شرایط قانونی فرزند خواندگی

یکی از هدف‌های زوجین در ازدواج، تجربه‌ی بارور شدن و مادری یا پدری است.
اما برخی از مواقع، به دلایل مختلف ممکن است برای آن‌ها امکان بارور شدن وجود نداشته باشد.
در این شرایط، بعضی زوجین تصمیم می‌گیرند کودکی از خانواده ای دیگر را به عنوان فرزند خوانده‌شان بپذیرند.

حتی در برخی موارد، شاهد آن هستیم که زوج‌هایی که فرزندانی دارند، تصمیم می‌گیرند کودکان بی‌سرپرست را به عنوان فرزند خوانده‌شده به خانواده‌شان اضافه کنند.
با توجه به اینکه تعداد کودکان بی‌سرپرست به دلیل طلاق، فقر و یا فوت والدین در حال افزایش است، حتی زنان و دختران بدون همسری که در شرایط خاصی هستند، می‌توانند درخواست سرپرستی کودکان بی‌سرپرست را داشته باشند.

درباره اختصاص سرپرستی به کودکان، قوانین خاصی وجود دارد تا مسئولان اطمینان حاصل کنند که پس از اختصاص فرزند خواندگی، کودکان بی سرپرست نزد خانواده‌های مناسبی قرار می‌گیرند و با شرایط خوبی رشد و پیشرفت می‌کنند.
در اینجا به توضیحات کامل درباره شرایط قانونی برای پذیرش فرزند خواندگی می‌پردازیم.

چه کسانی می توانند تقاضای فرزند خواندگی کنند

بر اساس تعریفی که سازمان بهزیستی کشور ارائه داده است، 'فرزند خواندگی' یعنی اختصاص دادن سرپرستی کودکان بدون سرپرست شناخته شده تحت نظارت سازمان بهزیستی به خانواده‌هایی که شرایط قانونی حمایت از کودکان بی سرپرست را دارند.

سؤالی که در اینجا پرسیده می‌شود این است که چه افرادی می‌توانند برای [ثبت نام فرزند خواندگی](strong) اقدام کنند.
بر اساس ماده ۵ قانون حمایت از کودکان بی سرپرست و بد سرپرست، افراد زیر می‌توانند سرپرستی کودکان و نوجوانان مشمول این قانون را از سازمان درخواست نمایند.

بنا به قانون، در صورتی که زوجی پس از پنج سال از تاریخ ازدواجشان می‌گذرد و هنوز فرزندی نداشته باشند، می‌توانند یک فرزند به دنیا بیاورند، شرط آن است که حداقل یکی از آن‌ها بیش از سی سال سن داشته باشد.

به شرطی که یکی از آن‌ها بیش از سی سال سن داشته باشد، زوجی که فرزندی دارند.

در تناسب با قانون، بر اساس شرایطی که برای آن تعیین شده است، بر خانم‌ها و دختران بدون همسر، که حداقل سن سی سال دارند، بنا به صلاح‌نظر برای طفلان و امور خانوادگی، صرفا حق مسئولیت پذیری را خواهند داشت.

بطور قطع اگر یک پزشک قانونی تشخیص دهد که زوجی قادر به باروری نیستند، شرط پنج سال اعمال نخواهد شد.

مواردی که در بالا بیان کردیم، برای اخذ وام "فرزند خواندگی" اولویت دارند.
به عبارت دیگر، زوجی که فرزند ندارند، اولویت کمتری نسبت به زوجی دارند که دارای فرزند هستند.
همچنین، زوجی که دارای فرزند هستند، اولویت کمتری نسبت به زنان و دختران بدون همسر دارند که قصد دارند فرزند خوانده را دریافت کنند.

همچنین، در شرایط یکسان، زوج‌های زیر پنجاه سال در انتخاب سرپرستی اولویت دارند نسبت به زوج‌های بالای پنجاه سال.

زوج‌ها برای درخواست سرپرستی نیاز دارند که در آن هر دو طرف کاملاً راضی باشند.
بایستی زوج همزمان و با هم درخواست خود را ارائه دهند و مطمئن شوند که هر دو تماماً موافق با اخذ سرپرستی هستند.

کودکانی که می توانند تحت سرپرستی قرار گیرند

الان که درباره افرادی که توانایی درخواست "فرزندخواندگی" را دارند، اطلاعات لازم را دریافت کردیم، مناسب است که درباره "کودکان" قابل قرارگیری تحت "سرپرستی" نیز بشماریم.
بر اساس ماده ۷ "قانون حمایت از کودکان بی‌سرپرست و بدسرپرست": سپردن "سرپرستی" به اشخاص مورد این قانون در صورتی مجاز است که دارای یکی از شرایط زیر باشند:

قبلی) ممکن است در شرایطی، عدم امکان وجود داشتن هیچ یک از پدر، مادر و جد پدری آنان وجود داشته باشد.

شرایط زیر در قید حیات فردی نمی باشد:الف) پدر، مادر، جد پدری و وصی منصوب از سوی ولی قهری.

افرادی که تحت حکم مراجع صلاحیت به سازمان منتقل شده‌اند و تا دو سال از زمان انتقال آنها به سازمان مادر و یا پدر یا جد پدری و وصی‌ای که توسط ولی قهری تعیین شده راهی دفتر سرپرست خود نشده‌اند.

هیچ یک از پدر، مادر و جد پدری آنان و وصی منصوب از سوی ولی قهری صلاحیت سرپرستی را نداشته باشند و به تشخیص دادگاه صالح، این امر حتی با ضم امین یا ناظر نیز حاصل نشود.

بنا براین به اختصار می‌توان گفت کودکانی که والدین و پدربزرگشان شناخته نشده و یا در پناهگاه زندگی می‌کنند، همچنین کودکانی که بیش از دو سال از وقتی که به آسایشگاه تحویل داده شدند گذشته و هیچ کس برای آوردن آن‌ها مراجعه نکرده باشد، می‌توانند تحت توطئه قرار بگیرند.

شرایط قانونی پذیرش فرزند خواندگی

بدون شک، آنها که می خواهند مسئولیت سرپرستی کودکی را بر عهده بگیرند، شرایط ویژه‌ای باید داشته باشند.
بدون توجه به وضعیت جسمانی و روحی و همچنین وضعیت مالی، باید در شرایط قابل قبولی قرار داشته باشند.
در ادامه، شرایطی که برای دریافت سرپرستی و فرزندخواندگی ضروری است، به صورت زیر توضیح داده می‌شود:سلامتی جسمانی و روحی: فرد باید توانایی حفظ و توسعه سلامت جسمانی و روحی کودک را داشته باشد.
توانایی مالی: فرد باید برای تامین نیازهای مالی کودک قادر باشد و میزان درآمد و منابع مالی مستقلی داشته باشد.
پشتوانه خانوادگی: باید برای فرآیند رشد و توسعه کودک، پشتوانه خانوادگی قوی و پایداری داشته باشد.
سن و تجربه: سن و تجربه فرد باید مناسب با نیازها و مراحل توسعه کودک و جوان باشد.
پایبندی به قوانین و مسئولیت‌پذیری: فرد باید قادر باشد قوانین و مقررات مرتبط با سرپرستی کودکی را رعایت کرده و مسئولیت‌پذیری لازم را داشته باشد.
علاقه و اهتمام: فرد باید به طور مداوم علاقه و اهتمام خود را نسبت به رشد و توسعه کودک بروز دهد.
مشخص است که برای اخذ سرپرستی و فرزندخواندگی، ملاک‌های سخت و سنگینی وجود دارد که باید در نظر گرفته شوند.

۱.
تابعیت ایرانی برای زوج‌ها ضروری است و اگر از کشور خارج شده و در آنجا سکونت دارند، می‌توانند اقدام کنند تا سرپرستی خود را اخذ کنند.
نمی توانند این امر را نمی توانند سامانراه به وجود آورنند.
/emطلب سرپرستی خود را باید این درخواست را ارسال کنند از طریق حواله به سفارتخانه و ارسال به سازمان بهزیستی.
/em

در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، یکی از ادیان به طور رسمی تأیید شده است.

۳- داشتن سلامتی بدنی، عدم ابتلا به بیماری های قابل انتقال یا بیماری هایی که درمان آن‌ها مشکل است،

توانایی لازم برای پرورش و مراقبت از کودکان و نوجوانان، از جمله توانایی‌های مورد نیاز در این زمینه است.
این توانایی‌ها شامل رشد و توسعه روحی و جسمی کودکان و نوجوانان، تامین نیازهای اساسی آن‌ها، ایجاد ارتباط موثر و سازنده با آن‌ها، تقویت خلاقیت و خودباوری آن‌ها، ارائه راهنمایی و مشاوره مناسب، ایجاد محیطی امن و مستحکم و داشتن تمرکز و صبر لازم برای مدیریت رفتارهایشان به منظور تربیت و نگهداری صحیح از آن‌ها می‌باشد.

5- بی‌تاثیر بودن محکومیت جزایی

تمکن مالی کافی واقعاً ضروری است.
استقلال مالی به معنای داشتن منابع و درآمدهای کافی است که به طور کلی به ما اجازه می دهد برای برآورده کردن نیازها و آرزوهای خود بدون مشکلاتی رو به رو شویم.
اما توجه داشته باشید که تمکن مالی به مثابه یک فرایند پیوسته است که ممکن است نیازمند صبر و کوشش ما باشد.
اعتبار مالی به معنای قدرت خرید و امکان مقابله با هزینه ها و دیون ها می باشد.
بنابراین، ایجاد تمکن مالی قابل قبول نیازمند برنامه ریزی و مدیریت مناسب دارایی ها و بدهی ها است.

"۷- انجام وظایف و رعایت حرمت‌ها"

۸- صلاحیت اخلاقیصلاحیت اخلاقی، یکی از جنبه‌های حیاتی در هر فرد و سازمان است.
اخلاقیات نقش بسیار مهمی در موفقیت هر فرد و سازمان دارد.
اخلاقیات به ما کمک می‌کند رفتاری صحیح و راستین را ارائه کرده و به احترام و ارزشمندی افراد و محیط کار کمک می‌کند.
صلاحیت اخلاقی نشانگر رفتار و عملکرد صحیح و مسئولانه فرد در موقعیت‌های مختلف است.
فردی که دارای صلاحیت اخلاقی است، به اندازه کافی حساس و آگاهی دارد تا در مواقع مختلف بتواند تصمیم‌های صحیح و اخلاقی را اتخاذ کند.
در سازمان‌ها، اخلاقیات باید به عنوان یک راهنمای عملیاتی متقابل بین کارکنان و مدیران مورد توجه قرار گیرد.
ارائه‌ی معیارهای اخلاقی و ارزش‌های استفاده شده در سازمان می‌تواند زمینه‌ی تقویت صلاحیت اخلاقی و تقویت روابط حرفه‌ای را فراهم کند.
صلاحیت اخلاقی به فرد امکان می‌دهد تا به عنوان یک نمونه‌ی قابل تقلید از ارزش‌ها و اخلاقیات برتر عمل کند و باعث ایجاد اعتماد و همکاری درون سازمانی شود.
فردی که به دنبال اصول اخلاقی می‌رود و عملکرد صادقانه‌ای دارد، به مرور زمان احترام و اعتماد همکاران و افراد درون سازمان را به دست می‌آورد.
بنابراین، توسعه و تقویت صلاحیت اخلاقی در افراد و سازمان‌ها ضروری است.
این صلاحیت می‌تواند به فرد کمک کند تا بر تصمیم‌های درست و اخلاقی تمرکز کند و باعث موفقیت و پیشرفت فردی و سازمانی شود.

عدم اعتیاد به الکل، مواد مخدر و یا روان‌گردان:
افراد باید به هر روشی از اینجا گذر کنند که از الکل، مواد مخدر و روان‌گردان‌ها بدون وابستگی و سوءمصرف استفاده نکنند.
این مسئله می‌تواند به معنای رها کردن هرگونه مواد مضر باشد و همچنین تاثیرات مخرب آنها بر روی سلامتی را درک کنند.
از داشتن این خصوصیت اصولی می‌توان برای حفظ سلامتی و توانایی تصمیم‌گیری صحیح بهره‌برداری کرد.

۱۰ - عدم وجود ترک کردن شهربرخلاف تصور متداول، مهجور نبودن یک شهر به معنای ترک شدن آن نیست.
در واقع، این مفهوم به یعنی حضور و فعالیت های مردمی که نشان از زندگی و رونق شهر دارند.
شهری که مهجور است، ارتباطات اجتماعی و فرهنگی ناکارآمدی دارد و جذابیتی برای جوانان و سرمایه گذاران ندارد.
بنابراین، برای جلب توجه و جذب افراد به شهر خود، باید تلاش کنیم از منافع شهری استفاده کنیم.
در این راستا، برگزاری رویدادها، توسعه فضاهای عمومی و ایجاد تسهیلاتی برای فعالیت های فرهنگی و تفریحی می تواند موثر باشد.
اینچنین، مسئولیت اصلی بر عهده افراد و ساکنان شهر است.
با حضور در فعالیت ها و به اشتراک گذاشتن تجربیات و دیدگاه ها، می توان از شهری زنده و پویا برخوردار بود.
بنابراین، برای جلوگیری از مهجور شدن شهر، لازم است که همه ما به عنوان اعضای جامعه همکاری کنیم و تلاش کنیم تا ارتباطات و رونق شهر را تقویت کنیم.

11- یکی از زوجین باید حداقل سن سی سال داشته باشد.

یک نکته مهم درباره سرپرستی وجود دارد که اگر فردی یک کودک را پیدا کند و میخواهد او را سرپرستی کند، اگر شرایط سرپرستی در فرد معنا پیدا کند، او در اخذ فرزند خواندگی اولویت خواهد داشت.