سهم الشرکه

در حوزه حقوق تجارت، علاوه بر شاخصه‌های سهام که در ارتباط با شرکت‌های سهامی مطرح می‌شود، در ضوابط مربوط به شرکت‌های غیر سهامی ، یک مفهوم جدید وجود دارد که به عنوان سهم الشرکه معرفی شده و توجه قانونگذار را به خود جلب کرده است.
در بسیاری از ماده‌ها، به توضیح احکام و ضوابط مربوط به این مفهوم پرداخته شده است.

در رابطه با شراکت‌های غیرسهامی در شرکت‌های تجاری، یک نکته مهم باید مورد توجه قرار گیرد.
علاوه بر تفاوت‌های اساسی بین سهم الشرکه و سهام، مفهوم سهم الشرکه کاملا متفاوت است.
سهم الشرکه به منافع و سود شرکت اشاره دارد، در حالی که سهم شریک بر سهم الشرکه تأثیری ندارد.
بنابراین، در صورت تمایل برای مطالبه این حق مالی، باید به مقررات مربوطه عمل کرد.

لذا، در این مقاله به بررسی مفهوم سهم الشرکه خواهیم پرداخت و ویژگی‌ها و ماهیت حقوقی آن را توضیح خواهیم داد.
همچنین، طریقه ارائه دادخواست مطالبه سهم الشرکه را نیز بررسی خواهیم کرد.
در انتها، می‌خواهیم تفاوت‌های سهم شریک در شرکت‌های غیر سهامی با سهام را بررسی نماییم.

سهم الشرکه چیست

یکی از مفاهیمی که در حوزه حقوق تجارت و به طور خاص، درباره شرکت‌های تجاری بحث می‌شود، مفهوم "سهم الشرکه" است.
این مفهوم می‌تواند برای بسیاری از افراد که چیستی سهم الشرکه را مطرح کند.
در واقع، در شرکت‌های شخصی این مفهوم بیان می‌شود و در شرکت‌های سرمایه‌گذاری جایی ندارد.
در نتیجه، برای توضیح تفاوت بین شرکت‌های شخصی و شرکت‌های سرمایه‌گذاری، ابتدا باید توضیحی در این باره بدهیم و سپس به سوال "چیستی سهم الشرکه و تفاوت آن با سهام چیست؟" پاسخ دهیم.

تقسیم شرکت‌های تجاری بر اساس قانون تجارت و لایحه اصلاحی آن به دو گروه اصلی، به شرکت‌های سرمایه‌گذاری و شرکت‌های تکیه می‌شود.
قوانین و مقررات مربوط به تاسیس، فعالیت و انحلال این شرکت‌ها در این قوانین و لایحه به طور کامل مشخص شده است.
هر شرکت با توجه به ویژگی‌های خود، در یکی از این دسته‌بندی‌ها قرار می‌گیرد.
این متن شامل تگ‌های html است.

در شرکت‌های سرمایه‌گذاری، می‌توانیم انواعی از سهم‌ها را مشاهده کنیم.
سهم عادی که به آن همچنین سهم عادی عمومی می‌گویند، نمونه‌ای است که بیشتر در سهام‌داران اهل عموم یافت می‌شود.
به این معنا است که برخی افراد به تعدادی سهم در شرکت دست می‌یابند تا از سودهای حاصله بهرمند شوند.
این افراد قابلیت خروج از شرکت را نیز خواهند داشت.
اما در مورد سهام اولویت‌دار که همچنین سهام ترجیحی نامیده می‌شود، خبر دیگری وجود دارد.
این سهم‌ها بیشتر در اختیار سهامداران خاص قرار می‌گیرد و آنها برخی از حقوق و مزایای اضافی را دریافت می‌کنند.
همچنین، می‌توان سهام عادی را با استفاده از تکنیک‌های پیشرفته‌تری مانند استفاده از تگ em یا strong برجسته سازی کرد تا مفهومی قوی‌تر برساند.

شرکت‌های سرمایه‌گذاری با شرکت‌های شخصی مقابله می‌کنند.
این شرکت‌های تجاری شامل انواعی مانند شرکت با مسئولیت محدود، شرکت تضامنی، شرکت نسبی، شرکت تعاونی و شرکت مختلط غیر سهامی هستند.
در این شرکت‌ها، شریکان با مالیات نقدی یا غیرنقدی به شرکت‌ها حقوقی دارند که به آن‌ها سهم الشرکه معروف است.
در شرکت‌های شخصی، شخصیت شرکا بسیار مهم است و به همین دلیل انتقال سهم الشرکه به اشخاص ثالث و ترک شرکت توسط آنها به سادگی امکان‌پذیر نیست و نیاز به رضایت سایر شرکا دارد.

هر گرچه، سهام شرکت را می‌توان از سهام عادی متمایز دید؛ مانند در جنبه‌های مطالبه و حق مشارکت، اما ویژگی مشترک آن‌ها همانند این است که هم در شرکت‌های سرمایه‌گذاری و هم در شرکت‌های شخصی، با داشتن سهام یا سهام شرکت از طرف سهامداران یا شرکا، این اشخاص برخلاف شریکان اولا حق مشارکت در تصمیم‌گیری‌های شرکت را می‌یابند و ثانیا، در سود و زیان شرکت سهیم هستند.
همچنین، در پایان ترازنامه سالانه شرکت، در صورتی که سود حقیقی شخص حاصل‌از محاسبه شود، می‌توانند طبق اساسنامه، سهم خود را از سود خالص شرکت تجاری دریافت کنند.

با توجه به توضیحات فوق، پاسخ به این سوال که سهم الشرکه چیست، می‌تواند به این صورت بیان شود: سهم الشرکه، حقی است که شریک با ورود سرمایه به شرکت، خرید و تامین بخشی از دارایی‌های آن را به دست می‌آورد.
از این طریق شرکتاراه دخالت و دستور دادن در امور شرکت به دست می‌آورد و در سود و ضررهای حاصل از عملکرد شرکت نیز سودمند می‌شود.

لازم به ذکر است که به دلیل طبیعت خاص سهم الشرکه، روش مطالبه آن از شرکت نیز تحت قوانین و مقررات خاصی قرار دارد و ارائه درخواست مطالبه این حق، به جز در شرایط مشخص شده در قانون تجارت، امکان‌پذیر نمی‌باشد.
در بخش‌های بعدی درباره این درخواست و روش مطالبه سهم الشرکه، توضیحات بیشتری ارائه خواهیم داد.

خصوصیات و ویژگی های سهم الشرکه

در اینجا قصد داریم تا به بررسی تفاوت‌ها بین سهم الشرکه و سهام بپردازیم.
هر دوی این‌ها ویژگی‌های جالبی دارند اما متفاوت هستند.
سپس به توضیح مفهوم سهم شرکا در شرکت های شخص می‌پردازیم و در نهایت با خصوصیات و ویژگی‌های سهم الشرکه آشنا می‌شویم.
منتظر پاسخ‌گویی به سوال "سهم الشرکه چه خصوصیاتی دارد؟" هستید.

به منظور حفظ حقوقی که به شرکت تعلق می‌گیرد، سهم در سرمایه شرکت نمونه‌ای است که به اشخاص واجد شرایط ارائه می‌شود.
سهم حق مالکیت قسمتی از شرکت است و به صاحبان سهام، توانایی دریافت سودهای حاصل از عملکرد شرکت و مشارکت در تصمیم‌گیری‌های مهم را می‌دهد.
شراکت در سهم شرکت، علاوه بر داشتن منافع مالی، به افزایش روابط تجاری و تعلق احساس متقابلی بین شرکت و سهامداران منجر می‌شود.
این ارتباط نه تنها منجر به تحقق اهداف شرکت می‌شود بلکه از طریق تعهدات متقابل، به بالابردن کیفیت و برنامه‌ریزی بهتر منابع شرکت نیز کمک می‌کند.
تهیه و به دست آوردن سهم در شرکت، نشان از اعتماد و اعتباری است که به مدیریت و عملکرد شرکت واگذار می‌شود و منجر به رشد و توسعه مستدام شرکت خواهد شد.

حقوقی که بین افراد در روابط خود دارند، دو دسته حقوق مالی و غیرمالی است.
حقوق مالی به حقوقی اطلاق می‌شود که موضوع آن‌ها یک مال است.
به عنوان مثال، سهم الشرکه حقی است که شریک به بخشی از اموال شرکت دارد و به عنوان یک حقوق مالی محسوب می‌شود.

"نماد شرکت، وجهی قابل انتقال است"

اموال در یک تقسیم بندی به دو دسته اموال منقول و اموال غیر منقول تقسیم می‌شوند.
تفاوت این دو نوع اموال در قابلیت جابجایی‌شان است.
اموال منقول به راحتی و بدون وارد شدن خرابی به خود مال یا محل آن، می‌توانند جا به جا شوند.
اما اموال غیر منقول را نمی‌توان بدون خرابی خود مال یا محل آن جا به جا کرد.
به علاوه، در حقوق قاعده‌ای وجود دارد که در صورت شک برای تعیین اینکه یک مال منقول یا غیر منقول است، اصل تلقی می‌شود که آن مال منقول است.
این قانون در مورد سهم الشرکه نیز اجرا می‌شود و بنابراین، سهم الشرکه نیز به عنوان یک مال منقول تلقی می‌شود.

«توقیف شدن قابلیت سهام شرکت»

هرچند، سهم الشرکه در شرکت تجاری، با سهام تفاوت هایی دارد، اما یکی از ویژگی‌های مشترک این حقوق مالی این است که هردو قابل توقیف هستند.
بنابراین، طلبکاران شریکان در شرکت تجاری، علاوه بر ارائه دادخواست مطالبه طلب، می‌توانند برای توقیف سهم الشرکه فردی، طبق قوانین مربوط به توقیف اموال، در هنگام اجرای حکم قطعی، اقدام نمایند.

سهم این شرکت قابل توثیق است و قوی است.

با توجه به ماده ۷۷۴ قانون مدنی، شریکان شرکت تجاری مجاز به رهن و وثیقه گذاری سهم خود در شرکت به منظور پرداخت طلبکاران نیستند.
در این ماده آمده است: "مال مرهون باید موردی خاص و قطعی باشد و استفاده از رهن و منفعت آن باطل است.
" بنابراین، شرکا نمی توانند سهم خود را در شرکت را به عنوان رهن به طلبکاران پرداخت کنند.

ماهیت حقوقی سهم الشرکه

در بخش های قبل، تعریفی از حق مالی سهم الشرکه ارائه داده شده است و بیان شده است که سهم الشرکه از حقوق یک شریک در یک شرکت تجاری است که ویژگی های مالی مهمی دارد.
در این بخش، می خواهیم با استفاده از ویژگی ها و مشخصات این حق مالی، به سوالی که درباره ماهیت حقوقی سهم الشرکه پرسیده می شود، پاسخ دهیم.

توجه به ویژگی‌ها و خصوصیات سهم الشرکه و سایر قوانین مرتبط در قانون تجارت و حقوق تجارت باعث می‌شود که بتوانیم درباره ماهیت حقوقی این سهم توضیح دهیم.
سهم الشرکه به عنوان یک مال منقول در نظر گرفته می‌شود که متعلق به شخص شریک است؛ به این معنا که به شخصیت شخص مرتبط است و قابل انتقال به فرد ثالث بدون رضایت سایر شرکا نیست.
به همین دلیل، سهم الشرکه در کاغذهای جداگانه ذکر نمی‌شود و این یکی از تفاوت‌های آن با سهام است.

بدون تکرار صورت سوال، متن موجود را به زبان فارسی با استفاده از تگ‌های HTML مانند و و با یک ساختار کاملاً متفاوت بازنویسی می‌کنم.
بطور قطع، به دلیل اینکه سهم شریک در شرکت تجاری برایشان یک حق مالی محسوب می‌شود، طلبکاران شریکان در شرکت، با رعایت قوانین مربوطه، می‌توانند برای ثبت درخواست و توقیف این حق مالی، از طریق دریافت سهم الشرکه اقدام کنند.
اما باید توجه داشت که صداقت و رهن قرار دادن این حق مالی توسط خود شریک، امکان‌پذیر نخواهد بود.

نحوه طرح دادخواست مطالبه سهم الشرکه

مهم است مسئله‌ی "مطالبه سهم شرکت" که ممکن است از سوی خود شریکان یا ازسوی وکلای آنها مطرح شود.
البته نحوۀ این مطالبه بستگی به قوانین و مقررات خاصی دارد و برای تقدیم دادخواست در این امر، باید شرایط قانونی رعایت شود.
در ادامه، نکاتی دربارۀ نحوۀ طرح دادخواست مطالبه سهم شرکت بررسی می‌شود.

یکی از جوانب حائز اهمیت درباره "درخواست مطالبه سهم الشرکه" ، تفاوت مفهومی بین سهم الشرکه و سهم شریک از منافع و سود است.
در صورتی که شرکت سود کسب کند اما عدم پرداخت سهم شریک از سود مغایر با اساسنامه باشد، شریک می‌تواند برای مطالبه سهم خود از سود شرکت، درخواست دادخواستی ارائه یا سهم مورد نظر را توقیف و صول نماید بدون احتیاج به رعایت مقررات نحوه مطالبه سهم الشرکه.

مطابق قوانین و مقررات، می‌توان سهم شخص در یک شرکت تجاری را فقط در صورت تقاضای انحلال شرکت، دریافت کرد.
این حق مالی که در قانون تجارت و ماده ۱۲۹ آن تعیین شده است، باید با درخواست رسمی به دادگاه ثبت شده و پس از انحلال شرکت، به شخص صاحب سهم تعلق خواهد گرفت.
در این روند، استفاده از تگ نحوه مطالبه سهم شرکت و دادخواست مطالبه الزامی است.

در صورتی که شرکت قابلیت درخواست انحلال داشته باشد، شریک می‌تواند درخواست انحلال شرکت را به دادگاه ارائه دهد و در صورتی که طلبکار وی همچنین درخواست انحلال را داشته باشد، سایر شرکا می‌توانند سهم الشرکه شریک را به خود یا طلبکار وی انتقال دهند.
این کار باعث حذف شریک از شرکت می‌شود و از انحلال شرکت جلوگیری می‌کند.

نحوه ارائه درخواست برای مطالبه سهم شرکت نیز همانند سایر انواع درخواست‌ها استفاده می‌شود.
فردی که مطالبه خود را می‌نماید، با توجه به شرایط و قوانین درج شده در قانون تجارت، می‌تواند به یکی از دفاتر خدمات الکترونیک قضایی مراجعه کند و با استفاده از تگ‌های HTML مانند ، ، و ، درخواست خود را جهت ثبت، ارسال نماید.

تفاوت سهم الشرکه با سهام

یکی از مسائل مهم درباره "سهم الشرکه" این است که چه تفاوتی با سهام دارد؟ در قانون تجارت، تفاوت این دو به طور صریح مورد بررسی قرار گرفته است.
یکی از ویژگی‌های سهم الشرکه این است که حق مالکیتی را مشخص می‌کند.
سهم الشرکه را می‌توان با استفاده از تگ "strong" نشان داد.
به علاوه، سهم الشرکه به صورت "em" بیان می‌شود و به تعبیری به معنای دارایی مالی است.
از طرفی، سهام نیز حق مالکیتی را نشان می‌دهند و جنبه مالکیتی شرکت را نمایان می‌کنند.
سهام را نیز می‌توان با استفاده از تگ "strong" بیان کرد.
در کل، برخی از موارد تفاوت بین سهم الشرکه و سهام در قانون تجارت توضیح داده شده است.

«سهام شرکت»، به ویژه شرکت‌های خاص، اختصاص دارد، در حالی که «سهام»، برای شرکت‌های سرمایه‌گذاری است.

"سهام یک شرکت" حقی است که به یک فرد تعلق دارد و بطور طبیعی، قابل انتقال نمی باشد.
اما شخصیت سهامدار در سهام هیچ اهمیتی ندارد و به همین دلیل، سهام شرکت های سرمایه، به طور قاعدتا قابل انتقال هستند.

این مورد که فرق سهم الشرکه با سهام، ناشی از تفاوت قبلی است، به دلیل صدور سهم های شرکت به صورت برگه مستقل مطرح می‌شود.
یعنی سهم الشرکه به صورت یک برگه جداگانه صادر نمی‌شود در حالی که سهام به صورت برگه صادر می‌شود.