به عقد نکاح، که یک اتفاق زناشویی بین زن و مرد است، گفته می‌شود. این عقد باعث بوجود آمدن رابطه زناشویی و محرمیت بین آن دو می‌شود و هر دوی آنها را ملزم به برخی وظایف می‌کند. انجام این وظایف، علاوه بر جنبه اخلاقی و شرعی، از نظر حقوقی نیز ضمانت اجرا می‌باشد. به عنوان یک نمونه، یکی از مهم‌ترین وظایفی که به عهده مردان در عقد نکاح قرار می‌گیرد، پرداخت مهریه به زن است. عدم پرداخت مهریه می‌تواند باعث ایجاد ضمانت اجراهای قانونی در خصوص عدم پرداخت مهریه شود. همچنین، تمکین زن که به عنوان یک وظیفه قانونی به عهده زن قرار می‌گیرد، باعث مطالبه نفقه نیز می‌شود. اما سوال مهمی که در ارتباط با این بحث وجود دارد، آیا تمکین زن و مهریه رابطه‌ای با یکدیگر دارند؟ به این معنا که آیا در صورت عدم تمکین زن، مهریه هنوز باید به وی پرداخت شود یا خیر؟ برای پاسخ به این سوال، ابتدا قانون مهریه زن را شرح می‌دهیم و سپس حکم مهریه زن در صورت عدم تمکین را بررسی می‌کنیم.

قانون مهریه زن

مقررات و قانون‌های مربوط به مهریه زن در مواد 1078 الی 1101 قانون مدنی تعبیر شده‌اند. با توجه به این مواد و مقررات مربوط به مهریه زن، می‌توان گفت که به محض عقد نکاح، زن مالک مهریه می‌شود و تصمیم‌گیری در مورد آن به عهده اوست. در این زمینه هیچ تفاوتی بین عقد دائم و عقد موقت و صیغه وجود ندارد. با این توضیحات، مهریه زن از همان لحظه‌ای که عقد ازدواج صورت می‌گیرد، متعلق به زن می‌شود و او حق مطالبه مهریه خود را دارد. بنابراین، آگاهی از برداشت‌های مالکیت زن بر مهریه در مورد آقایانی که حین عقد نکاح مبالغ بسیار زیادی را به عنوان مهریه برای همسر خود تعیین می‌کنند، امری بسیار مهم است. علاوه بر این، زن پس از عقد نکاح می‌تواند با رعایت شرایط قانونی، مهریه را به همسر خود ببخشد یا بخشی از آن را به او بدهد.

مهریه زن در صورت عدم تمکین

وقتی زوجی برنامه دارند زندگی مشترک را آغاز کنند و ازدواج کنند، باید تکالیف قانونی خود را در قبال یکدیگر به خوبی انجام دهند. یکی از این تکالیف قانونی که در قانون مدنی و همچنین قانون حمایت خانواده مقرر شده است، وظیفه حمایت زن از شوهر است. عموماً حمایت زن از شوهر به معنای پذیرش همسر خود در امور عمومی زندگی مشترک است و برقراری روابط صمیمی با وی است. از سوی دیگر، مرد نیز مکلف است به زن خود نفقه بدهد و هزینه‌های زندگی مشترک را به بهترین شکل پرداخت کند.

سؤال مهمی که درمورد این موضوع پیش می‌آید این است که آیا زن در صورتی که مهریه‌ای به او تعلق نگیرد، حق خواهد داشت یا خیر؟ به عبارت دیگر، چه ربطی بین مفهوم "مهریه" و "عدم پرداخت آن به زن" وجود دارد؟

همانطور که در قسمت قبل بحث شد، زمانی که یک زن و مرد ازدواج می‌کنند و عقد نکاح انجام می‌شود، زن مهریه خود را دریافت می‌کند و مشمول پرداخت آن به عهده مرد قرار می‌گیرد. هیچ چیز قادر به تحت تأثیر قرار دادن مالکیت زن بر مهریه نمی‌باشد، حتی اگر زن راضی نباشد. به عبارت دیگر، حتی اگر زن از شوهر خود راضیت نشود، مرد همچنان باید مهریه را پرداخت کند و قانوناً عدم رضایت زن به عنوان دلیل برای نپرداخت مهریه معتبر نیست. البته این موضوع به این معنا نیست که زن می‌تواند از انجام وظایف خانوادگی امتناع کند، زیرا طبق قانون مدنی، زن تنها در صورتی حق دریافت نفقه را دارد که وظایف خاص و عام زناشویی را انجام داده باشد. بنابراین، علیرغم عدم رضایت زن یا خیانت او، او محروم از مطالبه مهریه نمی‌شود و باید مهریه برای زن خیانتکار یا عدم رضایت پرداخت شود. اما برای ثابت کردن عدم رضایت زن، مجوزی برای بی‌پرداخت نفقه به زن لازم است. برای اطلاعات بیشتر درباره ارتباط تمکین و نفقه کلیک کنید.