صیغه و شرایط آن

در فقه و قانون شیعه، تفاوت‌هایی بین دو نوع عقد دائم و صیغه (نکاح موقت) وجود دارد.
صیغه یک نوع عقد ازدواج است که برای مدت مشخص و با مهریه تعیین شده بسته می‌شود.
این عقد باعث ایجاد محرمیت بین زن و مرد می‌شود و رابطه زوجیت بین آن‌ها برقرار می‌شود.
برای اینکه زن و مرد در صیغه حضور پیدا کنند، کافی است به خطبه صیغه توجه کنند.

برای اینکه قرارداد اینگونه عقد به درستی انجام شود، باید شرایط معینی رعایت شود و همچنین قوانین مربوط به ثبت ازدواج، نفقه و ارث بندی میان زن و مرد وجود دارد.
این نوع نکاح نیز با عقد دائم تفاوت‌هایی در شرایط انحلال دارد.

در این مقاله به پاسخ دادن به سوالات زیر می پردازیم:1.
توضیحی درباره عقد موقت و شرایط صحیح برای انجام آن.
2.
شرایطی که در ارث بردن و دریافت نفقه در ازدواج موقت مورد نیاز هستند.
3.
فهرست شرایط انحلال، تعداد همسران زن و قوانین ثبت ازدواج موقت.
در این مقاله، از تگ های HTML نیز استفاده خواهیم کرد.

عقد موقت چیست

درحقوق شیعه، یکی از اقسام مناکحه‌ها، مناکحه‌ی موقت است که به آن "صیغه" یا "ازدواج موقت" نیز گفته می‌شود.
مناکحه‌ی موقت، در واقع مناکحه‌ای است که برخلاف مناکحه دایم، برای یک مدت زمان و مهریه مشخص و معین جاری می‌شود و زن و مرد را به زوجیت یکدیگر در می‌آورد.
توجه مهم است که هنگام جاری شدن صیغه مناکحه‌ی موقت، مبلغ مهریه موقت زن و مدت دقیق مناکحه مشخص و معلوم باشد؛ درغیراینصورت مناکحه‌ی موقت یا صیغه‌ی صحیح نیست.

برای این‌که عقد نکاح صورت گیرد، کافیست زن و مرد جمله صیغه را بخوانند و پس از آن با یکدیگر ازدواج کنند.
این کار منجر به برقراری محرمیت می‌شود.
صیغه می‌تواند به سه طریق خوانده شود: توسط مرد، توسط زن و یا به نمایندگی از هر دو توسط وکیل.
با توجه به خواننده، عبارات جمله صیغه متفاوت است.
برخی از مراجع تقلید بر این باورند که ترجمه‌ی فارسی جمله صیغه نیز قابل قبول است.
جمله صیغه به شکل زیر است:توجه: استفاده از تگ HTML قراردادی در زبان فارسی وجود ندارد.
ترجمه فوق برای نمایش در متن ارائه شده است و به عنوان یک ترجمه محسوب می‌شود.

یک جمله صیغه محرمیت برای زن این است: "نفس خواهم کشید تا در اندازه زمان معلومی، با میهمان که مهری نیز معلوم دارد، خودم را به خاطر تو بدهم.
" سپس مرد باید به این شکل پاسخ دهد: "قبول".
یعنی "پذیرفتم".

دو خطبه صیغه برای مرد در اینجا وجود دارد.
خطبه اول به صورت زیر است:خطبه صیغه یا عقد موآموز مخفف عقدی است که در آن مرد برای زن مدت زمان و مهری مشخص را برای ازدواج پیشنهاد می‌دهد.
این خطبه به شکل زیر قابل ترجمه است:"مجری من (نام زن) جوانانه خود را به برقراری رابطه ازدواج با فروعیت و با توجه به مدت زمان و مبلغ مشخص، بر عهده می‌گیرم.
"و خطبه دوم برای اظهار قبول زن به ازدواج است که به شرح زیر است:"بازواندازی از عقد ازدواج"این جمله به معنای قبول داشتن این ازدواج است.

۳ جمله صیغه برای شخص سوم به شرح زیر است: "زوجهٔ موکلتان (نام زن) موکل من (نام مرد) را در طی مدت مشخص و با مهریهٔ مشخص به تزویج بردم" و سپس به وکیل (مرد) بگویید: "قبول تزویج برای موکل من (نام مرد)" که ترجمه آن "این ازدواج را قبول کردم" است.

شرایط صحیح بودن صیغه

برای اینکه عقد موقت یا نکاح متعه به صورت قانونی و شرعی برقرار شود، باید به شرایطی تحت عنوان "شرایط صحت عقد نکاح" تطابق داشته باشد.
این شرایط شامل شرایط کلی برای اعتبار عقد نکاح در هر دو صورت دائم و موقت است، و شرایط اختصاصی برای صحت عقد موقت که صرفاً برای ازدواج موقت لازم است، می‌باشد.
در صورت عدم وجود هر یک از این شرایط عمومی و اختصاصی، عقد موقت معتبر نخواهد بود.
شرایط صحت صیغه عبارتند از:

شرایط لازم برای صحت ازدواج موقت عبارتند از: داشتن قصد صادق برای برقراری ارتباط زوجیت موقت، برآورده شدن شرایط قراردادی توسط طرفین، عدم موانع قانونی برای ازدواج مثل داشتن همسر قبلی، و رعایت شرایط خاص ازدواج موقت با دختران بکر، به مثال اجازه والدین یا پدربزرگ آنها.

۲ شرایط ضروری برای ازدواج موقت: تعیین مدت زمانی برای عقد موقت و تعیین میزان مهریه برای این نوع ازدواج.

قوانین ارث در عقد موقت

با توجه به قانون مدنی، در حکم قرارداد دائمی بین مرد و زن، میراث بین آن‌ها تقسیم می‌شود، به این معنی که در صورت فوت یکی از آن‌ها، دیگری از طرفین میراث بهره‌مند می‌شود.
اما در صورتی که ازدواج به صورت موقت باشد، قرارداد میراث از جمله موارد نیست که تشکیل می‌شود.
به این معنی که اگر یکی از آن‌ها در قرارداد موقت فوت کند، دیگری از آن شخص میراث نمی‌برد، حتی اگر در قرارداد شرط میراث تعیین شده باشد.
تنها زمانی که دارایی‌های زن یا شوهر در ازدواج موقت به همسر منتقل می‌شود، این امر از طریق وصیت ممکن است.

"اگرچه طبق قوانین ازدواج موقت، زوجین از هم ارث نمی‌برند، اما در صورتی که از این ازدواج فرزند یا فرزندانی به دنیا آیند، این فرزندان از پدر و مادر خود و ازدواج‌کنندگان از والدین خواهر یا برادرانشان ارث می‌برند.
"

شرایط نفقه در عقد موقت

سؤال مهمی درباره "نفقه در صیغه" پیش می‌آید.
آیا مرد باید در قرارداد موقت یا صیغه به همسرش نفقه بدهد؟ و اگر خیر، چه شرایطی برای نفقه در قرارداد موقت وجود دارد؟ در قرارداد دائمی، مرد موظف است هزینه‌های همسر خود را تامین کند.
اگر از این تعهد خود پشتیبانی نکند، قوانین مربوطه ضمانت‌هایی در نظر گرفته شده است که زن می‌تواند با استفاده از آنها و با مراجعه به دادگاه نفقه خود را دریافت کند.

به طبق قانون مدنی، مردان مجرد موظف به پرداخت نفقه به همسران موقت خود نیستند.
اما زنان به شرط آنکه توافقی بین طرفین صورت گرفته باشد یا عقدی مبتنی بر آن انجام شده باشد، در ازدواج موقت حق دریافت نفقه دارند.
به این معنی که در طول انجام عقد، شرط خاصی قرار داده شود که زن باید حتماً نفقه دریافت کند.

شرایط انحلال عقد موقت

صیغه، مانند ازدواج دایمی، قابل منقضی شدن است.
با این حال، تفاوت اصلی بین ازدواج موقت و دائم این است که در ازدواج موقت امکان طلاق وجود ندارد و زوج باید تا پایان مدت صیغه منتظر بماند تا رابطه زناشویی خود را پایان دهد.
در صورتی که مدت صیغه بیشتر باشد، قوانین دیگری برای پایان دادن به زوجیت وجود دارد.
شرایط لغو قرارداد ازدواج موقت به شرح زیر است:

اگر یک فرد از یک زوج به جا ماند:در این مورد تفاوتی بین ازدواج دائم و ازدواج موقت وجود ندارد.
در صورتی که زن یا شوهر درگذشت کند، ازدواج آن‌ها لغو می‌شود.

بذل مدت یعنی اهدای زمان باقیمانده از صیغه است.
بذل مدت ازدواج موقت نیز یکی از حقوق شوهر است و او می‌تواند هر زمان که بخواهد، زمان باقیمانده را به زن ببخشد و عقد موقت را به اتمام برساند.
شوهر در زمان انعقاد ازدواج موقت، می‌تواند به زن وکالت در بذل مدت بدهد و با استناد به آن، هر زمان که خواست، مدت باقیمانده از ازدواج را به زن ببخشد.

عبارت "انقضای مدت" در قرارداد موقت به پایان رسیدن زمان مشخصی است که در حین قرارداد موقت یا صیغه تعیین شده است.
پس از سپری شدن این مدت، رابطه زوجیت بین مرد و زن دیگر وجود ندارد.

عده زن در عقد موقت

با وجودی که گاهی اوقات برای زنان لازم است تا برای ازدواج دوباره، ساعت‌ها صبر کنند، برای اینکه بتوانند رابطه‌ای موقت یا دائمی برقرار کنند، مفهومی به نام "عده" وجود دارد.
هدف اصلی از اجرای عده، تشخیص صحیح نسبت فرزندانی است که ممکن است بوجود بیایند.
در گذشته، اگر زن پس از جدایی یا فوت شوهرش، در حالی که از همسر سابق خود باردار بود، با فرد دیگری ازدواج می‌کرد، تشخیص اینکه فرزند به کدامیک از مردان تعلق دارد بسیار مشکل بود.
به همین دلیل، مفهوم عده وجود دارد تا شبهه‌ها و کارهای مشکوک از میان برود و صحت نسبت فرزند روشن شود.

با توجه به قوانین حقوق مدنی، زن در حالت ازدواج موقت طبق قوانین زیر عمل می‌کند.
اگر زمانی که یک زن هنوز تازه‌ای بلوغ نکرده است و نباید عادت ماهیانه داشته باشد، به دلایلی اتفاقی عادت ماهیانه دریافت کند، طول مدت ازدواج به طور معمول دو ماه (ابتدا ۴۵ روز) می‌باشد.
اما اگر زمانی عادت ماهیانه رخ دهد، مدت زمان عقد تا ۴۵ روز می‌باشد.
همچنین در صورتی که همسر در طول اعتبار ازدواج موقت فوت کند، زن باید مدتی که عده وفات شوهر در ازدواج موقت نامیده می‌شود (۴ ماه و ۱۰ روز) را احترام بگذارد.
در نتیجه، شروع ازدواج موقت بر اساس این موارد قابل تنظیم است خواه تا ۴۵ روز برای زنانی که تازه بلوغ یافته‌اند و ندارند عادت ماهیانه را تا ۴۵ روزه که عدد طهر است، یا تا عصر زمان واحد پایان و رسوم در ردا طهر که حاکی از حمل است.

شرایطی وجود دارد که زن مجاز به انجام عملیات ازدواج بدون نیاز به تعداد افرادی که قرار است به آنها مراجعه کند باشد.
این شرایط شامل زن باکره، زن یائسه و زنانی است که رحم ندارند.

قوانین ثبت عقد موقت

با توجه به قانون حمایت خانواده، ثبت ازدواج دائم برای مردان الزامی است.
این قانون تعیین می‌کند: "اگر مردی بدون ثبت ازدواج دائم در دفاتر رسمی، به طلاق یا فسخ نکاح بپردازد، یا پس از رجوع تا یک ماه از ثبت آن امتناع کند، یا در مواردی که ثبت نکاح موقت الزامی است از ثبت آن امتناع کند؛ باید به هنگام ثبت واقعه، جزای نقدی درجه پنج یا حبس تعزیری درجه هفت را پرداخت کند.
این مجازات نیز در مورد مردی که از ثبت انفصال نکاح و اعلام بطلان نکاح یا طلاق خودداری کند، لازم است.
"میزان جزای نقدی حدود 8 تا 18 میلیون تومان و مدت حبس ممکن است از 91 روز تا 6 ماه باشد.

با این وجود، همانطور که اشاره شد، این وظیفه مربوط به ازدواج دائم است و ثبت ازدواج موقت اختیاری است.
بنابراین، قاعدتاً مرد هیچ تکلیفی در این زمینه ندارد و اگر ازدواج موقت را ثبت نکند، مجازات نخواهد داشت.
با این حال، شرایطی وجود دارد که مرد ملزم است ازدواج موقت را ثبت کند.
این شرایط ممکن است شامل مواردی مانند: - شرایط قانونی- شرایط مربوط به ارث و وراثت- شرایط اجتماعی و اخلاقی- و شرایط دیگر به همین دلیل، مرد باید قبل از ازدواج موقت، شرایط و محدودیت‌های مربوطه را به دقت بررسی کند و در صورت لزوم، آن را ثبت کند تا به مسائل قانونی واکنش مناسبی نشان دهد.

یکی از شرایط لازم برای ثبت شناسنامه فرزند در صورتی که زن باردار شود، انجام یک اقدام به نام ازدواج موقت است.

توافق بین زوجین: با همراهی و موافقت مشترک، زوج و همسر می توانند ازدواج موقت خود را به ثبت برسانند.

سه شرط ضروری در قرارداد ازدواج موقت: یکی از شرایط لازم وجود ثبت رسمی بوده و شرط دیگر تعیین می‌شود که حتماً صیغه نوشته شود.