قانون مربوط به تعیین عیدی و پاداش سالانه کارگران

تعداد زیادی از کارکنان مشمول قانون کار در طول انجام وظایف خود از امتیازات مختلفی برخوردار می‌شوند.
یکی از این امتیازات می‌تواند عیدی و پاداش سالانه باشد که هر ساله در پایان ماه اسفند کارفرمایان موظف به پرداخت آن به کارکنان خود خواهند بود.
این عیدی و پاداش سالانه جزء مزایای مهمی است که باعث خرسندی و رضایت کارکنان می‌شود.

در این راستا، در سال 1370، مجلس شورای اسلامی یک قانون با عنوان "قانون مربوط به تعیین عیدی و پاداش سالانه کارگران شاغل در کارگاه های مشمول قانون کار" تصویب کرد.
این قانون درباره تعیین میزان و مبلغ عیدی و پاداش سالانه کارگران صحبت می‌کند.
البته، در ادامه این مقاله، ما قصد داریم به بررسی متن ماده یک این قانون بپردازیم.

تعیین عیدی و پاداش سالیانه کارگران شاغل در کارگاه ها

همانطور که در قسمت قبل بحث شد، در حال حاضر کارفرمایان واحدهای صنعتی که مشمول قانون کار هستند، موظفند تا در پایان هر سال، که معمولاً به اسفند ماه ختم می شود، به عنوان عیدی و پاداش سالیانه مبلغی را به کارگران خود پرداخت کنند.
این امر، یکی از تکالیف قانونی بسیار مهم برای کارفرمایان است و بنابراین باید رعایت شود.
بنا به دلایل فوق، مطابق قانون تعیین عیدی و پاداش سالیانه کارگران، در صورتی که کارفرما به هر دلیلی این مبلغ را به کارگران پرداخت نکند، کارگران از حق اعتراض به مراجع مختلف قانون کار برخوردار هستند و می‌توانند از طریق این مراجع، این اختلاف را حل کنند.

در حاضر، قانون مربوط به تعیین عیدی و پاداش سالانه کارگران مصوب سال ۱۳۷۰ توسط مجلس شورای اسلامی به اجرا درآمده است.
این قانون تمام کارگران را شامل می شود و تنها کارمندان دولتی که تحت قانون مدیریت خدمات کشوری فعالیت می کنند، مستثنا هستند.
در حالی که کارمندان دولتی که تحت قانون کار مشمول هستند، همچنان به این قانون تعلق خواهند گرفت.
همچنین، این اشخاص نیز مشمول قانون نحوه پرداخت عیدی به کارکنان دولت خواهند بود.

لازم به ذکر است که بعد از تصویب قانون مربوط به تعیین حقوق عیدی و پاداش سالیانه کارگران، اصلاحیه قانونی برای تأمین مزایای کارگران در صنایع و تولید لغو خواهد شد و تنها قانون مربوط به حقوق عیدی کارگران قابل اجرا خواهد بود.

قانون مربوط به تعیین عیدی و پاداش سالیانه کارگران

قانون تعیین عیدی و پاداش سالیانه کارگران: تمام کارفرمایان کارگاه‌های تحت پوشش قانون کار موظف هستند که به هر کدام از کارگران خود بر اساس مدت زمان کارکرد یک سال، معادل شصت روز حقوق آخرین دوره پرداخت شده را به‌ عنوان عیدی و پاداش پرداخت نمایند.
مبلغ پرداختی این عیدی و پاداش نباید کمتر از معادل نود روز حداقل دستمزد روزانه قانونی باشد.

تبصره ۱ - مبلغ پرداختی به کارکنانی که کمتر از یک سال در کارگاه کار کرده‌اند، باید به مأخذ شصت روز مزد و به نسبت ایام کارکرد در سال، محاسبه گردد.
مبلغ پرداختی از این بابت برای هر ماه نباید از یک دوازدهم سقف تعیین شده موضوع ماده یک این قانون تجاوز نماید.

تبصره 2 - در مواردی که در کارگاه‌ها، به صورت اداری، مبالغ فوق العاده برای پرداخت به کارگران ارائه می‌شود، آنگاه قوانین عرفی کارگاه برای این موضوع اعمال خواهند شد و رعایت آن‌ها الزامی است.

تبصره 3 - رسیدگی به مسائل ناشی از اجرای این قانون، تحت اختیار مراجع مشخص شده در فصل حل اختلافات قانون کار قرار می‌گیرد.