درخواست مهلت برای ادای سوگند در دادگاه

در هنگامی که یک شخص ادعای خود را به دادگاه ارائه کرده ولی هیچ دلیلی برای اثبات آن ارائه نکرده باشد و طرف مقابل این ادعا را انکار کند، بر اساس درخواست طرف مقابل، ضرورتی به وجود می‌آید که طرف مقابل باید با ادای سوگند حقیقت ادعای خود را به اثبات برساند.
این نوع سوگند، به عنوان سوگند قاطع دعوا یا سوگند بتی شناخته می‌شود.
در این شرایط، دادگاه به بررسی شرایط ادای سوگند می‌پردازد و در صورت احراز شرایط لازم، فرمان ادای سوگند قاطع دعوا صادر می‌شود و شخص مقابل باید در همان جلسه دادگاه با رعایت قوانین مربوطه، سوگند بدهد یا در غیر این صورت، سوگند را رد کند.
با این حال، در بعضی موارد، شخص ممکن است درباره ادای سوگند در دادگاه شک و تردید داشته باشد و برای جلوگیری از عواقب شرعی و قانونی ادای سوگند دروغ در دادگاه، نیاز به اقدامات احتیاطی بیشتری دارد.
به همین منظور، در قانون آیین دادرسی مدنی، امکان درخواست مهلت برای ادای سوگند در دادگاه وجود دارد.
در این مقاله، قصد داریم به بررسی درخواست مهلت برای ادای سوگند در دادگاه بپردازیم و سپس مفهوم حکم عدم ادای سوگند در مهلت مقرر را توضیح دهیم.

درخواست مهلت برای ادای سوگند

ادای سوگند در دادگاه یک امر بسیار مهم و خطیر است.
افراد به دلیل عواقب شرعی ارتکاب سوگند دروغ، اهمیت بیشتری به این موضوع می‌دهند.
بنابراین، در قانون آیین دادرسی مدنی، درخواست مهلت برای ادای سوگند در دادگاه مورد نظر قرار گرفته است.
قسمتی از قانون آیین دادرسی مدنی می‌گوید: "اگر فردی برای قبول یا رد سوگند، به دلایلی نیاز به مهلت داشته باشد، دادگاه می تواند به اندازه‌ای که موجب ضرر طرف نشود، به او یک بار مهلت بدهد.
"بنابراین، طبق این ماده، اگر شخصی بر اساس قوانین مربوطه باید سوگند بدهد، می‌تواند در صورت نیاز به مهلت برای ادا کردن سوگند، درخواست مهلت کند.
در این صورت، وی باید در زمان مشخص شده توسط دادگاه، تصمیم بگیرد که آیا قصد ادای سوگند را دارد یا قصد رد سوگند به طرف مقابل را دارد.
لازم به ذکر است که دادگاه تنها می‌تواند یک بار مهلت لازم را به درخواست کننده بدهد.
همچنین، مهلت ادای سوگند باید به گونه‌ای باشد که موجب ضرر طرف مقابل نشود.
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره نحوه و زمان درخواست سوگند در دادگاه و تجدید جلسه ادای سوگند، بر روی لینک مربوطه کلیک نمایید.

عدم ادای سوگند در مهلت مقرر

علیرغم اینکه در مقررات قانونی آیین دادرسی مدنی، درخواست مهلت برای ادای سوگند به صورت الزامی پیش بینی شده است، اما گاهی افرادی که باید براساس قانون، سوگند بدهند، اقدام به درخواست و تقاضای مهلت برای ادای سوگند نمی‌کنند و حتی در دادگاه نیز از اتیان سوگند خودداری می‌کنند.
خودداری از عدم اتیان سوگند در دادگاه می‌تواند به دو صورت عدم اظهارسپین و سوگند ندادن پذیرفته شود.
در این قسمت، قصد داریم تبیین حکم قانونی مربوط به این موضوع را داشته باشیم.

با توجه به ماده ۲۷۶ قانون آیین دادرسی مدنی، در صورتی که شاکی در جلسه دادرسی برای ادعای بی اساس خود سکوت کند و این سکوت به دلایلی مانند مشکل در زبان، لکنت در گفتار یا عدم توانایی موقت در صحبت کردن باشد، دادگاه می‌تواند با استفاده از یک مترجم یا متخصص، ادعای شاکی را کشف کند.
اما اگر سکوت شاکی به خاطر تعمد و هدف ایذاء باشد، دادگاه پس از اخطار شدن به شاکی درباره عواقب شرعی و قانونی کتمان حقیقت، سه بار اخطار می‌دهد که اگر در نهایت استناد به سکوت شاکی، ادعای ضد شاکی تسلیم شود، حکمی برای محکومیت شاکی صادر خواهد شد.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد تعریف سکوت شاکی و پیامدهای آن، بر روی لینک کلیک کنید.