باید در قراردادها به طور کلی ، شرایط صحت معامله را در نظر گرفت. موضوع قرارداد می‌تواند متنوع باشد، ممکن است یک شی مورد معامله قرار گیرد که باید مشخصات آن را داشته باشد. همچنین ممکن است موضوع قرارداد انجام یک کار باشد. کاری که فرد متعهد به آن باشد، می‌تواند به دو صورت باشد، یا موضوع قرارداد انجام دادن یک کار باشد، مانند قراردادی که در آن فردی متعهد به کشیدن یک نقاشی یا تعمیر ماشین یا رسم یک طرح ساختمانی باشد. در این حالت، کاری که به عهده متعهد است، مثبت است. همچنین ممکن است موضوع قرارداد انجام ندادن یک کار باشد، مانند در قراردادی که فرد متعهد به خرید نکردن از برندهای خاصی باشد. در این حالت، کاری که بر عهده متعهد است، منفی است، یعنی در قرارداد ذکر شده است که کاری انجام نشود. هر دوی این فرضیات تحت عنوان انجام دادن کار به عنوان موضوع تعهد در نظر گرفته می‌شوند. در این مقاله، شرایطی که موضوع تعهد را تشکیل می‌دهند، از جمله عدم تعهد بر کار نامقدور، مشروع بودن کار موضوع تعهد و اینکه تعهد باید نفع عقلانی داشته باشد، بررسی می‌شوند.

عدم تعهد بر انجام کار نامقدور

«انجام کاری که بستن قرارداد به آن وابسته است، باید قابل انجام باشد و نمی‌توان درباره کاری که امکان انجام آن وجود ندارد، قرارداد بست.» اما منظور از امکان انجام وجود نداشتن کار، این است که «انجام آن برای هیچ کس ممکن نباشد». برای مثال، اگر یک حامل تعهد کند که ظرف ده روز کالایی را به مقصد رساند و به دلیل عدم وجود هواپیما، قادر به انجام تعهدش نباشد، نمی‌توان گفت قرارداد باطل است زیرا بنگاه‌های حمل و نقل دیگری وجود دارند که قادر به انجام این کار هستند. بنابراین، هنگامی که امکان انجام موضوع قرارداد به طور کلی وجود نداشته باشد، قرارداد باطل است، اما اگر فرد دیگری به جز طرف تعهدکننده قادر به انجام کار باشد، نمی‌توان قرارداد را باطل کرد.

تعهد باید مشروع باشد

"عهدی که موضوعش تعهد است باید مجاز باشد. مجاز بودن به این معناست که برخلاف قوانین و نظم عمومی در جامعه نباشد. بنابراین، وقتی شخصی به شخص دیگری عهد می‌کند که برایش الکل یا مواد مخدر تهیه کند، یا تعهد می‌کند که خانه‌ای را بسوزاند، مخالفت موضوع تعهد با اخلاق و نظم عمومی می‌تواند باعث لغو قرارداد شود."