"فردی که قدرت عقل و درک را نداشته باشد با عنوان مجنون شناخته می‌شود. در زبان عامیانه، این شخص به عنوان دیوانه شناخته می‌شود. قانون جنون دو نوع را مشخص می‌کند: جنون دائمی و جنون ادواری. با توجه به عدم داشتن اشخاص مجنون قدرت تعقل، نیاز است که افرادی در راه حمایت از آنها به انجام امور آنها بپردازند، به‌ویژه در مورد ازدواج که تعهدات مالی و غیرمالی را برای زوج‌ها به همراه دارد. دربارهٔ حکم نکاح مجنون نیز باید به تفاوت بین نکاح مجنون دائمی و نکاح مجنون ادواری پرداخت. بنابراین، در این مقاله به بررسی حکم نکاح مجنون، نکاح مجنون دائمی و نکاح مجنون ادواری خواهیم پرداخت."

حکم نکاح مجنون

در واقع، اراده و قصد، جزو شرایط لازم برای صحت عقد نکاح محسوب می‌شوند. بنابراین، اگر فردی مجنون باشد، قادر به برآورده کردن این شرایط نخواهد بود و به همین دلیل، هرگونه ازدواجی که توسط مجنون و در حالت جنون انجام شود، باطل و معتبر نخواهد بود. باید توجه داشت که مجنون به دو نوع جنون تقسیم می‌شود، یعنی جنون دائمی و جنون عابر. جنون دائمی همواره حضور دارد و دارای برآورده شدن قواعد و قوانین نیست، در حالی که جنون عابر همیشه حاکم نیست و در برخی اوقات افراد قادر به تصمیم‌گیری و عقلانیت هستند. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره انواع جنون، می‌توانید روی لینک‌های مربوطه کلیک کنید.

نکاح مجنون دائمی

ممکن است طبق نظر یک پزشک، برای این فرد نیاز به ازدواج با شخصی مجنون داشته باشیم. در این حالت، فرد مجنون می‌تواند برای او عقد نکاح را بسته و به این ترتیب توافق بین آنها برقرار شود. بر اساس ماده 88 از قانون امور حسبی، با موافقت دادستان، قیم قادر است برای شخص مجنون ازدواج کند. علاوه بر قیم مجنون، ولی قهری و وصی نیز قادر به بستن عقد نکاح برای شخص مجنون هستند. این حکم برای نکاح مجنون دائمی است، به این معنا که فرد همواره در وضعیت جنون قرار دارد.

نکاح مجنون ادواری

از آنروی که عقد نکاح امری شخصی است و به طور کلی خود فرد باید تصمیم بگیرد، باید تاکید کرد که هیچ ولی، قیم و وصی نمی‌توانند درباره ازدواج مجنون ادواری تصمیم‌هایی بگیرند؛ زیرا برای ازدواج نیاز به قصد و اراده است و همانطور که مجنون ادواری که در حالتی از آشفتگی و بهبود است، قادر است به تنهایی عقد نکاح را ببندد. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره ازدواج مجنون ادواری، روی لینک کلیک کنید.