دادسرا در هنگام بررسی پرونده‌ای، در طول تحقیقات خود اگر دلایل کافی برای اتهام یک فرد وجود داشته باشد، قرار مناسبی صادر می‌کند. اگر مقام قضایی قرار دهد فرد باید بازداشت شود، می‌تواند قراری صادر کند که باعث بازداشت موقت فرد می‌شود. قرارهای تامین شامل قرارهای منتهی به بازداشت است که با صدور آن‌ها، متهم به صورت موقت آزاد می‌شود. این قرارها به منظور دسترسی آسان به متهم و جلوگیری از فرار متهم صادر می‌شوند. در کنار قرارهای تامین کیفری، بازپرس می‌تواند از قرارهای نظارت قضایی نیز استفاده کند. در این مقاله به بررسی فرآیند صدور قرارهای نظارت قضایی می‌پردازیم.

شرایط صدور قرار نظارت قضایی

قانون، صدور قرار نظارت قضایی را تنظیم کرده است. این قرار جهت اطمینان از دسترسی به متهم، حضور به موقع و حقوق بزه دیده و همچنین جلوگیری از فرار متهم استفاده می‌شود. بازپرس می‌تواند علاوه بر صدور قرارهای تامین (قرار وثیقه، قرار کفالت و قرار وجه التزام)، قرار نظارت قضایی نیز صادر کند. این قرار می‌تواند همزمان با قرارهای تامین صادر شود و یا در جرایم تعزیری درجه هفت و هشت، به شرط ارائه تضمین لازم برای جبران خسارت وارده، مقام قضایی ممکن است فقط به صدور قرار نظارت قضایی اکتفا کند.