خلاصه مقاله
۱- وکیل نمی‌تواند کاری را انجام دهد که از حدود وکالتش خارج است.
به طور واقع، وکیل باید فقط در حدود وکالت خود عمل کند.
وظایف و اختیارات وکیل، بر اساس قراردادی که بین دو طرف معاقدۀ شده است، تعیین می‌شود.
اما به طور کلی، ماده 35 قانون آیین دادرسی مدنی تعیین می‌کند که وکیل چه وظایفی را برعهده دارد.
این وظایف شامل استفاده از توانایی‌های قانونی و حرفه‌ای، نمایندگی در دادگاه، تدوین ادعاها و دفاع از موکل، مشاوره حقوقی، انجام تحقیقات و مذاکرات، تنظیم قراردادها و سایر امور حقوقی مرتبط می‌شود.
استفاده از تگ (قوی) و تگ (تاکید) نیز در این متن مجاز است.
یکی از انواع قراردادها در حقوق که در آن یک شخص به شخص دیگری اجازه می‌دهد تا به نمایندگی او عمل کند، قرارداد وکالت است.
با این قرارداد، مختار وکالت وظایف و مسئولیت‌های خود را به وکیل منتقل می‌کند.
وکیل این وظایف را باید طبق قرارداد انجام دهد، اما در برخی موارد، این توافق به درستی عمل نمی‌کند و ممکن است یکی از طرفین وظیفه‌ای را انجام دهد که در توافق نبوده است.
قراردادهای وکالت به جهت امور قضایی از دادگاه‌ها استفاده می‌شوند و همچنین برای امور غیر قضایی مانند معاملات و غیره استفاده می‌شود که به عنوان وکالت کاری شناخته می‌شود.
در هر دو حالت ممکن است وکیل از وظایف و اختیارات خود خارج شود.
در این مقاله، ما به بررسی وظایف و اختیارات وکیل و مسئولیت وکیل در صورت تعدی از حدود اختیارات می‌پردازیم.
وظایف و اختیارات وکیل
وظایف و اختیارات وکیل، بر اساس قراردادی که بین دو طرف معاقدۀ شده است، تعیین می‌شود.
اما به طور کلی، ماده 35 قانون آیین دادرسی مدنی تعیین می‌کند که وکیل چه وظایفی را برعهده دارد.
این وظایف شامل استفاده از توانایی‌های قانونی و حرفه‌ای، نمایندگی در دادگاه، تدوین ادعاها و دفاع از موکل، مشاوره حقوقی، انجام تحقیقات و مذاکرات، تنظیم قراردادها و سایر امور حقوقی مرتبط می‌شود.
استفاده از تگ قوی (strong) و تگ تاکید (em) نیز در این متن مجاز است.
۱- وکیل نمی‌تواند کاری را انجام دهد که از حدود وکالتش خارج است.
به طور واقع، وکیل باید فقط در حدود وکالت خود عمل کند.
٢ - وكيل بايد در تصرفات و اقدامات خود مصلحت موكل را رعایت کند و از آنچه که موکل به صراحت به او اختیار داده یا بر حسب قرائن و عرف و عادت داخل اختیار اوست احترام بگذارد.
سوالات پر تکرار
- پس از توضیحات مربوط به انواع اماره ها، در ادامه قصد داریم تفاوت مفهوم دلیل و اماره را تشریح کنیم.
به این سوال پاسخ داده خواهد شد: اماره چیست و انواع آن چه هستند؟ سپس، تفاوت میان دلیل و اماره را بیان خواهیم کرد.
اگر سوالهایی درباره این مسئله دارید، با ما همراه باشید.
مواد ۱۳۲۲ قانون مدنی ماهیت "اماره" را به شرح زیر تعریف می‌کند: "اماره‌های قانونی، اماره‌هایی هستند که قانون به عنوان دلیلی برای موضوع قرار داده است.
" طبق این ماده، اماره‌های قانونی در قانون پیش‌بینی شده‌اند.
همچنین باید توضیح داد که این اماره‌ها در تمام دعاوی قابل استفاده هستند، حتی اگر امکان اثبات آن دعوا با شهادت شهود وجود نداشته باشد.
ماده ۱۳۲۴ قانون مدنی، در تعریف مدرک قضایی، تبصره زیر را ارائه می‌دهد: مدرک قضایی به معنای اوضاع و احوالی است که به تفسیر قاضی تعلق گیرد.
این مدارک در دعاوی مورد استفاده قرار می‌گیرند و می‌توانند برای اثبات مواردی که با شهادت شهود قابل اثبات هستند یا به وسیلهٔ ادلهٔ دیگری تکمیل می‌شوند، استفاده شوند.
این امور تنها بر اساس صلاحدید قاضی به کار می‌روند و فقط به این تفسیر بستگی دارند، بر خلاف مقررات قانونی که اجباری نیستند.
در پاسخ به این سؤال که چه معنای اماره در حقوق است و انواع آن چیست؟ باید گفت که اماره ها، ادله اثباتی هستند که با استفاده از آن‌ها می‌توان دعوا را ثابت کرد.
اماره در لغت به معنای نشانه است و بعضی اوقات نشانه‌ها و وضعیت‌ها می‌توانند باعث اثبات ادعا شوند.
در حقوق مدنی، اماره را به عنوان ادله فرعی اثبات دعوا در نظر گرفته و به انواع مختلفی آن تقسیم کرده است.
در مرحله قبل، توضیح داده شد که اماره در حقوق به چه معناست و چه کاربردی دارد.
اماره به وضعیت و احوالی اطلاق می‌شود که گاهاً به منظور اثبات یک موضوع، به عنوان مبنای قاضی در نظر گرفته می‌شود.
حال قصد داریم در این قسمت درباره انواع اماره‌ها در قانون مدنی صحبت کنیم.
قانونگذار در ماده‌های ۱۳۲۲ و ۱۳۲۴، انواع اماره‌ها را تعیین کرده است.
اماره‌ها به اماره‌های قانونی و اماره‌های قضایی تقسیم می‌شوند و شرایط ویژه‌ای را به خود اختصاص می‌دهند که به شرح زیر است:اماره قانونی: این نوع اماره‌ها در قوانین مندرج و قابل اثبات هستند و شامل فهارس، شواهد و اسناد رسمی می‌شوند.
اماره قضایی: این اماره‌ها بر اساس قضاوت و تشخیص قاضی ارائه می‌شوند و شامل شهادت‌ها، شواهد شفاهی و سوابق قضایی می‌باشد.
مواردی که در مواد ۱۳۲۲ و ۱۳۲۴ قانون مدنی ذکر شده‌اند، مشخص می‌کنند که چه عناصری برای معتبر بودن هر نوع اماره لازم است.
این موارد برای تداوم عدالت و صحت در دادرسی‌ها بسیار اهمیت دارند.
به این ترتیب، در اینجا به بررسی انواع اماره‌ها در قانون مدنی پرداخته شد و نشان داده شد که هر کدام از آن‌ها چه شرایطی را دارند و کیفیت بالایی را در ارایه اطلاعات حقوقی فراهم می‌کنند.
نتیجه گیری
نتیجه‌ی قوی: از این مقاله می‌توان نتیجه‌گیری کرد که وکیل نمی‌تواند کاری را انجام دهد که از حدود قوانین وکالتش خارج باشد.
وظایف و اختیارات وکیل، بر اساس قراردادی که با موکلش معاقدۀ شده است، تعیین می‌شود.
با این حال، ماده 35 قانون آیین دادرسی مدنی وظایفی را برای وکیل تعیین کرده است که او باید در آن‌ها عمل کند.
استفاده از توانایی‌های حقوقی و حرفه‌ای، نمایندگی در دادگاه، تدوین ادعاها و دفاع از موکل، مشاوره حقوقی، انجام تحقیقات و مذاکرات، تنظیم قراردادها و سایر امور حقوقی مرتبط در وظایف وکیل قرار دارد.
استفاده از تگ قوی (strong) و تگ تاکید (em) نیز در این متن مجاز است.