هر گونه رفتاری، اعم از انجام عمل یا خودداری از آن، که در قوانین به آن مجازات تعیین شده باشد، به عنوان جرم در نظر گرفته می‌شود. به طور کلی، جرایم را می‌توان به دو دسته تقسیم کرد: جرایم قابل گذشت و غیر قابل گذشت. در صورتی که یک جرم با شکایت شاکی یا متضرر آغاز شود، با انصراف شاکی از ادامه رسیدگی، آن جرم به عنوان جرم قابل گذشت در نظر گرفته می‌شود. به این معنی که شاکی از حق خود برای پیگیری دعوا صرف‌نظر کرده و متهم را بخشیده است. در نتیجه، با انصراف شاکی، رسیدگی به پرونده متوقف شده و پرونده در دادگاه یا دادسرا به پایان می‌رسد و قرار موقوفی تعقیب صادر می‌شود. اما لازم به ذکر است که این قاعده فقط برای برخی از جرایم قابل اعمال است و برخی دیگر از جرایم غیر قابل گذشت می‌باشند، به این معنی که حتی با انصراف شاکی، پیگیری جرم ادامه خواهد یافت. در اینجا به بررسی جرم قابل گذشت و فهرست جرایم قابل گذشت می‌پردازیم.

جرم قابل گذشت چیست ؟

بطور کلی، اصل بر این است که جرم‌ها غیر قابل گذشت هستند، مگر آنکه در قانون برخی جرایم قابل گذشت وجود داشته باشد. جرمی که با تقاضای شاکی یا آسیب‌دیده از جرم آغاز شود، یعنی شاکی می‌بایستی درخواست خود را مطرح کند، پیش‌نیاز برای پیگیری این جرایم است و به عنوان جرم قابل گذشت شناخته می‌شود.