اجرای قوانین مربوط به تصرف عدوانی حقوقی، به شرطی امکان‌پذیر است که یک شخص به طور عدوانی از مالکیت اشغالی مستند خارج شود. به این معنا که شخصی با استفاده از خشونت یا تهاجم، مالکیتی را از شخص دیگر تصرف نماید. اما ممکن است سوالی مطرح شود که اگر شخصی که تصرف کننده مالکیت است، این کار را به صورت تهاجمی یا ضروری نکرده و صرفاً صفت امین یا مأموریت وظیفه‌ای داشته باشد، تصرف موردنظر چه حکمی خواهد داشت؟ به عنوان مثال، ممکن است مالکیت توسط سرایدار یا خادمی بر عهده گرفته شده باشد، اما او از تخلیه مالکیت خودداری کند. در این مقاله، قصد داریم به این سوال پاسخ دهیم که چه وظایفی بر عهده تصرف امین است و همچنین به مطالعه تصرف امانی و رسیدگی به شکایت‌های مربوط به تصرف امانی بپردازیم.

تصرف امانی

ماده ۱۷۱ قانون آیین دادرسی مدنی و تبصره آن به مبحث تصرف امانی و یا تصرف امین اختصاص دارد. طبق این ماده، اگر سرایدار، خادم، کارگر و هر امین دیگری پس از مدت ده روز از ابلاغ اظهارنامه مالک یا مأذون اعلامیه مالک یا فردی که حق مطالبه دارد، درخواست رفع تصرف مال امانی را رد نماید، به عنوان تصرف کننده عدوانی محسوب می‌شود. لذا، طبق این ماده، با ابلاغ اظهارنامه و گذشت ده روز از تاریخ ابلاغ، امین به تصرف کننده عدوانی تبدیل می‌گردد. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد تصرف عدوانی حقوقی و اظهارنامه حقوقی اینجا را کلیک کنید.

اقامه دعوای تصرف امانی

در قوانین قدیمی آیین دادرسی مدنی، پس از گذشت ده روز از تاریخ ابلاغ اظهارنامه، مالک تنها یک ماه زمان دارد تا اقامه دعوای تصرف عدوانی را درخواست کند تا از مزایای قانونی بهره‌مند شود. به نظر می‌رسد که این بند هنوز قابل اعمال است و لغو نشده است. بنابراین، مالک یا صاحب حقوق مطالبه موظف است پس از گذشت ده روز از تاریخ ابلاغ اظهارنامه، حداکثر ظرف مدت یک ماه، دعوای تصرف عدوانی را به دادگاه ارائه کند؛ در غیر این صورت، فرصت اقامه دعوای خلع ید را نخواهد داشت. برای اطلاعات بیشتر درباره جرم خیانت در امانت کلیک کنید.