توکن سوزی ارز دیجیتال چیست و سوزاندن توکن چرا انجام می‌شود؟

با استفاده از تگ‌های HTML مانند،، dt ، li، در زبان فارسی متن را به طور کاملاً متفاوتی بازنویسی کنید.
یکی از دلایل مهمی که افراد را به سرمایه‌گذاری در زمینه‌های مختلف سوق می‌دهد، بدون شک رسیدن به رویای تبدیل شدن به یک نفر پولدار در یک شب است.
در چند سال اخیر، دنیای ارزهای دیجیتال عملکرد بسیار خوبی از خود به نمایش گذاشته است و به عنوان یکی از حوزه‌های مهم برای سرمایه‌گذاری شناخته می‌شود که سودهای چشمگیری را برای سرمایه‌گذاران خود به ارمغان آورده است.
رشد بی‌سابقه این حوزه و افزایش تعداد ارزهای دیجیتال منجر به عدم تعادل بین عرضه و تقاضا شده است.
در این موقعیت، پدیده‌ای به نام توکن‌سوزی به تبعیض‌زده می‌شود.
توکن‌سوزی، اصطلاحی است که اگر کمی با حوزه رمزارزها آشنا باشید، احتمالاً در زمینه بایننس آن را شنیده‌اید.
به همان روشی که در هر اجتماع مقدار اسکناس چاپ می‌شود و در گردش قرار می‌گیرد، در شبکه ارزهای دیجیتال نیز مقدار ارزهای تولید و عرضه شده توسط احتراق کنترل می‌شود.
در ادامه، با ما همراه شوید تا با این پدیده جذاب و شگفت‌انگیز آشنا شده و دلایل انجام آن را مورد بررسی قرار دهیم.

آشنایی با توکن ‎سوزی

واژه توکن‌سوزی (Token Burn) یا کوین‌سوزی (Coin Burn) معمولاً توسط فعالان بازار ارزهای دیجیتال بررسی می‌شود.
هرچند که به نظر می‌رسد این عبارت‌ها معنای سوزاندن فیزیکی ارزهای دیجیتال را به ذهن می‌آورند، اما بایستی بدانیم که ارزها در دنیای مجازی وجود دارند و قابلیت سوختن فیزیکی را ندارند.
‌ در این فرآیند، تعدادی از توکن‌ها یا سکه‌های موجود در شبکه یا بلاک‌چین از بین می‌روند.
این روش معمولاً توسط توسعه‌دهندگان یا ماینرهای ارزهای دیجیتال اجرا می‌شود و قابلیت پیاده‌سازی برای همه ارزهای دیجیتال را داراست.
کوین‌ها یا توکن‌ها از چرخه بازار ارزهای دیجیتال حذف می‌شوند تا نرخ تورم و تعداد کل کوین‌های در گردش کاهش یابد.

نحوه انجام توکن‌سوزی

در دنیای ارزهای دیجیتال، کنترل جریان توکن‌ها به چالشی بزرگ مبدل شده است.
برای استخراج توکن‌های در حال گردش، توسعه‌دهندگان یا ماینرها ابتدا باید توکن‌ها را به آدرس خورنده (Eater Address) خود در کیف پول انتقال دهند.
سپس توکن‌ها را به یک آدرس قابل دسترسی نبوده که فقط یک کلید خصوصی داشته باشد، ارسال می‌کنند.
وضعیت آدرس و تمام توکن‌های موجود در آن در بلاکچین منتشر می‌شود و برای همه مشاهده‌پذیر است، اما به آن دسترسی نخواهد بود.
این باعث می‌شود کسی بتواند بدون داشتن کلید خصوصی از توکن‌ها بهره‌برداری کند یا آن‌ها را به آدرس دیگری منتقل کند.
به این ترتیب، توکن‌ها به طور کامل از دسترس خارج می‌شوند و هیچ فرد یا سرمایه‌گذاری در این بازار امکان استفاده از آن‌ها را ندارد.
البته باید توجه داشت که سوختن توکن‌ها همراه با ریسک‌هایی است که شامل موارد زیر می‌شود:- ممکن است توکن‌ها به‌طور غیر قابل بازیابی سوخته شوند.
- خطر از دست دادن توکن‌ها در نتیجه اشتباه در انتقال آن‌ها وجود دارد.
- وجود خطرات امنیتی، مانند دسترسی غیر مجاز به کلید خصوصی و سرقت توکن‌ها.

برای کسب اطلاعات درباره قیمت بیت کوین، می‌توانید به عنوان منبع قدرتمندی مراجعه نمائید.
در این حالت، اطلاعاتی راجع به قیمت بیت کوین را می‌توانید در قالب یک منبع معتبر بیابید.
سایت‌ها و برنامه‌های مختلفی وجود دارند که امکان به روز رسانی قیمت بیت کوین را فراهم می‌کنند.
با مطالعه متون کاربردی، کتاب‌ها و نشریات موجود در این حوزه می‌توانید اطلاعات کامل‌تری را کسب کنید.

پیشینه توکن‌سوزی در بازارهای مالی

"در این متن محتوایی وجود ندارد.
"

توکن‌سوزی اولین بار برای ارز بایننس (BNB) به‌وجود آمد و سبب ایجاد سر و صدای فراوان و شباهت چشمگیری با هاوینگ بیت‌کوین شد.
انجام چهاردهمین توکن‌سوزی بایننس در شرایطی صورت گرفت که بیشترین مقدار BNB در استخر سوزانده شد و بهره‌وری بیشتری برای این صرافی به همراه داشت.
پدیده تولید ارزهای دیجیتال توسط توسعه‌دهندگان یا ماینرها و خروج آن از چرخه در بازار رمزارزها نیز، شباهت قابل توجهی به شرکت‌هایی دارد که به بازخرید محصولات استوک خود می‌پردازند.
در واقع این شرکت‌ها بخشی از منابع مالی خود را برای خرید کالاهای خود اختصاص می‌دهند که در نتیجه، آن دسته از کالاها از چرخه بازار خارج شده و کمیاب می‌شوند.
از این رو، زمانی که با کاهش تعداد محصولات یا عرضه در بازار روبروییم و تقاضا ثابت باقی بماند، قیمت محصول به تدریج افزایش می‌یابد و سهام شرکت حفظ می‌شود.
همین اصول برای ارزهای دیجیتال نیز لازم است.
توسعه‌دهندگان و ماینرها به امید خارج کردن با تقاطع متونی از توکن‌های در حال گردش و کمیاب شدن آنها، سعی می‌کنند ارزش رمزارزها را افزایش دهند.

عایدی کاربران از سوزاندن توکن‌ها

توکن‌سوزی به کاربران قدرتی می‌دهد تا بتوانند ارزهای خود را مصرف کرده و در مقابل آن، مجوز نوشتن بلاک را بدست آورند.
در واقع، توکن‌ها یا کوین‌های سوزانده شده همچون یک سکوی استخراج برای ایجاد توکن‌ها یا کوین‌های جدید عمل می‌کنند.
بدین ترتیب، توسعه‌دهندگان یا ماینرها می‌توانند کوین‌های خود را سوزانده و به جای آن‌ها، دستگاه استخراج کوین به دست آورند.
هر چه میزان کوین‌های سوزانده شده بیشتر باشد، دستگاه استخراج نیز بزرگ‌تر خواهد بود.
در نهایت، توسعه‌دهندگان یا ماینرها با استفاده از این دستگاه‌ها، عملیات استخراج بلاک‌ها را آغاز می‌کنند.