ساعت کاری قانون کار

قانون کار در سال ۱۳۶۹ توسط مجلس شورای اسلامی به منظور حفاظت از حقوق کارگران و کارفرمایان تصویب شد.
در این قانون، مقرراتی برای تنظیم رابطه بین کارگر و کارفرما وضع شده است که رعایت اصولی مانند حداکثر ساعت کار را الزامی می‌داند.
همچنین، در برخی موارد، طرفین مجاز هستند تا بر اساس مصلحت خود با یکدیگر توافق کنند.

در روابط کاری، به دلیل قدرتی که کارفرما دارد، امکان سوءاستفاده و تضییع حقوق کارگر توسط او وجود دارد.
بنابراین، افرادی که در نظام کاری شرکت می‌کنند یا به عنوان کارمندان مشغول به کار هستند، با آگاهی از قوانین مربوط به قانون کار و شرایط آن، از تضییع حقوق خود جلوگیری کنند.
قوانین ایمنی و سلامت، ساعت کار مجاز و سایر مقررات قانونی می‌توانند در این باره مفید باشند.

در این مقاله، ما ابتدا به بررسی ساعت کاری کارگران طبق قانون کار میپردازیم.
سپس در خصوص ساعت کار مشخص شده توسط وزارت کار صحبت میکنیم.
ادامه‌ی مقاله شامل توضیح حقوق کارگر برای 8 ساعت کار روزانه طبق قانون کار است.

ساعت کار کارگران طبق قانون کار

اصول و مقررات تعیین شده در قانون کار، جزو قوانین اجباری محسوب می‌شوند و هم کارفرما و هم کارگر باید به آن‌ها عمل کنند.
قوانین قطعاً رعایت کیفیت قار می‌کنند و توافق‌هایی که مخالف این قوانین است کارآمد نیستند و در مواردی حمایت از اجرای قانون دارند.
یکی از مواردی که در قانون کار به آن اشاره شده است، حداکثر میزان ساعات کاری کارگر است.

قانونگذار در زمینه قانون کار، به بیان مقرراتی درباره حداکثر ساعت کاری کارگران در قرارداد کار ساعتی و سایر قراردادها پرداخته است.
به این مدت زمان "ساعت کار" گفته می‌شود که کارگر نیرو یا وقت خود را برای انجام کار به اختیار کارفرما می‌دهد.
در شبانه‌روز، ساعت کار کارگران نباید از ۸ ساعت تجاوز کند، به استثنای مواردی که در این قانون ذکر شده است.

ماده 51، در تبیین مفهوم "ساعت کار"، بیان می‌نماید که در یک دوره 24 ساعته، جمع کل ساعت‌های کاری هر کارگر نباید بیش از 8 ساعت باشد.
هرچند، قانونگذار به وجود استثنائاتی در این مورد اشاره کرده است، از جمله مواردی که در قانون ذکر شده یا توافقاتی که کارگر با کارفرما در خصوص کسب درآمد بیشتر برای ساعات کاری اضافی صورت می‌دهد و حقوق بیشتری را دریافت می‌نماید.

در تبصره‌ی اول این ماده همچنین آمده است که طرفین قرارداد می‌توانند با توافق یکدیگر ساعت کاری را در بعضی روزها کمتر یا بیشتر تعیین نمایند.
این تعیینات نیازمند این است که مجموع ساعات کار در یک هفته از 44 ساعت عبور نکند.
اگر مدت زمان کار کارگر بیش از 44 ساعت در هفته باشد، اضافه کار اعمال شده و کارگر برابری برای دریافت حقوق بیشتر و کفایت از آن صرف می‌کند.

در آیین نامه کار، آمده است که در حرفه‌هایی که دارای سختی کار می‌باشند، ساعت کار نباید بیشتر از 6 ساعت در روز و 36 ساعت در هفته باشد.
برای شناسایی حرفه‌های سخت و زیان آور، می‌توان به آیین‌نامه مشاغل سخت و زیان آور که توسط هیات وزیران تصویب شده است، مراجعه کرد.

ساعت کاری وزارت کار

در بخش قبل، ما در مورد ساعت کار قانون کار صحبت کردیم.
وزارت کار نیز به عنوان یک ارگان دولتی، تحت اختیار این قانون قرار دارد و ملزم به رعایت قانون کار است.
به همین دلیل، مدت زمان مجاز کار که توسط وزارت کار تعیین می‌شود، برای شغل‌های روزمره حداکثر ۸ ساعت در روز و ۴۴ ساعت در هفته است.

برای محاسبه تعداد ساعت کارکارگران در دوره‌های زمانی مختلف، می‌توانید از یک فرمول ساده استفاده کنید.
با استفاده از این فرمول، قانونی براساس قوانین وزارت کار، شما می‌توانید مدت زمانی که باید در شغل خود برای انجام وظیفه اختصاص دهید را محاسبه کنید.
به عنوان مثال، برای محاسبه تعداد ساعت کاری در طول هفته، کافی است تعداد روزهای کاری (مستثنی جمعه و تعطیلات رسمی) را در عدد ۷.
۳۳ ضرب کنید.

در حالت عادی، در هر هفته، 6 روز کاری وجود دارد.
بنابراین اگر عدد 7.
33 را در 6 ضرب کنیم، حاصل این ضرب برابر با 43.
98 خواهد بود که آن را 44 در نظر می‌گیریم.
بنابراین، در هر هفته (به جز هفته‌هایی که تعطیل رسمی در آن وجود دارد)، کارفرما می‌تواند کارگر را به انجام حداکثر 44 ساعت کار ملزم نماید.

حقوق 8 ساعت قانون کار

در مقالات قبلی، توضیح داده شد که تعداد ساعات کار مطابق قوانین کار چگونه تعیین می‌شود.
در اینقدر به حقوق کارکنان خواهیم پرداخت، که با توجه به قوانین کار وزارت کار، هر روز از کارکنان مشخص می‌شود.
بدون شک، در قوانین کار فقط حداقل حقوق تعریف شده است و طرفین قرارداد کار مجازند حقوق را به تناسب شغل مورد نظر، کار انجام شده توسط کارگر و تخصص او تعیین کنند و آن را به میزانی ارتقاء دهند که مایل باشند.

حقوق حداقل کارگران در قانون کار برای افراد بدون تجربه کار و تنها، به ازای هر ماه ۵۶,۷۹۷,۵۰۰ ریال و به ازای هر روز کاری با حداکثر ۸ ساعت، ۱,۳۹۳,۲۵۰ ریال می‌باشد.
براساس قانون کار، حداقل حقوق تعیین شده است و اگر کارگر بیشتر از حداکثر ساعتی که توسط وزارت کار تعیین شده است در حرفه‌ای که در آن مشغول است کار کند، مستحق دریافت مبلغ بیشتر به عنوان اضافه کاری خواهد بود.