زمانی که در دادگاه به یک جنازه مذاکره می‌شود، قاضی موظف است به مورد مذاکره پاسخ دهد و رأی مناسب را صادر کند. با این حال، در برخی شرایط استثنایی، ممکن است استفتاه جنازه متوقف شود. در قانون رسوایی آیین دادرسی همچنین به این شرایط به عنوان "توقیف جنازه" اشاره می‌شود و موارد توقیف جنازه در قانون رسوایی آیین دادرسی به صورت کامل تعیین شده است. بنابراین، در این مقاله قصد داریم به بررسی این موضوع بپردازیم که توقیف جنازه به چه معناست و چه مواردی رخ می‌دهد. برای این منظور، ابتدا به تعریف "توقیف جنازه" می‌پردازیم و سپس موارد توقیف جنازه در قانون رسوایی آیین دادرسی را بررسی می‌کنیم.

توقیف دادرسی چیست

در قانون آیین دادرسی مدنی، مواردی وجود دارد که در صورت حضور، باعث متوقف شدن فرآیند دادرسی خواهند شد. این موارد که مانع از پیشرفت دعوا می‌شوند، به طور عمومی به آنها "توقیف دادرسی" گفته می‌شود. پس از برطرف شدن علت توقیف، فرآیند دادرسی و رسیدگی به دعوا مجدداً آغاز می‌شود. در برخی مواد قانون مدنی، توقیف دادرسی مورد بررسی قرار می‌گیرد. البته طبق ماده ۱۰۶ قانون آیین دادرسی مدنی، در صورت توقف یا زندانی شدن یکی از اطراف دعوا، عزیمت به محل ماموریت نظامی یا ماموریت دولتی یا سفر ضروری، فرآیند دادرسی متوقف نمی‌شود. با این حال، دادگاه به آنها مهلت کافی برای تعیین وکیل اختصاص می‌دهد.

موارد توقیف دادرسی در قانون آیین دادرسی مدنی

در این بخش، به اهمیت بخش‌های توقیف دادرسی طبق ضوابط آیین دادرسی مدنی توجه می‌کنیم:

بر اساس ماده 105 قانون آیین دادرسی مدنی، در صورتی که یکی از طرفین مورد دعوا از دنیا رحلت کند یا از جمع طرفین جدا شود، دادگاه می تواند دادرسی را به طور موقت متوقف کند.

بر اساس بند 19 از قانون آیین دادرسی مدنی، در صورت صدور قرار اناطه برای پرونده، روند دادرسی تا صدور حکم در مرجع معتبر، متوقف خواهد شد.

با توجه به ماده 423 قانون آیین دادرسی مدنی، در صورت وصول یک اعتراض ثالث طاری که تأثیر قابل توجهی در اصل دعوای مورد نظر دارد، رسیدگی به این دعوا متوقف می‌شود.

بر اساس ماده ۴۳۴ قانون آیین دادرسی مدنی، هرگاه یک دادگاه درخواست اعاده دادرسی را دریافت کند، تا صدور حکمی درباره اعاده دادرسی صورت نگیرد، رسیدگی به دعوای مورد بررسی را متوقف می‌کند.