دعوای ممانعت از حق و نحوه اثبات آن

بر طبق قوانین جاری، هیچ فردی اجازه ندارد از حقوق خود استفاده کند و سایر افراد را مزاحمت کند.
همچنین، هر فردی مالکیت و کنترلی بر اموال و دارایی‌های خود دارد و حق تصرف در آن‌ها را دارا می‌باشد.
در دادگاه‌های قضایی، یکی از نوع دعاوی مطرح شده، دعاوی مربوط به تصرف در املاک است.

یکی از انواع درخواست‌های قانونی تصرف، می‌تواند شکایت از مانع‌های حقوقی باشد که حتی در ملک مشترک نیز رخ می‌دهد.
با توجه به پیچیدگی‌های زیادی که این حقوقی دارد و همچنین ارتباطش با درخواست‌های عدوانی و حذف دست بسیاری از موارد، ضرورت آشنایی با مفهوم حقوقی این درخواست و نحوه نزاع از آن احساس می‌شود.

در این مطلب، قصد داریم توضیح دهیم که چطور می‌توان دعوای ممانعت از حق در قضایای مربوط به ملک مشاع را اثبات کرد و از طرفی، دلایل حقوقی و کیفری آن را بررسی کنیم.
دعوای ممانعت از حق به چه معناست؟ چگونه در قضایای مرتبط با ملک مشاع، اثر گذار است؟اثبات دعوای ممانعت از حق در قضاوت‌های حقوقی و کیفری چه اهمیتی دارد؟ چه شرایطی، به اثبات آن نیاز است؟آیا سوالاتی در این زمینه دارید؟ همراه ما باشید تا به تفصیل در این موضوع پرداخته شود.

دعوای ممانعت از حق چیست

با توجه به سؤال "تعریف دقیق ممانعت از حق چیست؟"، می‌توان گفت ممانعت از حق به شرایطی اشاره دارد که فرد حق دار، به دلیل رفتار یک شخص دیگر، قادر به استفاده از حق خود نمی‌باشد.
به عبارت دیگر، درصورتی که فرد دیگری از استفاده از حق خودن او جلوگیری کند، اتفاق ممانعت از حق رخ می‌دهد.
برای تعریف دقیقتر ممانعت از حق در حقوق مدنی، منطقه قوانین آیین دادرسی مدنی را مورد مطالعه قرار داد.

براساس این ماده، رفع ممانعت از حق به معنای از بین بردن محدودیت‌ها و مانع‌ها است که باعث می‌شود فردی نتواند از حقوقی که در مورد مالکیت دارایی‌ها یا مزایای دیگر دارد، بهره مند شود.
حقوق دیگری که به شخصی در مالکیت دیگری تعلق می‌گیرد، حقوق انتفاعی نامیده می‌شود.
حقوق انتفاع، حقی است که مالک اموال منقول یا غیر منقول خود را به شخص دیگر اختصاص می‌دهد تا او برای استفاده از منافع مزیت‌های آن استفاده نماید، با این حال مالکیت واقعی اموال به شخص دیگر انتقال نمی‌یابد.
حقوق ارتفاع صرفاً در خصوص اموال غیر منقول مورد استفاده قرار می‌گیرد و به معنای انتقال حقوقی مانند حق عبور توسط صاحب مالکیت به شخص دیگر می‌باشد تا او بتواند به طورکامل از املاک خود استفاده کند.

ممانعت از حق در ملک مشاع

در مرحله قبل، توضیح داده شد که چه چیزی به عنوان "دعوای ممانعت از حق" شناخته می‌شود و آمده است که این دعوا یکی از انواع دعاوی تصرف است که درباره اموال غیرقابل جابجایی ارائه می‌شود.
به این مفهوم که هر کسی مانع دسترسی به حقوقی مانند "حق انتفاع" یا "حق ارتفاع" دیگران می‌شود.
پس از توضیح درباره دعوای ممانعت از حق، در این قسمت قصد داریم در مورد "ممانعت از حق" در موارد مشترک صحبت کنیم و توضیح دهیم که چگونه ممانعت از حق در اموال مشاع رخ می‌دهد.

ملک مشاع به معنای مالی است که تعدادی از افراد به نام مالکین آن را دارند و هریک از مالکین، سهمی مشخص یا برابری در آن ملک دارند.
انتقال ملک مشاع غیر قابل حرکت، می‌تواند به دلیل به ارث رسیدن مالی غیر قابل حرکت یا به علت خریداری سهم مشخص، منجر به شرکت چند نفر در این ملک باشد.
در مورد اختلافات و مواجهه با مشاعیان، در قضاوت کیفری یا حقوقی، دعوای ممانعت از حق برای مالکان مشاعی وجود ندارد.
به دلیل اینکه آن‌ها همگی در مال مشاعی شریک هستند و بدون اجازه یکدیگر، امکان استفاده از آن را ندارند.
همچنین، وجود ممانعت از حق در ملک مشاع در شرایط زیر نیز ممکن است:

قبل از آغاز، خوب است بجنیم دستور بالا را که در html نوشته شد، درست مخرب یا غیر مخرب است.
چرا که بعضی از مرورگرها، اگر با دستورات غیر معتبر روبرو شوند، قبل از اجرای آنها، ممکن است آنها را حذف کنند و با خطایی فشل شوند.
پس بزن بریم به درس.
مانع مالکیت مشاع، می‌تواند به این شکل باشد که ملک، قبل از این عبوری داشته باشد و بعداً، از طریق راهکارهایی از جمله ارث، به شرکای مشاعی برسد و مالک اصلی، به شخصیت ثالث حق استفاده یا کسب درآمد بدهد.
در این حالت، هیچکدام از شرکا نمی‌توانند از شخص ثالث مانع شوند و در صورت بروز مانع، صاحب حق می‌تواند دعوای مانعی را علیه آنها ارائه دهد.

در حقوق ملک مشاع، یک فرض دیگر وجود دارد که جلوگیری از ارتقاء و استفاده از حقوق مالکیت مشترک است.
در این حالت، تمامی شرکا، که به صورت ملک مشترک در املاک مشترک حضور دارند، با توافق می‌توانند حق یا نفع مادی را به یک شخص ثالث منتقل کنند و از آن پس، یکی از این شریکان یا همه آن‌ها قدرت استفاده از حقوق مالکیت خود را محدود کنند.
در این حالت، مالک می‌تواند دعوای عدم احترام به حقوق مالکیت را پیگیری کند.

پس از تبیین مفهوم "ممانعت از حق" در ملک مشاع، در ادامه، قصد داریم به بررسی "دلایل اثبات اتهام ممانعت از حق به لحاظ کیفری و حقوقی" بپردازیم.

نحوه اثبات ممانعت از حق

در بخش‌های قبل، درباره "انتقاض حق به طور کلی و در ملک مشترک" توضیح داده شد و بیان شد که این "انتقاض" یکی از انواع ادعاهای استفاده می‌باشد.
حال در این قسمت، قصد داریم روش و دلایل اثبات "انتقاض حق به طور کیفری و حقوقی" را از دیدگاه قوانین مورد بررسی قرار دهیم و بیان کنیم که چگونه می‌توان این ادعا را اثبات کرد.

برای ثابت کردن دعوای ممانعت از حق حقوقی، شخص نیازی به ارائه سند مالکیت برای حق انتفاع یا حق ارتفاع ندارد.
کافی است اگر توانایی اثبات داشته باشد که در گذشته از این حق استفاده کرده و سابقه تصرف در این امر وجود داشته باشد.
اما در صورتی که شخص قصد شکایت کیفری داشته باشد، نیازمند ارائه سند مالکیت و دلایلی برای ثابت کردن دعوای ممانعت از حق کیفری خواهد بود.

علاوه بر اینکه برای اثبات ادعای ممانعت از حق، اثبات این مورد ضروری است که خوانده دعوا، به طور غیرمشروع و بدون رضایت خواهان، با استفاده از قوّت و خشونت و به زور، باعث مانع شدن او از استفاده از حق ایجاد کند که قبلاً به او تعلق داشته است.

پس از توضیح درباره‌ی دلایل اثبات دعوای ممانعت از حق کیفری و حقوقی، در اینجا قصد داریم به شیوه‌ی ارائه شکایت درباره‌ی این دعوا صحبت کنیم.

نحوه شکایت از دعوای ممانعت از حق

در قسمت‌های قبل، پس از توضیح مفهوم دعوای ممانعت از حق، گفتیم که علل اثبات دعوای ممانعت از حق از جنبه‌های کیفری و حقوقی چیست؟ در این بخش، قصد داریم درباره‌ی روش‌های شکایت از دعوای ممانعت از حق صحبت کنیم و توضیح دهیم که متقاضی شکایت از این دعوا باید چه مراحلی را طی کند.
روش‌های شکایت از دعوای ممانعت از حق عبارت است از: "

راه‌اندازی یک شکایت یا دادخواست:

در ابتدا، بسته به نیت شخص، آیا قصد دادخواست حقوقی یا کیفری را دارد، باید یک شکوائیه یا یک درخواست با توضیح موضوع را تهیه کند که به احترام حقوقش نقض نشود و همچنین فایل Word آن را نیز آماده کند.