صدور انواع قرار نهایی در دادسرا

وقتی یک جرم رخ می دهد و توسط افراد قضایی گزارش می شود، شاکی می تواند شکایت خود را در دادگاه مطرح کند.
عموماً، فرایند تحقیق درباره جرم توسط دادسرا آغاز می شود.
به محض اتمام تحقیقات اولیه توسط بازجو یا دادیار، قرار نهایی دادسرا صادر می شود.

قضاوت نهائی در دادگاه، به معنای پایانی بودن تحقیقات است.
زمانی که قضاوت نهائی اعلام می‌شود، از طریق پیامک یا اعلامیه به متهم و شاکی پرونده ارسال می‌شود.
هر یک از انواع قضاوت‌های نهائی در دادگاه، تبعات و آثار حقوقی خاص خود را دارند و عدم آگاهی از آن‌ها ممکن است منجر به ضایع شدن حقوق هر دو طرف پرونده شود.

در این مقاله به بررسی موضوع قرار نهایی در دادسرا و انواع آن می‌پردازیم.
قرارهای نهایی در دادسرا شامل قرار جلب به دادرسی، قرار منع تعقیب، قرار موقوفی تعقیب و قرار ترک تعقیب است که پس از پایان تحقیقات صادر می‌شوند.
با ما همراه باشید و اطلاعات کامل را بدست آورید.

صدور انواع قرار نهایی در دادسرا

یکی از موسسات حقوقی پیش بینی شده در قوانین، دادسرا است که دارای اعضا و وظایف خاصی می‌باشد.
هنگامی که یک جرم روی می‌دهد، معمولاً پرونده به دادسرا جهت انجام تحقیقات اولیه ارجاع می‌شود، مگر اینکه قانون به طور استثنا دیگری را مشخص کرده باشد.
دادسرا فقط به انجام تحقیقات اولیه می‌پردازد و پس از پایان این تحقیقات، یکی از انواع قرارها صادر می‌نماید.

دادگاه در حین رسیدگی به پرونده‌ها، پس از انجام تحقیقات مقدماتی و تصمیم‌گیری درباره ی رفتار جنایی متهم و نیاز یا عدم نیاز به ادامه پرونده، اقدام به صدور انواع قرارهای نهایی می‌کند.
این قرارهای نهایی که می توانند از طریق پیامک‌های قضایی یا ارسال کاغذ خبر داده شوند، به طرفین پرونده می‌رسد و برای مشاهده متن دقیق قرارهای نهایی، طرفین باید از طریق سامانه ‌«ثنا» اقدام کنند.

قرار جلب به دادرسی

قرار جلب به دادرسی، یک اقدام قانونی است که به منظور تقدیر از انواع قرارنامه‌های نهایی در دادسرا انجام می‌شود.
این قرار جلب به دادرسی، نشان می‌دهد که بازپرس یا دادیار پرونده ، به این نتیجه رسیده است که فردی که تحت تعقیب قرار دارد، مقصر است.
بلافاصله پس از صدور قرار جلب به دادرسی، بازپرس یا دادیار پرونده را به دادستان ارجاع می‌دهد تا کیفرخواست رسمی صادر شود.

پس از انجام مراحل گفته شده، پرونده به منظور رسیدگی های آینده و صدور حکم مجازات و محاکمه متهم، به دادگاه کیفری ارسال می‌شود.
قرار جلب به دادرسی، تنها یک قرار است که با صدور آن، پرونده از مرحله فعلی به مرحله بعد منتقل می‌شود.
در دیگر انواع قرارهای نهایی دادسرا، تحقیقات به دلیلی متوقف خواهد شد.

قرار منع تعقیب

در بخش‌های قبل، در مورد مسئله "صدور انواع قرارنامه‌های نهایی در دادسرا" و یکی از نمونه‌های این قرارنامه‌ها پس از اتمام تحقیقات توضیح داده شد.
حال در این بخش، قصد داریم در مورد یکی از دیگر انواع قرارنامه‌های نهایی در دادسرا توضیح دهیم.
قرارنامه ممنوعیت تعقیب، یکی از قرارنامه‌هایی است که در قانون آیین دادرسی کیفری به آن پرداخته شده است.

قرار تعیین می‌شود
قرار نهایی داسرا و پیرو پایان تحقیقات، توسط بازپرس یا دادیار صادر می‌شود.

این قرار، به دو دلیل صادر می‌شود: یا متهم عملی را انجام داده است که جرم نیست، یا اثبات کافی برای ارتکاب جرم از سوی متهم وجود ندارد.

صدور این قرار به معنای بی‌گناهی متهم است.
با صدور این قرار، رسیدگی متوقف شده و تحقیقات به پایان می‌رسد.

این قرار از جمله قرارهایی است که قابل اعتراض است و مهلت اعتراض برای افراد مقیم ایران ۱۰ روز و برای افراد مقیم خارج از ایران ۱ ماه، از تاریخ ابلاغیه می‌باشد.

قرار موقوفی تعقیب

پس از توضیحات درباره فرآیند صدور قرارنامه‌های دادسرایی در پایان تحقیقات، در بخش‌های قبلی این مقاله، اکنون به معرفی یک نوع دیگر از قرارنامه‌های دادسرا می‌پردازیم.
قرارنامهٔ موقوفی تعقیب، یکی از انواع قرارنامه‌های دادسرا است که توسط بازپرس یا دادیار صادر می‌شود و از جمله قرارنامه‌های قابل اعتراض کیفری می‌باشد که طبق مادهٔ ۲۷۰ قانون آیین دادرسی کیفری استفاده می‌شود.

صدور قرار نهایی دادسرا: به دلیل علتی نامرتبط با جرم، ادامه رسیدگی و تحقیقات مقدماتی ممکن نخواهد بود.
صدور قرار موقوفی تعقیب می‌تواند به دلایلی همچون فوت متهم، عفو شامل، گذشت شاکی در جرایم قابل گذشت، نسخ مجازات قانونی و دلایل دیگری که در ماده ۱۳ قانون آیین دادرسی کیفری ذکر شده است، ارائه شود.

قرار ترک تعقیب

در دسته‌بندی‌های متفاوت، یکی از انواع معامله‌های قطعی قرار دادسرا، قرارداد ترک تعقیب است.
ماده ۷۹ قانون آیین دادرسی کیفری، در رابطه با قرارداد نهایی ترک تعقیب که شامل شرایط زیر است، تبصره‌ای دارد: 'در جرایم قابلیت گذشته، شاکی می‌تواند، قبل از صدور حکم جرم، درخواست ترک تعقیب را ارائه دهد.
در این صورت، دادستان، قرارداد ترک تعقیب را صادر خواهد کرد.
شاکی می‌تواند، تنها یک بار، تا یک سال پس از تاریخ صدور قرارداد ترک تعقیب، درخواست مجدد تعقیب متهم را ارائه دهد.
'

با توجه به ماده 79 قانون آیین دادرسی کیفری، این تصمیم، تنها تصمیم قطعی است که در دادگاه‌های کیفری، به درخواست افراد شاکی، صادر می‌شود و صرفا در جرایم قابل بخشش اعمال می‌شود.
در جرایم قابل بخشش، اگر شاکی پرونده، قبل از صدور درخواست کیفر خواست، درخواست تعقیب نکرد، دادستان، تصمیم تعقیب را لغو می‌کند.