرسی کیفری چیست؟ توضیحی در قسمت قبل درباره این اصطلاح داده شد.
قرار اناطه کیفری به مجوزی اطلاق می‌شود که توسط دادگاه کیفری یا دادسرا صادر می‌شود.
در این بخش، به این سؤال پاسخ می‌دهیم که اصطلاح "قرار اناطه کیفری در قانون آیین دادرسی کیفری" به چه معناست.
در ماده ۲۱ قانون آیین دادرسی کیفری، مفهوم قرار اناطه کیفری به طور دقیق توضیح داده شده است.
درباره سؤال "مفهوم قرار اناطه کیفری در قانون آیین دادرسی کیفری چیست؟" ماده ۲۱ قانون آیین دادرسی کیفری تبیین می‌کند: وقتی مجرمیت متهم بستگی به اثبات مسائلی دارد که مختص مراجع کیفری نیست و در صلاحیت دادگاه حقوقی است، با تعیین ذی نفع و صدور قرار اناطه، تعقیب متهم متوقف و پرونده به صورت موقت درباره او ذخیره می‌شود تا رأی قطعی از مرجع مربوطه صادر شود.
بر اساس این ماده، پاسخ به سوال مطلب "ماده‌ای در آیین‌نامه دادسرای کیفری که می‌گوید راجع به چه موضوعی قرار اناطه کیفری دادگاه می‌دهد؟" به این صورت است که فرآیند بررسی و حکم‌دهی در یک پرونده کیفری، به یک موضوع حقوقی منحصر می‌شود.
پس از صدور قرار اناطه کیفری توسط دادگاه یا دادسرا، طرف حاضر در ماجرا یک ماه فرصت دارد تا اعتراض خود را به دادگاه صالح ارایه کند.
در صورتی که طرف حاضر به دادگاه صالح اعتراض نکند و بدون موجه کردن عدم حضور خود و بدون ارائه گواهی به دادگاه کیفری، پس از گذشت یک ماه، دادگاه کیفری می‌تواند رسیدگی و تصمیم‌گیری را ادامه دهد.
استثنایی بودن قرار اناطه کیفری
در بخش قبل، ما پرسشی را مورد بررسی قرار دادیم که مفهوم "قرار اناطه کیفری در آیین دادرسی کیفری" چیست و توضیح دادیم که این مفهوم به معنای تعیین و رسیدگیِ یک پرونده کیفری، به تعیین و رسیدگیِ یک موضوع در دادگاه حقوقی است.
پس از پاسخ به این پرسش، در اینجا ما قصد داریم در مورد استثنایی بودن "قرار اناطه کیفری" توضیح دهیم.
در پیگیری موردی های "کیفری"، قاعده اصلی آن است که هنگامی که قاضی مربوطه به امور "کیفری" پرداخت می‌کند، دارای صلاحیت بررسی اتهام اصلی است و بنابراین می‌تواند درباره هر جنبه‌ای از آن نیز تحقیق کند.
به علاوه، در دعاوی "کیفری"، اصلی کیفرتن، تسریع است؛ به عبارت دیگر، هدف این است که شکایت "کیفری" به سرعت مورد بررسی قرار گیرد.
با توجه به این دو نکته، اگر قوانین "کیفری" تحت بررسی قرار گیرند، این یک استثنا در بازرسی موردی های "کیفری" است.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد "قرار اناطه" در دعاوی و صلاحیت دیوان عدالت اداری، مقاله "قرار اناطه در دیوان عدالت اداری" را مطالعه کنید.
آیا قرار اناطه کیفری قابل اعتراض است؟
بعد از بررسی موضوع "تفسیر قرار اناطه کیفری در آیین دادرسی کیفری"، در این قسمت قصد داریم به این سؤال پاسخ دهیم که آیا قرار اناطه کیفری می‌تواند مورد اعتراض قرار گیرد یا خیر؟ برای ارزیابی این موضوع باید مانند تفسیر معنی قرار اناطه کیفری در قانون آیین دادرسی کیفری، از قوانین آیین دادرسی کیفری استفاده کنیم.
ماده ۲۷۰ آیین دادرسی کیفری، درباره قابلیت اعتراض درباره این قرار، وضع کننده قواعد وضوابط است.
سوالات پر تکرار
- در نتیجه، با توجه به مطالعه مفهوم "قرار اناطه کیفری" در قانون آیین دادرسی کیفری، می‌توان نتیجه گرفت که "قرار اناطه کیفری" به مجوزی اطلاق می‌شود که توسط دادگاه کیفری یا دادسرا صادر می‌شود.
این قرار معنای منوط کردن اثبات یک موضوع کیفری به اثبات یک موضوع دیگر که ماهیت حقوقی و غیر کیفری دارد، را دارد.
همچنین، قوانین مربوط به قرار اناطه کیفری در قانون آیین دادرسی کیفری با جزئیات تعریف شده است.
در این بخش نیز به این موضوع پرداخته شد که قرار اناطه کیفری می‌تواند مورد اعتراض قرار گیرد و قواعد وضوابط مربوط به اعتراض نیز مشخص شده است.
در نهایت، توجه به این نکات مهم است که در پیگیری موردی های کیفری، قاضی مربوطه صلاحیت بررسی اتهام اصلی را دارد و در دعاوی کیفری، تسریع امر مهم است.
به عبارت دیگر، اهداف مربوط به تعیین و رسیدگی سریع به شکایات کیفری در نظر گرفته شده است.
با استفاده از قوانین و مقررات مربوطه، می‌توان از استثنائات در بررسی موردی های کیفری بهره برد.
در نهایت، برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد قرار اناطه در دعاوی و صلاحیت دیوان عدالت اداری، می توان مقاله "قرار اناطه در دیوان عدالت اداری" را مطالعه کرد.
نتیجه گیری
در نتیجه، با توجه به مطالعه مفهوم "قرار اناطه کیفری" در قانون آیین دادرسی کیفری، می‌توان نتیجه گرفت که "قرار اناطه کیفری" به مجوزی اطلاق می‌شود که توسط دادگاه کیفری یا دادسرا صادر می‌شود.
این قرار معنای منوط کردن اثبات یک موضوع کیفری به اثبات یک موضوع دیگر که ماهیت حقوقی و غیر کیفری دارد، را دارد.
همچنین، قوانین مربوط به قرار اناطه کیفری در قانون آیین دادرسی کیفری با جزئیات تعریف شده است.
در این بخش نیز به این موضوع پرداخته شد که قرار اناطه کیفری می‌تواند مورد اعتراض قرار گیرد و قواعد وضوابط مربوط به اعتراض نیز مشخص شده است.
در نهایت، توجه به این نکات مهم است که در پیگیری موردی های کیفری، قاضی مربوطه صلاحیت بررسی اتهام اصلی را دارد و در دعاوی کیفری، تسریع امر مهم است.
به عبارت دیگر، اهداف مربوط به تعیین و رسیدگی سریع به شکایات کیفری در نظر گرفته شده است.
با استفاده از قوانین و مقررات مربوطه، می‌توان از استثنائات در بررسی موردی های کیفری بهره برد.
در نهایت، برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد قرار اناطه در دعاوی و صلاحیت دیوان عدالت اداری، می توان مقاله "قرار اناطه در دیوان عدالت اداری" را مطالعه کرد.