در حقوق مدنی، معیاری برای طلاق به نام "طلاق اتفاقی" وجود دارد. طلاق اتفاقی به معنای بدشماری و نفرت همسران است و در این حالت، زن می تواند با پرداخت مبلغی از رابطه ازدواجی با مرد خلاص شود. این نوع طلاق به طور معمول با نام "طلاق توافقی" نیز شناخته می شود. باید ذکر کرد که طلاق اتفاقی، نوعی از طلاق منسوب به زن است، به این معنا که مرد پس از طلاق اتفاقی امکان بازگشت به همسر را نخواهد داشت. البته بر عهده زن است که عده طلاق اتفاقی را نگه دارد. در این مقاله، به بررسی مفهوم طلاق اتفاقی، شرایط طلاق اتفاقی و نگهداری عده طلاق اتفاقی خواهیم پرداخت.

طلاق مبارات چیست

طبق قانون مدنی، وجود نوعی از طلاق به نام "طلاق مبارزه‌آمیز" به وجود می‌آید. در ماده ۱۱۴۷ قانون مدنی، تعریفی از "طلاق مبارزه‌آمیز" آمده است. بر اساس این تعریف، "طلاق مبارزه‌آمیز" به معنای این است که کراهت در بین طرفین وجود داشته باشد، اما در این حالت تأثیر مهری که پرداخت می‌شود، باید از حد معمول کمتر باشد. یک نکته مهم درباره "طلاق مبارزه‌آمیز" وجود دارد و آن این است که این نوع طلاق جزء طلاق بائن است، به این معنا که شوهر پس از انجام این نوع طلاق، حق بازگشت به همسر خود در طول دوران عده طلاق را ندارد. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره طلاق بائن مبارزه‌آمیز و بازگشت از طلاق مبارزه‌آمیز، می‌توانید روی لینک‌های مربوطه کلیک کنید.

شرایط طلاق مبارات

بر اساس ماده ۱۱۴۷ قانون مدنی، برای طلاق، شرایطی وجود دارد که به آنها می توان اشاره کرد، از جمله موارد زیر: 1. اختلافات جدی و بی‌قابلیت دو طرف برای ادامه زندگی مشترک: در صورتی که اختلافاتی بین همسران به وجود آید که جدی و بی‌قابلیت تصمیم‌گیری در مورد ادامه زندگی مشترک را داشته باشد، ممکن است این امر به عنوان شرطی برای طلاق مطرح شود. ۲. عدم توانایی در تعامل و صلح‌آمیزی بین همسران: در صورتی که همسران نتوانند برای حل و فصل اختلافات خود، به صورت صلح‌آمیز و تعاملی اقدام کنند، می توان نیز به این شرط به عنوان دلیلی برای طلاق اشاره کرد.

شرط اصلی برای طلاق مبارات، این است که زوجین احساس کراهت و نفرت از یکدیگر داشته باشند. به این معنی که هر دو نفر بطوری با یکدیگر اختلاف داشته باشند که باعث ایجاد تردید و انزوا شوند. به عبارت دیگر، زن ممکن است با ارائه مبلغی به مرد، او را قانع به انجام طلاق کند زیرا این حق اختیاری برای مرد است. از سوی دیگر، مرد نیز از زن کراهت و نفرت دارد و آماده است تا به او طلاق دهد.

مقتضیات شرط دوم طلاق مباراه این است که زن برای رضایت از طلاق، مالی را که به همسر خود بخشیده است، باید به اندازه مهریه یا کمتر از آن باشد. بنابراین، میزان این بخشش (که به عنوان فدیه نیز شناخته می شود) نمی تواند بیشتر از میزان مهریه زن باشد.

در این مورد مهم است به ذکر نماییم که در حالت طلاق خلع، تنها زن حق کراهت دارد و می تواند مبلغی را که به شوهر می‌دهد، جز مهریه هم بپردازد. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره طلاق خلع، به لینک زیر مراجعه کنید: طلاق خلع.

عده طلاق مبارات