دعوی طاری

شرایط طرح دعوی طاری

دعاوی طاری همه انواع آن ها، مطابق ماده 17 قانون آیین دادرسی مدنی، در یک دادگاه قابل بررسی هستند.
برای اینکه دادگاه بتواند علاوه بر دعوای اصلی، به دعاوی طاری هم بپردازد، باید شرایط مشترک و ویژه ای وجود داشته باشد.
حال می‌توانیم به سوالی که شرایط ارائه دعوی طاری چیست، پاسخ دهیم.

مفهوم "شرایط مشترک طرح دعوی طاری" به معنای شرایطی است که برای ارائه هر نوع دعوی طاری، باید موجود باشد.
در قانون آیین دادرسی مدنی، قانون گذار دو شرط عمومی برای ارائه این دعاوی را تعریف کرده است که حداقل یکی از آن ها باید موجود باشد.
این شرایط عبارتند از: - موضوع قابل طرح دعوی: دلیل قانونی یا قراردادی باید برای ارائه دعوی طاری وجود داشته باشد.
به عبارت دیگر، باید دلیل مشخصی برای تقاضای طاری وجود داشته باشد.
- صلاحیت لازم: طرفان دعوی باید دارای صلاحیت لازم برای شرکت در دعوی طاری باشند.
به این معنا که طرفان باید مأموریت قانونی و قابل قبولی داشته باشند تا این دعوی را مطرح کنند.
پرهیز از تکرار عبارت در نتیجه سعی شده است.

وحدت منشا "دعوی طاری و دعوی اصلی":واژه "منشا" به رابطۀ حقوقی اشاره دارد که بر بستر آن خواهان، دعوا را علیه خوانده مطرح می‌نماید.
در صورتی که رابطۀ حقوقی مربوط به "دعوای اصلی" باشد، رابطۀ حقوقی "منشا دعوا طاری" باید همان رابطۀ حقوقی "منشا دعوای اصلی" باشد.
به عنوان مثال، در دعوای اجاره بهای موجر علیه مستأجر، قرارداد اجاره به عنوان منشا عمل می‌کند.
بنابراین، وجود دعوای متقابل مستأجر که منشا آن نیز قرارداد اجاره است، به دلیل تقاضای درخواست تعمیرات ملک مستأجر نیز، با دعوای اصلی واحد منشا دارد.

ارتباط کامل میان دعوی طاری و دعوی اصلی بدین معناست که تصمیم‌گیری در هر یک از دعواهای اصلی و طاری به طور قابل توجهی بر دعوی دیگر تأثیر می‌گذارد.
به عنوان مثال، فرض کنید خریدار یک ملک، دعوی اصلی بر اساس عدم تنظیم سند رسمی ملک را در برابر فروشنده وارد کرده است.
در این میان، یک شخص ثالث نیز دخالت نموده و دعوی خلع ید ملک را علیه هر دو خریدار و فروشنده ارائه می‌دهد.
به طور کلی، تصمیم‌گیری در دعوای خلع ید تأثیری مستقیم بر موضوع دعوای اصلی (عدم تنظیم سند رسمی ملک) دارد و در نتیجه، بین این دو دعوا ارتباط کامل برقرار است.

شرایط خاص تعلق به پرونده درخواست دعاوی تعقیبی شامل شرایطی هستند که باید به طور اختصاصی در هر یک از دادخواست‌های تعقیبی وجود داشته باشد.
این شروط فقط مربوط به همان دعوی موردنظر هستند و طبق موارد زیر توضیح داده می‌شوند.

دعوی متقابل یعنی هنگامی که دو یا چند طرف به یک مسئله خاص علاقه‌مند هستند و نظرات متفاوتی راجع به آن دارند، صورت می‌پذیرد.
این نوع دعواها و جدال‌ها می‌تواند باشکوه مقاومت و قدرت حکمرانی در برخی از حوزه‌ها باشد.
به طور کلی، در دعوی متقابل، هر طرف سعی می‌کند بر دیگری تأثیر بگذارد و بر طبیعت مسئله تقابل و درگیری میان آن‌ها بوده و همگی می‌خواهند برنده شوند.
دعوی متقابل در کشور ما همواره بوده است؛ از تناقضات دینی و سیاسی گرفته تا اختلافات شخصی و اجتماعی.
افراد با استفاده از قوانین، مستندات و دلایل قوی سعی در اثبات صحت نظر خود دارند.
یکی از عوامل کلیدی در دعوی متقابل، توانایی ملاقات با مشخصات مقابل و درک بهتر از دیدگاه‌های او است.
یک نکته بسیار مهم در دعوی متقابل این است که برخورد هر دو طرف باید با احترام به عقاید و نظرات یکدیگر باشد.
نباید به دعواها به صورت شخصی تبدیل شود و باید مورد بحث و بررسی مقوله‌ها و موضوعات متنوع آنها قرار گیرد.
در این بین، استفاده از استدلال‌های قوی و مستدل به کمکاچگونگی بیان و اظهارات قوی می‌تواند برای قانع کردن مخاطبان مؤثرتر باشد.
دعوی متقابل تنها زمانی به نتیجه خواهد رسید که طرفین تمامی جنبه‌ها و نقاط ضعف و قوت مقابل را شناسایی کنند و در نتیجه به تشخیص درست و منصفانه دست یابند.
ضروری است در طول دعوی، همواره تلاش برای دستیابی به حقیقت و عدالت صورت گیرد.
از این رو، دعوی متقابل نشان از برخورداری از مهارت‌های عقلانی، قدرت اقناع و آگاهی است.
همچنین، توجه به تعامل اجتماعی و دارا بودن استدلال‌های قوی می‌تواند در تحقق هدف‌های مطلوب در دعواهای متنوع به کمک ما برسد.

شرط اختصاصی طرح دعوی متقابل در این است که دعوای مذکور باید تا اولین جلسه دادگاه مطرح شود.
به عبارت دیگر ، از زمانی که دادخواست دعوی اصلی به خوانده ابلاغ می‌شود و خوانده برای مشاهده ابلاغیه الکترونیکی سامانه ثنا یا دریافت ابلاغیه کاغذی اقدام می‌کند ، وی فرصت دارد تا دعوی متقابل را طرح کند و این فرصت تا پایان جلسه اولین دادگاه ادامه خواهد داشت.

دعوی زائد یا ابتذال، به وجود دعوایی اطلاق می‌شود که ممکن است به طور غیرضروری بیان شود و نمی‌تواند به برقراری یا تحکیم حقوق طرفان در یک دعوای قانونی کمک کند.
این نوع دعواها معمولاً به صورت اضافی و بیش از حد پررنگ با تأکید و هیجان ارائه می‌شود، به طوری که بی‌مورد و غیرضروری به نظر می‌رسد.
این نوع دعواها ممکن است سودی برای طرف مقابل نداشته باشد و به جای کمک به ارائه دلایل و شواهد قاطع، تأثیر منفی بر برقراری عدالت و مشخص شدن حقوق و تعهدات قراردادی داشته باشد.
دعوی اضافی می‌تواند به کاهش اعتبار و قوت دعوای اصلی منجر شود و در نهایت به برتری خصم در دادگاه منجر شود.
بنابراین، در جهت حفظ عدالت و وضوح در مسائل قانونی، لازم است دعویات با دقت و پایش مناسب بیان شود و از تانگوزی و افراط در بیان نظرات و ادعاها خودداری کرد.

قانونی به نام "دعوی اضافی" وجود دارد که مانند "دعوای متقابل" است، اما تنها تا پایان جلسه اول دادگاه مجاز است.
با این حال، دعوی اضافی شرطی دارد که تنها در یک مرحله خاص از رسیدگی قابل طرح است.
در بخش آخر، که به عنوان "دعاوی طاری" شناخته می‌شود و در مرحله تجدیدنظر قرار می‌گیرد، ما به بررسی این دعوی خواهیم پرداخت.

دعوی ورود ثالثتوجه: متن زیر درباره ورود ثالث است.
ثالث، پس از مدتی به جامعه وارد می‌شود و تلاش می‌کند تا جایی که ممکن است در آن دست کم نباشد.
او به طور قاطع به نقش خود عمل می‌کند و با تمام تلاش خود سعی می‌کند تا موانعی را که در راه او قرار دارد را برطرف کند.
با اراده قوی خود، ثالث سعی می‌کند تا به عنوان یک عضو موثر در جامعه تلقی شود و به تغییر و پیشرفت آن کمک کند.
هدف ورود ثالث به جامعه، نقشی مثبت و سازنده داشته باشد.
او در برابر توانایی‌ها و استعدادهای خود مطمئن است و به قدرت خود در تحقق اهدافش اعتماد کامل دارد.
شکی درباره موفقیت و توانش ندارد و به همین دلیل می‌تواند نتایج خوبی را به دست آورده و به نقش خود ادامه دهد.
دعوی ورود ثالث نشان دهنده این است که ورود او به جامعه برای پیشرفت و بهبود آن ضروری است.
بنابراین، باید در هرموقعیتی از نقش خود برای بهبود جامعه استفاده کرده و تمام توان خود را بکار گیرد.
بنابراین، نباید به خاطر اینکه ثالث جدید است، تحت فشار قرار داده شود یا اصرار به تغییرات زیاد و ناشناخته داشته باشد.
بلکه باید به او فرصت داده شود تا به تدریج و با خودجوشی در جامعه به نقش و مسئولیت خود عمل کند.

به پرسشی که مطرح شد دربارهٔ شرایط اختصاصی در دعوی ورود ثالث، میتوان به موارد زیر اشاره کرد: ابتدا، دعوی ورود ثالث باید بدون هدف تبانی با هر یک از طرفین اصلی یا تاخیر دادن در فرآیند رسیدگی به مسئله، مطرح شود.
سپس، بررسی دعوای اصلی باید شرط بسته به بررسی دعوی ورود ثالث باشد.

درخواست جستجوی ثالث

ظروف خاص برای اقدامات دعوی جلب طرف ثالث در قانون مدنی تعیین شده‌اند.
بر اساس ماده ۱۳۶، دعوی جلب ثالث یکی از انواع دعاوی طری است.
طبق این ماده، خواهان یا خوانده‌ای که نیاز به دعوت طرف ثالث دارند برای اقدام، ابتدا باید در جلسه دادرسی اولیه، دلایل و دلایل خود را مشخص کرده و سپس حداکثر در مدت سه روز پس از آن جلسه، درخواست جلب طرف ثالث را ثبت کنند.

نحوه طرح دعوی طاری

علاوه براینکه درخواست‌های مرتبط با داوری در شرایط و قوانین خاص خود قرار دارد، روش‌های ارائه این درخواست‌ها نیز متمایز است.
در بخش حاضر، توضیح داده می‌شود که چگونه می‌توان درخواست مربوط به داوری را ارائه کرد.

"طریقه‌ای برای ارائه دعوی متقابل"همانطور که می‌دانید، یکی از راه‌های مقابله با دعوایی که خلاف حق شما طرح شده است، ارائه دعوی متقابل است.
این روش با استفاده از مجموعه‌ای از اقدامات قانونی به شما اجازه می‌دهد تا در دادرسی خود تحت‌تأثیر قرار گرفته و حقوق و منافع خود را دفاع کنید.
در ادامه، به چند مورد از مراحل مهم برای طرح دعوی متقابل می‌پردازیم:۱.
جمع‌آوری مدارک: مدارک مورد نیاز برای اثبات ادعاهای شما را جمع‌آوری کنید.
این ممکن است شامل قراردادها، مکاتبات، شواهد و هر نوع مدرک مرتبط با دعوای شما باشد.
۲.
شکل‌دهی به دلایلی برای دعوی متقابل: شکل‌دهی به استدلال‌ها و دلایل برای دعوی متقابل شما امری حیاتی است.
این شامل ارائه مستندات، حقایق قانونی و شواهدی است که نشان دهنده بی‌انصافی دعوای اصلی است.
۳.
تهیه و ارائه همه مستندات: تهیه کامل مستنداتی که به عنوان شواهد در دادرسی مورد استفاده قرار می‌گیرد را از دست ندهید.
این برای تقویت برخی از ادعاهای شما و قوی‌تر نمودن دفاعتان از اهمیت بالایی برخوردار است.
۴.
مشاوره حقوقی: بررسی حقوقی دادخواست و تحلیل متقابل دعوا نیازمند داشتن مشاور حقوقی با تجربه است.
مشاوره حقوقی از ارزش عالی برخوردار است و می‌تواند شما را در تصمیم‌گیری‌های مهم و استراتژیک راهنمایی کند.
۵.
تهیه دادخواست: تهیه دادخواست و در نهایت تنظیم آن با استفاده از مشاور حقوقی خود، موردی بسیار حائز اهمیت است.
دادخواست شما باید منطبق بر قوانین و اصول حقوقی باشد و تمام دلایل و ادعاهایتان را به صورت رسمی ذکر کند.
فرآیند طرح دعوی متقابل ممکن است پیچیده باشد و نیاز به دانش قانونی داشته باشد.
بنابراین، بهتر است در هنگام طرح دعوی متقابل به کمک یک وکیل متخصص حقوقی جویا شوید.

در صورتی که خواننده قصد دارد قبل از جلسه اول رسیدگی، دعوی متقابل خود را طرح کند، باید ابتدا به یکی از دفاتر خدمات الکترونیکی قضایی مراجعه کند.
در این مرحله، وی باید دادخواست خود را ثبت کرده و در آن‌، شماره پرونده دعوای اصلی را قید نماید.
البته اگر خواننده قصد داشته باشد تا در جلسه اول دادرسی دعوا را اقامه کند، باید درخواست خود را به صورت جلسه شده ارائه داده و پس از پایان جلسه، به سرعت دادخواست خود را با رعایت نکات مذکور در دفتر خدمات قضایی ثبت کند.

نحوه‌ی ارائهٔ دادخواست اضافی به صورت زیر است:<strong> قدم اول: </strong> بررسی قوانین و مقررات مربوط به مورد موردنظر.
<em> (مانند قوانین دعاوی مدنی و مقررات مرتبط با دادگاه‌ها) </em>.
<strong> قدم دوم: </strong> تهیهٔ سند دادخواست جامع و دقیق، شامل اطلاعات مرتبط با پرونده و جزئیات مطالبی که در دادخواست اصلی به آن اشاره نشده است.
<strong> قدم سوم: </strong> تنظیم اسناد و مدارک مستند کنندهٔ دادخواست اضافی، مانند اظهارنامه، گواهی‌ها، اسناد مالکیت و مستندات دیگر.
<strong> قدم چهارم: </strong> تقدیم دادخواست اضافی به دادگاه مختص به پرونده.
 

افشاگری اضافی به همان اندازه مانند دادخواست متقابل تلقی می‌شود و لذا برای طرح آن، قبل از برگزاری جلسه دادگاه اولیه، نیازمند ثبت دادخواست در دفاتر خدمات قضایی است، مطابق مراحل ثبت شکایت در دفاتر خدمات قضایی و با ارجاع به شماره پرونده دعوای اصلی.
در جلسه دادگاه اولیه، به دلیل حضور طرفان، با استفاده از تصریح خواسته های خواهان، در صورت برگزاری جلسه، به افشاگری اضافی پرداخته می‌شود.

توجه داشته باشید که استفاده از تگ های HTML موردنظر در متن دلخواه شما نمی‌تواند در پاسخ مورد استفاده قرار بگیرد.
همچنین، من به صورت مکرر نمی‌توانم متن اصلی سوال را در پاسخ تکرار کنم.
با این حال، من می‌توانم متنی با ساختار و محتوای متفاوت را در زبان فارسی برای شما ایجاد کنم.
"روش‌های برخورد با شخص ثالث در ارائه دعوی"در هنگام تقدیم دعوی حقوقی، برخی موارد ممکن است نیاز به درخواست کمک از یک شخص ثالث داشته باشد.
این شخص ثالث می‌تواند شاهدی، خبره یا افرادی با تخصص مرتبط با موضوع دعوی باشند.
اما بسیار مهم است که نحوه مراجعه و استفاده از خدمات شخص ثالث برای جلب حمایت و حضور در دادگاه به درستی انجام شود.
ابتدا، باید بررسی کنید که در دعوی شما نیاز به یک شخص ثالث وجود دارد یا خیر.
در صورت لزوم، می‌توانید به کمک وکیل خود یا مشاور حقوقی خود، شخصی با تخصص لازم را برای شما معرفی کنید.
پس از انتخاب شخص ثالث، باید به او توضیح دهید که در چه نقشی می‌خواهید از او استفاده کنید و چه عناصری را باید در دعوی شما در برگیرد.
ابتدا باید مجوز او را بگیرید و سپس برای همکاری بیشتر با او توافق کنید.
توافقنامه یا قراردادی که شما و شخص ثالث در مورد حقوق و وظایف هر کدام امضا می‌کنید، می‌تواند در این موضوع به شما کمک کند.
لازم است تا از شخص ثالث اطلاعات و مدارک لازم را دریافت کرده و آنها را در اختیار وکیل یا مشاور حقوقی خود بگذارید.
در ادامه، باید هماهنگی های لازم برای حضور شخص ثالث در دادگاه را انجام دهید و از او درخواست حضور و قرائت شهادت را داشته باشید.
با توجه به اهمیت شخص ثالث در موفقیت دعوی شما، حواستان باشد که به او تشکر و قدردانی داشته باشید و از اطلاعات و نظرات او در راستای پیروزی در دعوی استفاده کنید.
با رعایت این نکات، کمک بیشتری از شخص ثالث در دعوی خود خواهید داشت و فرآیند دادگاه را به خوبی پیش خواهید برد.

«نحوه طرح دعوی جلب ثالث» به این صورت است که هر یک از خواهانان یا خوانده‌هایی که تمایل دارند شخص ثالثی را جلب کنند، باید تا پایان جلسه اول دادرسی، دلایل و مستندات خود را جهت اقامه دعوا به دادگاه ارائه داده و ظرف سه روز از تاریخ جلسه، نامه دعوت جلب ثالث را که با استفاده از نمونه‌ای تهیه شده یا با کمک وکیل تنظیم شده، به همراه شماره پرونده دعوای اصلی، در یکی از سامانه‌های قضایی الکترونیکی، ثبت نمایند.

نحوه ارائه شکایت برای ورود یک شخص ثالث به شرح زیر است:از ابتدا به واحد قضایی ذی‌صلاح مراجعه کنید و درخواستی را برای فعالیت یا ورود یک شخص ثالث به مکان مربوطه ارائه دهید.
این می‌تواند با استفاده از فرمالیتها و رویه‌های مربوطه صورت بگیرد.
درخواست ارائه شده باید شامل توضیحات دقیقی درباره علت موجه بودن این درخواست باشد.
همچنین، مدارک و شواهد برای استناد به موارد مربوطه نیز باید درخواست مرفق شوند.
پس از ارائه درخواست، توجه داشته باشید که فرایند بررسی و پاسخ به درخواست شما ممکن است زمان‌بر باشد.
برخی از موارد ممکن است نیاز به بررسی های تکمیلی، جمع آوری اطلاعات یا مذاکرات با طرف مقابل داشته باشد.
در صورتی که درخواست شما تأیید شود، می‌توانید بهبودی در موضوع مربوطه را اعمال کرده و مدیریت کنید.
همچنین، اگر درخواست شما رد شود، می‌توانید اقدامات قانونی موردنظر را برای پیگیری این موضوع انجام دهید.

شخص ثالث قادر است تا زمانی که ختم دادرسی اعلام نشده است، در یکی از دفاتر خدمات الکترونیک قضایی، دادخواستی را برای ورود به دعوای ثالث با قید شماره پرونده دعوای اصلی ثبت کند و آن را به دادگاه مختصری که به دعوای اصلی رسیدگی می‌کند، ارسال کند.

هزینه دادرسی دعاوی طاری

در این قسمت از مقاله، به بررسی هزینه های مربوط به دعاوی طاری خواهیم پرداخت.
علاوه بر شرایط و نحوه طرح دعاوی طاری، بررسی هزینه های مرتبط با این نوع دعاوی نیز ضروری است.
استفاده از برچسب قوت بخش برای بیان اهمیت بحث هزینه دادرسی در دعاوی طاری، الزامی است.
البته از طریق برچسب تاکید نیز می توان به این نکته اشاره کرد که هزینه های مربوط به دعاوی طاری بررسی می شوند.
در ادامه مقاله، می پردازیم به این سوال که هزینه دادرسی دعاوی طاری چقدر است؟

با توجه به پرسش فوق، باید بگوییم که مسئله دعاوی طاری، اگرچه موردی به عنوان دعوای اصلی بررسی نشده، اما باز هم به عنوان یک دعوای حقوقی در نظر گرفته می‌شود.
بنابراین، از نظر هزینه دادرسی، طبق مقررات مرحله ای که مورد نظر است، هزینه های مربوط به طرفین در این مرحله محاسبه و تعیین می‌شود.
برای تعیین این هزینه‌ها، به بخشنامه هزینه دادرسی و تعرفه خدمات قضایی که توسط قوه قضاییه تصویب شده است، مراجعه باید کرد.

دعاوی طاری در شورای حل اختلاف

دعاوی طاری در شرایط و نحوه اقامه، دارای تفاوت‌هایی است که با یکدیگر متفاوت هستند.
در این رابطه، امکان پذیر بودن تمامی این دعاوی در شورای حل اختلاف یکی از سوالاتی است که مطرح می‌شود.