حیوان گم شده و مسئولیت قانونی پیدا کردن آن

سرویس های استعلامی

خلافی

خلاصه مقاله

حیوان گم شده و مسئولیت قانونی پیدا کردن آن

مفهوم این مطلب بیان می‌کند که اگر شخصی دسترسی به شهرداری، دهداری و بخشداری نداشته باشد، او مجاز است حیوان را نگه دارد و هزینه‌های نگهداری را از صاحب آن دریافت کند.
ماده ۱۷۲ قانون مدنی درباره تفاوت بین پیدا کردن حیوان از مناطق مسکونی و غیرمسکونی تبصره‌ای را دارد.

این تبصره به شرح زیر است: اگر حیوانی که گم شده است، در مناطق مسکونی پیدا شود و پیداکننده با دسترسی به مالک یا نماینده او آن را تحویل ندهد، حق مطالبه هزینه نگهداری آن حیوان را از مالک نخواهد داشت.
بنابراین، به این حکم می‌رسیم که اگر کسی یک حیوان را در منطقه‌های مسکونی پیدا کند و با اینکه می‌تواند آن را به شهرداری یا بخشداری یا دهداری تحویل دهد، اما از انجام آن امتناع کند و آن حیوان را نگه دارد، در صورتی که مالک آن یافت شود، حق ندارد که هزینه نگهداری از حیوان را از مالک آن مطالبه کند.

محافظت و نگهداری از حیوانات یکی از مسائلی است که در قانون کشورمان به آن توجه شده است.
قانونگذار مدنی در حوزه خسارت‌های ناشی از رفتارهای حیوانات، مقرراتی را تدوین کرده است.

علاوه بر این، در قانون مجارات اسلامی نیز به مسئولیت‌های صاحبان حیوان در نگهداری و خساراتی که از رفتار حیوانات بوجود می‌آید، پرداخته شده است.
در اطلاعات بعدی، ماده ۱۷۲ درباره پیدا کردن یک حیوان در مناطق بی‌سکنه به این صورت بیان می‌شود: '.

.
.

در صورتی که یک حیوان ضاله (گمشده) در مناطق بی‌سکنه پیدا شود، شخص پیداکننده می‌تواند هزینه نگهداری آن را از صاحبش درخواست کند، به شرطی که از حیوان استفاده نکرده و هیچ منفعتی حاصل نکرده باشد.
در غیر این صورت، هزینه نگهداری به عنوان جبران هزینه استفاده از حیوان در نظر گرفته خواهد شد و پیداکننده و صاحب تنها حق دارند برای دریافت مابقی به یکدیگر مراجعه کنند.

' بنابراین، اگر کسی یک حیوان گمشده را در مناطق بی‌سکنه پیدا کرده باشد، می‌تواند هزینه نگهداری آن را از صاحبش درخواست کند، در صورتی که از حیوان استفاده نکرده و هیچ منفعتی حاصل نکرده باشد.
در غیر این صورت، هزینه نگهداری به ازای استفاده از حیوان محاسبه خواهد شد و پیداکننده و صاحب تنها حق دارند برای دریافت مابقی به یکدیگر مراجعه کنند.

خلافی

"محافظت و نگهداری از حیوانات یکی از مسائلی است که در قانون کشورمان به آن توجه شده است.
قانونگذار مدنی در حوزه خسارت‌های ناشی از رفتارهای حیوانات، مقرراتی را تدوین کرده است.
علاوه بر این، در قانون مجارات اسلامی نیز به مسئولیت‌های صاحبان حیوان در نگهداری و خساراتی که از رفتار حیوانات بوجود می‌آید، پرداخته شده است.
"

یکی از موضوعاتی که در گذشته بسیار برای افراد رخ می‌داد و اکنون کمتر شایع است، مسئله گم شدن حیوانات است.
اگر یک حیوان گم شده را پیدا کردیم، چه باید کنیم؟ در اینجا به تحلیل این مسئله، تشریح معنای گم شدن حیوان و بازگرداندن آن به صاحبش، و همچنین راه‌هایی برای پیدا کردن حیوان گم شده در مناطق مسکونی و غیرمسکونی پرداخته می‌شود.

به چه حیوانی گم شده می گویند

نحوه برگرداندن حیوان گم شده به صاحبش

ماده ۱۷۱ قانون مدنی در خصوص پیدا کردن حیوانات گمشده بیان می‌کند که: هر شخصی که حیوان شرور یا گمشده را پیدا کند، باید آن را به صاحبش برگرداند و در صورت عدم شناسایی صاحب، باید آن را به قاضی یا نماینده‌ی قضایی تحویل دهد.
در غیر اینصورت وی مسئول بهره‌برداری از حیوان خواهد بود، حتی اگر آن را بعد از تصرف آزاد کند.

متن: "در نظر قانونگذار، حمایت از حیوانات امری بسیار مهم است.
به طور واقع، قانونگذار هر فردی را که یک حیوان گم‌شده را پیدا کند و به مالک آن یا مقام مربوطه تحویل ندهد را به عنوان یک غاصب تلقی می‌کند.
"

بر اساس این قانون، هر شخصی که یک حیوان دستگیر شده را پیدا کند، باید آن حیوان را به مالکش بازگرداند.
اگر کسی یک حیوان را پیدا کند و نتواند صاحب آن را شناسایی کند، باید آن را به مقامات شهر یا روستا خود که در حقیقت سازمان شهرداری، دهستان یا بخش می‌باشد، تحویل دهد تا پس از تعیین وضعیت حیوان، به مالکش بازگردانده شود.
در صورتی که شخص از تحویل حیوان خودداری کند، او مسئول است و مسئولیت او در همان وضعیت ضامنی است و به عبارتی کار او معادل گروگان‌گیری محسوب می‌شود که مسئول پرداخت خسارت خواهد بود.

پیدا کردن حیوان گم شده در مناطق مسکونی یا غیر مسکونی

ماده ۱۷۲ قانون مدنی درباره تفاوت بین پیدا کردن حیوان از مناطق مسکونی و غیرمسکونی تبصره‌ای را دارد.
این تبصره به شرح زیر است: اگر حیوانی که گم شده است، در مناطق مسکونی پیدا شود و پیداکننده با دسترسی به مالک یا نماینده او آن را تحویل ندهد، حق مطالبه هزینه نگهداری آن حیوان را از مالک نخواهد داشت.
.
.

بنابراین، به این حکم می‌رسیم که اگر کسی یک حیوان را در منطقه‌های مسکونی پیدا کند و با اینکه می‌تواند آن را به شهرداری یا بخشداری یا دهداری تحویل دهد، اما از انجام آن امتناع کند و آن حیوان را نگه دارد، در صورتی که مالک آن یافت شود، حق ندارد که هزینه نگهداری از حیوان را از مالک آن مطالبه کند.

مفهوم این مطلب بیان می‌کند که اگر شخصی دسترسی به شهرداری، دهداری و بخشداری نداشته باشد، او مجاز است حیوان را نگه دارد و هزینه‌های نگهداری را از صاحب آن دریافت کند.

متن: "در اطلاعات بعدی، ماده ۱۷۲ درباره پیدا کردن یک حیوان در مناطق بی‌سکنه به این صورت بیان می‌شود: '.
.
.
در صورتی که یک حیوان ضاله (گمشده) در مناطق بی‌سکنه پیدا شود، شخص پیداکننده می‌تواند هزینه نگهداری آن را از صاحبش درخواست کند، به شرطی که از حیوان استفاده نکرده و هیچ منفعتی حاصل نکرده باشد.
در غیر این صورت، هزینه نگهداری به عنوان جبران هزینه استفاده از حیوان در نظر گرفته خواهد شد و پیداکننده و صاحب تنها حق دارند برای دریافت مابقی به یکدیگر مراجعه کنند.
' بنابراین، اگر کسی یک حیوان گمشده را در مناطق بی‌سکنه پیدا کرده باشد، می‌تواند هزینه نگهداری آن را از صاحبش درخواست کند، در صورتی که از حیوان استفاده نکرده و هیچ منفعتی حاصل نکرده باشد.
در غیر این صورت، هزینه نگهداری به ازای استفاده از حیوان محاسبه خواهد شد و پیداکننده و صاحب تنها حق دارند برای دریافت مابقی به یکدیگر مراجعه کنند.
"

سوالات پر تکرار

  1. با احترام، اقای [نام شما]متن زیر را به طور کاملاً متفاوت در زبان فارسی با استفاده از تگ‌های HTML مناسب تغییر دهید: با توجه به تمامی نکات ذکر شده، می‌توان با استفاده از اظهارنامه عدم تمکین به آن پاسخ داد؛ اما این پاسخ لزوماً ضروری نیست.
    با این حال، در صورتی که مرد عدم پاسخ به اظهارنامه عدم تمکین از سوی زن را به دادگاه خانواده مطرح کند، پاسخ به دادخواست الزام به تمکین توسط زن ضروری خواهد شد.
    با توجه به قوانین مدنی، شوهر حق تعیین محل زندگی همسر خود در صورتی که در همان خانه‌ای که تهیه کرده است، باشد را دارد؛ مگر اینکه برخی از شروط عقدی شامل تعیین منزل مجزای زن بیان شده باشد.
    در غیر این صورت، خروج زن از محل سکونت خود بدون اطلاع و رضایت شوهر عدم مطابقت قانونی به حساب می‌آید و شوهر می‌تواند بعد از ارسال یک حکم نامه خاص، در یک مدت معین، تقاضای بازگشت همسر خود را داشته باشد.
    به عنوان یک نمونه، وجود امراض جنسی، آسیب به سلامت جسمی، اقتصادی و عزت نفس یا بیماری زن، می‌تواند باعث شود که زن قادر به ارائه تمکین نشود.
    همچنین، زن می‌تواند قبل از عقد نکاح و دریافت مهریه از شوهر، تمکین خود را نکند تا بتواند مهریه خود را دریافت کند که به آن حبس در عقد نکاح می‌گویند.
    به علاوه، در برخی موارد شوهر اظهارنامه عدم تمکین می‌فرستد، در حالی که اقدامات وی باعث عدم تمکین خانم شده است، مانند ضرب و شتم، تعویض قفل درب خانه، ترک خانه توسط خودش یا بیرون کردن زن.
    این موارد نشان دهنده این است که مرد در واقع نمی‌خواهد زندگی مشترکی با همسر خود داشته باشد و فقط با ادعای عدم تمکین، می‌خواهد زن را از حق نفقه خود محروم سازد.

نتیجه گیری

آخرین نتیجه‌گیری از این مقاله این است که محافظت و نگهداری از حیوانات یکی از مسائلی است که در قانون کشور ما مورد توجه قرار گرفته است.
قانونگذار مدنی و قانونگذاری اسلامی درباره مسئولیت صاحبان حیوانات در نگهداری و خسارات ناشی از رفتار حیوانات مقرراتی تدوین کرده‌اند.

بنابراین، اگر شخصی یک حیوان را در مناطق مسکونی پیدا کند و امکان تحویل دادن آن را به شهرداری، بخشداری یا دهداری داشته باشد، اما تمایلی به انجام این کار نداشته باشد و به جای آن، حیوان را نگه دارد، اگر مالک آن یافت شود، حق ندارد هزینه نگهداری را از مالک آن مطالبه کند.
همچنین، اگر کسی یک حیوان گمشده را در مناطق بی‌سکنه پیدا کند، می‌تواند هزینه نگهداری آن را از صاحبش درخواست کند، در صورتی که از حیوان استفاده نکرده و هیچ منفعتی حاصل نکرده باشد.

در غیر این صورت، هزینه نگهداری به ازای استفاده از حیوان محاسبه خواهد شد و پیداکننده و صاحب تنها حق دارند برای دریافت مابقی به یکدیگر مراجعه کنند.
از این رو، حفظ حقوق حیوانات و اعمال مسئولیت صاحبان آن در نگهداری و خدمت به آنان به صورت جدی توسط قوانین کشورمان پیگیری می‌شود.