صلاحیت بازپرس و موارد آن

سرویس های استعلامی

خلافی

خلاصه مقاله

صلاحیت بازپرس و موارد آن

در این مقاله به توضیح معنای صلاحیت بازپرس می‌پردازد.
صلاحیت به دلیل قانونی به معنای صالح بودن فرد برای بررسی و رسیدگی به یک موضوع مورد نیاز است.

صلاحیت بازپرس، به معنای انتخاب فرد صلاحیت‌دار برای بررسی پرونده است.
اگر فرد صلاحیتی نداشته باشد، پرونده به دادگاه و یا دیگر دادگاه‌ها ارجاع می‌شود.

در قانون رویه کیفری، "معیارهای کیفیت بررسیگر" تعیین شده‌اند که شرایط لازم برای بررسی و اعطای صلاحیت به بررسیگر هستند.
اگر این شرایط برآورده نشوند، بررسیگر صلاحیت ندارد و پرونده به سازمان قضایی دیگر ارجاع می‌شود.

این معیارها شامل جرم در حوزه قضایی محل مأموریت بودن، جرم در حوزه قضایی دیگر واقع شده و در حوزه قضایی محل مأموریت کشف شود و متهم در این حوزه دستگیر شود، و موارد دیگری است که متهم به ارتکاب جرم در حوزه قضایی محل مأموریت داشته باشد.
در نهایت، بررسیگر تحقیقات و اقدامات لازم را انجام می‌دهد و در صورت لزوم، قرار تضمین و یا قرار عدم صلاحیت را صادر می‌کند و پرونده را به دادسرا محل وقوع جرم ارسال می‌کند.

خلافی

وقتی یک جنایت رخ می‌دهد، شاکی تصمیم می‌گیرد علیه فرد متجاوز شکایت کند و دعوا یا شکایتی دربارهٔ متجاوز را در دادسرا یا دادگاه مطرح می‌کند.
این شکایت جنایی نامیده می‌شود زیرا فرد قصد گزارش اتفاق جنایی را دارد.
برای گزارش جنایت و آغاز روند قضایی، ابتدا شاکی باید شکایت خود را در یک برگهٔ به نام فرم شکواییه نوشته و به مرجع قضایی ارائه دهد.
سپس روند محاکمه آغاز می‌شود و ابتدایی‌ترین مرحله‌ای که در دادسرا بررسی می‌شود، رسیدگی به پرونده است.
اگر اقدامات جنایی مشخص و گناهکاری متهم تأیید شود، پرونده به دادگاه‌های جنایی ارسال می‌شود.
دادسرا مسئولیت انجام تحقیقات اولیه دربارهٔ جنایت را بر عهده دارد و یکی از مقام‌های قضایی در دادسرا بازپرس است.
بازپرس عهدهٔ انجام تحقیقات اولیه، بررسی شیوهٔ رخداد جنایت، شناسایی متجاوز و استجوی او را بر عهده دارد.
اما باید به‌خاطر داشت که بازپرس برای شروع رسیدگی نیازمند اجازهٔ دادستان است؛ به طور دقیق، دادستان پرونده را به بازپرس ارجاع می‌دهد و بازپرس باید در جریان پرونده رسیدگی کند و تحقیقات لازم را برای کشف جنایت و جمع‌آوری دلایل لازم جهت اثبات جنایت و جلوگیری از از بین رفتن دلایل اثبات را انجام دهد.
قبل از ارجاع پرونده به بازپرس، ابتدا باید شایستگی بازپرس دربارهٔ پرونده بررسی شود.
موارد شایستگی بازپرس در قانون آیین دادرسی کیفری تعریف شده است.
در این مقاله به بررسی این موضوع پرداخته‌ایم که شایستگی بازپرس چیست و موارد شایستگی بازپرس.

صلاحیت بازپرس چیست ؟

در پاسخ به این سوال که چه معنای صلاحیت بازپرس است، باید ابتدا توضیح دهیم که صلاحیت به دلیل قانونی به معنای صالح بودن فرد برای بررسی و رسیدگی به یک موضوع مورد نیاز است.
به عنوان مثال، اگر در منطقه ۳ شهر تهران به وقوع یک جرم ضرب و شتم بیافتد، بازپرس صالحی که در شعبه منطقه ۳ دادگاه یا دادسرای تهران فعالیت می‌کند، مسئولیت بررسی این جرم را بر عهده خواهد داشت.
به این ترتیب، می‌توان گفت که با صلاحیت بازپرس، منظور از فرد مناسب برای بررسی پرونده، انتخاب صلاحیت‌دار است که در صورت رعایت شرایط صلاحیتی، می‌تواند به رسیدگی به پرونده بپردازد.
در غیر این صورت، با اقدام به صدور قرار عدم صلاحیت، پرونده به دادگاه و یا دیگر دادسراها ارجاع می‌شود تا بازپرس دیگر، تحقیقات مقدماتی را انجام داده و رسیدگی مناسب را انجام دهد.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد ارجاع پرونده به شعبه بازپرسی، می‌توانید بر روی لینک "ارجاع پرونده به شعبه بازپرسی" کلیک کنید.

موارد صلاحیت بازپرس

"معیارهای کیفیت بررسیگر" مشخصه‌هایی هستند که در صورت بودن آن، بررسیگر اجازه بررسی و اعطای صلاحیت برای رسیدگی به پرونده را دارد.
و اگر هیچکدام از موارد زیر وجود نداشته باشد، رسیدگی به پرونده را صلاحیت نداشته و با صدور قرار عدم صلاحیت به سازمان قضایی دیگری ارسال می‌شود.
"معیارهای کیفیت بررسیگر" در قانون رویه کیفری ذکر شده‌اند و عبارتند از: ماده ١١٦ - بررسیگر در حوزه قضایی محل مأموریت خود وظایف خود را با رعایت این قانون انجام می‌دهد و در صورت وجود موارد قانونی زیر، به بررسی تحقیق می‌پردازد: الف) جرم در حوزه قضایی محل مأموریت بوده و اگر جرم در آن حوزه قضایی واقع نشود، رسیدگی به پرونده را صلاحیت ندارد.
ب) جرم در حوزه قضایی دیگری واقع شده و در حوزه قضایی محل مأموریت، جرم کشف شود یا متهم در آن حوزه دستگیر شود، در این صورت رسیدگی به پرونده را صلاحیت دارد.
پ) موارد دیگری که رسیدگی به پرونده را صلاحیت دارد این است که اگر جرم در حوزه قضایی دیگری واقع شود، اما متهم یا مظنون به ارتکاب جرم در حوزه قضایی محل مأموریت بررسیگر اقامت داشته باشد، در این صورت رسیدگی به پرونده را صلاحیت ندارد.
به عبارت دیگر، در مواردی که جرم خارج از حوزه قضایی محل مأموریت بررسیگر رخ داده باشد، اما در حوزه او کشف یا مرتکب در آن حوزه دستگیر شود، بررسیگر تحقیقات و اقدامات لازم را انجام می‌دهد و در صورت لزوم، قرار تضمین هم صادر می‌کند و اگر قرار صادر شده برای بازداشت متهم باشد، پس از بررسی اعتراض متهم در دادگاه کیفری که بررسیگر در آن وظیفه دارد، با صدور قرار عدم صلاحیت، پرونده را همراه متهم، حداکثر ظرف چهل و هشت ساعت، به دادسرای محل وقوع جرم ارسال می‌کند.
"

سوالات پر تکرار

  1. با توجه به تحلیل ارائه شده در قسمت قبل درباره "اظهارات سوگند توسط ادعاکننده و تأثیرات آن"، می‌توان نتیجه گرفت که ادای سوگند توسط ادعاکننده تأثیر قابل توجهی بر میزان قوت ادعا دارد.
    ادعاکننده در صورتی که به درخواست سوگند کننده امتناع کند و سوگند را به او واگذار کند، ادعایش قوت یابد و در صورت عدم ادای سوگند، ادعایش بی‌ارزش شناخته می‌شود.
    در این حالت، اگر ادعاکننده سوگند بدهد، ادعایش تثبیت می‌شود ولی اگر از سوگندخوردن خودداری کند، ادعای وی نامعتبر محسوب می‌گردد.
    به همین ترتیب، آیین دادرسی مدنی در ماده ۲۷۳ و ۲۸۵ نیز درباره دقیقه‌های ادای سوگند توسط مدعی همچنین مفهوم انکار سوگند توضیحاتی ارائه داده است.
    برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه، می‌توانید بر روی لینک مربوطه کلیک کنید.
    با توجه به مطالب مطرح شده، می‌توان نتیجه گرفت که ادای سوگند در مواجهه با ادعاها، بخصوص وقتی که مورد انکار قرار می‌گیرد، تأثیر مهمی در استناد به ادعا دارد.

نتیجه گیری

نتیجه قاطع: بر اساس توضیحات ارائه شده، معنای صلاحیت بازپرس به صالح بودن فرد برای بررسی و رسیدگی به یک موضوع مورد نیاز است.
در صورت رعایت شرایط صلاحیتی، بازپرس می‌تواند به رسیدگی به پرونده بپردازد.

به عبارتی دیگر، بازپرس نیاز است که معیارهای کیفیت بررسیگر، مشخصه‌هایی که در قانون رویه کیفری ذکر شده است، را داشته باشد.
در صورت عدم صلاحیت، پرونده به دادگاه یا دیگر دادسراها ارجاع می‌شود.

برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد ارجاع پرونده به شعبه بازپرسی، می‌توانید بر روی لینک "ارجاع پرونده به شعبه بازپرسی" کلیک کنید.
بر اساس قوانین و مقررات، بازپرس با توجه به موارد مشخص شده در قانون رویه کیفری، می‌تواند بررسی و تحقیقات لازم را انجام دهد و در صورت لزوم، قرار تضمین یا قرار عدم صلاحیت صادر کند.