تفاوت انکار و تردید چیست

سرویس های استعلامی

خلافی

خلاصه مقاله

تفاوت انکار و تردید چیست

مفهوم "انکار و تردید در مورد سند عادی" توضیح داده شد و بیان شد که این مفهوم تنها در مورد اسناد عادی مدنظر قرار می‌گیرد.
ادعاهای جعل، انکار و تردید می‌توانند برای اعتراض به اسناد رسمی استفاده شوند.

در دادگاه، اصالت سند عادی می‌تواند توسط شخص مخالف به چالش کشیده شود.
مثالی نیز آورده شد که در آن شخص الف با استناد به چکی که توسط شخص ب برای وی امضا شده است، مبلغی را مطالبه می‌کند و شخص ب می‌تواند با استدلال بر عدم نوشتن یا امضا کردن سند مورد نظر، ادعای شخص الف را تکذیب کند.

برای کسب اطلاعات بیشتر درباره اسناد عادی و رسمی، می‌توانید به لینک‌های em مراجعه کنید.

خلافی

بر طبق مقررات قانون آیین دادرسی مدنی، دفاع شکلی در دادگاه‌ها در برابر اسناد، شامل انکار، تردید و جعل می‌شود.
البته می‌بایست به‌خصوص برای اسناد عادی، اظهاراتی نظیر انکار و تردید و در مورد اسناد رسمی، هم انکار و تردید و هم ادعای جعل ارائه شود.
در مقاله‌های جداگانه‌ای درباره انکار و تردید در اسناد عادی و جعل اسناد عادی و رسمی مطالعه کرده‌ایم.
اما در اینجا قصد داریم تا به توضیح تفاوت انکار و تردید و فرق بین آنها بپردازیم.
در این‌جا، به‌طور خلاصه به انکار و تردید پرداخته و سپس به مورد در این رابطه، تفاوت انکار و تردید پرداخته می‌شود.

انکار چیست

زمانی که یکی از طرفین در دادگاه می‌خواهد ادعای خود را اثبات کند، ممکن است از یک سند عادی یا یک سند غیررسمی استفاده کند.
در این صورت، شخصی که طرف مخالف است می‌تواند اصالت سند ارائه شده را به چالش بکشد.
به این معنا که وی ممکن است ادعا کند که سند عادی مذکور، شامل دستخط، مهر یا امضای خود نیست.
به عنوان مثال، شخص الف در دادگاه ممکن است با استناد به یک چک که توسط خوانده برای وی امضا شده است، مبلغ مورد ادعای خود را مطالبه کند.
در این حالت، شخص ب می‌تواند در دفاع از خود با ادعا کند که او سند مورد نظر را ننوشته یا امضا نکرده است.
او می‌تواند عبارت "انکار سند" را به کار ببرد تا ادعای شخص الف را تکذیب کند.
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره اسناد عادی و اسناد رسمی، می‌توانید روی لینک‌های em کلیک کنید.

تردید چیست

در بخش قبل، به بررسی مسئله "انکار سند عادی" پرداختیم.
اما یکی از روش‌های دیگر در دفاع شکلی در برابر سند، تردید نسبت به آن است.
در این قسمت، قصد داریم مفهوم تردید را مورد بررسی قرار دهیم.
به طور کلی، تردید در اسناد عادی به این معناست که فردی که سندی علیه او مورد استناد قرار گرفته است، انتساب دستخط، مهر یا امضای آن را رد کند.
اما چون قطعیتی در این امر وجود ندارد، ادعای تردید را مطرح می‌کند.
به عنوان نمونه، فردی در وصیت نامه‌ای مالی را به دیگری واگذار می‌کند و موصی له (یعنی کسی که براساس وصیت نامه مالی به وی واگذار شده است)، براساس این وصیت نامه، دعوایی را علیه ورثه‌های فرد متوفی مطرح می‌کند.
در چنین حالتی، ورثه‌های فرد متوفی که موظف به اجرای وصیت هستند، می‌توانند در مورد واقعیت سند عادی وصیت نامه تردید ابراز کنند.
مهم است به ذهن داشت که ابراز تردید نسبت به سند عادی تنها با عبارت "تردید در سند" امکان‌پذیر است.
جهت اطلاعات بیشتر درباره رسیدگی به انکار و تردید، و مهلت انکار و تردید سند عادی، بر روی لینک مربوطه کلیک کنید.

تفاوت انکار و تردید چیست

در بخش قبل، ما به مفهوم "انکار و تردید در مورد سند عادی" پرداختیم که بر اساس آن، می‌توانیم بفهمیم "انکار و تردید درباره اسناد" تنها در مورد "اسناد عادی" مدنظر قرار می‌گیرد.
به عبارت دیگر، یکی از شباهت‌ها بین "انکار و تردید" آن است که "ادعای انکار و تردید درباره اسناد رسمی قابل قبول نیست و فقط در خصوص اسناد عادی ممکن است".
از سوی دیگر، برای "اعتراض به اسناد رسمی" می‌توان با استفاده از "ادعاهای جعل، انکار و تردید" اقدام کرد.
برای آشنایی بیشتر با "ادعای جعل درباره سند رسمی و سند عادی"، روی لینک کلیک کنید.

سوالات پر تکرار

  1. در قانون آئین دادرسی مدنی، اظهار نظر درباره دلایل و اسناد ارائه شده باید تا اولین جلسه دادرسی انجام شود.
    انکار و تردید نسبت به اصالت سند نیز موجب تحقیقات دادگاه درباره اصالت سند می‌شود.
    اسناد می‌توانند به عنوان مدارک اثبات دعوا مورد استفاده قرار بگیرند و در برابر آن‌ها نیز استدلال نقض و تردید ممکن است.
    انکار و تردید در مورد سند عادی شباهت‌هایی با هم دارند مانند ناهماهنگی با سایر مجادلات، استفاده از دلایل منطقی و شک و تردید به اطلاعات.
    با این حال، در بعضی جنبه‌ها می‌توانند متفاوت باشند و به موارد خاصی تعلق می‌گیرند که در قسمت‌های بعدی به آن‌ها پرداخته خواهد شد.

نتیجه گیری

به طور خلاصه، در این مقاله به بررسی مفهوم "انکار و تردید درباره اسناد" پرداخته شد و نتیجه گرفتیم که این مفهوم تنها در مورد اسناد عادی قابل قبول است و برای اسناد رسمی استفاده نمی‌شود.
همچنین بررسی نمودیم که می‌توان با استفاده از ادعاهای جعل، انکار و تردید، علیه اسناد رسمی اعتراض کرد.

در دادگاه ممکن است یکی از طرفین با ارائه سند عادی یا غیررسمی، ادعای خود را اثبات کند و طرف مقابل نیز اصالت این سند را به چالش بکشد.
به طور کلی، این مقاله به طرفین دادگاه کمک می‌کند تا از طریق ادعاهای نقض و تکذیب، دفاع یا مذاکره کنند.

پیشنهاد می‌شود علاقه‌مندان به کسب اطلاعات بیشتر، به لینک‌های قرار داده شده در متن مقاله رجوع کنند.