شرکت تعاونی تولید و مصرف

سرویس های استعلامی

خلافی

خلاصه مقاله

شرکت تعاونی تولید و مصرف

شرکت تولید تعاونی بر پایه همکاری از بین اعضایی شناخته شده در حوزه‌های مختلف تشکیل می‌شود.
هدف این شرکت تولید و فروش کالاها یا محصولات مختلف است.

حداقل دو سوم اعضای مدیریتی باید از اعضایی با حرفه مرتبط با عملیات شرکت انتخاب شوند.
اگر فعالیت اصلی شرکت تعاونی تولید عبارت باشد از امور بازرگانی، در آن صورت، شرکت تجاری به حساب می‌آید.

در این صورت، شرکا می‌بایست شرکت مورد نظر خود را طبق دستورالعمل‌های مربوطه درباره ثبت شرکت تعاونی ثبت کنند.

خلافی

یکی از انواع شرکت‌های تجاری که قانون تجارت به آن توجه می‌کند، شرکت تعاونی تولید و مصرف است.
شرکت تعاونی طبق قانون تجارت به دو نوع شرکت تعاونی تولید و شرکت تعاونی مصرف تقسیم می‌شود.
در سال 1370، قانون بخش تعاونی اقتصاد تصویب شد که در این قانون، شرکت تعاونی را به صورت تعاونی تولید و تعاونی توزیع تعریف کرده است.
برای ثبت و تشکیل این شرکت و نحوه تقسیم سهم بین اعضا، نیاز به اطلاعات کافی در این زمینه وجود دارد.
در دستورالعمل تشکیل تعاونی‌ها، شرکت‌ها به لحاظ نوع فعالیت به دو دسته تقسیم می‌شوند و از لحاظ عضویت نیز به دو شاخه دیگر تقسیم می‌گردند.
در این مقاله، به بررسی شرکت تعاونی از منظر قانون تجارت که به دو دسته شرکت تعاونی تولید و شرکت تعاونی مصرف است پرداخته می‌شود.

شرکت تعاونی تولید

شرکت تولید تعاونی یک نوع شرکت است که با تکیه بر ماده‌های ۱۹۰ و ۱۹۱ قانون تجارت، بر پایه همکاری از بین گروهی از افرادی شناخته شده در حوزه‌های مختلف تشکیل می‌شود و هدفشان تولید و فروش کالاها یا محصولات مختلف است.
حداقل دو سوم اعضای مدیریتی شرکت تعاونی تولید باید از بین اعضایی انتخاب شوند که حرفه آن‌ها مرتبط با عملیات شرکت است.
اگر فعالیت اصلی شرکت تعاونی تولید عبارت باشد از امور بازرگانی، در آن صورت، شرکت تجاری به حساب می‌آید.
در این صورت، شرکا می‌بایست به طور مطابق با دستورالعمل‌های مربوطه درباره ثبت شرکت تعاونی، شرکت مورد نظر خود را ثبت کنند.

سوالات پر تکرار

  1. در قانون آیین دادرسی مدنی، در صورتی که قاضی قادر به بیان دیدگاه خود درباره برخی جنبه‌های فنی پرونده نباشد، باید با صدور قرار کارشناسی، به کارشناس رسمی دادگستری درخواست انجام آن کار را بدهد.
    کارشناس مکلف است که محوله کار کارشناسی را که از سوی دادگاه به او ارجاع شده، قبول کند، مگر اینکه عذر موجهی داشته باشد.
    همچنین طرفین دعوا می‌توانند شخصی را به عنوان کارشناس در این زمینه معرفی کنند.
    قانون آیین دادرسی مدنی، مشخص می کند که دادگاه می‌تواند با رعایت کیفیت و ارزش کار، حق‌الزحمه کارشناس را تعیین کند.
    اگر پس از نظر کارشناس، مشخص شود که مبلغ حق‌الزحمه تعیین شده مناسب نیست، مقدار آن قطعی شده و دستور پرداخت صادر می‌شود.
    هزینه پرداخت به کارشناس به عهده درخواست کننده است.
    در قوانین کارشناسی، عموماً زمانی برای اظهار نظر کارشناس تعیین می شود.
    این زمان باید به گونه ای باشد که کارشناس به اندازه کافی زمان برای ارائه نظر داشته باشد و همچنین پرونده به مدت طولانی نیز به تعویق نیفتد.
    کارشناس باید نظر خود را در زمان معین اعلام کند، مگر اینکه موضوعی وجود داشته باشد که امکان اظهار نظر در آن زمان وجود ندارد.
    در این صورت، با درخواست کارشناس، دادگاه زمان دیگری را مشخص می کند و به کارشناس و طرفین اعلام می کند.
    اظهار نظر کارشناس باید صریح و موجه باشد.

نتیجه گیری

در نتیجه، شرکت تعاونی به عنوان یک نوع شرکت با تکیه بر قوانین تجارت، به کمک تعامل و همکاری افراد ماهر در حوزه‌های مختلف تشکیل می‌شود.
هدف اصلی این شرکت‌ها، تولید و فروش کالاها و محصولات متنوع است.

به منظور تدارکات مدیریتی کارآمد، حداقل دو سوم اعضای مدیریت شرکت تعاونی باید از متخصصان در حوزه عملیات شرکت انتخاب شوند.
اگر فعالیت اصلی شرکت تعاونی تولید عبارت باشد از امور بازرگانی، در این صورت، شرکت به عنوان یک واحد تجاری محسوب می‌شود.

برای ثبت شرکت تعاونی خود، شرکای آن باید به طور کامل با دستورالعمل‌های مربوطه درباره ثبت شرکت تعاونی، پیگیری نمایند.
این قانون و مقررات در نهایت باعث توسعه کسب و کارهای تعاونی و تحقق ارزش‌های آن‌ها خواهد شد.