تفاوت قرار رد دعوی و رد دادخواست

سرویس های استعلامی

خلافی

خلاصه مقاله

تفاوت قرار رد دعوی و رد دادخواست

دادخواست تنظیم شده به درستی از توقف در رسیدگی به پرونده جلوگیری می‌کند.
قانونگذار در برخی موارد قوانینی برای اجرای عدم رعایت موارد مربوط به دادخواست تدوین کرده است.

در برخی موارد، قاضی با صدور قراری درخواست تصحیح دادخواست می‌کند.
قرار رد دعوا و رد دادخواست، دو قرار مشابه هستند که قبل از ورود به اصل دعوا صادر می‌شوند.

تفاوت بین قرار رد دعوا و رد دادخواست در این مقاله بررسی می‌شود.

خلافی

یکی از نکات حائز اهمیت در ارائه دادخواست در یک دعوا، تنظیم درست دادخواست است.
اگر دادخواست به درستی تنظیم شود، توقف در رسیدگی به پرونده جلوگیری خواهد کرد.
قانونگذار در برخی مواد قانون آیین دادرسی مدنی، مقرراتی را بیان کرده است که به عنوان ضمانت برای اجرای عدم رعایت موارد مربوط به دادخواست تدوین شده است.
در برخی موارد، قاضی قبل از ورود به جزییات دعوا، با صدور قراری از خواسته‌کننده درخواست تصحیح دادخواست می‌کند.
دو قرار مشابه که توسط مراجع قضایی صادر می‌شود و قبل از ورود به اصل دعوا، آن را رد می‌کند، قرار رد دعوا و رد دادخواست است.
در این مقاله به بررسی تفاوت بین قرار رد دعوا و رد دادخواست می‌پردازیم.

سوالات پر تکرار

  1. در دیوان عالی کشور، حکمی که قابل فرجام خواهی حقوقی نباشد، به عنوان حکم نهایی در نظر گرفته می‌شود.
    احکامی که صادر می‌شود، می‌توان آن‌ها را در دیوان عالی کشور فرجام داد.
    اما اگر در مهلت مقرر برای فرجام دادن درخواستی ارسال نشود، همچنان به عنوان حکم نهایی در نظر گرفته می‌شوند.
    احکام صادر شده از سوی دادگاه‌ها، به طور عمومی با قوانین و مقررات شرعی و قانونی همخوانی دارند.
    با این حال، همواره امکان وجود نقص‌ها در احکامی که دادگاه‌ها صادر می‌کنند، وجود دارد.
    قانون‌گذار روش‌هایی برای شکایت از آراء و حکم‌های صادر شده توسط دادگاه‌ها را تدارک دیده است.
    تفاوت‌های اصلی و حیاتی بین احکام نهایی و غیرنهایی در صلاحیت قابلیت تغییرپذیری این احکام در دیوان عالی کشور نسبت داده می‌شود.
    حکم نهایی قابل اصلاح در دیوان عالی کشور نمی‌باشد، درحالی که احکام غیرنهایی دارای صلاحیت تغییرپذیری در این دیوان هستند.
    مراحل دادرسی را طی کرده و قابل فرجام خواهی هستند.
    یکی از تفاوت‌ها بین حکم نهایی و غیرنهایی در خصوص فرجام خواهی است.
    پس از تصویب حکم نهایی، مهلت اعتراض متعارفی وجود ندارد؛ در حالی که طبق قانون آیین دادرسی مدنی، مردم ایران دارای مدت زمان بیست روزه برای تقاضای دادرسی در داخل کشور هستند و افراد خارج از کشور مهلت دو ماه دارند.
    با استفاده از تگ‌های HTML مثل و و ،بعد از اینکه حکم متمرکز می‌شود، دیگر فرصتی برای انتقاد از آن وجود ندارد و از طرفی، برای ایرانیان مقیم ایران مهلت بیست روزه و برای اشخاص مقیم خارج از کشور مهلت دو ماهه برای انجام تلاش در خارج از کشور در نظر گرفته شده است.

نتیجه گیری

در نهایت، با توجه به مطالب مطرح شده در این مقاله، می‌توانیم نتیجه بگیریم که تنظیم درست دادخواست در یک دعوا امری حائز اهمیت بسیار است.
استفاده از مقررات قانونی مربوط به دادخواست، می‌تواند به اجرایی شدن صحیح دعوا کمک کند و از توقف در رسیدگی به پرونده جلوگیری نماید.

با توجه به اینکه قاضی در برخی موارد، از خواسته‌کننده درخواست تصحیح دادخواست می‌کند، قرار رد دعوا و رد دادخواست دو نوع قرار است که می‌توانند توسط مراجع قضایی صادر شوند.
اما لازم است تا تفاوت بین این دو نوع قرار را بیان کنیم.

بنابراین، درک و فهم درست از این تفاوت‌ها می‌تواند به خواسته‌کننده در رسیدگی به پرونده خود کمک کند.