عذر موجه واخواهی خارج از مهلت

مطلب حاضر با استفاده از برچسب‌های اچ‌تی‌ام‌ال ایم و استرانگ در زبان فارسی به صورت جدیدی نوشته شده است.
"واخواهی از حکم" روشی است که خصوصاً در مورد "احکام غیابی" استفاده می‌شود و به وسیله آن متقاضی می‌تواند از رای غیابی که علیه او صادر شده است، درخواست "واخواهی" کند.
سپس دادگاه در پاسخ به درخواست "واخواهی"، با حضور متقاضی، مجدداً به بررسی پرونده بپردازد و حکم مناسب را صادر کند.
اما گاهی متقاضی قادر به درخواست "واخواهی" در "مهلت مقرر" قانونی نمی‌باشد.
به همین دلیل، در قانون آیین دادرسی مدنی، مواردی تحت عنوان "عذر موجه عدم واخواهی در مهلت مقرر" وجود دارد.
با توجه به این موارد، اگر موجهی برای عدم صدور درخواست "واخواهی" در مهلت مقرر وجود داشته باشد، متقاضی می‌تواند خارج از مهلت نیز "واخواهی" کند.
در این مقاله، به بررسی "مهلت واخواهی در قانون" و "عذر موجه واخواهی خارج از مهلت" می‌پردازیم.

مهلت واخواهی چقدر است

تمام روش‌های اعتراض به حکم، مانند تجدید نظر خواهی، فرجام خواهی، اعاده دادرسی، اعتراض ثالث و سایر روش‌ها، وابسته به زمانی هستند که در قانون تعیین شده است.
حتی اعتراض از حکم غیابی نیز از این قاعده مستثنی نیست و در قانون آیین دادرسی مدنی مهلت اعتراض مشخص شده است.
ماده 306 قانون آیین دادرسی مدنی می‌گوید: برای اشخاصی که در داخل کشور مقیم هستند، مهلت اعتراض از حکم غیابی بیست روز و برای اشخاصی که در خارج از کشور اقامت دارند، دو ماه از تاریخ ابلاغ واقعی حکم خواهد بود.
بنابراین، افرادی که در ایران مقیم هستند، بیست روز و افرادی که در خارج از کشور اقامت دارند، دو ماه زمان دارند تا درخواست اعتراض خود را ارائه کنند.
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره مفهوم اعتراض و مهلت آن، می‌توانید بر روی لینک‌ها کلیک کنید.

عذر موجه واخواهی خارج از مهلت

به طورکلی در قانون آیین دادرسی مدنی، برای واخواهی از یک حکم، مهلتی بین بیست روز تا دو ماه تعریف شده است.
اما در برخی موارد، شخصی که میخواهد از یک حکم غیابی واخواهی کند، نمی‌تواند در این بازه زمانی اقدام به واخواهی کند و مهلت تمام می‌شود.
در این حالت، این مهم است که بپرسیم چگونه میتوان به طور خارج از مهلت واخواهی از حکم را امکان‌پذیر کرد؟

پاسخ به این سؤال در بند 306 قانون آیین دادرسی مدنی تعبیه شده است که بر اساس آن، مدت زمان مجاز برای انجام درخواست اصلاح حکم در صورت عدم حضور طرف مقابل، برای اشخاص داخل کشور بیست روز و برای افراد خارج از کشور دو ماه پس از تاریخ ابلاغ واقعی حکم خواهد بود، مگر آنکه شخص مدعی عدم اقدام به واخواهی در این مهلت را به دلیل عذر موجه تعیین کند.
از این رو، درخواست اصلاح حکم بعد از پایان مهلت فقط در صورت داشتن دلیل مشروع برای واخواهی قابل قبول است و باید ثابت کند که عدم اقدام به واخواهی به دلیل عذر موجه بوده است.
در بند بعدی همین ماده، موارد عذر موجه برای واخواهی ذکر شده است که شامل موارد زیر می‌شود:- بیماری جدی یا معلولیت که جلوگیری از حضور شخص را توجیه می‌کند.
- عدم دسترسی به امکانات لازم برای انجام واخواهی به علت استقرار در مناطق محروم یا محاصره شده.
- وجود موانع جدی که از واخواهی میانجی شده‌اند مانند جنگ، بحران طبیعی و.
.
.
- هر عذر دیگری که بر اساس ارزیابی قاضی، به اندازه کافی موجه تلقی شود.

مرضی که توانایی حرکت را محدود می‌کند، می‌تواند باعث بروز مشکل گردد.

2- فوت یکی از والدین یا همسر یا اولاد

۳ - حوادث قهریه مانند سیل، زلزله و حریق، که باعث می شوند تا ارائه درخواستی در زمان مقرر غیرممکن شود.
توجه: در صورت وقوع حوادث قهریه مانند سیل، زلزله و حریق، که منجر به تأخیر در ارسال دادخواست می‌شوند، لازم است در سریع‌ترین زمان ممکن به مراجع ذیصلاح اعلام و مراتب را پیگیری نمایید.

۴ - توقیف یا حبس به نحوی که عدم امکان تقدیم دادخواست واخواهی در مهلت تعیین شده وجود داشته باشد.

البته، شخص و اعضای خانواده‌اش باید دلایل موجه بودن عذر خود را درخواست خود را برای دادگاه ارائه کنند.
در صورتی که دادگاه تشخیص دهد که عذر شخص موجه است، قرار قبول درخواست واخواهی را صادر می‌کند و اجرای حکم متوقف می‌شود.
در غیر این صورت، یعنی در صورتی که دادگاه عذر عدم واخواهی را موجه ندانست، درخواست واخواهی رد می‌شود.
اما نکته‌ای که باید توجه کرد، این است که در صورتی که فردی در مهلت مقرر تقاضای واخواهی نکرده باشد و عذر موجهی برای واخواهی خارج از مهلت نداشته باشد، می‌تواند در صورتی که رای قابل تجدید نظر باشد، نسبت به آن تقاضای تجدید نظر کند.
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره مرجع تقدیم دادخواست واخواهی و نمونه دادخواست واخواهی خارج از مهلت، کلیک کنید.